บทที่ 309 วายร้ายน้อยในความฝัน
เมื่อเขาเดินไปที่ข้างเตียง ซูเชิ่งจิ่งก้มตัวลงและเอื้อมมือไปกอดเด็กหญิงตัวน้อย เด็กหญิงตัวน้อยโค้งตัวตามสัญชาตญาณในอ้อมแขนของเขา เธอเอามือเล็กๆ มาคล้องคอเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่หายใจไม่ออก "ป๊ะป๋า หนูคิดถึงป๊ะป๋า..." ในขณะที่เขากำลังอุ้มลูก ในใจของซูเชิ่งจิ่งที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงทั้งวันก็ได้รู...
