จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 584

บทที่ 584: ระเบิดศพ

มอนสเตอร์รอบทางถูกกำจัดอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก็ได้มาพบเข้ากับทากะไม่นานนัก

สถานที่แห่งนี้มันเป็นพื้นที่เปิดโล่งท่ามกลางซากปรักหักพัง แต่กลับมีแมลงซแคแร็บเต็มทั่วทุกหนทุกแห่ง หากเป็นคนที่เกลียดพื้นที่แคบคงจะดีใจไม่ใช่น้อย แต่ถ้าเป็นคนที่เกลียดแมลงก็คงจะอาการหนักพอสมควร

ในหมู่แมลงศแคแร็บนั้นเอง ก็ยังมีมอนสเตอร์ทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวสองตัวและทากะที่กำลังนั่งบนหินชนวน

ซึ่งหินชนวนนั้นเป็นสิ่งที่มีอยู่ในเควสของพวกเผ่าพันธุ์ เควสนั้นมีค่าตอบแทนที่ดีพอสมควร แต่ฝ่ายพันธมิตรนั้นไม่สามารถรับมาทำได้

"จัดการกับพวกทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวก่อน แต่อย่าพึ่งใช้ทักษะพื้นที่ ห้ามใช้ทักษะอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับความเสียหายพื้นที่เด็ดขาด "ลูหลี่พูดออกมาเงียบๆในขณะที่เขากำลังกวาดล้างมอนสเตอร์ตัวอื่นอยู่เหมือนคราวที่แล้ว แต่ในตอนนี้แน่นอนว่ามันจะต้องมีอะไรพิเศษกว่าความยากระดับอื่นอย่างแน่นอน

ถ้าเป็นความยากระดับสูงสุด แมลงซแคแร็บก็คงจะฆ่าได้ง่ายมาก แม้ว่าจะมีพวกทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวอยู่ด้วยก็ตาม พวกเขาสามารถใช้ทักษะพื้นที่เพื่อแก้ปัญหาพวกนี้ได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตามพวกเขาต้องระมัดระวังมากขึ้นในความยากระดับฝันร้าย หากมีข้อผิดพลาดล่ะก็ ทีมของพวกเขาต้องถูกกวาดล้างอย่างแน่นอน

มีมอนสเตอร์ที่มีชื่อเรียกว่า ผู้กลืนกินวิญญาณแห่งทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวอยู่ ซึ่งมันมีความสามารถพิเศษที่เรียกว่า ระเบิดศพ มันจะรอให้กองแมลงซแคแร็บตายเป็นเบือ ก่อนที่มันจะยกมือขึ้นมาและระเบิดศพพวกมัน แค่ความสามารถนี้ก็ทำให้ทีมของพวกเขาตายยกตี้ได้แล้ว

ด้วยคำสั่งของลูหลี่ พวกเขาจึงนำทีมพากันไปกำจัดพวกทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยว

ผู้กลืนกินวิญญาณแห่งทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวทั้งสามจึงถูกลูหลี่และทีมของเขาดูแลเป็นอย่างดี

ด้วยความที่นี้เป็นความยากระดับฝันร้าย ผู้กลืนกินวิญญาณแห่งทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวจึงเป็นมอนสเตอร์ระดับหัวหน้าที่มีโอกาสดรอบอุปกรณ์ระดับเงิน มันเป็นอุปกรณ์เงินระดับ 35 ที่ดีซะยิ่งกว่าอุปกรณ์ทองระดับ 30 เสียอีก ซึ่งลูกชิ้นงาก็รับไอเท็มที่มันดรอบลงมาอย่างมีความสุข

เพราะไอเท็มที่เขาได้รับมานั้นมีเอฟเฟคพิเศษอย่าง ระเบิดศพในตำนาน

มันเป็นเอฟเฟคพิเศษที่ทำให้ผู้เล่นสามารถระเบิดศพของมอนสเตอร์ได้ถึง 10 ซากและยังสร้างความเสียหายได้ถึง 300% นั้นทำให้สิ่งนี้เพิ่มคุณค่าของอุปกรณ์ระดับเงินชิ้นนี้เป็นสองเท้าและยังดีกว่าอุปกรณ์ระดับทองส่วนใหญ่ที่มีระดับเดียวกันอีก

ปัญหาเดียวคือว่า มันเป็นของที่เหมาะสำหรับการเพิ่มระดับมากกว่า เพราะไม่มีทางเลยที่ศพของผู้เล่นสาย PVP จะตายเกลื่อนจนใช้ทักษะนี้ได้

นอกจากนี้แล้ว ยังระเบิดได้แค่สิบศพอีก เมื่อเทียบกับทักษะที่ผู้กลืนกินทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวที่ใช้ได้อย่างไม่จำกัด มันก็เหมือนกับเวอร์ชั่นที่อ่อนแอลงมา

หลังจากที่มีการจัดการกับมอนสเตอร์ทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวไป ก็ถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องกำจัดแมลงซแคแร็บแล้ว

"ดอกไม้ใช้ทักษะระเบิดอาร์เคนและวิ่งไปรอบๆซะ ระวังอย่าดึงบอสล่ะ "ลูหลี่ชี้ไปที่ดอกไม้อ้างว้าง หลังจากที่ทุกคนกำลังพักเหนื่อยกันอยู่

ในความเป็นจริง แมลงซแคแร็บนั้นมีกลไกการถูกดึงดูดอยู่ หากมันตัวใดตัวหนึ่งถูกโจมตี ทุกๆตัวก็จะเล็งไปที่เป้าหมายนั้น

ลูหลี่บอกให้ดอกไม้อ้างว้างวิ่งไปด้วยก็เพราะว่าแมลงซแคแร็บจะวิ่งไปตามเขาและทำให้เขาโจมตีมันได้ นอกจากนี้แล้วถ้าเขายืนอยู่กับที่ เขาต้องโดนพวกมันรุมกัดกินเป็นแน่

ดอกไม้อ้างว้างไม่พูดอะไรและยกมือขึ้นมา เพื่อที่จะใช้ทักษะระเบิดอาร์เคน

แมลงซแคแร็บค่อนข้างที่จะอ่อนแอ เลือดของมันลดลงไป 1 ใน 3 หลังจากที่พวกมันโดนระเบิดอาร์เคน นั่นหมายความว่าดอกไม้อ้างว้างสามารถจัดการกับฝูงแมลงซแคแร็บได้ภายในสามวินาที

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นแผนการที่สมบูรณ์แบบ นั้นก็มีข้อบกพร่องอยู่

ลูหลี่สังเกตุเห็นว่าดอกไม้อ้างว้างไม่ได้วิ่งเร็วพอและเขาก็มักจะหยุดทุกๆครั้งที่ใช้ทักษะ นั้นทำให้เขาเริ่มถูกล้อมรอบโดยแมลงซแคแร็บมากขึ้นเรื่อยๆ

HP ของเขาได้ลดลงไปอย่างรวดเร็ว แต่สิ่งที่เป็นปัญหามากที่สุดคงเป็นดีบัพโรคระบาดของแมลงซแคแร็บที่ขึ้นอยู่บนศรีษะของเขา

โรคระบาดของแมลงซแคแร็บไม่ได้สร้างความเสียหายสูงมากนัก มันสร้างเพียงแค่ 4-5 จุดสำหรับหนึ่งดีบัพ แต่พวกมันก็ซ้อนทับกันอย่างรวดเร็วมาก นั้นหมายความว่าถ้าแมลงซแคแร็บพวกนี้กัดดอกไม้อ้างว้างแล้ว ดอกไม้อ้างว้างจะต้องตายแน่ภายในสามวินาที

ดอกไม้อ้างว้างตาย!

มาสเรนพยายามที่จะวิ่งไปช่วยพี่ชายของเธอ แต่ลูหลี่ก็ดึงเธอไว้

เขาห้ามเธอรักษาพี่ชายของเธอและนั้นทำให้เธอได้แต่มองพี่ชายของเธอที่ต้องตายท่ามกลางฝูงแมลง

"นายไม่สูญเสียค่าประสบการณ์ในดันเจี้ยนหรอกน่า" ลูหลี่กล่าวออกมาอย่างเงียบๆ "เธอชุบชีวิตเขาได้แล้วล่ะ รู้ไหมว่านายตายเพราะข้อผิดพลาดบางอย่าง นายคงจะไม่อยากทำพลาดอีกแล้วใช่ไหม?"

ดอกไม้อ้างว้างที่ถูกชุบชีวิตขึ้นมาก็นั่งลงพร้อมกับกินขนมปัง เพื่อฟื้นฟู HP และมานา เขาไม่รู้สึกหงุดหงิดลูหลี่เลยและก็ได้แต่ตอบออกมาอย่างใจเย็นว่า "ฉันเพิ่งได้ทักษะนี้มาเมื่อวานและยังไม่มีโอกาสใช้มันเลย ตอนใช้มันฉันก็รู้สึกช้าๆเล็กน้อย แต่มันก็คงเป็นเพราะระดับทักษะแหละ"

"ไม่ใช่เพราะระดับทักษะหรอก มันเป็นทักษะใช้งานทันที คราวหน้า ลองร่ายใช้ทักษะแบบนี้ดู"ลูหลี่เองก็เคยได้เรียนรู้เกี่ยวกับนักเวทย์และวิธีเดินขณะใช้ทักษะระเบิดอาร์เคนอยู่

แน่นอนเขาไม่สามารถใช้ทักษะระเบิดอาร์เคนได้ แต่เขาก็สามารถเลียนแบบการกระทำได้ เมื่อดอกไม้อ้างว้างเห็น ดวงตาของเขาก็สว่างวาบขึ้น

ลูหลี่รู้วิธีใช้ทักษะของนักเวทย์ด้วย!

สิ่งที่ลูหลี่พยายามทำให้ดูเข้าใจได้ง่ายมาก เขาต้องการให้ดอกไม้อ้างว้างยกไม้เท้าของเขาเล็กน้อยในตอนที่ใช้ทักษะ ซึ่งเมื่อเขาร่ายไปทั้งๆแบบนั้นแล้ว เขาก็จะไม่ต้องทำมันอีกเลย หลังจากใช้ทักษะไปแล้ว ไม้คทาก็จะถูกกระแทกลงกับพื้นอัตโนมัติ แต่เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็จะสามารถใช้มันอีกได้ในทันที

นี่เป็นเคล็ดลับสำหรับ การควบคุมแบบกึ่งอัตโนมัติสำหรับนักเวทย์ ลูหลี่เองก็เคยศึกษามันมาก่อนในชีวิตที่ผ่านมาของเขา

ทักษะที่ใช้งานแบบทันทีของนักเวทย์และโจรไม่มีอยู่จริง เพราะทุกๆทักษะต่างก็ต้องมีการกระทำอะไรบางอย่างอยู่ ซึ่งนั้นเป็นข้อบังคับของระบบ

อย่างไรก็ตาม หากคุณทำตามขั้นตอนของระบบก่อนที่มันจะสำเร็จ มันก็จะช่วยคุณประหยัดเวลาในการใช้มันมากยิ่งขึ้น

ผู้เชี่ยวชาญนักเวทย์ทุกๆคนมักจะดูการใช้ทักษะของตนพร้อมกับปรับใช้มันเสมอ

"นายจะไปหาพื้นที่ฝึกก่อนก็ได้นะ พวกเรารอนายได้ "ลูหลี่ที่เห็นดอกไม้อ้างว้างเข้าใจแล้วก็ได้ตัดสินใจที่จะให้เวลากับเขา

ถ้าพวกเขาไม่รอ พวกเขาก็อาจจะล้มเหลวอีกครั้ง ดังนั้นทำไมไม่รอและปล่อยให้เขาพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้นกันล่ะ?

ดอกไม้อ้างว้างใช้เวลาเตรียมตัวครู่หนึ่งและพร้อมที่จะไปจัดการกับพวกมันแล้ว เขาเริ่มโจมตีฝูงแมลงอีกครั้งและคราวนี้เขาก็ทำผลงานได้ดีพอสมควร เขาไม่ได้หยุดรอให้แมลงล้อมรอบเขาเหมือนคราวที่แล้วเลย

ดีบัพโรคระบาดของแมลงซแคแร็บนั้นจะต้องถูกปล่อยในระยะใกล้ ซึ่งพวกมันตายก่อนที่จะได้มาประชิดตัว นั้นทำให้เขาไม่ต้องกังวลอะไรกับมันเลย

หลังจากประสบความสำเร็จในการจัดการกับแมลงซแคแร็บแล้ว ลูหลี่และคนอื่นๆจึงไปเก็บของที่มอนสเตอร์ทำตกไว้

เปลือกแมลงซแคแแร็บเป็นไอเท็มของภารกิจที่ให้ EXP จำนวนมาก ในความเป็นจริงภารกิจนี้สามารถสำเร็จได้หลายครั้ง ด้วยความที่ NPC มักจะรับเปลือกพวกนี้อยู่เสมอ

นั้นทำให้มีปรากฏการณ์อะไรบางอย่างขึ้น การขายเปลือกแมลงซแคแร็บ

คนที่ไม่มีเงินก็จะสู้กับแมลงซแคแร็บ เพื่อหาเปลือกของมันไปขายเป็นเหรียญทอง พวกเขาจะเปลี่ยนเงินพวกนี้เป็นเงินจริงเพื่อที่พักและอาหารต่อ...

ส่วนคนที่รวยๆก็จะชื้อเปลือกของแมลงซแคแร็บเพื่อรับค่าประสบการณ์ ซึ่งแค่เปลือก 20 ชิ้นนี้ก็ให้ค่าประสบการณ์เท่ากับการฟาร์มครึ่งวันแล้ว มันเหมือนกับการเพิ่มระดับแบบคนรวยเลยทีเดียว

แน่นอนว่าลูหลี่ไม่มีความคิดที่จะทำอะไรแบบนี้เหมือนกับในชีวิตที่แล้ว

ทุกๆคนต่างก็เริ่มเกมมาในจุดๆเดียวกัน แต่จริงๆแล้วเกมนั้นไม่ได้มีอะไรที่ยุติธรรมโดยแท้จริงเลย

แม้แต่โลกเองก็ไม่เคยยุติธรรมมาแต่ต้น คนรวยๆต่างก็มีทรัพยากรมากกว่าตั้งแต่ต้น แต่นั่นจะทำให้คนทั่วไปต้องยอมแพ้ตั้งแต่เริ่มเลยงั้นเหรอ?

ลูหลี่เองก็ไม่เคยยอมแพ้และเขามั่นใจว่าเขาจะต้องรวยในไม่ช้า

ก็เหมือนกับคำกล่าวว่า "แม้ว่าฉันจะไม่ใช่ลูกของคนรวย แต่ฉันก็หวังว่าจะเป็นพ่อของคนรวย"