จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 531

บทที่ 531: จัดการบุตรแห่งอะรูเกิล

"มันไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจเลยสักนิดนะ เธอควรจะเปลี่ยนไอเท็มได้แล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเธอถึงต่อสู้ได้ไม่ดีนัก เพราะอุปกรณ์ของเธอมันแย่ไงล่ะ"ลูหลี่พูดขณะที่เขาตีไปที่ศรีษะของเธอด้วยความโกรธ

อุปกรณ์ของเด็กสาวคนนี้มีครบครัน ซึ่งแม้ว่ามันจะมีเอฟเฟคประหลาดๆ แต่มันก็ทำให้การเคลียร์ดันเจี้ยนของเธอแย่มาก

"ฉันรู้น่า! อย่าตีฉันนะ ไม่งั้นฉันจะไปฟ้องพ่อ "ฮาชิจังตะโกนใส่ขณะที่เธอหนีจากเอื้อมมือของลูหลี่ ลูหลี่นั่นมีนิสัยชอบที่จะตีหัวของเด็กสาวคนนี้เสมอ เมื่อเขารู้สึกรำคาญ ฮาชิจังได้แต่คิดว่าเขาสมควรที่จะโสดไปตลอดชีวิตเลย

เส้นทางไปที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืดยังอีกยาวไกล ตามทางพวกเขาก็พบเข้ากับผู้เล่นฝ่ายเผ่าพันธุ์ด้วย

ด้วยความที่สถานที่แห่งนี้เป็นฐานหลักของเหล่าอันเดต ซึ่งมีผู้เล่นอันเดตระดับต่ำได้มาอยู่ที่นี้กัน

พวกเขาไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะพบกับผู้เล่นฝ่ายศัตรูรวดเร็วปานนี้

ผู้เล่นฝ่ายศัตรูจะมีแสงสีแดงล้อมรอบตัวไว้ แต่มันก็ไม่ได้สังเกตุได้ง่ายนัก ซึ่งเมื่อมีผู้เล่นฝ่ายศัตรูสิบคนอยู่ด้วยกันแล้ว แสงสีแดงก็สว่างจนสังเกตุเห็นได้ง่ายเลย ผู้เล่นเรียกแสงนี้ว่า 'กระหายเลือด'

ผู้เล่นฝ่ายอันเดตผู้น่าสงสารได้แต่จ้องมองไปที่ผู้เล่นฝ่ายตรงข้าม โดยได้แต่รอความตายที่กำลังจะมาถึง

เมื่อทั้งสองฝ่ายได้ประจันหน้ากัน การต่อสู้ก็มักจะเกิดขึ้นเสมอ เช่นนี้แล้ว จึงมักจะมีมอนสเตอร์ที่อยู่ข้างๆแคมป์ของฝ่ายตัวเองเสมออย่าง ฮอคอยู่ฝ่ายพันธมิตรและบุตรแห่งอะรูเกิลที่อยู่ใกล้ๆจุดเกิดของเผ่าพันธุ์ ซึ่งมอนสเตอร์พวกนี้ได้สมญานามว่านักฆ่าผู้เล่นใหม่

แน่นอนว่าลูหลี่กับคนอื่นๆไม่คิดที่จะหยุดฆ่าผู้เล่นมือใหม่พวกนี้หรอกนะ พวกเขาเดินทางผ่านพวกเขาไปและไม่สนใจผู้เล่นพวกนั้น

การฆ่าผู้เล่นมือใหม่ตามทางไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย พวกเขาจะทำไปเพื่ออะไรกันล่ะ?

แน่นอนว่ามีพวกผู้เล่นมือใหม่บางคนที่รู้สึกตื่นตระหนกมาก พวกเขาประหลาดใจอยู่สักพัก เมื่อเห็นลูหลี่และคนอื่นๆเดินผ่านพวกเขาไป

แต่ก็ได้มีผู้เล่นมือใหม่คนหนึ่งเข้าไปตีอาเซอร์ซีบรีสที่ศีรษะ จนสร้างความเสียหายถึง -1 จากนั้นเลข +1 ก็เด้งขึ้นมาจากค่าฟื้นฟู HP ของเขา ความเสียหายแค่นี้ไม่ถือว่าเป็นปัญหาใหญ่สำหรับแท๊งค์หลักอันดับ 1 หรอกนะ

อาเซอร์ซีบรีสก็ได้เหวี่ยงโล่ของเขาออกไปและส่งคนๆนี้กลายเป็นแสงสีขาวไป

ถ้าหากว่าพวกเขาไม่สู้กลับไป คงจะมีเรื่องยุ่งยากมากมายแน่ ตราบเท่าที่คนพวกนี้ไม่หาเรื่องพวกเขา ลูหลี่ก็ไม่คิดที่จะส่งคนพวกนี้กลับไปที่หลุมฝังศพหรอกนะ

หลังจากใช้เวลาเดินทางไปหนึ่งชั่วโมง พวกเขาก็ยังคงอยู่ที่ถนนอยู่

แม้ว่าในดันเจี้ยนส่วนตัวจะยากมาก แต่ดันเจี้ยนนั้นก็สามารถวารป์เข้าไปได้ในทันที ซึ่งแตกต่างกับดันเจี้ยนสาธารณะ

ลูหลี่เริ่มรู้สึกเบื่อแล้วที่มักมีกลุ่มคนวิ่งเข้ามาหาพวกเขา พวกเขาต้องการที่จะมีปัญหาหรือยังไง?

ในความเป็นจริงแล้ว ผู้เล่นพวกนี้รู้สึกตื่นกลัวอะไรก็ไม่รู้ แต่พวกเขาเป็นผู้เล่นอันเดต ทั้งหมดที่พวกเขามองเห็นก็เป็นแค่กระโหลก นั้นทำให้พวกเขาไม่สามารถบอกความแตกต่างได้เลย วิธีเดียวที่บอกได้ก็คงจะเป็นการกระทำของพวกเขา

ซึ่งลูหลี่และคนอื่นๆก็ไม่ได้โจมตีใส่คนพวกนั้น แค่มองดูเท่านั้นเอง

แต่ผู้เล่นพวกนี้กลับไม่ได้ท้าทายพวกเขาด้วยการโจมตี พวกเขาก็วิ่งไปมารอบๆพวกเขาและตะโกนออกมาขณะที่พวกเขากำลังจะหนีไป "บุตรแห่งอะรูเกิลกำลังจะมาแล้ว! พวกนายก็ควรจะวิ่งเหมือนกันนะ "

ทุกๆคนต่างก็เล่นเกมและไม่ได้รู้จักกันจริงๆเลย แค่พวกเขาอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเกลียดกันแต่ชาติปางก่อน

ลูหลี่ชะงักอยู่ชั่วครู่หนึ่ง เขาโชคดีแค่ไหนเนี้ยที่จะต้องมาเจอกับบุตรแห่งอะรูเกิลทุกครั้งเลย?

หรือว่าเขาไม่ควรเดินทางผ่านป่าสีเงินกันนะ?

อันที่จริง บุตรแห่งอะรูเกิลไม่ใช่ลูกของอะรูเกิลจริงๆ มันเป็นแค่ผลงานทดลองของอะรูเกิลเท่านั้น ซึ่งก็จะมีรูปแบบเดียวๆกันในดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืด

ดังนั้นแล้ว จึงมีบุตรแห่งอะรูเกิลมากมายในป่าสีเงินแห่งนี้ การที่ลูหลี่เจอถึงสองครั้งก็เป็นเรื่องที่พิเศษเลยทีเดียว ซึ่งมีแม้แต่ฝ่ายเผ่าพันธุ์บางคนที่ไม่พบกันมันเลยด้วยซ้ำ

"พวกนายต้องการทำอะไรไหม? อยากจะวิ่งหนีหรือเปล่า? ลูหลี่ถาม

"มีอะไรให้กลัวกัน? นายสามารถฆ่ามันด้วยตัวคนเดียวได้ แต่ตอนนี้เรามีถึงสิบคน บางทีมันอาจจะดรอบอุปกรณ์ระดับทองก็ได้นะ "อาเซอร์ซีบรีสพูดออกมาด้วยความกระตือรือร้น

คนอื่นๆต่างก็รับรู้เรื่องของบุตรแห่งอะรูเกิลกันแล้ว รวมถึงเรื่องที่ลูหลี่เกือบตายด้วย ทุกๆคนจึงอยากที่จะเห็นมันชัดๆสักหน่อย

"โอเค ซีบรีส นายพร้อมไหมล่ะ ฉันจะบอกอันดับของแต่ละคนและพวกนายทุกคนจะต้องขัดจังหวะของบุตรแห่งอะรูเกิลตามคำสั่งของฉัน ถ้าหากใครทำไม่ทัน คนๆนั้นจะต้องรีบบอกคนอื่นให้ไวที่สุดนะ "ลูหลี่รีบสั่งพร้อมกับแจกจ่ายบทบาทให้แต่ละคนในทันที

ถ้าลูหลี่สามารถฆ่าบอสด้วยตัวคนเดียวได้ งั้นสิบคนก็จะไม่มีปัญหาอะไรเลย

ทักษะของบุตรแห่งอะรูเกิลแข็งแกร่งมากจนพวกเขาต้องให้มีคนรับหน้าที่ในการขัดจังหวะมัน ส่วนที่กลุ่มทหารรับจ้างไม่สามารถเอาชนะบุตรแห่งอะรูเกิลได้ก็เพราะระดับของพวกเขาต่ำจนเกินไป และการขัดจังหวะทักษะของพวกเขาทำได้ไม่ดีนัก

ในขณะที่บุตรแห่งอะรูเกิลไล่ตามกลุ่มคนอื่นอยู่ พวกเขาก็มองเห็นมันแล้ว

อาเซอร์ซีบรีสได้ตะโกนออกมาพร้อมกับพุ่งไปหามัน เขาพุ่งไปทางนั้นและโจมตีใส่มันในทันที

อาเซอร์ซีบรีสวางโล่ขนาดใหญ่ไปข้างหน้าและโดนความเสียหายถึง 40 จุด ในขณะที่ตอนลูหลี่โดนโจมตีนั้นเป็นความเสียหาย 100 จุด ซึ่งมันไม่น่าแปลกใจอะไรเลย เพราะอาเซอร์ซีบรีสมีค่าป้องกันมากกว่าลูหลี่ถึง 3 เท่า

"ฮ่าฮ่า ไอ้ฉายานักฆ่ามือใหม่มันได้แค่นี้เหรอว่ะ?"อาเซอร์ซีบรีสหัวเราะออกมาขณะที่เขาโจมตีบุตรแห่งอะรูเกิลไปที่หน้าด้วยโล่ของเขา

บรรดาคนที่วิ่งหนีไปต่างก็ไม่สนใจที่จะมองมาที่พวกเขาเลย พวกเขาคิดว่าผู้เล่นพวกนี้แค่ไม่กลัวความตายก็เท่านั้นเอง เพราะพวกเขาไม่เห็นพวกของลูหลี่ทำท่าวิ่งหนีอะไรเลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อบุตรแห่งอะรูเกิลได้โจมตีไปที่อาเซอร์ซีบรีสสร้างความเสียหายแค่ 2 หลัก มันก็ทำให้พวกเขารู้ว่าที่พวกเขาคิดนั้นผิดไปถนัด

บุตรแห่งอะรูเกิลสามารถสร้างความเสียหายพิเศษใส่ผู้เล่นที่มีระดับต่ำได้ มันจึงได้ฉายาว่านักฆ่าผู้เล่นมือใหม่

ผู้เล่นมือใหม่ธรรมดาๆสามารถถูกมันโจมตีเพียงครั้งเดียวก็ไปสวรรค์ได้เลย

บุตรแห่งอะรูเกิลส่ายหัวและไม่สะทกสะท้านกับการกระแทกโล่ของอาเซอร์ซีบรีสเลย จากนั้นเขาก็ได้ตะโกนออกมาว่า "เจ้ามนุษย์ แกทำให้ข้าโกรธแล้วนะ งั้นข้าก็จงรับความโกรธของข้าไปซะ"

"ลูกชิ้นขัดจังหวะ!"ลูหลี่ตะโกนออกมา

ลูกชิ้นงาไม่คิดเลยว่าบอสจะใช้ทักษะในเวลานี้ มันจึงทำให้การตอบสนองของเขาช้าไปเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ลูหลี่ได้ตะโกนชื่อเขาขึ้นมา เขาก็ได้ใช้ทักษะขัดจังหวะบอสไปอย่างไม่รู้ตัว

"มันไม่ใช่บอส นายสามารถใช้ทักษะในการสตันมันได้ เมื่อนายขัดจังหวะมันแล้วก็ให้สร้างความเสียหายให้มากที่สุดเท่าที่นายจะทำได้ ต่อจากนี้เรายังต้องไปลงดันเจี้ยนอยู่นะ "ลูหลี่กล่าว

แม้ว่าจะเป็นมอนสเตอร์ระดับหัวหน้าที่มี HP นับหมื่น แต่ทีมของลูหลี่ก็มีสมาชิกระดับต่ำสุดอยู่ที่ระดับ 33 มันจึงทำให้พวกเขาสามารถล้มมันลงได้ในเวลาไม่กี่นาที

ผู้เล่นที่ดูอยู่รอบๆต่างก็รู้สึกตกใจมากจนแทบจะลืมสิ่งต่างๆไปชั่วขณะ

"ทำไมพวกเขาถึงแข็งแกร่งกันจัง? ฝ่ายพันธมิตรแข็งแกร่งขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?"ผู้เล่นใหม่ของฝ่ายเผ่าพันธุ์ถามขึ้นมา

"นั่นมันไม่จริงสักหน่อย พวกนี้ก็แค่ผู้เล่นที่แข็งแกร่งเท่านั้นเอง พวกเขาอาจจะมีระดับ 30 หรือสูงกว่า เราแค่ระดับ 20 เอง ไม่อย่างนั้นเราก็เอาชนะบอสได้แล้ว คนที่ระดับมากกว่าเราก็มักจะทำแบบนั้นได้แหละ "เพื่อนอีกคนได้ตอบกลับมาเพื่อปลอบใจเพื่อนอย่างรวดเร็ว

"อย่าหลอกตัวเองสิ แม้แต่ระดับ 30 ก็ยังตายเลย ยกเว้นว่าจะมีคนเยอะจริงๆ" ผู้เล่นคนหนึ่งพูดขึ้นมา ซึ่งในความเป็นจริงแล้วพวกเขาก็มักจะถามไปในฟอรัมเกมเมื่อมีเรื่องสงสัยกัน

"นั่นต้องเป็นกลุ่มทหารรับจ้างซินซินแน่ๆ นั้นมันทีมที่ได้รับการเคลียร์ครั้งแรกหลายครั้งนิ พวกนายก็โง่ซะเหลือเกิน จากนี้พวกนายไม่ต้องมาคุยกับฉันเลยนะ"

ผู้เล่นมือใหม่พวกนี้คุยกันไปเรื่อยๆ โดยไม่มีความกลัวเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากพวกเขาไปหาเรื่องลูหลี่และทีม