ตอนที่แล้วจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 529
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 531

จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 530


บทที่ 530: ฮาชิจังรู้จักการแกล้งตาย

ทันทีที่เขารู้สึกหงุดหงิด อาเซอร์ซีบรีสก็ได้นำข่าวดีมาให้เขาฟัง

"ลูหลี่ ไปลงดันเจี้ยนกัน"

สิ่งเดียวที่แท๊งค์หลักคนนี้ชอบมากกว่าการเพิ่มระดับในเกมรุ่งอรุณคือการลงดันเจี้ยน โล่ที่เขาถืออยู่ทำให้พวกเขามีพลังป้องกันที่สูง มันจึงทำให้พวกเขาดูเท่เสมอเมื่อต้องรับความเสียหายจากบอส

"ถ้าเป็นดันเจี้ยนอารามสีแดงก็ไปหามู่ฉีหรือลิงอ้วนก็ได้นิ โอ้จริงสิ มู่ฉีเป็นไงมั้ง?"ลูหลี่พูดออกมาพร้อมกับจำได้ว่าเขามีดาบสองมือในกระเป๋าของเขาที่เหมาะกับมู่ฉีอยู่

"มู่ฉีทำได้ดีเลยทีเดียว พี่สามมอบหมายให้นักเวทญ์สี่คนไปช่วยเขาเพิ่มระดับ เขาได้รับการปฏิบัติเหมือนผู้เล่นสตาร์เลย"อาเซอร์ซีบรีสกล่าวออกมาอย่างอิจฉา

"ถ้านายต้องการ นายจะทำแบบนั้นก็ได้นะ" ลูหลี่เสนอ

อาเซอร์ซีบรีสปฏิเสธทันทีโดยไม่ต้องคิด "ไม่เป็นไร ฉันชอบเก็บระดับคนเดียวมากกว่า"

"งั้นก็ไม่ต้องอิจฉาคนอื่นได้แล้ว ว่าแต่เขาดูพอได้ไหม?"ผู้เล่นใหม่มักต้องการเวลาในการปรับตัวรวมถึงการเข้ากับผู้เล่นคนอื่นๆ เมื่อเข้าร่วมสมาคมใหม่ด้วย ถึงแม้ว่าบรรยากาศโดยทั่วไปของสมาคมกฏแห่งดาบจะดูเป็นมิตร แต่ก็ไม่มีใครที่ให้ความรู้สึกดีๆด้วยเลย

"เขาทำดีกว่าที่ฉันคิดซะอีก ผู้เล่นสตาร์คนอื่นมักจะหยิ่งกว่านี้ จริงสิ เขาต่อสู้กับลิงอ้วนด้วย เดาสิว่าใครชนะ?"อาเซอร์ซีบรีสถาม

"ลิงอ้วนแพ้" ลูหลี่ตอบทันที

"อ่า นายรู้ได้ไงเนี้ย?"อาเซอร์ซีบรีสสึกประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้ครั้งแรก เขาก็รู้สึกประหลาดใจกับผลลัพธ์ เขาคิดว่าลิงอ้วนจะต้องชนะ เพราะเขาเป็นนักเวทย์ไฟ ส่วนมู่ฉีก็เป็นฮีลเลอร์พาลาดินที่สร้างความเสียหายได้ต่ำ

"ลิงอ้วนใจร้อนเกินไปและขาดกลยุทธ์กับจังหวะ เห็นได้ชัดเลยว่ายังไงเขาก็ต้องแพ้ "ลูหลี่อธิบายอย่างชัดเจน

"ยังไงก็ตาม ไปลงดันเจี้ยกนัน" อาเซอร์ซีบรีสกล่าวพร้อมกับส่งคำเชิญปาร์ตี้ไปให้ลูหลี่

"ฉันบอกว่าฉันไม่ลงดันเจี้ยนอาราม ไปหาคนอื่นเถอะ พวกนายสามารถเคลียร์ดันเจี้ยนในระดับฝันร้ายโดยไม่มีฉันได้แล้วนิ ฉันจะไปเพิ่มระดับดีกว่า"ลูหลี่ปฏิเสธ เพราะเขาอยากจะไปถึงระดับ 40 โดยเร็วที่สุด

"เว้นแต่ ... นายต้องการจะลงดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืดระดับฝันร้ายงั้นเหรอ?"ลูหลี่ถามออกมาอย่างตื่นเต้น

"จะมาหรือไม่ม?"อาเซอร์ซีบรีสยิ้ม

"ว้าว พวกนายหาคัมภีร์ดันเจี้ยนระดับฝันร้ายได้จากที่ไหนกัน?"ถ้าเป็นดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความืดระดับฝันร้าย งั้นลูหลี่ก็มีความสุขที่จะไปลงดันเจี้ยนด้วย แม้ว่าเขาจะเก็บเขี้ยวหมาป่าสีขาวได้มากพอแล้ว แต่เขาก็ังคงขาดกุญแจมือของคนตะกละ เขาหวังว่าเขาจะได้รับมันจากการลงดันเจี้ยนนี้นะ

มีไอเท็มเพียงไม่กี่อย่างที่มีประโยชน์ในดันเจี้ยนที่กักเก็บแห่งความมืด ไม่หายากมากๆก็ทรงพลังมากๆ

ซึ่งลูหลี่ก็ต้องการหนังสือของยูอาร์ด้วย

หนังสือของยูอาร์คืออุปกรณ์อัญเชิญ ซึ่งทำให้ผู้เล่นเรียกหมาป่าเวทย์มนต์ระดับหัวหน้าออกมาช่วยสู้ได้ หรืออาจเป็นการเปลี่ยนผู้เล่นให้กลายเป็นมนุษย์หมาป่าเป็นการชั่วคราว เพื่อเพิ่มค่าสถานะของพวกเขาเองเป็นอย่างมาก มันสามารถสวมใส่ได้ทุกอาชีพและยังสามารถใช้เป็นไพ่ตายในบางสถานการณ์ได้อีก

มันคงจะดูแปลกมากถ้าเห็นโจรต่อสู้พร้อมกับสัตว์เลี้ยง

นอกจากนี้แล้ว สัตว์เลี้ยงยังสามารถใช้สำหรับการเพิ่มระดับ การสร้างค่าความโกรธให้มอนสเตอร์หรือก่อกวนผู้เล่นที่กำลังวิ่งหนีอยู่

เขายอมรับคำเชิญเข้าปาร์ตี้ของอาเซอร์ซีบรีสอย่างมีความสุข จากนั้นเขาก็ได้กล่าวลาพนักงานเสิร์ฟสาวและมุ่งตรงไปที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืด

ลูหลี่มีระดับ 35 และมันก็สูงเกินไปที่จะเข้าร่วมดันเจี้ยนนี้พร้อมกับผู้เล่นคนอื่นๆแล้ว ซึ่งดันเจี้ยนที่มีระดับต่ำกว่า 30 มักจะมีข้อจำกัดกัน เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เล่นระดับสูงช่วยผู้เล่นระดับต่ำในการเคลียร์ดันเจี้ยน

เกมรุ่งอรุณเป็นเกมที่ดำเนินไปอย่างช้าๆพร้อมกับผู้เล่นระดับเท่าๆกัน ยิ่งเพิ่มระดับในเกมเร็วมากเท่าไหร่ ผู้เล่นก็จะหมดความสนใจในเกมไปอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ พวกนาย" ฮาชิจังพูดออกมาขณะที่เธอกอดสัตว์เลี้ยงมังกรตัวอ้วนของเธอ "ป่าแห่งนี้อันตรายมาก ทุกๆคนควรระมัดระวังตัวเป็นพิเศษนะ"

"โอ้ เธอรู้ได้ยังไงงั้นเหรอ?"ลูหลี่ถามออกมาอย่างไม่กระตือรือร้น

"ครั้งก่อนหน้านี้ที่ฉันมาที่นี้ ฉันกำลังเก็บดอกไม้เพื่อทำเควสอยู่ แต่ฉันก็ไปพบกับหมาป่าอันแสนดุร้ายเข้า ... " ฮาชิจังเล่าออกมาราวกับกำลังเล่าเรื่องผี

ลูหลี่เชื่อเธอและถามอีกว่า "เธอหมายถึงบุตรแห่งอะรูเกิลงั้นเหรอ?"

"ฉันก็คิดว่าเป็นมัน มันตัวสูงมากและมีขนยาว เมื่อฉันเผลอเข้าไปชนมัน มันก็โจมตีใส่ฉันในทันที "ฮาชิจังพูดออกมา

"ฮาชิจัง เธอมาที่นี้ตัวคนเดียว? เธอไม่หลงทางงั้นเหรอ?"ความฝันที่เหลืออยู่รู้จักเพื่อนของตัวเองดีและรู้สึกประหลาดใจมากกว่าเรื่องของที่เธอพบกับบุตรแห่งอะรูเกิลคือเรื่องที่เธอไม่ได้หลงทาง

"ลูกมังกรของฉันรู้ทาง หลังจากที่ NPC ได้อธิบายถึงภารกิจนี้แล้ว มันก็รู้ทางไปเลย "ฮาชิจังกล่าวขณะที่เธอชูลูกมังกรขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจ

สัตว์เลี้ยงของเธอยังรู้ทิสรู้ทางดีกว่าเธอเสียอีก

"เธอตายไหมตอนที่บุตรแห่งอะรูเกิลเข้าโจมตีเธอ?"เมื่อตอนที่ลูหลี่ฆ่าบุตรแห่งอะรูเกิล เขาต้องพยายามอย่างมากเลยเพื่อที่จะฆ่ามันลงไปได้

"ไม่ๆ ฉันแกล้งตาย." ฮาชิจังพูดออกมาพร้อมกับรู้สึกภูมิใจในตัวเองยิ่งขึ้นไปอีก

มนุษย์หมาป่าที่น่าสะพรึงกลัวเป็นที่รู้จักในฐานะนักฆ่าผู้เล่นมือใหม่ มีข่าวลือว่าไม่มีใครที่สามารถรอดพ้นจากการโจมตีของมันได้

อย่างไรก็ตาม ฮาชิจังผู้เซ่อซ่ากลับสามารถรอดมาได้ ตอนนี้ใครกันแน่ที่โง่นะ?

"นั่นมันเป็นไปได้ไง ... " ลูหลี่รู้สึกสับสน การแกล้งตายไม่ได้ทำให้มอนสเตอร์หยุดโจมตีคุณ แม้ว่าคุณจะเป็นเด็กตัวเล็กๆ แต่ถ้ามอนสเตอร์เล็งเป้ามาที่คุณแล้ว มันก็จะโจมตีคุณไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม

"มองไปที่อุปกรณ์ใหม่ของฉันสิ" ฮาชิจังกล่าวขณะที่เธอโชว์แหวนใหม่ของเธอ

แหวนนักล่าเงินรางวัล (เงิน): ความคล่องแคล่ว +10 ค่าสติปัญญา +5 เอฟเฟคพิเศษ: แกล้งตาย ทักษะใช้งานทันที มีโอกาสที่จะทำให้มอนสเตอร์ (นอกเหนือจากบอสระดับสูง) ไม่สนใจคุณ เป็นระยะเวลา 6 นาที ระยะเวลาคูลดาวน์ 24 ชั่วโมง ระดับความต้องการ: 25 ความทนทาน 25/25

"นี่เป็นอุปกรณ์สำหรับนักล่างั้นเหรอ?"ลูหลี่รู้สึกประหลาดใจในไอเท็มชิ้นนี้

นอกจากความคล่องแคล่วแล้ว ค่าสติปัญญาก็ไร้ประโยชน์มากสำหรับนักล่า นอกจากนี้ เอฟเฟคพิเศษของไอเท็มชิ้นนี้ก็ไร้ประโยชน์เช่นกัน เพราะนักล่านั้นมีทักษะที่คล้ายคลึงกันที่มีชื่อเรียกว่า แสร้งตาย อยู่

การแกล้งตายนั้นเป็นทักษะที่ไร้ประโยชน์มาก เพราะไม่สามารถใช้ได้กับมอนสเตอร์บอส

โดยปกติแล้ว เอฟเฟคพิเศษนี้มักจะปรากฏบนอุปกรณ์บางอย่างเช่นเกราะ อย่างไรก็ตาม หากเอฟเฟคพิเศษนี้อยู่บนแหวน ใครๆก็สามารถที่จะใช้มันได้

ดังนั้นแล้ว แม้แต่ดรูอิดอย่างฮาชิจังก็เลยสามารถใช้ทักษะแกล้งตายได้

นี่เป็นเอฟเฟคพิเศษที่หายากมากและลูหลี่ก็ไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลยในชีวิตของเขา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมผู้คนถึงเรียกฮาชิจังว่าลูกสาวของระบบ

เธอมักจะสามารถหาของหายากและแปลกประหลาดได้เสมอ แต่มันกลับเป็นอุปกรณ์ที่ไร้ประโยชน์

ลูหลี่ไม่ได้อิจฉาเธอเลย เพราะทักษะแกล้งตายไม่สามารถใช้กับบอสได้ ซึ่งสำหรับพวกมอนสเตอร์ปกติ เขาก็คงจะไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้เอฟเฟคพิเศษนี้หรอกนะหากเขามี เพราะเขามักจะจัดการกับพวกมันก่อนเสมอ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด