จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 506

บทที่ 506: แม้แต่ราชางูก็ยังโผล่มาด้วย

นักล่าเป็นอาชีพที่สร้างความเสียหายได้สูงมากและทักษะของพวกเขาก็ส่งเสียงดังก้องด้วย นอกจากนี้แล้ว พวกเขายังมีผู้เล่นหลายคนที่กำลังเคลียร์มอนสเตอร์ตามทางด้วย มันจึงเป็นสิ่งดึงดูดให้หนอนทะเลทรายเข้ามาโจมตีพวกเขา

พวกเขาได้พบเข้ากับจุดเกิดของหนอนทะเลทราย ซึ่งนั้นทำให้ลูหลี่ไม่ต้องทำอะไรเลย

"พวกเขาสูญเสียไปเท่าไหร่?"ลูหลี่ถามขณะออกคำสั่งและอธิบายเทคนิคให้กับทีมระดับสูงทีมที่สอง

ในตอนนี้ พวกหนอนทะเลทรายเป็นพันธมิตรที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขา

หนอนทะเลทราย: "แกต้องการที่จะยุ่งกับสมาคมกฏแห่งดาบงั้นเหรอ? ข้ามศพเราไปก่อน"

"พวกเขาไม่ได้สูญเสียมากนัก แต่มันดูน่าขยะแขยงมาก" ใบหน้าของดวงจันทร์สีแดงเต็มไปด้วยความน่ารังเกียจ แต่เขาก็จิตแข็งพอและไม่ได้อ้วกออกมา

"ไม่เป็นไรหรอก นี้มันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น"

ลูหลี่พูดขณะที่ปิดช่องแชทและกลับมาให้ความสนใจกับการเป็นผู้นำทีมต่อ

ส่วนที่น่ารำคาญที่สุดของหนอนทะเลทรายคือพลังป้องกันที่สูงและ HP พวกมัน ซึ่งพวกมันนั้นมีชั้นผิวหนังที่หน้าและใหญ่มาก มันจึงทำให้ความเสียหายที่ทำใส่พวกมันลดลงเข้าไปอีก

แม้ว่าพลังโจมตีของพวกมันจะไม่ได้ถือว่าสูงมาก แต่พวกมันก็สามารถกลืนผู้เล่นไปได้ทั้งตัวและทำแบบนั้นซ้ำๆเรื่อยๆ

เนื่องจากมีหนอนทรายจำนวนมากอยู่ในพื้นที่นี้ หลังจากที่ผู้เล่นได้ออกมาจากท้องหนอนทะเลทรายแล้ว พวกเขาก็ดันถูกกลืนเข้าไปใหม่อีกที

ผู้เล่นกว่าครึ่งตายอย่างง่ายดายราวกับผู้เล่นพวกนี้เป็นอาหารเด็กสำหรับหนอนทะเลยทรายเลย

ซึ่งแค่นี้ก็พอจะทำให้ผู้เล่นพวกนี้เป็นบ้ากันไปแล้ว ซึ่งระบบก็ได้มีมาตรการพิเศษในการป้องกันคนที่มีคลื่นสมองและหัวใจผิดปกติ ด้วยการออกจากระบบให้อัตโนมัติ เมื่อผู้เล่นเข้าสู่ระบบอีกครั้ง พวกเขาก็จะกลับไปเกิดในสุสาน ส่วน EXP และอุปกรณ์ก็สูญหายไปตามปกติ

แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้รับความเสียหายมากพอจนตายล่ะก็ พวกเขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานโดนหนอนทะเลทรายพวกนี้ทั้งดูดกลืนและคลายออกมาอย่างต่อเนื่อง

มีหลายคนที่พยายามวิ่งหนีไป แต่สุดท้ายก็ตกลงสู่เอื้อมมือของพวกหมาป่าและสุนัขจิ้งจอก

ทะเลทรายเป็นสถานที่ๆอันตรายมากด้วยระยะห่างทางระดับของตัวผู้เล่นเอง นอกจากนี้หากไปคนเดียวก็ยิ่งอันตรายเพิ่มขึ้นอีก

ซึ่งเมื่อพวกเขาได้รวมตัวกันเป็นกลุ่มอีกครั้ง พวกเขาก็พบว่ามีคนหายไปมากกว่า 100 คน

บางคนก็ออกจากระบบและบางคนก็ไปเกิดที่สุสานกัน ซึ่งทุกๆคนไม่ต้องการที่จะร่วมกับภารกิจนี้อีกเลย พวกเขานั้นคิดได้แล้วว่ารางวัลนั้นไม่คุ้มที่จะเสี่ยงเลยสักนิด

ส่วนผู้เล่นที่บุกเข้าไปในดินแดนของร็อคฟายนั้นก็ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก

ร็อคฟายหายใจเป็นเพลิงในขณะที่มันโจมตี มันจึงทำให้ความร้อนได้แผ่กระจายไปทั่วผืนทราย พวกสมาคมใหญ่ๆก็รู้แล้วว่าทำไมพื้นที่แถบนี้ถึงได้กลายเป็นสีดำ

หลังจากที่พวกเขาได้ผ่านเขตของร็อคฟายไปแล้ว พวกเขาก็สูญเสียผู้เล่นไปมากกว่าหนึ่งพันคน

พวกเขาในตอนนี้ยังคงอยู่ห่างจากจุดที่ลูหลี่อยู่และพวกเขาก็ได้สูญเสียมากเกินไปแล้ว นอกจากนี้แล้ว ผู้บัญชาการของกลุ่มๆนี้ก็ยังหวาดกลัวที่จะรายงานเรื่องนี้กลับไปยังตัวสมาคมใหญ่อีก

เพราะผู้บัญชาการจะได้รับรางวัลตามผลงานของพวกเขา ยิ่งทีมคุณประสบความสำเร็จ รางวัลก็ยิ่งมากตามไปด้วย

ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือการเอาชนะสมาคมกฏแห่งดาบเพียงลำพัง อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของพวกเขาในตอนนี้เลวร้ายมาก

การเป็นผู้บังคับบัญชาการในภารกิจนี้เป็นการยากมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การต้องมาพบกับมอนสเตอร์ระดับสูงพวกนี้

ถ้าเป็นแผนที่แบบหุบเขาสีเทา การทำอะไรหลายๆอย่างคงง่ายกว่านี้

อย่างไรก็ตาม แผนที่ทานาริสนั้นแตกต่างอย่างมากกับแผนที่อื่น เพราะแผนที่นี้เป็นบ้านของมอนสเตอร์ที่ทรงพลังมากๆอย่าง ร็อคฟายและหนอนทะเลทราย

มอนสเตอร์พวกนี้ทำให้ผู้เล่นตายไปอย่างมากมายและยังทำให้ความเร็วในการทำภารกิจของพวกเขาลดลงไปอีก ผู้บัญชาการของกลุ่มนี้จึงไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากการส่งคนไปสำรวจทางข้างหน้าก่อน

พวกเขาตัดสินใจที่จะหลีกเลี่ยงมอนสเตอร์พวกนี้ไปโดยการอ้อมเอา

นอกจากผู้เล่นจากสมาคมใหญ่ๆที่อยู่ในทีมแล้ว ก็ยังมีผู้เล่นเดี่ยวหลายคนที่ตามพวกเขามาและยังขโมยของที่ตกอีก

คนเหล่านั้นคิดว่าถ้าตามใกล้ๆพวกเขาจะปลอดภัย แต่อย่างไรเสีย พวกเขาก็พบเข้ากับชะตากรรมแบบเดียวกัน

เนื่องจากผู้เล่นเดี่ยวพวกนี้อ่อนแอกว่ามาก พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะสู้กับหนอนทะเลทรายได้เลย มีคนหลายคนที่กำลังพูดถึงเรื่องสมาคมกฏแห่งดาบล่อสมาคมใหญ่ๆมาติดกับดักและทำให้เกิดการหนองเลือดขึ้นที่ทะเลทรายทานาริส

สมาคมกฏแห่งดาบจำเป็นต้องรับผิดชอบสำหรับเรื่องนี้!

แทนที่เขาจะไปขอโทษต่อสาธารณชน ลูหลี่ยังวางแผนที่จะล่อราชางูหางกระดิ่งเข้าไปหาทีมสมาคมใหญ่ๆอีก

ราชางูหางกระดิ่งนั้นจัดการได้ยากมาก มันอาศัยอยู่ใกล้กับดอกไม้งูพิษสีม่วงที่ยอดภูเขาเล็กๆ

ดวงจันทร์สีแดงรอจนกระทั่งราชางูหางกระดิ่งหลับไป จากนั้นเขาก็ไปเด็ดดอกไม้งูพิษสีม่วง ซึ่งนั้นทำให้ราชางูที่เห็นดอกไม้เป็นแบบนั้น ก็แทบจะน้ำตาไหลออกมา

อย่างไรก็ตาม น้ำตาแห่งความแค้นนี้ผลก็ดันไปปรากฏอยู่กับทีมของพวกสมาคมใหญ่ๆ

คนพวกนี้ที่เห็นราชางูหางกระดิ่งโผล่มาตัวเดียว ก็พากันดีใจกันยกทีม ซึ่งมันเป็นแบบนั้นไป จนกระทั่งพวกเขาเห็นระดับของมันที่อยู่ถัดไปจากหลอดเลือด ระดับ 50...

ในขณะที่เวทย์มนต์ที่พวกเขาใช้ใส่มัน กลับสร้างความเสียหายแค่หลักหน่วยเท่านั้นเอง

ใครมันจะไปคิดกันฟ่ะว่างูตัวเล็กแบบนี้จะมีระดับ 50?

ระดับของมันสูงกว่ากัปตันโจรสลัดเสียอีก

ราชางูพิษได้ชูคอขึ้นมาและปล่อยหมอกพิษออกมาเป็นรัศมีขนาดใหญ่

มีผู้เล่น 17 ถึง 18 คนที่ตายในทันที ซึ่งพาลาดินฮีลเลอร์นั้นสามารถทนได้แค่ 4 วินาทีเท่านั้น ส่วนคนอื่นๆก็ตายก่อน 4 วินาทีกันทั้งนั้น เพราะพวกเขาได้รับความเสียหายมากกว่า 2,500 ในทันที

ในขณะที่หมอกพิษได้แพร่กระจายนานแล้ว ความเสียหายของมันก็ลดลง แต่ก็ยังคงอันตรายอยู่ดี

"ทีมสามไปอยู่ข้างหลัง ทุกคนรีบหนีกันได้แล้ว ส่วนคนที่ตายจะได้รับค่าชดเชยไป ถ้าไม่อยากตายทั้งหมด ก็ทำตามที่ฉันสี่งซะ "ผู้บัญชาการทีมสั่งออกมาในทันที เขายอมแพ้กับความหวังที่จะสู้กลับแล้ว

ถ้าลูหลี่มาดูสถานการณ์ในตอนนี้ เขาคงจะหัวเราะออกมาแน่ๆ

"นายคิดจริงๆเหรอว่าทีมแค่ร้อยคนจะถ่วงเวลาราชางูหางกระดิ่งได้? ไร้เดียงสาไปหน่อยม๊างง "

ราชางูหางกระดิ่งนั้นมีพลังเทียบเท่ากับมังกรทองแดงเลย มันฉลาดมากและสามารถแยกแยะได้ว่าทีมไหนมีผู้เล่นมากสุด

ราชางูหางกระดิ่งไม่สนใจทีมสามและมุ่งเป้าไปที่กลุ่มใหญ่ๆของสมาคมระดับสูงของฝ่ายพันธมิตร จากนั้นมันก็พ่นพิษเข้าใส่กลุ่มผู้เล่น