จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 501

บทที่ 501: ปาร์ตี้สำรวจ

"มันเป็นกัปตันโจรสลัดระดับ 40+ ที่ทานาริส" ลูหลี่ไม่ได้เจาะจงตำแหน่งของมันชัดเจนนัก เพราะว่าสแควรูทสามคงจะไม่รู้จักหรอกที่ๆเขาอยู่หรอก

"โอ้สวรรค์ นายบ้าไปแล้วจริงๆ นายอยู่ที่ทานาริสจริงๆงั้นเหรอ!"เสียงกรีดร้องของสแควรูทสามสามารถได้ยินอย่างชัดเจนด้วยเครื่องติดต่อสื่อสาร

"อย่าตกใจมากสิ ไม่เห็นเหรอว่าฉันยังมีชีวิตอยู่?"ลูหลี่กล่าว

"แผนที่นั้นมีขนาดใหญ่มาก นอกจากนี้แล้ว ผู้เล่นส่วนใหญ่ยังสำรวจได้ไม่ครบเลย แต่ทำไมนายถึงไม่บอกตำแหน่งกับฉันล่ะ?"สแควร์รูทสามพูดออกมา เพราะเขารู้สึกว่าลูหลี่กำลังมีอะไรปิดบังเขาอยู่

เขารู้สึกว่าลูหลี่คงจะเป็นบ้าไปแล้วนิดหน่อย เพราะความเครียดที่อยู่ในสมองของเขา

ทะเลทรายทนาริสครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ทางตอนใต้ของคาลิมดอร์และได้มีการกล่าวกันว่ามีสุสานอยู่มากมายในที่แห่งนั้น มีสมบัติแทบจะทุกที่และมันเป็นเหมือนกับดินแดนแห่งโชคเลย แต่กลับไม่มีผู้เล่นที่สามารถออกมาจากที่แห่งนั้นได้ แม้ว่าจะเป็นผู้เล่นที่มีระดับ 30 กว่าๆก็ตาม

ทุกๆคนที่เข้าไปล้วนแล้วแต่ตายแทบทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม ที่พวกเขารู้เรื่องนี้ก็ไม่ใช่ว่าพวกเขาไปตายกันหรอกนะ แต่เพราะมีกองทหารจากสมาคมหลายสมาคมที่ถูกจ้างให้เข้าไปสำรวจก่อน

ปัญหาหลักของพวกเขาคือ หนอนทะเลทรายแสนน่ารังเกียจที่กลืนกินผู้เล่นไปในท้องแบบจริงๆ

ผู้เล่นที่เคยได้รับประสบการณ์ถูกกินโดนหนอนทะเลทราย ต่างก็ปฏิเสธที่จะก้าวลงไปในทะเลทรายอีกครั้ง แม้ว่าจะได้รับเงินมามากแค่ไหนก็ตาม

แต่ในตอนนี้ ลูหลี่กลับกล้าที่จะไปเยือนทานารัสและคิดที่จะฆ่าบอสระดับ 40+

"รวบรวมสมาชิกระดับสูง 100 คนและทำเหมือนว่าเราจะก่อสงครามซะ" ลูหลี่สั่ง

เขาตระหนักถึงศักยภาพของผู้เล่นระดับสูงในสมาคมพวกเขาดี

บอสป่าในเกมรุ่งอรุณสู้ด้วยยากมาก มันไม่ใช่เพราะว่าบอสแข็งแกร่ง แต่เพราะว่ามีสมาคมหลายสมาคมที่คอยจะแย่งต่างหาก เมื่อข่าวแพร่กระจายไป ทุกๆสมาคมต้องเดินทางมาแน่

เมื่อมีสมาคมมากกว่าสองได้เข้าร่วมในการล่าบอส ศึกชิงบอสก็จะเริ่มขึ้น

"ได้ๆ แต่นายจะให้ผู้เล่น 100 คนไปหาบอสยังไงกัน? ทุกๆคนไม่สามารถล่องหนได้เหมือนนายนะ นายก็รู้หนิ "สแควร์รูทสามกล่าวออกมาอย่างอ้อมๆ เพื่อที่จะไม่ได้ไปดูถูกหรือสบประมาทอะไรลูหลี่

ดูเหมือนว่าลูหลี่ในตอนนี้จะสูญเสียตรรกกะการคิดเหมือนคนปกติไปซะแล้ว

"พี่สาม ซินซินนั้นผ่าตัดเสร็จแล้วและฉันก็ต้องการที่จะหาเงินให้มากที่สุดในตอนนี้ เพื่อที่กระบวนการพักฟื้นหลังผ่าตัดจะได้ดีที่สุด ฉันไม่มีทางที่จะทำเล่นกับสมาคมหรอกนะ"ลูหลี่พูดสวนกลับไป เห็นได้ชัดว่าเขาโกรธมากๆ

"โอเคๆ ฉันขอเวลา 30 นาที"

สแควรูทสามเริ่มทำตามคำสั่งอย่างเชื่อฟังในทันที เขาเช็ดเหงื่อเย็นเหยียบที่อยู่บนหน้าผากของเขาและสาปแช่งเบาๆ ลูหลี่น่ากลัวจริงๆตอนที่้เขาโกรธ

"ชิ นายอยากจะให้ฉันขึ้นเสียงก่อนหรือไงถึงจะฟังฉัน" ลูหลี่พูดกับตัวเองขณะที่เขาส่ายหัวและเริ่มถอยกลับไปจากจุดที่เขาอยู่

อย่างไรก็ตาม ความกังวลที่สแควรูทสามกังวลอยู่มันใช่จะไม่มีเหตุผลอะไรเลย มันไม่ใช่การยากที่จะพาผู้เล่น 100 คนไปยังทานาริส แต่หลังจากนั้นล่ะ มันคงจะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากน่าดูเลย นอกจากนี้ การระดมสมาชิกสมาคมจำนวนมากในครั้งเดียวก็เป็นการยากมากที่จะปกปิดสายลับในสมาคม

อย่างไรก็ตาม ลูหลี่ไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลยสักนิด

หลังจากที่เขากลับมายังเมืองแกดเกดสัน เขาก็ได้เห็นผู้เล่นในสมาคมเขาหลายคนเลย

มีดวงจันทร์สีแดง โจรระดับสูงจากสมาคมเขาด้วย นอกจากการเพิ่มระดับในดันเจี้ยน งานหลักของเขาคือการล่าสมบัติ มันทำให้เขามีอุปกรณ์เพิ่มค่าล่องหนหลายชิ้นจนเทียบเท่ากับลูหลี่ได้เลย

นอกจากนี้เขายังมีทักษะตรวจจับด้วย ไม่เพียงแต่เขาจะสามารถตรวจจับกับดักได้ แต่เขายังสามารถหามอนสเตอร์ที่กำลังพรางตัวอยู่ได้อีก

นอกจากนี้ยังมีมือซ้ายของเคน คนที่ลูหลี่เคยร่วมต่อสู้ด้วยในหุบเขาวอซอง เทคนิคของเขาดีมากและเมื่อลูหลี่ไม่อยู่ เขาก็เป็นคนสั่งลิงอ้วนแทน

ฮาชิจังและลูกชิ้นงาก็อยู่ที่นี้ด้วย คงจะไม่ต้องแนะนำอะไรเกี่ยวกับพวกเขาหรอกเนาะ

"ลูหลี่ดูสิ! นี่มังกรของฉันเอง "ฮาชิจังพูดออกมาด้วยความภาคภูมิขณะที่เธอโชว์เห็นมังกรเอลฟ์ของเธอที่กำลังนอนด้วยความหงุดหงิดบนหน้าอกของเธอ สีของมันดูฉูดฉาดมาก แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยแข็งแกร่งเท่าไหร่นัก

ถึงกระนั้นก็เห็นได้ชัดเลยว่ามันสวยมาก มังกรเอลฟ์ถือได้ว่าเป็นมังกรที่สวยที่สุดเลยในหมู่มังกร

แต่ตอนนี้ตัวมันยังเล็กกว่าจะเป็นพาหนะ เว้นแต่จะมีปาฏิหาริย์บางอย่างเกิดขึ้นกับฮาชิจัง ถ้าเป็นแบบนั้นเธอคงจะไม่มีโอกาสขี่มันได้เลยในชีวิตนี้ ซึ่งหากไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอก็คงจะขี่แต่มังกรเป็นพาหนะแน่

"ฉันหวังว่ามันจะกลายเป็นพาหนะในเร็ววันนะ" ลูหลี่พูด

"ถ้าฉันเจอกับมังกรเอลฟ์ตัวเต็มวัย เจ้าหนูน้อยนี้จะเติบโตไวมาก NPC บอกว่าฉันจะต้องไปยังดินแดนความฝันมรกต เพื่อหามังกรเอลฟ์"ฮาชิจังกล่าวออกมาอย่างเงียบๆ

มังกรเอลฟ์ตัวเต็มวัย ...

ลูหลี่รู้สึกสงสารเธอเล็กน้อยและคิดที่จะไปช่วยเธออยู่

อย่างไรก็ตาม เรื่องที่จะสู้กับบอสในตอนนี้สำคัญกว่า ซึ่งเขาก็กำลังรอให้ผู้เล่นครอบหนึ่งร้อยคนอยู่

แผนของลูหลี่ค่อนข้างที่จะง่าย เขาต้องการเพียงแค่พาลูกชิ้นงาไปยังอ่าวโลสริกเกอร์ จากนั้นก็ปกป้องเขาและให้เขาใช้ทักษะพิธีอัญเชิญเพื่อเรียกผู้เล่นคนอื่นๆไปยังที่นั่น

'พิธีอัญเชิญ' เป็นหนังสือที่ลูหลี่ได้รับมาจากดันเจี้ยนความมืดที่หยั่งลึก

มันเป็นทักษะพิเศษของพ่อมดที่จะต้องใช้ผู้ร่ายและพันธมิตรสองคนเพื่อเปิดประตูมิติ จากนั้นผู้เล่นหรือทีมที่เป็นสมาชิกก็สามารถผ่านเข้ามาได้

คำอธิบายของมันเข้าใจง่ายมาก แต่การที่จะทำให้สำเร็จนั้นยากกว่า

ส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือการนำลูกชิ้นงาไปยังพื้นที่นั้นให้ได้ ไม่อย่างนั้นก็ไร้ประโยชน์

ลูกชิ้นงามีระดับ 33 ซึ่งต่ำกว่ามอนสเตอร์ทะเลทรายถึง 7 ระดับ เขาไม่สามารถล่องหนได้ มันจึงทำให้เขาเหมือนกับหิ่งห้อยที่อยู่ท่ามกลางความมืดมิด

เมื่อช่องว่างระดับที่สูงขึ้น แรงดึงดูดมอนสเตอร์ก็จะสูงขึ้นตาม

แม้ว่ามอนสเตอร์จะอยู่ใกล้มาก มันก็จะพุ่งเข้าหาลูกชิ้นงาด้วยแรงดึงดูดบางอย่าง

หากลูหลี่อยู่คนเดียว เขาสามารถหนีไปได้เลย แต่ลูกชิ้นงานั้นไม่สามารถทำแบบนั้นได้ โชคดีที่เขาได้นำโจรอีกสองคนมาด้วย

ดวงจันทร์สีแดงจะต้องรับผิดชอบต่อการสำรวจทางข้างหน้าและไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าปะทะกับมอนสเตอร์โดยเด็ดขาด

ถ้าลูกชิ้นงาเผลอไปดึงดูดความสนใจของมอนสเตอร์ล่ะก็ ลูหลี่จะสังหารพวกมันซะด้วยความช่วยเหลือของมือซ้ายของเคน

แต่ถ้ามันเป็นหนอนทะเลทรายและพวกเขาไม่สามารถหนีจากมันได้จริงๆ ลูหลี่ก็จะล่อให้มันไปพร้อมกับเขาด้วยทักษะจากรองเท้า

ส่วนอีกคนก็เป็นฮาชิจัง เพราะเธอนั้นมีทักษะชุบชีวิตในทันที

มอนสเตอร์ตัวเดียวจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อทีมเลย เพราะลูหลี่นั้นสามารถจัดการกับมันตัวคนเดียวได้

สิ่งที่เขากลัวที่สุดคือ ซันร็อค มอนสเตอร์ตัวนี้มีขนาดใหญ่และรวดเร็วมาก พวกเขาไม่สามารถหนีมันไปได้เลย

ดวงจันทร์สีแดงนั้นก็ได้เสียชีวิตไปครั้งหนึ่ง เพราะเขาดันไปเดินในเขตของซันร็อคระหว่างที่สำรวจทางด้านหน้า ซึ่งเมื่อพวกเขาพบกับดวงจันทร์สีแดงที่กำลังจะตาย ลูหลี่ก็ต้องปฏิเสธที่จะเข้าไปช่วยเขา

พวกเขาต้องรอจนกว่าเขาจะตายและซันร็อคหนีไปก่อน เขาถึงบอกให้เธอใช้ทักษะชุบชีวิตจากระยะไกล

การเสียชีวิตของดวงจันทร์สีแดงเป็นวิธีเดียวที่ทำให้พวกเขาไม่ตายทั้งทีม ดวงจันทร์สีแดงเริ่มรู้สึกว่าตัวเองนั้นถูกใช้เป็นทหารเนื้อ แต่ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อลูหลี่ก็ได้มาสำรวจทางข้างหน้าด้วยบางครั้ง ซึ่งสาเหตุหลักที่ใช้พวกเขาเป็นคนสำรวจทางด้านหน้า ก็เพราะโจรนั้นมีทักษะก้าววายุ มันปลอดภัยกว่าให้พ่อมดมาสำรวจทางข้างหน้าแน่นอน

หลังจากใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงหรือมากกว่านั้น พวกเขาก็ได้ข้ามผ่านทะเลทรายมา จนมาถึงชายฝั่งของอ่าวโลสริกเกอร์