จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 479

บทที่ 479: เขี้ยวหมาป่าสีขาว

มันเป็นความเสี่ยงมากที่จะเดินผ่านมอนสเตอร์ไป แต่ลูหลี่ไม่อยากที่จะเสียเวลา แม้ว่าเขาจะถูกพบตัว แต่เขาก็มีทักษะหลบหนีหลายอย่างนะ

หลังจากที่เขาคิดถึงรูปแบบการเคลื่อนที่ของมอนสเตอร์อยู่ ลูหลี่ก็ได้ก้าวออกมาแล้ว

ในตอนนี้ เขามีระดับ 34 พร้อมด้วยไอเทมหลายชิ้นที่เพิ่มค่าหายตัวให้กับเขา ตราบเท่าที่เขาระวังไม่ให้ชนกับมอนสเตอร์ เขาก็จะไม่ถูกพบตัวแล้ว

ซึ่งช่องว่างระหว่างมอนสเตอร์แคบมากๆ มันทำให้ลูหลี่ต้องงอตัวพร้อมกับเดินไปเพื่อที่จะไม่สัมผัสกับตัวของพวกมัน

ในอนาคต เควสของโจรจะมีให้ทุกๆฝ่ายโดยไม่คำนึงฝ่ายเลย เควสพวกนี้จะทดสอบความสามารถต่างๆ ซึ่งหากคุณผ่านล่ะก็ คุณจะได้ค่าล่องหนเพิ่มไปอีก +1 เป็นรางวัล

ผู้เล่นบางคนมุ่งมั่นในการฝึกทักษะพวกนี้ โดยเฉพาะนักล่าสมบัติในแผนที่ระดับสูง

หลังจากผ่านไปหลายสิบวินาที ลูหลี่ก็ผ่านไปอีกด้านได้สำเร็จ ที่นั่นมีบอสที่ชื่อว่า ผู้บัญชาการสปิงเวล อยู่ที่ห้องทางด้านซ้ายของเขา

เมื่อเขาได้นึกถึงรายละเอียดของมอนเตอร์ตัวนี้แล้ว เขาก็ไม่คิดที่จะพยายามฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้เลย สปิงเวล มีพลังโจมตีที่สูงและค่าป้องกันที่มากจัดๆ สิ่งสำคัญที่สุดคือ เขาเป็นพาลาดินอันเดตและสามารถใช้โล่ป้องกันเพื่อปกป้องตัวเองได้ ถึงแม้ว่าโล่จะไม่ได้สร้างปัญหามากนัก แต่เขาก็สามารถรักษาตัวเองและอัญเชิญมอนสเตอร์มาช่วยตัวเองอย่างหน้าไม่อายได้ด้วย

ลูหลี่เป็นโจร เขาจึงเป็นอาชีพที่มีระยะเวลาจำกัดกว่าอาชีพอื่น แม้ว่าเขาจะสร้างความเสียหายได้สูง แต่เขาก็ไม่มีความสามารถในการต่อสู้ที่มีระยะเวลานาน

การยอมแพ้คือหลักการส่วนหนึ่งของผู้เชี่ยวชาญ

หลังจากที่เขาออกจากโบสถ์และเดินไปรอบๆห้อง เขาก็พบเข้ากับประตูที่เขาสามารถออกไปได้ ด้านนอกประตูก็มีกำแพงคอยรายล้อมอยู่

นี่ไม่ใช่เวลาที่เขาจะผ่อนคลาย เพราะมีมอนสเตอร์อยู่มากมายตามกำแพง

ผู้คนจำนวนมากที่ได้เห็นพวกมอนสเตอร์ก็มักจะพุ่งเข้าใส่กัน แต่จุดจบของพวกเขาก็ไม่ดีนัก หากทีมของพวกเขาไม่ได้สามัคคีกัน พวกเขาก็อาจจะถูกกวาดล้างไปได้เลย

คนที่เกิดใหม่อย่างลูหลี่ย่อมแน่นอนว่าเขาจะไม่ผิดพลาดแบบนั้น เขายืนอยู่ห่างๆและเริ่มดึงมอนสเตอร์ด้วยหน้าไม้ทีละตัว ซึ่งเขาไม่ได้ไปใกล้กับการ์กอยล์ที่อยู่ข้างบนกำแพงเลย

การ์กอยล์พวกนี้ดูคล้ายรูปปั้นอยู่บ้าง

หลังจากที่มันถูกทั้งแดดและฝนเป็นเวลาหลายวันทั้งๆที่ไม่ขยับตัว ใครจะไปคิดกันล่ะว่ามันยังมีชีวิตอยู่?

เมื่อคุณเข้าใกล้กับการ์กอยล์พวกนี้แล้วล่ะก็ พวกมันก็จะตื่นขึ้นในทันที การล่องหนของลูหลี่ใช้กับมอนสเตอร์พวกนี้ไม่ได้ เพราะมันเป็นมอนสเตอร์ประเภทค้างคาว พวกมันไม่ได้ใช้ตาของพวกมันมองด้วยซ้ำ

หากลูหลี่ไม่สามารถจัดการกับมอนสเตอร์ตัวอื่นในขณะที่สู้กับการ์กอยล์ล่ะก็ การต่อสู้นั้นคงจะยากลำบากอย่างแน่นอน

ซึ่งการ์กอยล์แปดตัวนั้นมันเหมือนกับเชื่อมต่อกันอยู่ ทันทีที่มีตัวหนึ่งถูกดึงไป ทั้งหมดก็จะพุ่งเข้ามาด้วยกันเลย

ซึ่งหากรวมแล้วน่าจะมีมอนสเตอร์ทั้งหมด 30 ตัว ไม่ว่าลูหลี่จะแข็งแกร่งแค่ไหน ทางเลือกของเขาคงมีแค่การวิ่งหนีเท่านั้น

เพื่อเตรียมที่จะสู้ ลูหลี่จึงต้องนั่งฟื้นฟูเลือดด้วยขนมปังก่อน

เมื่อการต่อสู้เริ่มต้น การ์กอยล์ทั้งแปดตัวก็ได้ออกมาจากแท่นวางรูปปั้น สายตาของมันดูน่าตกใจและดูน่ากลัวมากๆสำหรับคนอื่น

กริชของลูหลี่นั้นได้เจาะเข้าไปที่หัวของการ์กอยล์ในทันที มันสร้างความเสียหายให้กับการ์กอยล์ถึงครึ่งหนึ่ง ซึ่งนั้นก็เพราะระดับที่แตกต่างกัน มันจึงทำให้เขาสามารถสร้างความเสียหายที่มหัศจรรย์แบบนี้ได้

เขาพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อลดจำนวนการ์กอยล์ที่จะมาโ๗มตีเขา

เอฟเฟคการดูดเลือดของการ์กอยล์พวกนี้น่ากลัวมาก ตราบเท่าที่มันยังโจมตีเขาอยู่ มันก็จะฟื้นฟูเลือดของตัวเองได้

นอกจากนี้แล้ว เอฟเฟคดูดเลือดของคนที่โดนในโลกเสมือนจริงก็ไม่ได้ดูน่าประทับใจเท่าไหร่ มันเหมือนกับมีลมเย็นๆลอยผ่านกระดูกสันหลังอย่างไงอย่างงั้น

หลังจากที่เขาฆ่าการ์กอยล์ไปแล้ว ลูหลี่ก็ได้เข้าไปยังสิ่งก่อสร้างหนึ่งในกำแพง มันเป็นห้องเก็บของดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืด ซึ่งมีบอสสามตัวอยู่ข้างใน อูโดยามตาบอด ปีศาจค้างคาวน้อยและนักล่าเลือด ในสองตัวนั้นเป็นบอสที่มีเลือดน้อยและพลังโจมตีที่น้อย แต่ทั้งสองตัวนั้นจะช่วยบอสอีกตัวหนึ่ง มันจึงทำให้ลูหลี่ค่อนข้างกังวลใจมากเลย

แม้ว่าทั้งสามตนจะอยู่ในส่วนต่างๆของห้อง แต่พวกเขาทั้งหมดก็จะตื่นพร้อมๆกันไม่ว่าคุณจะทำยังก็ตาม

ในสถานการณ์ปกติ ทีมธรรมดาๆคงจะฆ่าบอสอีกสองตัว ก่อนที่จะฆ่ายามตาบอดอูโด

ซึ่งนี่เป็นไปไม่ได้เลยกับลูหลี่ เพราะเขากำลังเคลียร์ดันเจี้ยนคนเดียวอยู่ เขาอาจจะตายไปเลย ก่อนที่จะฆ่าบอสเล็กก็ได้

แต่จริงๆแล้วเขาไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกเขาทั้งหมด ถ้าเขานั้นอยู่ห่างจากค้างคาวปีศาจตัวน้อย เขาก็จะไม่ถูกพุ่งเป้าเลย

อย่างไรก็ตาม ลูหลี่นั้นไม่อยากที่จะหนีจากอูโดไป เพราะเขาดรอบอาวุธที่ยอดเยี่ยมอย่าง คทาของโอดี้ ซึ่งมันก็ดรอบเขี้ยวหมาป่าสีขาวถึงสองอัน มันมีอัตราการดรอบมากกว่าพ่อค้าเนื้อซะอีก

จริงๆแล้วหากเขาไม่รู้ถึงเทคนิคลับ ลูหลี่คงไม่แม้แต่จะมาเคลียร์ดันเจี้ยนคนเดียวเลย

เขารีบจัดการกับมอนเตอร์ตัวอื่นที่อยู่ตามทาง ก่อนที่จะยิงปีศาจค้างคาวน้อยและล่อบอสทั้งสามตัวเดินไปรอบห้อง

บอสทั้งสามตัวไม่ได้เคลื่อนที่เร็วเท่ากับลูหลี่ แต่มันก็มีระยะห่างระหว่างกันเท่ากัน ไม่นานนัก ลูหลี่ก็ปรับตำแหน่งของพวกเขา เพื่อให้ปีศาจอยู่ข้างหน้า ข้างหลังก็เป็นนักล่าเลือดและยามตาบอสอูโด

เขาพยายามดึงบอสพวกนี้และใช้เวลานานมากเลยในการปรับตำแหน่งของพวกมัน

เขาใช้เวลาไปประมาณสามถึงสี่นาที หลังจากนั้นเอง ปีศาจค้างคาวตัวน้อยและนักล่าเลือดก็ได้ปิดทางเข้าประตูและมันทำให้ยามตาบอดอูโดอยู่ที่อยู่ข้างหลังเขาอยู่นอกประตู

ปีศาจค้างคาวและนักล่าเลือดเป็นมอนเตอร์บินได้ ซึ่งมันบินอยู่เหนือพื้นแค่ 1 เมตรเท่านั้น กำ

ความสูงแค่นี้ก็พอสำหรับการที่ลูหลี่โจมตีอูโดที่โผล่มาแค่เบื้องล่างได้แล้ว

นี่คือบัคของดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความืด ด้วยความที่ทั้งสองเป็นมอนสเตอร์บินได้ พวกมันจึงไม่สามารถโจมตีได้ในขณะที่ถูกประตูกั้นไว้อยู่

ยามตาบอดอูโดเองก็ไม่สามารถโจมตีลูหลี่ได้ แต่ลูหลี่กลับสามารถโจมตีอูโดได้

ในที่สุด ยามตาบอดก็ไม่สามารถทนได้จนปล่อยทักษะความโกรธอันแสนยิ่งใหญ่ออกมา มันเป็นทักษะที่ลดความเสียหายกายภาพไปถึง 10% เป็นเวลา 20 วินาทีและสามารถซ้อนได้ห้าครั้ง

แต่น่าเสียดายที่มันไม่สามารถโจมตีลูหลี่ได้ แม้ว่าจะทำให้ความเสียหายทางกายภาพลดลงไป 50% แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ปัญหาเดียวที่เกิดกับลูหลี่คือ ไร้เงา มันเป็นทักษะที่สร้างความเสียหายจริงแก่ลูหลี่โดยประมาณ 500-600 ต่อครั้ ถ้าไม่ใช่เพราะลูหลี่มีระดับสูง เลือดกว่าครึ่งหนึ่งของเขาคงจะหมดไปแล้ว

ลูหลี่ก็ดื่มโพชั่นเลือดอย่างสงบและเลือดของเขาก็ค่อยๆฟื้นฟูเรื่อยๆ เนื่องจากด้วยตำแหน่งของเขา ระดับความสำเร็จของทักษะจึงต่ำมาก

หลังจากผ่านไปประมาณชั่วโมงครึ่ง ลูหลี่ก็จัดการกับบอสได้สำเร็จ ส่วนบอสอีกสองตัวก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับลูหลี่เลย

เมื่อการต่อสู้ได้สิ้นสุดลงแล้ว มันก็ถึงเวลาแล้วที่เขาจะลูทของจากศพซะที เมื่อเทียบกับครั้งก่อนหน้านี้ เขากลับกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับการลูทของในครั้งนี้

เพราะว่ายามตาบอดอูโดนั้นมีอัตราการดรอบเขี้ยวหมาป่าสีขาวนะสิ