จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 471
บทที่ 471: บุตรแห่งอะรูเกิล
เนื่องจากลูหลี่ได้อธิบายรายละเอียดต่างๆให้กับสแควรูทสามฟังไปแล้ว เขาจึงไม่สามารถที่จะต่อต้านเขาได้เลยจริงๆ เพราะยังไงทุกสมาคมใหญ่ๆต่างก็ใช้เงินเพื่อชื้อผู้เล่นกันอย่างนี้อยู่แล้ว
ข้อเสนอที่ลูหลี่ให้ไปก็ค่อนข้างสมเหตุสมผล ซึ่งคงจะมีแต่คนบ้าเท่านั้น หากใช้เงินเกินตัวเพื่อชื้อผู้เล่น
สิ่งเดียวที่สแควรูทสามกังวลคือ มู่ฉีจะคุ้มค่าพอกับจำนวนเงินที่จ่ายไปไหม ทุกๆอย่างของเขาเท่ากับค่าเฉลี่ยและไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย นอกจากนี้แล้ว ตัวละครของเขายังมีการจัดเรียงค่าสถานะแบบแปลกๆด้วย
ในการแข่งขัน ปัญหาพวกนี้ไม่สามารถละเลยได้เลย
ขณะนี้ในเกมรุ่งอรุณไม่มีแผนที่จะให้ผู้เล่นปรับแต่งค่าสถานะกลับคืน มันจึงหมายความว่า ถ้าคุณลงค่าสถานะไปที่อะไรแล้ว คุณก็ไม่สามารถเปลี่ยนได้
อย่างไรก็ตาม ความกังวลนี้ไม่คุ้มค่ากับการที่จะต่อต้านตัวลูหลี่ที่เชื่อใจเขา ทันทีนั้นเอง เขาก็ได้เตรียมเอกสารและแจ้งต่อสื่อเกมต่างๆ
ไม่ว่าคุณจะมองไปที่ใดก็ตาม มู่ฉีก็ยังคงเป็นผู้เล่นสตาร์และเป็นผู้เล่นสตาร์คนแรกของสมาคมกฏแห่งดาบที่ได้รับการเซ็นต์ชื่ออย่างเป็นทางการ
ดังนั้นแล้ว มันจึงจำเป็นที่จะต้องมีการแถลงข่าว โชคดีที่ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกจัดขึ้นในโลกเสมือน มันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะลดค่าใช้จ่ายลงไปบ้าง
สมาคมกฏแห่งดาบไม่เคยที่จะจัดงานทางการแบบนี้มาก่อนเลย กลุ่มสื่อบันเทิงทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็กต่างก็สนใจเรื่องนี้มาก เมื่อข้อมูลของคนที่จะเข้าร่วมทีมของลูหลี่ได้ถูกปล่อยออกมาแล้ว สแควรูทสามก็ไม่ได้กังวลอะไรอีก
แม้ว่าค่าธรรมเนียมการเซ็นต์สัญญามูลค่า 1.8 ล้านเหรียญนั้นมีความสำคัญมาก แต่ก็ยังคงเป็นราคาที่ดีสำหรับมู่ฉี ดังนั้นสแควรูทสามจึงไม่ได้ไม่เห็นด้วย
ส่วนเรื่องความคิดเห็นของสาธารณชน การเซ็นต์สัญญากับผู้เล่นสตาร์คนนี้มีแต่เพียงเสียงเยาะเย้ยนเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ความคิดเห็นของสาธารณชนก็เป็นเหมือนๆกันหมด ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตาม มันก็เป็นแค่เรื่องของอนาคต
ลูหลี่ต้องการคัมภีร์ดันเจี้ยนจากคลังสมาคมและเขาก็วางแผนที่จะลงดันเจี้ยนด้วย
ที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืดระดับ 30 มันเป็นดันเจี้ยนส่วนตัวที่จัดว่าง่ายเลย ซึ่งมันดรอบ กุญแจมือของคนตะกละและเขี้ยวหมาป่าขาว แต่ละสิ่งล้วนแล้วแต่เป็นไอเท็มที่ลูหลี่จำเป็นต่อการอัพเกรดแหวนซูพรีม
ลูหลี่ได้ตั้งโพสต์ในสมาคมแลกด้วยคะแนนสมาคมเล็กน้อย ซึ่งเขาตั้งให้แลกคะแนนสมาคมของเขากับคัมภีร์ดันเจี้ยน
ไม่กี่วันผ่านไป ก็มีคัมภีร์ดันเจี้ยนในสมาคม แต่ช่างโชคร้าย มันไม่มีชิ้นไหนเป็นความยากระดับฝันร้ายเลย ไม่มีแม้แต่ความยากระดับฮีโร่ มีเพียงสามชิ้นที่เป็นความยากระดับสูงสุดและหนึ่งชิ้นเป็นความยากระดับทั่วไป
คัมภีร์ระดับทั่วไปนั้นก็ไม่มีอะไรมาก ส่วนใหญ่เขาจะใช้เป็นที่ฟาร์มและเก็บเกี่ยวอุปกรณ์กัน อย่างไรก็ตาม คัมภีร์ดันเจี้ยนระดับสูงสุดนั้นมีวัสดุหายากดรอบอยู่
เขายังต้องการที่จะได้ EXP เพิ่มให้ถึงระดับ 35 ก่อน ถ้ามันเป็นอย่างนี้ต่อไป ไม่มีทางเลยที่เขาจะทำตามเป้าได้สำเร็จ ก่อนที่การแข่งขันถ้วยเวทย์มนต์จะจัดขึ้น
นอกจากนี้แล้ว ยังมีเควสและไอเท็มอีกมากมายที่เขาต้องการจากที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืด ไม่มีใครรู้เรื่องพวกนี้เลย แต่เขาต้องการที่จะทำให้ไวกว่าคนอื่นเขา เพื่อที่เขาจะใช้ประโยชน์จากการเกิดใหม่ของเขาให้ได้ประสิทธิภาพมากที่สุด
ที่หน้าผาทางใต้สามารถมองเห็นป่าสีเงินได้ ซึ่งดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืดก็เหมือนกับเงาของป่าสีเงินเลย
นี่คือดันเจี้ยนระดับ 30 ที่หากจะเข้าก็ต้องใช้แค่คัมภีร์เท่านั้น สถานที่ตั้งของมันห่างไกลไปจากอารามสีแดงมากและการที่ผู้เล่นจะเดินทางมาก็ต้องเดินทางไกลกันเลยทีเดียว นอกจากปัญหาพวกนี้แล้ว ยังมีเรื่องของดรอบที่ค่อนข้างจะธรรมดา ฝ่ายพันธมิตรส่วนมากเลยไม่ได้มาที่นี้กัน
ลูหลี่กลายร่างเป็นอีกาสีเลือดและบินออกไปจากทะเลทางใต้ เขาต้องใช้เวลาไปมากกว่าครึ่งชั่วโมง เพื่อที่จะไปยังป่าสีเงิน
เขารีบบินลงไปที่ป่าอย่างรวดเร็ว เพราะว่าในพื้นที่แถบนี้มีผู้ขี่ค้างคาวอยู่ ด้วยความที่สัมผัสด้านกลิ่นของมันดีมาก พวกมันจึงเป็นอันเดตที่อยู่กลางอากาศที่สามารถเทียบเท่ากับออร์คได้ ว่าแต่มีใครรู้ไหมว่าโครงกระดูกมันดมกลิ่นยังไงกัน?
ทั้งป่าเต็มไปด้วยมอนสเตอร์ที่อยู่ในระดับ 20 หรือมากกว่านั้นและไม่มีอะไรที่เป็นภัยคุกคามต่อตัวของลูหลี่เลย
เมื่อเขาได้พบกับหมีบที่มีขนแสนสวยงาม ลูหลี่ก็ได้ทำการฆ่าพวกมันและแล่หนังออกมา ขนสามารถนำไปตัดเย็บเสื้อผ้าได้ นอกจากนี้แล้ว มันยังสามารถใช้ไปทำเป็นพรมได้อีก เกมนั้นเป็นเหมือนกับชีวิตจริงเลย และฤดูหนาวก็กำลังจะมาถึงแล้ว
อย่างไรก็ตาม ในโลกแห่งความเป็นจริง สัตว์พวกนี้ส่วนใหญ่มักจะได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายกัน
ในขณะที่กำลังแล่หนังหมีผู้โชคร้ายอยู่นั้น ลูหลี่ก็พลันหยุดลง เขารู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลังของเขา ราวกับว่าเขาเป็นกบที่เจอกับงู
เขาอยู่ในระดับ 34 มีอุปกรณ์ระดับประณีตและฆ่าบอสมานับไม่ถ้วน
ถ้ามีบางอย่างที่อาจทำให้เขารู้สึกเช่นนี้ ...
มันจะต้องเป็นบุตรแห่งอะรูเกิล!
นอกเหนือจาก โนลฮอคแล้ว มอนสเตอร์ตัวอื่นๆที่ถือว่าเป็นฝันร้ายของป่าเอลวินคือ บุตรแห่งอะรูเกิล
ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่เล่นเป็นอันเดตมักจะเคยเจอกับบุตรแห่งอะรูเกิลมาทั้งนั้น
คนที่เจอกับเขาครั้งแรก มักจะถูกเขาสอนถึงความหมายของคำว่า ฆ่าเมื่อเจอหน้า มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถหลบหนีจากมอนสเตอร์ระดับหัวหน้าตัวนี้ได้
ป่าสีเงินมักจะมีมอนเตอร์ระดับ 10-20 ดังนั้นแล้ว จึงมีผู้เล่นระดับ 10+ หลายคนฟาร์มอยู่ที่นี้ ถ้าผู้เล่นพวกนั้นเจอเข้ากับมอนเตอร์หัวหน้าระดับ 35 ... พวกเขาก็แทบจะไม่มีโอกาสทำอะไรเลย
ยิ่งไปกว่านั้น บุตรแห่งอะรูเกิลนั้นแข็งแกร่งกว่าฮอคมาก และแทบจะไม่ใกล้เคียงกับคำว่ามอนเตอร์ระดับหัวหน้าธรรมดาๆเลย
ป่าสีเงินเป็นป่าอันกว้างใหญ่ที่แผ่กระจายไปทั่วทั้งฝั่งตะวันตกของลอร์ดเดเรียน มันเป็นสถานที่เพิ่มระดับและเป็นแผนที่เควสของเหล่าอันเดต บุตรแห่งอะรูเกิลมักจะเดินไปมารอบๆ 80% ของป่าสีเงิน มันจึงเป็นมากกว่าบอสป่าเสียอีก
ลูหลี่เริ่มเหงื่อไหลออกมา เมื่อเขาพบกับมอนสเตอร์ที่มีระดับมากกว่าเขา 1 ระดับ
ลูหลี่ได้ฆ่ามอนเตอร์ระดับหัวหน้ามานับไม่ถ้วน แต่บุตรแห่งอะรูเกิลนั้นทำให้เขากังวลยิ่งกว่า เขามีพลังอันยิ่งใหญ่ ซึ่งไม่ได้มาจากระดับ 35 ของเขา แต่เพราะเขานั้นมีสองทักษะอันทรงพลังต่างหาก
การจับกุมของบุตรแห่งอะรูเกิล: อย่าไปที่รักของฉัน การโจมตีของบุตรแห่งอะรูเกิลมีโอกาสทำให้ผู้เล่นติดสตัน
ของขวัญจากบุตรแห่งอะรูเกิล: คำสาป สร้างความเสียหาย 300 ครั้งทุกๆ 5 วินาทีเป็นเวลา 3000 วินาที
ทักษะแรกคือเหตุผลที่ทำให้ผู้เล่นไม่สามารถหลบหนีไปได้และทักษะที่สองเป็นเหตุผลที่ทำให้ผู้เล่นไม่สามารถเอาชนะมันได้ ด้วยคำสาปที่กินระยะเวลายาวนานขนาดนี้ ไม่ว่าคุณจะเร็วแค่ไหนก็ไม่มีวันลบมันออกได้หรอก
นอกจากนี้แล้ว คำสาปนี้ยังไม่สามารถกำจัดไปได้โดยใช้ทักษะธรรมดาๆ
ก้าววายุไม่สามารถลบมันออกได้ด้วยซ้ำ ดังนั้นแล้ว โอกาสที่ลูหลี่จะรอดไปจากบุตรแห่งอะรูเกิลยิ่งริบหรี่ลงไปอีก
ลูหลี่ลังเลใจไม่นานนัก เขากลายร่างเป็นเสือชีตาห์และรีบหนีไปอย่างรวดเร็วเท่าที่เขาจะทำได้
เขาไม่แน่ใจว่าเขาสามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้ามที่แข็งแกร่งนี้ได้หรือเปล่า แต่เขาไม่ขอเสี่ยงเด็ดขาด
ทันใดนั้นเอง ก็ได้มีเงาปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของลูหลี่ มนุษย์หมาป่าตัวใหญ่ได้หล่นลงมาตรงหน้าของเขา พร้อมกับส่งคลื่นกระแทกไปมารอบๆตัวเขา
ก้าววายุ!
ลูหลี่รู้สึกหมดหวังเลยทีเดียว เขาเพิ่งจะกลายร่างเป็นเสือชีตาห์ไป แต่ก้าววายุก็ได้ช่วยเขาหลบไปจากคลื่นกระแทกและยังเพิ่มความเร็วการเคลื่อนที่อีก
เขายังคงหนีต่อไปเรื่อยๆและไม่แม้แต่จะคิดหันกลับไป เขาได้แต่หวังว่าเขาจะรอด เขาไม่อยากที่จะสูญเสียค่าประสบการณ์ไป นอกจากนี้แล้ว ทักษะของบุตรแห่งอะรูเกิลยังคาดการณ์ไม่ได้อีก
ในตอนนี้ บุตรแห่งอะรูเกิลสามารถเทียบเท่าได้กับบอสที่สามารถโจมตีครั้งเดียวผู้เล่นตายได้เลย
บอสแบบนี้ไม่ได้มีมากมายนัก แค่บุตรแห่งอะรูเกิลคนเดียวก็ทำให้บอสหลายตัวอับอายแล้ว!
