จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 433

บทที่ 433: ดาโรว์เชีย

ทีมที่ประกอบด้วยอาชีพระยะไกลและระยะใกล้นั้นมีความยืดหยุ่นมากกว่า ด้วยความที่มีระยะห่างกัน จึงสามารถป้องกันให้ทั้งทีมไม่ตายไปพร้อมกันจากทักษะสตัน เพราะถ้าอยู่ไกลกันก็จะไม่โดนทักษะสตันพร้อมๆกัน ผู้เล่นที่มีไหวพริบอย่างลิงอ้วนก็รู้ในเรื่องนี้และใช้เพื่อนร่วมทีมของเขาเป็นเหยื่อล่อ

ลูหลี่ตัดสินใจที่จะออกไป หลังจากที่เขาเฝ้าดูพวกเขาระยะหนึ่ง

ส่วนมูนไลท์เองก็นำผู้เล่นสี่คนที่เหลือไปยังดันเจี้ยน เนื่องจากทุกๆคนกำลังยุ่งกับการพยายามเคลียร์ดันเจี้ยนกันอยู่ หุบเขาวอซองจึงเงียบและสงบจนผิดปกติ ดังนั้นแล้ว มันจึงไม่น่ามีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะเจอเข้ากับผู้เชี่ยวชาญที่สร้างปัญหาแก่เขาได้

ลูหลี่เองก็ได้ตัดสินใจที่จะเดินทางไปที่คฤหาสน์เรเวนฮอล์เพื่อที่จะทำเควสบางอย่างให้สำเร็จ

มีใครบางคนในสมาคมของเขาที่ต้องการขวดเซรุ่มเลือดค้างคาว ซึ่งวิธีการที่จะได้รับมันมาคือ การชื้อกับ NPC ที่อยู่ใกล้ๆกับดันเจี้ยนในภัยพิบัติทางใต้

ที่นั่นไม่มีทั้งจุดเทเลพอร์ตและก็มีมอนเตอร์ระดับ 40 เต็มไปตลอดทาง สำหรับผู้เล่นธรรมดาแล้ว การที่จะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย นั้นจึงเป็นเหตุผลที่สแควรูทสามได้ขอร้องลูหลี่

เห็นได้ชัดเลยว่าคนที่ต้องการเซรุ่มนั้นคือเด็กสาวคนหนึ่ง แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลเดียวที่สแควรูทสามเป็นคนขอความช่วยเหลือลูหลี่

ชื่อของเธอคือ ขนมปังขาว และเธอก็เป็นพาลาดินสาวที่เป็นอันดับหนึ่งในการทำเควสของสมาคมกฏแห่งดาบ ระดับและอุปกรณ์ของเธอนั้นปานกลางและเทคนิคของเธอก็ไม่ได้ดีพอที่จะได้เข้าทีมระดับสูง ดังนั้นแล้ว เธอจึงใช้เวลาในการทำเควสของสมาคมหรือไม่ก็ไปฟาร์มกับทีมเล็กๆ

เรื่องที่ยากที่จะเชื่อคือ มีผู้เล่นนับพันคนในสมาคมกฏแห่งดาบได้เคยพูดคุยกับเธอทั้งหมดแล้ว

เธอเป็นคนที่ทำงานหนักที่สุดในสมาคม แต่ก็ยังจนที่สุดด้วย เธอมักจะใช้เงินที่หามาได้ในการชื้ออุปกรณ์และช่วยเหลือเพื่อนร่วมทีมของเธอ

ชื่อเสียงของเธอในสมาคมกฏแห่งดาบเกือบจะเทียบเท่ากับลูหลี่และสแควรูทสาม ทุกๆคนต่างเรียกเธอว่า ขนมปัง เพราะมันเป็นชื่อน่ารักๆที่ดูเหมาะกับเธอดี

ถึงแม้ว่าเขาจะต้องออกนอกเส้นทางไปบ้าง แต่ลูหลี่ก็จะต้องขอบคุณในเรื่องที่เธอทำงานหนักให้กับสมาคม

สตารท์โฮเลมเป็นดันเจี้ยนต่อไปที่อยู่ในรายชื่อว่าสามารถเคลียร์ได้ แต่ไม่มีใครที่มีพลังพอที่จะทำแบบนั้นได้เลย แค่มอนเตอร์ที่อยู่ในดันเจี้ยนตีลูหลี่ครั้งหนึ่ง เขาก็สลายกลายเป็นฝุ่นแล้ว

ลูลี่ตัดสินใจที่จะไปรอบๆอารามสีแดงและบินไปตามแนวชายฝั่ง ด้วยวิธีนี้แล้ว เขาสามารถหลีกเลี่ยงกับมอนเตอร์ส่วนหนึ่งจากดินแดนภัยพิบัติทางตะวันตกที่มีระดับเหนือกว่าเขา 5 ระดับได้ มอนเตอร์พวกนี้ไม่เพียงแต่จะฆ่ายาก มันยังมีความเสี่ยงที่เขาจะถูกฆ่าด้วย

ลูหลี่คิดได้มากขึ้นว่า หากค่าประสบการณ์ของเขาลดลง เขาคงจะรู้สึกเสียมาก

มอนเตอร์ตัวเดียวที่เขาต้องกังวล เมื่อต้องบินไปตามแนวชายฝั่งคือ นกทะเล ซึ่งดูคล้ายกับนกอินทรีที่แสนดุร้าย มันมีระดับ 40 และมีขนาดที่ใหญ่มาก ถ้าลูหลี่พบกับพวกมัน เขาอาจจะต้องยอมแพ้ในเรื่องเซรุ่มและฆ่าตัวตาย

โชคดีที่นกยักษ์พวกนี้ช้ามากและตราบเท่าที่ลูหลี่ยังคงรักษาระยะห่างของเขาไว้ เขาก็จะปลอดภัย

เมื่อเขาได้มาถึงดินแดนภัยพิบัติทางทางตะวันตก เขาก็ต้องเดินเท้า เพราะค้างคาวในดินแดนภัยพิบัติแข็งแกร่งมาก พวกมันสามารถตรวจจับเป้าหมายที่ล่องหนได้ทั้งบนผืนดินและบนท้องฟ้า

สแควรูทสามเองก็ได้พยายามที่จะส่งโจรคนอื่นไปเหมือนกันในอดีต แต่พวกเขาทั้งหมดก็ตายเพราะค้างคาวภัยพิบัติ

ลูหลี่เจอกับค้างคาว แต่เขาก็สามารถฆ่ามันได้ ซึ่งมันทำให้เขาสูญเสียเลือดไปถึงครึ่งหนึ่ง เขาไม่มีทางเลือกอื่นเลย นอกจากการหาที่สงบๆในการฟื้นฟูเลือดของเขา

หลังจากเดินไปมาอีกหน่อยแล้ว เขาก็ได้เข้ามาใกล้สตารท์โฮเลมมากขึ้น

มีแคมป์ตั้งอยู่ใกล้ๆกับทางเข้าดันเจี้ยน อัศวินรักษาการณ์เวดตกใจมากที่เห็นลูหลี่ ซึ่งเขาก็ได้รีบอธิบายออกมาอย่างรวดเร็วว่า"อย่ากังวลไปเลย ข้าเป็นเอลฟ์ที่ยังสุขภาพดีอยู่"

เขาต้องพิสูจน์ว่าเขามีสุขภาพดีและไม่ได้ติดโรคระบาด

อัศวินที่นี่กลัวโรคระบาดมากกว่ามอนเตอร์อันเดตเสียอีก

"สวัสดี ท่านอัศวินผู้น่าเคารพ ข้าคือนักผจญภัยจากแอสทาน่า"ลูหลี่ทักทายไปอย่างสุภาพ เขาต้องทำให้แน่ใจว่า เขาไม่ได้ทำอะไรให้เวดไม่พอใจ เพราะเขาเคร่งครัดในเรื่องมารยาทมาก

"นี่เป็นครั้งแรกที่นักผจญภัยได้มาถึงพื้นที่นี้"

เวดได้ตรวจสอบลูหลี่และบอกว่าเขาไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะฝึกในพื้นที่รอบๆนี้

"ข้าอยากที่จะชื้อเซรุ่มเลือดค้างคาวภัยพิบัติ" ลูหลี่ถามไปในทันที

"เซรุ่มเลือดค้างคาวภัยพิบัติงั้นเหรอ?"การแสดงออกของเวดดูไม่เต็มใจสักเท่าไหร่

เซรุ่มเลือดค้างคาวภัยพิบัติเป็นของที่สกัดมาจากค้างคาวภัยพิบัติ มันสามารถใช้เป็นยาเพื่อเพิ่มความต้านทานต่อโรคระบาดและรักษาบาดแผลที่ติดเชื้อได้

สำหรับผู้เล่นแล้ว มันเป็นวัสดุที่มีประโยชน์มากในการเล่นแร่แปรธาตุ

สิ่งที่สำคัญที่สุด ก็คือความสามารถในการแก้พิษสูงสุด ของพวกนี้จะต้องถูกสร้างโดยนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงเท่านั้น ซึ่งมันจะมีประโยชน์เป็นอย่างมาก เมื่อยาแก้พิษระดับสูงใช้ไม่ได้

นอกจากนี้แล้ว มันยังมีวิธีการใช้งานแบบอื่นๆที่ไม่ค่อยนิยมเท่าไหร่ แต่ก็ยังเป็นประโยชน์ในบางสถานการณ์อยู่

"ข้ามีศพค้างคาวภัยพิบัติอยู่สี่ตัว พึ่งจะฆ่าเลย พวกมันจะเป็นประโยชน์กับท่านหรือเปล่า?"ลูหลี่ถามขณะที่นำค้างคาวภัยพิบัติที่ล่ามาได้ตลอดทางให้กับเขา

"ก็ได้" เวดมองเข้าไปในดวงตาของลูหลี่และรู้ได้เลยว่า ที่ลูหลี่มาที่แคมป์ได้นั้น ไม่ใช่แค่โชคดีเท่านั้น

ลูหลี่ชื้อเซรุ่มเลือดค้างคาวไปถึง 200 ขวด ซึ่งนั้นเป็นอัตราส่วนสูงสุดแล้วที่เขาจะขาย เขาจ่ายไปทั้งสิ้น 400 เหรียญทองและเขาก็ได้สัญญากับเวดว่าจะนำขนมปังจำนวนหนึ่งและน้ำสะอาดมาให้เขา

เห็นได้ชัดเลยว่า เสบียงที่เขามีอยู่นั้นไม่สามารถอยู่ได้จนถึงเดือน

ซึ่งมันถือว่าเป็นงานง่ายๆสำหรับลูหลี่ เพราะเขาสามารถบินไปตามชายฝั่งและหลีกเลี่ยงมอนเตอร์ได้

เขาได้เดินทางออกไปจากแคมป์และกลับไปยังเส้นทางเดิม

หากต้องการไปยังดาโรว์เชีย คุณสามารถไปที่เนินเขาฮิลแบรนได้

ดาโรว์เชีย เป็นหมู่บ้านเล็กๆในเทือกเขาทางใต้ของลอร์ดเดเรียน ชื่อของมันเกิดจากทะเลสาบที่ถูกเรียกกันว่า ดาโรว์เชีย ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน ชาวบ้านแถบนั้นอาศัยชีวิตอย่างเรียบง่าย ดาโรว์เชียนั้นไม่ได้มีการถูกกล่าวถึงในประวัติศาสตร์ลอร์ดเดเรียน จนกระทั่งเกิดสงครามยิ่งใหญ่ครั้งที่สองขึ้น

ในช่วงสงครามครั้งนั้น วีรบุรุษนับไม่ถ้วนได้ลุกขึ้นมาเพื่อปกป้องดินแดนของพวกเขาเอง และวีรบุรุษก็ได้ตายลงที่ดาโรว์เชีย

ลูหลี่เดินผ่านผืนดินที่ถูกไฟแผดเผาแห้งแล้งภายใต้ท้องฟ้าสีเลือดอันแสนน่าขนลุก บริเวณรอบๆเต็มไปด้วยค้างคาวโรคระบาด ซึ่งทำให้มีกลิ่นเน่าเสียเกิดขึ้น

บ้านเรือนที่นี่ได้ถูกทำลายทิ้งไปหมดแล้ว เหลือแต่ซากปรักหักพังเพียงเท่านั้น

กองทัพแห่งโรคระบาดประกอบไปด้วย โครงกระดูก วิญญาณ สุนัขโรคระบาด แมลงเน่าเปื่อย แมงมุมอันเดต พระปีศาจและมนุษย์กินเนื้อ

ลูหลี่คิดว่าคำขอในเควสเป็นเรื่องที่น่าขันมาก

จะให้ค้นหาเด็กสาวตัวน้อยๆในสถานที่แบบนี้เนี้ยนะ?

เธอคงจะหนีออกไปจากที่นี้พร้อมครอบครัวเธอแล้ว ไม่งั้นก็คงจะอยู่ข้างใต้หลุมศพแล้ว