จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 425

บทที่ 425: แผนที่กล่องสมบัติ

ซึ่งแม่น้ำก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีอันตราย

บอสจระเข้แห่งแม่น้ำ ริฟสเกล มันมีระดับอยู่ที่ 45 และมีทักษะวาดที่ทรงพลังมาก จนสามารถจัดการกับผู้เล่นนับร้อยได้

โชคดีอย่างหนึ่ง ที่ริฟสเกลค่อนข้างขี้อายนัก ดังนั้นแล้ว มันจึงไม่เคยกล้าที่จะไปใกล้กับหอคอยทางเหนือเลย

เมื่อไม่ต้องกังวลกับการโจมตีจากริฟสเกลแล้ว ลูหลี่และอิทาเนียก็ได้ออกไปจากระยะของด่านหน้าหอคอยทางเหนือ เพื่อที่จะข้ามฝั่งริมแม่น้ำไปด้วยการเดินเท้า

"ด้วยความเคารพ ท่านอิทาเนีย เมืองหวายอยู่ข้างหน้านี้ ข้าคงจะต้องไปก่อนแล้ว "

หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป ลูหลี่ก็ได้ทำภารกิจของเขาเสร็จแล้ว จากจุดที่ลูหลี่อยู่สามารถมองเห็นเมืองหวายได้ลางๆ

ซึ่งสาเหตุที่ลูหลี่ไม่กล้าเขาไปยังเมืองหวาย ก็เพราะว่าเขาได้ขโมยพิมพ์เขียวระเบิดจากวิศวกรก็อบลิน

พิมพ์เขียวนั้นไม่เพียงแต่ช่วยให้เขาและเพื่อนๆสามารถอยู่หัวตารางจัดอันดับได้ แต่ยังเป็นส่วนสำคัญในการช่วยในการแข่งขันถ้วยเงาอีก

เขาสามารถพูดได้เลยว่าตั้งแต่ตอนที่เขาได้รับพิมพ์เขียวนั้นมา มันก็สามารถขจัดเรื่องเงินที่จะใช้จ่ายเพื่อรักษาโรคของน้องสาวเขาได้

"แค่นี้งั้นเหรอ?"อิทาเนียรู้สึกสับสนเล็กน้อย

ถ้านี้เป็นเควส ส่วนที่ยากที่สุดก็ได้สำเร็จไปแล้ว ทำไมถึงไม่ทำให้มันเสร็จสมบูรณ์ไปเลยล่ะ? ทางข้างหน้าก็ไม่มีอันตรายอะไรแล้ว ยิ่งถ้าไปส่งถึงที่ยิ่งได้รับรางวัลมากขึ้นอีก

"ข้ายังมีสิ่งอื่นที่จะต้องทำ" ลูหลี่ไม่กล้าบอกว่าเขาไม่สามารถเข้าไปยังเมืองหวายได้ นอกจากนี้ ร่างของเขาก็จะกลับคืนเป็นเหมือนเดิมแล้ว

ระหว่างไนท์เอลฟ์และเอลฟ์เลือดไม่มีความเป็นมิตรกันอยู่เลย

หากจะพูดให้ฟังง่ายๆ ไนท์เอลฟ์รุ่นเกา่จะถูกเรียกว่าเอลฟ์ชั้นสูง ซึ่งเอลฟ์ชั้นสูงรักในเวทย์มนต์ นั้นทำให้พวกเขาแตกต่างออกไปจากไนท์เอลฟ์

ในช่วงที่เกิดการบุกรุกครั้งแรกของจักรวรรดิแห่งเพลิง ซันเวลก็ได้ระเบิดขึ้น จนทำให้เอลฟ์ชั้นสูงรวมถึงราชินีแอสชาร่าได้ถูกพัดพาไปยังทะเลอันยิ่งใหญ่ จนในที่สุด พวกเขาก็ได้วิวัฒนาการกลายเป็นนาค

พวกเอลฟ์ชั้นสูงที่เหลืออยู่ได้ถูกเนรเทศไปยังอาณาจักรตะวันออก ซึ่งพวกเขาก็ได้ตั้งชื่อเมืองของเขาว่า เคลทาลัส

ในช่วงการบุกรุกครั้งที่สองของจักรวรรดิแห่งเพลิง อัศวินแห่งความตายอาทัสได้ทำลายเคลทาลัส และเจ้าช่ายเอลฟ์ชั้นสูงเคลตัสได้สาบานว่าจะจัดการกับโรคระบาด ให้จงได้ เขาเปลี่ยนชื่อเผ่าพันธุ์ของเขาเป็นเอลฟ์เลือด เพื่อรำลึกถึงผู้ที่ตายลงไปในสงคราม

แต่น่าเสียดายที่เจ้าชายเคลตัสได้จมดิ่งลงไปในการแก้แค้นและถูกล่อหลวงโดยปีศาจ เขาได้พ่ายแพ้ที่ด้านนอกของป่าลมวายุ ก่อนที่เขาจะกลับมาบ้านเกิดของเขาและตายลงที่บ้านของอาจารย์ของเขา

ไนทเอลฟ์เลือดได้หันเข้าสู่ฝ่ายเผ่าพันธุ์ ด้วยความหวังที่จะฟื้นฟูเกียรติแห่งเคลทาลัส

ถ้าอิทาเนียรู้ว่าลูหลี่เป็นไนท์เอลฟ์ เธอคงจะตัดสินใจที่จะหนีไป เพราะเผ่าพันธุ์ของเขา ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เผ่าพันธุ์ของเธอก็จะเป็นปฏิปักษ์กับเผ่าพันธุ์ของลูหลี่เสมอ

อิทาเนียไม่เข้าใจความดันทุรังของลูหลี่ แต่เมืองหวายก็อยู่ข้างหน้าเธอและเธอก็ปลอดภัยแล้ว

"ท่านอิทาเนีย ท่านสามารถพักผ่อนที่เมืองหวายได้อีกหลายวัน หลังจากนั้นระยะหนึ่่ง ท่านก็สามารถเดินทางด้วยเรือได้ ข้าเชื่อว่าทหารรับจ้างในเมืองหวายจะต้องยินดีแน่ ที่ได้ส่งท่านกลับไปยังเมืองแห่งเงิน"ลูหลี่กล่าวอย่างใจเย็ฯ

เขาเหลือเวลาเพียงแค่ 10 นาทีเท่านั้น

"ถ้าเจ้าหยุดภารกิจแค่นี้ รางวัลของเจ้าจะน้อยมากนะ" อิทาเนียรู้สึกไม่ดีเล็กน้อย เพราะลูหลี่เป็นคนดีมากและเธออยากที่จะตอบแทนเขา

"ข้าได้ให้สัญญากับเพื่อนของข้า ว่าข้าจะต้องไปผจญภัยกับพวกเขา เวลานัดหมายของเราใกล้จะมาถึงแล้ว"ลูหลี่กล่าว

ในความเป็นจริงแล้ว เขาได้แต่ถอนหายใจข้างใน ทำไมรางวัลของเควสถึงต้องลดลงด้วยนะ? ตลอดเวลามานี้ เขาไม่ได้รับคำแจ้งเตือนเกี่ยวกับเควสจากระบบเลยสักนิด

ดวงตาแห่งคำหลอกหลวงนั้นค่อนข้างที่จะแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ไม่เพียงแต่จะเปลี่ยนร่างเท่านั้น แต่มันยังสามารถทำให้เหมือนกับกลายเป็นผู้เล่นฝ่ายเผ่าพันธุ์ได้จริงๆ

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้รับเควสจากอิทาเนียอย่างเป็นทงการ

เมื่อเห็นว่าลูหลี่ได้ทำเควสสำเรฌจแล้ว อิทาเนียก็ได้ยืนยันว่าเขาทำภารกิจสำเร็จ

โดยปกติแล้ว ลูหลี่จะได้รับแจ้งเตือนว่าเขาได้รับ ค่าชื่อเสียงและค่าประสบการณ์ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีอะไรแบบนั้นเลย ซึ่งมันเป็นสิ่งยืนยันว่า เขาไม่สามารถที่จะใช้ดวงตาแห่งการหลอกหลวงเพื่อทำเควสของฝ่ายเผ่าพันธุ์ได้

อย่างไรก็ตาม เขายังคงคาดหวังให้อิทาเนียมอบอุปกรณ์หรือรางวัลที่เป็นไอเท็มอย่างอื่นให้

ถึงแม้จะมีข้อจำกัดด้านเวลาอยู่บ้าง แต่เควสนี้ก็ไม่ได้อยากเท่าไหร่ ซึ่งลูหลี่กลับหวังที่จะได้รับอุปกรณ์ระดับทองหรือหนังสือทักษะหายาก

"มีคนจำนวนมากมายที่ตายไปเพื่อที่จะหาอะไรบางอย่างจากแผนที่นี้" อิทาเนียกล่าวขณะที่เธอดึงแขนปลอมของเธออกมาด้วยมือข้างขวาของเธอ

ลูหลี่รู้สึกตกตะลึงขณะที่เขาจ้องไปที่เธอ

ตลอดเวลามานี้ เขาคิดว่าเอลฟ์เลือดคนนี้แขนหัก เขาไม่ได้คิดเลยว่ามันจะเป็นแขนปลอม ซึ่งคนที่สอบสวนเธอก็คงจะไม่รู้เหมือนกันว่านี้เป็นแขนปลอม

หลังจากที่ถอดแขนปลอมของเธออกมาแล้ว อิทาเนียก็ได้ดึงม้วนกระดาษหนังแกะออกมา

จากมุมมองของลูหลี่แล้ว กระดาษหนังแกะนี้ไม่ได้ดูเก่านัก มันไม่ได้ถูกจารึกไว้ด้วยเวทมนตร์ที่ซับซ้อนและก็ดูคล้ายกับแผ่นหนังธรรมดาที่คุณสามารถซื้อได้ในราคา 50 เหรียญเงิน

มันจะเป็นอะไรไปได้นะ?

"ข้าจะมอบรางวัลให้กับเจ้า แต่ ... " อิทาเนียกล่าวขณะที่เธอโยนกระดาษหนังแกะให้กับลูหลี่และยิ้มให้ "ต่อจากนี้ เจ้าอาจจะพบกับปัญหาบางอย่างเข้า"

ระบบ: ผู้เล่นลูหลี่ได้รับแผนที่สมบัติของกัปตันแซนเดอร์ พิกัด (1475,2366,43)

จิตใจของลูหลี่ว้าวุ่นเป็นอย่างมาก

มันคือแผนที่สมบัติจริงๆ! ไม่น่าแปลกใจเลย ที่เขาคิดว่าชื่อของ 'อิทาเนีย' นั้นคุ้นมาก เขาจำไม่ได้ในตอนแรก แต่เขารู้แล้วว่าชื่อนี้มาจากแผนที่สมบัติ

แผนที่สมบัติทุกๆแผนที่มีเอกลักษณ์และมีทรัพย์สมบัติจำนวนมากพอที่จะทำให้เกิดความปั่นป่วนในเกมขึ้น

ในความเป็นจริแล้ว หากไม่มีการแทรกแซงจากลูหลี่ อิทาเนียคงจะเป็นคนที่ให้แผนที่สมบัติอันยิ่งใหญ่กับคนอื่นไปแล้ว หลังจากที่เธอให้แผนที่สมบัติของเธอไปแล้ว ก็จะไม่มีใครได้เห็นมันอีกเลย

ตามกฎของระบบ เมื่อผู้เล่นฝ่ายเผ่าพันธุ์ช่วยอิทาเนีย รางวัลภารกิจจะเป็นแผนที่สมบัติของกัปตันแซนเดอร์

เรือของอิทาเนียได้จมดิ่งโดยเมืองลมวายุ และเมื่อเธอรอดมาได้ เธอก็ได้มาที่เทเรมอสฟอลเพื่อขอร้องยักษ์ที่อยู่ฝ่ายเผ่าพันธุ์ให้มาช่วย

ซึ่งเธอได้ประเมินความเป็นพันธมิตรของเธอสูงเกินไป เมื่อข่าวของแผนที่สมบัติได้รั่วไหลออกไป ราชาโมร็อคก็ต้องการที่จะได้รับมันมาไว้ในกำมือ

อิทาเนียที่ถูกเขาโจมตีใส่ก็ได้แต่วิ่งหนีไป แต่เธอกลับมาตกอยู่ในอุ้งมือของหอคอยทางเหนือ

กัหัวหน้าดาริลจากหอคอยทางเหนือพยายามที่จะหาแผนที่สมบัติจากตัวของอิทาเนียให้ได้

แม้ว่าเธอจะปลอดภัยชั่วคราว แต่มันก็เป็นเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้เล่นหรือ NPC แล้ว พวกเขาทั้งหมดคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะสู้ เพื่อแผนที่สมบัติ

ในขณะที่อิทาเนียได้ถือแผนที่สมบัติไว้ ทุกๆคนบนโลกก็เหมือนกันเป็นศัตรูของเธอ ดังนั้นแล้ว ทางออกเดียวของเธอคือการยอมแพ้เกี่ยวกับแผนที่สมบัตินี้