ตอนที่แล้ว19 - วอร์ด 666 มีคนกำลังฆ่ากัน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป21 - ผมหิว

20 - ก็แค่สุนัขตัวหนึ่ง


กำลังโหลดไฟล์

20 - ก็แค่สุนัขตัวหนึ่ง

หลินฟ่านแค่นั่งสมาธิหลับตาเงียบๆไม่ขยับเขยื้อน

โลกนี้เงียบสงัดและรอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินฟ่าน

เขาไม่เคยมีประสบการณ์ในเรื่องนี้มาก่อนแต่เขาก็ยังสามารถทำได้ดีจากสิ่งที่ระบบลึกลับมอบให้

หากเป็นคนที่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในการบ่มเพาะ เขาจะเข้าใจว่าการฝึกลมปราณนี้น่าทึ่งเพียงใด

มันเป็นวิธีปฏิบัติจากอีกโลกหนึ่งที่มีประวัติศาสตร์โบราณ

มีห้าข้อห้าม

พูดเท็จ, โลภ, ใจร้อน, อวดอ้าง, และมีเพศสัมพันธ์

หัวใจจำเป็นต้องกลมกลืนกับธรรมชาติ เพื่อสัมผัสอนุภาคพลังงานที่ลอยอยู่ระหว่างสวรรค์และปฐพี หลังจากนั้นจะทำการดูดซับเข้าสู่ร่างกายเพื่อแปลงเป็นปราณและเสริมพลังให้กับพลังของตัวเอง

จิตใจของหลินฟ่านสงบสุขราวกับว่าเขาอยู่ในสมาธิ อนุภาคพลังงานที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าซึ่งลอยไปมาระหว่างสวรรค์และปฐพีถูกดึงและค่อยๆไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา

กล้ามเนื้อที่ซ่อนอยู่ในเสื้อผ้าถูกกระทบกระเทือนเล็กน้อย มีบางสิ่งที่ไม่รู้จักเดินผ่านผิวหนัง และเข็มเงินที่สอดเข้าไปในร่างกายนั้นถูกกล้ามเนื้อบีบออกก่อนจะกระเด็นลงพื้น

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ผู้เฒ่าจางมองขึ้นแล้วมองลงไปที่มดที่กำลังเคลื่อนไหว

สองชั่วโมงผ่านไป

ผู้เฒ่าจางเงยหน้าขึ้นอีกครั้งแล้วมองลงไปที่มดที่กำลังเคลื่อนไหว

…………

ย่านใจกลางเมืองของเอี๋ยนไห่เจริญรุ่งเรืองมาก และถนนก็พลุกพล่าน

แต่ในทางเดินใต้ดินอันมืดมิดนั้นเป็นอีกฉากหนึ่ง

ท่อระบายน้ำสกปรกและมีกลิ่นเหม็น ร่างสี่ร่างวิ่งจากระยะไกลผ่านทางท่อระบายน้ำ

ผู้ชายสามคนและผู้หญิงหนึ่งคน

พวกเขาทั้งหมดสวมชุดวอร์มธรรมดา คนหนึ่งถือดาบไม้ คนหนึ่งถือดาบยาว คนหนึ่งถือลูกประคำ และอีกคนที่เป็นผู้หญิงคนเดียว มือของเธอว่างเปล่า แต่มีชิ้นไม้เล็กๆและขวดใบหนึ่งห้อยอยู่ที่เอว

“ที่นี้สกปรกมาก ทำไมพวกชั่วๆถึงได้ชอบอยู่ในที่โสโครกแบบนี้?”

หญิงสาวคนนี้ชื่อว่าเซี่ยงอิ๋ง เธอมีรูปร่างสูงโปร่งและตอนนี้เธอขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

“พระอมิตาภพุทธ เราติดตามสิ่งชั่วร้ายและเข้ามาในถิ่นที่เราไม่รู้จัก เราไม่ควรไล่ตามต่อไป พวกเราควรกลับไปรายงานสถานการณ์ที่นี่ดีกว่า”

ชายหนุ่มที่ถือประคำรู้สึกไม่สบายเล็กน้อย เขาแนะนำให้ทุกคนออกไป

“หัวโล้นแค่นี้นายก็กลัวแล้ว มันเป็นแค่สุนัขตัวหนึ่ง มีอะไรต้องกลัว” เซี่ยงอิ๋งกล้าหาญมากแต่เมื่อมองไปยังสิ่งปฏิกูลที่เกาะอยู่บนรองเท้าเธอก็โมโหขึ้นมาอีกครั้ง

"รองเท้าที่ซื้อมาใหม่ของฉันสกปรกไปหมดแล้ว มันน่าขยะแขยงจริงๆ ถ้าจับตัวมันได้ฉันจะทรมานมันให้สาสม"

ชายหนุ่มถือดาบไม้กล่าวว่า “เซี่ยงอิ๋งพูดถูก สุนัขนั่นเป็นเพียงสิ่งชั่วร้ายระดับสอง แต่เราคือยอดฝีมือระดับสองสี่คน ต่อให้มันแข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ไม่สามารถหนีไปจากมือของเราได้”

ชายหนุ่มที่มาจากกลุ่มเหมาซานมองไปที่สาวที่ชื่อเซี่ยงอิ๋งด้วยความชื่นชม

ตราบใดที่เซี่ยงอิ๋งพูด เขาจะทำตามอย่างไม่มีเงื่อนไข หญิงสาวคนนี้ไม่เพียงมีใบหน้างดงามเท่านั้นเธอยังมาจากครอบครัวที่มั่งคั่งอีกด้วย

เขาหวังว่าเทพธิดาจะได้เห็นความดีของเขา เขาสามารถเพิกเฉยต่อความปลอดภัยของตัวเองเพื่อสร้างความประทับใจให้กับเธอ

คร่อก!!!

เสียงมาจากท่อระบายน้ำที่มืดมนในระยะไกล

"สุนัขคร่ำครวญอยู่ข้างหน้า ไล่ตามมันไป" เซี่ยงอิ๋งตะโกน

ชายหนุ่มจากเหมาซานกล่าวว่า "เซี่ยงอิ๋งพวกเราไล่ตามสุนัขค่ำครวญไปเถอะ ตราบใดที่พวกเราตัดศีรษะของมันได้พวกเราจะได้รับความชื่นชมจากชาวเมือเอี๋ยนไห่”

ต่อจากนั้นชายหนุ่มจากเหมาซานและเซี่ยงอิ๋งก็วิ่งไปด้วยกัน

นักพรตและหลวงจีนมองหน้ากัน พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว

คลิก!

ทางเดินมืดกลืนร่างทั้งสี่

…………..

ผ่านไปไม่นาน

"อะไร!"

"อย่ามาทางนี้!"

เซี่ยงอิ๋งที่ดูน่ารักและบริสุทธิ์นั่งเป็นอัมพาตอยู่ในท่อระบายน้ำ เท้าและหนังศีรษะของเธอชาด้าน ใบหน้าที่น่ารักของเธอบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว

หลวงจีนหนุ่มเอนหลังพิงกำแพง โดยที่ลูกปัดในมือของเขาแตกกระจายอยู่บนพื้น

ศีรษะครึ่งหนึ่งของเขาคล้ายกับถูกบางอย่างกัดออกจากร่าง ในขณะที่สมองและเลือดของเขาไหลไปรวมกับสิ่งปฏิกูลในท่อ

นักพรตหนุ่มนอนอยู่บนพื้น ร่างกายครึ่งหนึ่งของเขาถูกกัดขาดออกไปแล้วแต่เขายังคงไม่เสียชีวิต

"ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันที..."

ดาด้า!

เสียงฝีเท้าทื่อๆเคลื่อนผ่านความมืด มันคือสุนัขตัวใหญ่ที่กำลังเคี้ยวเนื้อมนุษย์อยู่ในปาก ดาบไม้มะฮอกกานีครึ่งหนึ่งยังคงปักอยู่ในหลังของมัน

การต่อสู้ก่อนหน้านี้ดุเดือดเป็นอย่างมาก แต่สุนัขตัวนี้มีความเจ้าเล่ห์ไม่น้อย มันใช้สภาพแวดล้อมที่มืดมนคอยลอบโจมตียอดฝีมือทั้งสี่จนพวกเขาพบกับหายนะ!

สัตว์ร้ายตัวนี้มีสติปัญญาไม่เป็นรองมนุษย์อย่างแน่นอน!

สุนัขคร่ำครวญเดินไปทางเซี่ยงอิ๋งทีละน้อย สำหรับผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีแบบเธอ เมื่อเห็นเพื่อนร่วมรบที่เข้ามาด้วยกันตายไปทีละคน ความคิดของเธอก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์

วัง~

สุนัขตัวนี้แม้จะกลายเป็นสัตว์อสูรไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังเป็นสุนัข และไม่ว่าจะทำอะไรมันก็ต้องเห่าเป็นลำดับแรก

ปัง!

ชายหนุ่มจากเหมาซานที่ดูเหมือนจะเสียชีวิตอยู่บนพื้นจู่ๆก็กระโดดขึ้นมาอีกครั้ง กระบี่เล่มยาวของเขาแทงเข้าไปในร่างของสุนัขคร่ำครวญในขณะที่เขาส่งเสียงร้องว่า

"เซี่ยงอิ๋งฉันจะถ่วงเวลาไว้ให้เธอ ไม่ว่าจะอย่างไรเธอต้องรอดไปให้ได้ โปรดจำไว้ว่าฉันเสี่ยวเหมาครั้งหนึ่งเคยเสียสละชีวิตเพื่อเธอ... "

เซี่ยงอิ๋งไม่มีเวลาสนใจชายหนุ่มเหมาซาน เธอไม่ได้ยินคำพูดของเขาด้วยซ้ำ เธอกรีดร้องอย่างเสียสติแล้วรีบวิ่งออกจากที่นี่ด้วยความเร็วที่แม้แต่ตัวเธอก็ไม่อยากเชื่อตัวเอง

เธออยากกลับบ้าน เธอไม่อยากอยู่ในแผนกพิเศษอีกต่อไป เธอเป็นคนไร้ความสามารถ เธอจะเอาอะไรไปปกป้องมนุษย์?

สุนัขคร่ำครวญต้องการโยนชายหนุ่มจากเหมาซานทิ้งไป แต่เพื่อปกป้องเทพธิดาในใจของเขา ชายหนุ่มเหมาซานทุ่มเทอย่างไม่คิดชีวิต

ต่อให้ได้รับบาดเจ็บแค่ไหนเขาก็ไม่มีทางปล่อยมันไปอย่างแน่นอน!

ชายหนุ่มจากเหมาซานกัดปลายลิ้นของตัวเองก่อนจะถ่มเลือดใส่ศีรษะของสุนัขคร่ำครวญพร้อมทั้งร่ายคาถาอย่างรวดเร็ว

"ท้องฟ้าเป็นวงกลม เต๋าคือสรรพสิ่ง ขออัญเชิญปรมาจรย์ผู้ยิ่งใหญ่..."

บูม!

สุนัขคร่ำครวญกระแทกชายหนุ่มเข้ากับขอบกำแพงอย่างรุนแรง

พัฟ!

ชายหนุ่มจากเหมาซานได้รับบาดเจ็บ กระดูกแขนของเขาพังยับเยิน

สุนัขตัวใหญ่มีท่าทีดุร้ายเป็นอย่างมาก ทันทีที่มันหลุดจากการควบคุมมันก็กัดเข้าไปที่ลำคอของชายหนุ่มด้วยความโกรธ

“ยัยหนูนั่นพูดถูก ฉันก็แค่สุนัขตัวหนึ่ง” มันส่งเสียงคำรามเบาๆ

ชายหนุ่มในเหมาซานสงบนิ่งมาก แม้ว่าแขนของเขาจะพิการแต่เขาก็ยังฝืนยกมันขึ้นมาเพื่อปลดปล่อยท่าสังหารของเขา

"ลงโทษ!"

แล้วแขนของเขาก็ตกลงอย่างอ่อนแรง

ในทันใดนั้นเครื่องรางสีทองปรากฏขึ้นจากอากาศมันตกลงที่ศีรษะของสุนัขพร้อมกับเกิดแรงระเบิดอย่างรุนแรง

ปัง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด