จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 308
บทที่ 308: ทุกๆคนต่างก็เฉลิมฉลองในงานเทศกาลไหว้พระจันทร์
ช่วงงานเทศกาลไหว้พระจันทร์ เป็นงานเฉลิมฉลองที่สำคัญ ดังนั้นจึงไม่เกิดการต่อสู้มากนักในเกม
ในวันนี้ ระหว่างช่วงพักในการแข่งขันถ้วยเงา ทั้งเมืองต่างเต็มไปด้วยสีสันสดใส ซึ่งทำให้บรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลองเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
ในชีวิตจริงๆนั้น การเฉลิมฉลองเทศกาลนี้นับว่าล้าสมัยมานานแล้ว คนที่อายุมากๆก็จะนั่งอยู่ในบ้านของพวกเขาเอง ส่วนคนหนุ่มสาวจะไปทำงานและเด็กๆก็จะไปโรงเรียนกัน การสังสรรค์ของครอบครัวในตอนนี้ก็คงจะมีเพียงการพูดคุยกันและขนมไหว้พระจันทร์คงจะไม่ดึงดูดผู้คนได้
อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นบางคนที่คิดว่าเทศกาลไหว้พระจันทร์นั้นได้สูญเสียเสน่ห์ของมันไป ความคิดของพวกเขาก็ได้เปลี่ยนไปเมื่อพบกับเทศกาลในเกมรุ่งอรุณ
ในโลกของเกมมีศาลเจ้าที่เก่าแก่อยู่ในทุกเมืองและผู้ที่มาเคารพบูชาบรรพบุรุษ นอกจากนี้ยังมีนักวิชาการโบราณที่เขียนด้วยหมึกจีนโบราณอยู่ด้วย ผู้เล่นไม่จำเป็นต้องเดินทางไกลอะไรเลย ทั้งหมดที่พวกเขาต้องทำคือชื้อหมวกเกมราคา 3,000 ดอลลาร์ จากนั้นพวกเขาก็จะสามารถเพลิดเพลินไปกับพระจันทร์เต็มดวงพร้อมกับเพื่อนและครอบครัวของพวกเขาได้
อีกทั้งเกมยังจัดให้ผู้เล่นสามารถชมน้ำขึ้นน้ำลงจากมุมมองแบบสูงได้ มันเหมือนกับพวกเขาได้มองในอีกมุมมองหนึ่งภายใต้แสงจันทร์ที่กำลังส่องแสง
ที่นี่ ผู้เล่นไม่สามารถแยกได้เลยว่านี้เป็นโลกเสมือนหรือโลกจริง
ทุกๆอย่างรู้สึกเหมือนจริงมาก มีเสียงผู้คนดังไปทั่ว กระแสน้ำที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆและพระจันทร์ที่กำลังฉายแสงอยู่เหนือทุกแห่ง
แม้ว่าคุณอยากที่จะสัมผัสกับโคมระย้าในมณฑลกวางตุ้งซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้ แต่บริษัทเกมก็ได้พยายามอย่างเต็มที่ พวกเขาได้สร้างและแขวนโคมไฟทั้งหมดไว้ข้างบนเพื่อผู้เล่นและมันก็ไม่ได้มีค่าใช้จ่ายแม้แต่เหรียญทองแดงหากอยากจะสัมผัสมัน
ทางเกมได้จัดงานฉลองเทศกาลกลางไหว้พระจันทร์อย่างยิ่งใหญ่ เพื่อแสดงถึงวัฒนธรรมอันดั้งเดิม ซึ่งกลุ่มวัฒนธรรมอื่นๆต่างก็ไม่ต้องการที่จะถูกทอดทิ้งไว้เบื้องหลัง เช่นนี้แล้ว รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรมกลุ่มพลเมืองต่างๆจึงเป็นผู้นำในการเปิดตัวทำกิจกรรมต่างๆ
พวกเขาจัดกิจกรรมนี้ขึ้นมา แม้มันจะไม่สำคัญก็ตาม ซึ่งนั้นมีทั้งความรู้ในแง่มุมแบบดั้งเดิมและร่วมสมัยของวัฒนธรรม พวกเขาได้คิดโคมไฟที่มีปริศนาอันแสนหลากหลายมากมายติดบนโคมไฟที่แขวนอยู่ข้างบน
ในฐานะที่เป็นบริษัทเกมแล้ว ในการที่จะทำกิจกรรมแบบนี้มันก็ต้องมีการให้ความสำคัญบ้าง พวกเขาได้ให้เงินจำนวนเล็กน้อยแก่ผู้เล่นที่แก้ปริศนาพวกนั้นได้
อย่างไรก็ตามเงินจำนวนเล็กน้อยนี้ไม่ได้น้อยตามที่คิด นักสถิติได้คำนวณเงินทั้งหมดที่เป็นรางวัล ซึ่งมันมากถึง 1 ล้านเหรียญทองเลยทีเดียว
มีคนบางคนได้บอกว่ามีเด็กสาวอายุ 14 ปีคนหนึ่ง ได้ไปตอบปริศนาพวกนี้โดยไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิด หลังจากนั้นเอง บริษัทเกมก็ได้ให้เงินรางวัลเธอมากถึง 1,600 เหรียญทอง ซึ่งเทียบเท่ากับ 100,000 ดอลลาร์
นอกจากนี้ยังมี กิจกรรมเบินนิ่งทาวเวอร์ การผ่าเค้กดวงจันทร์ กิจกรรมล่าเป็ด เค้กงา เค้กน้ำผึ้ง บทบูชาพระเจ้าแห่งดินแดน บทละความฝันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ละครเต้นรำแบบดั้งเดิมและอื่นๆอีกมากมาย
ตราบเท่าที่มันยังนำมาใช้ได้ บริษัทเกมก็จะจัดเทศกาลเหล่านี้ขึ้นจริงๆ และทีมออกแบบอันแสนยิ่งใหญ่ของเกมรุ่งอรุณก็จะทำกิจกรรมพวนี้ในเทศกาลให้มันมีอยู่ขึ้นมาจริงๆในเกม
อย่างไรก็ตามสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ทุกสิ่งทุกอย่างในเทศกาลฟรี!
แม้แต่คุณต้องการที่จะเห็นสาวงามในตำนานทั้งสี่คนเต้น บริษัทเกมก็สามารถทำให้คุณได้
เพื่อส่งเสริมในเรื่องนี้ บริษัทเกมจึงได้ใส่ความพยายามไปอย่างยิ่งยวดในเทศกาลๆนี้
เทศกาลไหว้พระจันทร์ คือกิจกรรมแรกที่เกมรุ่งอรุณถูกจับตาจากทั่วโลกและนับเป็นก้าวสำคัญ
เกมอื่นๆก่อนที่เกมรุ่งอรุณจะมาก็เคยจัดกิจกรรมเฉลิมฉลองเทศกาลด้วย แต่รางวัลของพวกเขาไม่ได้ดีเท่าที่ควรและกิจกรรมของพวกเขาต่างก็มาจากพื้นฐานของผู้เล่น ความตั้งใจของพวกเขาที่ต้องการคือการทำให้ผู้เล่นติดเกมมากขึ้น
ในทางกลับกัน ในเทศกาลไหว้พระจันทร์ของเกมรุ่งอรุณไม่เพียงแต่จะกำหนดเป้าหมายให้ผู้เล่นเท่านั้น แต่มันยังสามารถดึงดูดผู้เล่นจำนวนมากได้อีกด้วย
ทำไมจิตรกรที่วาดภาพมาทุกๆวันจะต้องเข้ามาเล่นเกมมากๆกัน? ทำไมศาสตราจารย์ที่มักจะยืนอยู่ในหอประชุมจะต้องสวมหมวกเกมบนเตียงงั้นเหรอ?
แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีทางที่จะทำแบบนั้นแน่ๆหากเป็นเกมอื่น!
แต่เกมรุ่งอรุณกลับสามารถทำมันได้ คนที่อายุ 80 และแม้แต่อายุน้อยกว่านั้นเล็กน้อย ก็มีส่วนร่วมในการเล่มเกมและพบวิธีเล่นสนุกๆของตัวเอง
จิตรกรหลากหน้าหลายตาต่างเดินทางไปรอบๆเกมรุ่งอรุณเพื่อเก็บประสบการณ์และวัฒนธรรมจากสถานที่ทางประวัติศาสตร์ของเกมที่มีรูปแบบแตกต่างกันมากมาย
หากพวกเขาต้องเดินทางไปยังสถานที่เหล่านี้ในชีวิตจริง พวกเขาคงจะต้องพิจารณาเรื่องราคาค่าที่พักและการเดินทาง ซึ่งอาจใช้เงินมากถึงหลายหมื่นดอลลาร์ นอกจากนี้พวกเขาอาจไม่ได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม หากเป็นในเกม เพียงแค่คุณจ่ายค่าธรรมเนียมการเดินทาง 1 เหรียญทอง คุณก็จะสามารถไปได้ทุกที่
เกมรุ่งอรุณมีทีมออกแบบที่แสนปราดเปรื่องที่มาจากหลายสถานที่ พวกเขามีจินตนาการมากมาย พวกเขาคุ้นเคยกับทุกๆประเทศ ทุกๆศาสนา ทุกๆปรัชญาและเพลงพื้นบ้าน พวกเขาสร้างโลกที่สมจริงมากกว่าโลกแห่งความจริงเสียอีก
จิตรกรมากหน้าหลายตาเห็นว่าความสวยงามของที่นี่ไม่เหมือนกับในชีวิตจริงเลย นี่คือสิ่งที่มีแต่เทคโนโลยีเสมือนเท่านั้นที่จะสามารถทำได้
แม้กระทั่งคนที่แก่ชราจนไม่สามารถขยับได้ยังมานัดพบกันในเกมรุ่งอรุณ
ส่วนคนอื่นๆต่างก็ได้พยายามที่จะเจรจากับทางเกม เพื่อขอให้เกมสร้างอาคารแบบดั้งเดิมและทำให้มันกลายเป็นวิทยาลัยวัฒนธรรม ซึ่งผู้เล่นจะสามารถเข้าร่วมศึกษาได้หากต้องการ
มารดาที่เลี้ยงดูลูกยังต้องหางานออนไลน์เพื่อที่จะทำให้ชีวิตของพวกเธอดำรงอยู่ต่อไป
เธอได้มอบหมวกเกมให้กับลูกน้อยของเธอและอนุญาตให้เขาเล่นได้อย่างมีความสุขในสนามเด็กเล่นในโลกของเกม ในเกมมันปลอดภัยและระบบของมันยังดีมากกว่าสถานเลี้ยงเด็กบางแห่งเสียอีก
ซึ่งบริเวณที่อยู่อาศัยนั้นมีพื้นที่กว้างขวางมากและมีสินค้ามากมายจากชีวิตจริงแสดงอยู่ในร้านค้า
นอกจากนี้ยังมีบ้านที่สวยงามที่มีดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมอยู่เหลือคณานับ มูลค่าที่จะต้องชื้อของพวกนี้ไม่ได้มีมากถึง 60,000 หรือ 30,000 ดอลลาร์เลย ด้วยเงินเพียงไม่กี่พันดอลลาร์ คุณก็จะสามารถมีบ้านของคุณเองได้ ถ้าเพิ่มเงินอีกนิดๆหน่อย คุณก็จะสามารถมีได้ถึงที่ดินของคุณเอง
ในตอนนี้ เทคโนโลยีเสมือนได้มีมาเกือบ 200 ปีแล้ว ความปลอดภัยของหมวกเกมไม่ต้องมีข้อสงสัยใดๆเลยและเกมได้ถูกพัฒนาอย่างต่อเนื่องพร้อมถูกปรับให้เหมาะสมด้วย
ถึงแม้คุณจะไม่ได้มีชีวิตจริงๆอยู่ในเกม แต่ก็ไม่ได้มีเหตุผลว่าทำไมคุณถึงจะไม่สามารถทำงาน ท่องเที่ยวและสนุกกับทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในเกมได้
เพียงแค่ในระยะสั้น เกมรุ่งอรุณก็ได้ใช้ประโยชน์จากเทศกาลไหว้พระจันทร์ เพื่อแสดงให้ทุกคนได้เห็นถึงความเป็นไปได้ของโลกอันไม่มีที่สิ้นสุดนี้
ยุคของจักรวาลเกมได้เริ่มขึ้นแล้ว
ลูหลี่ไม่ได้ใช้เวลาไปกับสนามประลองต่อ หลังจากจบการฝึกอบรมกับมาสเรนไปแล้ว พวกเขาก็ได้ยกเลิกปาร์ตี้
จากนั้นเขาก็พาลูซินไปเที่ยวในเทศกาลอันแสนครึ้นเครง
ในตอนนี้ ลูหลี่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในด้านการเล่นเกม เขาเป็นแค่พี่ชายที่พาน้องสาวของเขาที่แสนน่ารักและอยากรู้อยากเห็นออกไปเพลิดเพลินกับเทศกาลเฉลิมฉลองวันหยุดที่หลากหลายเฉกเช่นเดียวกับคนธรรมดาสามัญคนอื่นๆ
"นี้่ พี่ใหญ่ ชุดที่หนูใส่ดูดีไหม?" ลูซินสวมเสื้อผ้าของชาวไทและใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
"น้องดูดีจริงๆ" ลูหลี่รู้ว่าน้องสาวของเขาสวยมาก ดังนั้นแค่คำชมของเขาก็ได้สะท้อนให้เห็นว่าเขารู้สึกอย่างไร
"เราชื้อมันได้ไหมคะ? ได้ไหมคะ?"ลูซินกำลังจับแขนของพี่ชายเธอและแววตาของเธอก็กำลังออดอ้อนอยู่ และป้าที่แผงลอยก็ได้บอกว่าเสื้อผ้าที่ร้านของเธอจัดส่งฟรี
"นี่ ... " ลูหลี่ตั้งใจมองไปที่เสื้อผ้านั้นเหมือนกับว่าเขากำลังใคร่ครวญอยู่
"พี่ใหญ่... " ลูซินที่ใจแตกนั้นได้หลงใหลไปกับไอเท็มชิ้นนี้เรียบร้อยแล้ว
"นี่เจ้าหนุ่ม เธอคงจะไม่คิดที่จะไม่ให้ความสำคัญกับเด็กสาวคนนี้หรอกใช่ไหม เสื้อผ้าของฉันนะมีคุณภาพที่ดีและทำจากผ้าที่ดีที่สุดเลยนะ มันไม่ได้แพงสักนิดเลย มันราคาแค่ 100 ดอลลาร์เอง เธอควรที่จะชื้อมันไปเพื่อเด็กสาวคนนี้นะ "
"เอาล่ะ เราจะชื้อมัน" ลูหลี่ลูบผมน้องสาวของเขาที่ตอนนี้กำลังมีใบหน้าอันน่าสงสารอยู่
