จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 248
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 248: เส้นทางของภารกิจ
ลูหลี่ก็ยังรู้อีกว่าเขาไม่ใช่คนที่มีความสามารถพิเศษ ดังนั้นโอกาสในการพบเจอเควสของเขาจึงไม่สูงเท่าผู้เล่นทั่วไปควรจะมี
แคโรไลน่าตอนนี้ดูเหมือนจะกำลังระลึกถึงอดีตอยู่ เธอกำลังนึกภาพตัวเองที่กำลังสำรวจป่ากับเด็กอีกสองคน เมื่อนึกถึงวลานั้นมันช่างเรียบง่ายเสียจริงๆ ไม่มีทั้งศัตรู ไม่มีทั้งความขัดแย้ง...
"ข้าลืมเรื่องแหวนนั้นมาหลายปีแล้ว แต่เจ้าก็ยังเป็นชายหนุ่มที่โชคดีอยู่ " ลูหลี่นั้นรู้สึกกังวลใจมากๆ จนในที่สุดแคโรไลน่าก็ได้พูดขึ้นมา
การแสดงออกก่อนหน้านี้ของเธอถูกแทนที่ด้วยความสง่างามและดูสูงศักดิ์ ถึงแม้ว่าเธอจะดูเหมือนสุภาพเรียบร้อยภายใต้สายตาของเธอ แต่ทุกๆคนก็รู้สึกราวกับว่ามันเป็นของปลอม
"ถ้าอย่างนั้นท่านสามารถชี้นำข้าไปในทิศทางที่ถูกต้องได้หรือไม่?" ลูหลี่ถามอย่างตะกุกตะกัก
"ข้ารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะได้ทำเช่นนั้น" แคโรไลนากล่าวและยิ้มขณะที่เธอชี้ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ "ไปที่ป่าแห่งแสงจันทร์ ผู้พิทักษ์เรมูลัสยินดีที่จะช่วยเหลือเจ้า"
"แต่ข้าได้ยินมาว่าป่าแห่งแสงจันทร์ จะต้อนรับเฉพาะดรูอิดเท่านั้น" ลูหลี่พบว่าตัวเองกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก ในชีวิตก่อนหน้านี้เขาเป็นดรูอิด แต่ตอนนี้เขาเป็นโจร
ป่าแห่งแสงจันทร์เป็นหนึ่งในสถานที่ที่แปลกประหลาดมากที่สุดในอาเซรอธ
ป่าแห่งนี้ไม่ได้รับความเสียหายจากการโจมตีของปีศาจ มันยังคงความบริสุทธิ์และความเงียบสงบดั่งเดิม มันเป็นดินแดนที่สงบสุขอย่างแท้จริง ดรูอิดที่ทำร้ายป่าหรือสร้างความขัดแย้งจะถูกไล่ออกจากพื้นที่แห่งนั้นในทันที
เช่นนั้นแล้วป่าแห่งแสงจันทร์มักถูกใช้เป็นพื้นกลางสำหรับการประชุมระหว่างฝ่ายพันธมิตรกับฝ่ายเผ่าพันธุ์ อีกทั้งทารัสมักจะมาที่นี่เพื่อขอคำแนะนำจากเหล่าไนท์เอลฟ์และดรูอิด
แม้ว่าสภาพแวดล้อมที่นั้นจะเงียบสงบและปลอดโปร่ง แต่ดรูอิดส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี้จะรู้สึกกังวลอยู่ตลอดเวลา เมื่อไม่นานมานี้ได้มีนักฆ่าที่ไม่รู้จักทำร้ายเรมูลัส ซึ่งนั้นได้ทำให้เขาตกอยู่ในสถานะที่ไม่ตอบสนอง เนื่องจากความเสียหายของเส้นประสาท เมื่อพวกเขาเห็นว่าวงกลมเซนาเรียสซึ่งเป็นศัตรูกับพวกเขานั้นมีพลังมากถึงเพียงนี้ ดรูอิดที่อยู่ที่นั้นต่างก็ตกอยู่ในความกลัวและหวาดระแวงต่อคนอื่น
ดังนั้นแล้วนอกเหนือจากดรูอิดแล้ว จึงไม่มีอาชีพอะไรอีกที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสถานที่แห่งนี้ได้ นอกจากนักบวช
ลูหลี่รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาหยุดเต้น
ถ้าจะต้องมีอาชีพใดที่จะถูกฆ่าอย่างไร้ความปราณีทันทีที่ก้าวเข้าไปในป่าแห่งแสงจันทร์ มันคงจะต้องเป็นอาชีพโจรใช่มั้ย?
"โอ้จริงสิ" เมื่อลูหลี่กล่าวเช่นนั้น แคโรไลน่าก็ได้ตระหนักในทันที "ข้าเกือบจะลืมเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปเสียแล้ว"
ลูหลี่รู้สึกไม่สบายใจอย่างช่วยไม่ได้กับการไม่เอาใส่ใจของเธอ ความประมาทของเธอตะกี้นั้นไม่สำคัญสักนิดเลยสำหรับเธอ แต่เขาเกือบจะเสียชีวิตไปซะแล้ว
"ถ้าอย่างนั้นก็ควรทำเช่นนี้" แคโรไลน่าวางมือที่บอบบางของเธอบนศรีษะของลูหลี่และเสี้ยวพระจันทร์ที่ดูคล้ายกับเหรียญตราก็ควบแน่นกลายเป็นแสงไปยังไหล่ของลูหลี่
ระบบได้แจ้งให้เขาทราบว่าเขาได้รับ คำอวยพรของนักบวชหญิง ซึ่งนั้นทำให้เขาได้รับความปลอดภัยในป่าแห่งแสงจันทร์
พวกลามกที่อยู่รอบๆนี้ต่างก็น้ำลายไหลเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ พวกเขาที่อยู่ที่นั้นต่างก็ตกตะลึงเมื่อได้เห็นการคุยกันกันโดยตรงระหว่างเทพธิดากับโจร
ถึงแม้ว่าแคโรไลน่าจะแต่งตัวโชว์เนื้อหนังมังสา แต่ก็ไม่มีอะไรที่ผู้เล่นสามารถทำได้ ผู้เล่นลามกนับไม่ต่างก็ถ้วนถูกสังหารทุกวันโดยพวกองครักษ์ที่ตามดูแลเธอ ดังนั้นแล้วผู้เล่นเหล่านี้จึงไม่อาจที่จะได้เข้ามาในรัศมี 5 หลาของเธอ
"... " ลูหลี่ที่ถูกสัมผัสก็ได้แต่เงียบ
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เพราะเทพธิดาสาวได้แตะต้องตัวเขา
มันเป็นเพราะ คำอวยพรของนักบวชหญิงต่างหาก ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถเข้าถึงได้แทบจะทุกๆที่ที่ไนท์เอลฟ์ไม่สามารถเข้าไปได้ แม้แต่ในป่าแห่งแสงจันทร์ก็อาจจะต้อนรับเขาอย่างดี แม้จะเป็นโจรก็ตาม
นอกจากนี้จะมีเพียงดรูอิด LV30 + เท่านั้นที่สามารถเทเลพอร์ตไปที่ป่าแห่งแสงจันทร์ได้ นอกเหนือจากนั้นแล้ว ผู้เล่นคนอื่นต้องเดินทางไปยังสถานที่นั้นโดยการเดินเท้า
หากไม่คำนึงถึงระยะทางแล้วละก็ ตามเส้นทางนั้นก็ยังอันตรายมาก นอกจากนี้ยังมีเมฆพิษซึ่งลอยอยู่เหนือป่า ซึ่งนั้นทำให้เขาไม่สามารถบินผ่านไปได้
ความต้องการที่ต้องการ LV30 ได้บรรลุอย่างง่ายดายด้วยการสัมผัสเพียงครั้งเดียวจากแคโรไลน่า
"ขอบคุณสำหรับความเอื้ออาทรของท่าน ราชินีแห่งไนท์วอล์คเกอร์" ลูหลี่คำนับลงไปด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
"ข้าหวังว่าการเดินทางของเจ้าจะราบรื่น นักผจญภัยกล้าหาญ" แคโรไลน่ากล่าวขณะที่เธอลูบเสือดาบหิมะ
"เพื่อเกียรติแห่งดวงจันทร์" ลูหลี่ก้าวถอยหลังออกมาสองก้าวก่อนที่จะออกไปจากที่นี้
ตลอดการพบกันทั้งหมดของพวกเขา ลูหลี่ไม่ได้ให้ความสนใจกับรูปร่างหน้าตาของเธอ แม้ว่าการเคลื่อนไหวของเธอจะดูสง่างามก็ตาม ร่างกายที่เรียวบางของเธอ นั้นมักจะเป็นตัวการที่กระตุ้นฮอร์โมนเพศชาย
เนื่องจากเคยมีใครบางคนที่โดนทารัสไม่ยอมให้เข้าป่าแห่งแสงจันทร์เพราะรุกราน NPC เขาจึงไม่ต้องการที่จะขัดใจ NPC อีกครั้ง
ซึ่งนี่ถือว่าเป็นกรณีพิเศษที่แตกต่างกับไทแรนด์ ซึ่งไทแรนด์นั้น เธอแตกต่างกับเทพธิดาที่อยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้
ถ้าเขาทำให้เธอขัดใจ เขาจะกลายเป็นศัตรูกับไนท์เอลฟ์ทั้งหมด
เทเลพอร์ต: เทเลพอร์ตผู้ใช้ไปยังป่าแห่งแสงจัทร์และจะส่งผู้ร่ายกลับไปยังจุดเดิม เมื่อผู้ร่ายทำการร่ายสกิลภายในป่าอีกครั้งหนึ่ง จำนวนการใช้งาน: 5/5
นี่ไม่ใช่ทักษะปกติทั่วไป มันเป็นทักษะชั่วคราว เพราะว่าจำนวนการใช้ที่จำกัด
มันใช้ได้เพียง 5 ครั้งเท่านั้น แต่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับลูหลี่
เมื่อเขาใช้สกิลเขาก็หายตัวไปจาก หุบเขาแห่งความมืดมิด
ลูหลี่มักจะถูกตั้งค่าหัวอยู่เสมอ ดังนั้นรางวัลจึงมักจะแขวนอยู่กับชื่อของเขา อีกทั้งทุกคนสามารถเข้าถึงเควสล่าค่าหัวได้ ดังนั้นการเคลื่อนไหวของเขาจึงไม่ได้เป็นความลับจริงๆ
"ทำไมเขาถึงกลับไปที่หุบเขาแห่งความมืดมิดกัน?" เพราะว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ การเคลื่อนไหวของลูหลี่จึงได้ถูกตรวจสอบอยู่ตลอดเวลา
หลังจากการประชุมกันระหว่างสมาคมพันธมิตรภายในด้วยกัน การเฝ้าระวังลูหลี่ ก็ท่าจะหนักขึ้นไปเรื่อยๆ
ก่อนที่คนพวกนี้จะได้รับการยืนยันว่าลูหลี่อยู่ในหมู่บ้านเริ่มต้นนั้นจริงๆ พิกัดของเขาก็ได้เปลี่ยนไปยังพื้นที่ที่ไม่รู้จักในทันที
แผนที่ของผู้เล่นสามารถแบ่งปันกันได้ บางครั้งมีแม้แต่ผู้เล่นบางคนที่เชี่ยวชาญในการร่างแผนที่เพื่อแลกเปลี่ยนกับเงิน
ด้วยเพียงไม่กี่เหรียญทอง คุณสามารถที่จะชื้อแผนที่เกือบทั้งหมดในปัจจุบันได้
ผู้เล่นที่ได้รับมอบหมายให้เฝ้าดูนั้นต่างก็มั่งคั่ง ดังนั้นเงินจำนวนนี้จึงไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งหมดต่างก็ได้รับข้อความเดียวกันคือ ลูหลี่ได้เดินทางไปยังพื้นที่ที่ไม่เคยถูกสำรวจ
การสำรวจพื้นที่ใหม่ๆโดยทั่วไปนั้นถือว่ามีผลตอบแทนที่สูงจนน่าขัน ดังนั้นเมื่อบอสของพวกเขาได้ยินเรื่องที่เกี่ยวกับลูหลี่นั้น พวกเขาก็ทำได้เพียงแต่อิจฉาลูหลี่ไปเรื่อยๆ
เมื่อลูหลี่ได้ลืมตาขึ้นมา เขาก็ได้พบกับแสงมรกตที่แผ่กระจายออกมาจากทะเลสาบแสงจันทร์
ครั้งหนึ่งได้มีการกล่าวว่าสถานที่แห่งนี้ได้รับพรจากดวงจันทร์และมีฉากพื้นหลังที่สวยงามที่สุดในเกมรุ่งอรุณ ผู้เล่นหลายคนมักจะรู้สึกคิดถึงสถานที่แห่งนี้และบางคนก็มักจะทำบ้านถา่วรของพวกเขาเองในที่ฮาเวนไนท์เอลฟ์แห่งนี้
อย่างไรก็ตามนี่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แม้ว่าคุณจะสร้างค่าศักดิ์ศรีโดยใช้เวลา 1 เดือน คุณก็ยังทำไม่ได้ตามเกณฑ์กำหนดสำหรับการเป็นพลเมืองของฮาเวนไนท์เอลฟ์
ลูหลี่ไม่จำเป็นต้องสร้างค่าศักดิ์ศรีอีกครั้งเหมือนชีวิตที่แล้ว เพราะตอนนี้เขาไม่ได้เป็นดรูอิด
สำหรับเขาแล้ว สถานที่แห่งนี้เหมือนกับหุบเขาแห่งความมืดมิด
มีดรูอิดสองคนที่จุดเทเลพอร์ตคือ ทารัสและไนท์เอลฟ์ พวกเขาดูกังวลเมื่อเห็นลูหลี่ปรากฏตัวขึ้นมา แต่เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นตราสัญลักษณ์บนไหล่ ดรูอิดทั้งสองคนก็คำนับลูหลี่ด้วยความเคารพ
เขาได้รับสิทธิ์ในการเข้าถึงสถานที่แห่งนี้โดยสมบูรณ์
ผู้พิทักษ์เรมูลัสอาศัยอยู่ในวัดแห่งเรมูลัสใกล้ๆฮาเวนไนท์เอลฟ์
เมื่อลูหลี่พบเขา เขาก็ยังคงหลับสนิทอยู่บนพื้น
เขามีร่างกายเช่นเดียวกับกวาง มันช่างดูคล้ายคลึงกับเซนาเรียสเสียจริงๆ บางบันทึกก็ได้กล่าวว่าเขาเป็นลูกชายของเซนาเรียส บางบันทึกก็ได้กล่าวว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของเซนาเรียส โดยที่บันทึกเหล่านั้นไม่ได้คำนึงเลยว่า เขานั้นมีตำแหน่งที่ดูผิดปกติในวงกลมเซนาเรียส
ลูหลี่ไม่อยากปลุกเขาให้ตื่นขึ้น ดังนั้นแทนที่ลูหลี่จะปลุกให้เขาตื่นขึ้น ลูหลี่ได้กลายเป็นเสือชีต้าและนั่งอยู่ด้านหน้าของร่างกายของเรมูลัส
ผ่านไปสองสามชั่วโมงแล้ว ที่เขารอเรมูลัสให้ตื่นขึ้น
