จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 235

ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

บทที่ 235: ถูกเกลียดโดยเด็กสาวทั้งสองคน

ลูหลี่ได้ตะโกนออกไปเพื่อเรียกความสนใจของทุกคนกลับมา

มาสเรนกำลังยุ่งอยู่กับการรักษาทุกคน ในขณะที่ฮาชิจังชุบชีวิตลูกชิ้นงา ส่วนคนอื่นๆที่เหลือต่างใช้ทุกทักษะใส่เขี้ยวพิษ

ขณะที่มอนเตอร์ตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่ทุกคนก็ยังไม่สบายใจ ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมลูหลี่ต้องการให้ทุกคนฆ่าเขี้ยวพิษก่อน

ไม่นานนักไอ้เขี้ยวแหลมก็เริ่มกัดอีกครั้ง อาเซอร์ซีบรีสได้รับดีบัฟมา 3 ดีบัพ แต่เขาได้เตรียมพร้อมในเวลานี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สะทกสะท้านต่อการโดนดีบัพ

"พยายามอีกนิด! พวกเราเกือบจะทำมันสำเร็จแล้ว "ลูหลี่ตะโกนออกมาอย่างกระวนกระวายใจ

เขากำลังเฝ้ามองดูเขี้ยวพิษเพื่อดูว่ามันจะใช้ทักษะเลือดอันไม่บริสุทธิ์ตอนไหน ก่อนที่มันจะใช้ทักษะ มันสั่นศรีษะของมันก่อนที่จะเลือกเป้าหมาย

เอฟเฟคพิเศษ เอฟเฟคพิเศษ ทำไมเอฟเฟคพิเศษถึงไม่เปิดใช้งานกันล่ะ?

ทำไมเอฟเฟคพิเศษของเขาถึงไม่ทำงานในเวลาที่สำคัญมากถึงขนาดนี้?

ตอนนี้ลูหลี่นึกอยากที่จะให้เอฟเฟคพิเศษทั้งสองของเขาเปิดใช้งานได้ด้วยตัวเอง

"ใช้สกิลลดความเสียหายของนาย หากนายมี ทุกคนดื่มโพชัน "

ตอนนี้ลูหลี่ไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าเขาไม่สามารถจัดการมันได้ทัน พวกเขาก็คงจะต้องพึ่งพาโชคของพวกเขาเพื่อที่จะผ่านมันไป

ในที่สุดทักษะของมันก็ลงไป ... ที่มูนไลท์

เมื่อ HP ของมูนไลท์หมดลง หัวใจของทุกคนแทบจะกระโดดออกมาจากร่างกาย

เขาสูญเสีย HP ทั้งหมดงั้นหรือ?

คงจะไม่เป็นอย่างนั้น ไม่เช่นนั้นเขาคงจะยืนขึ้นมาไม่ได้

"เฮ้ รักษาฉันหน่อยได้ไหม?" ตอนนี้หน้าตาของมูนไลท์ดูน่าเกลียดมาก แต่เสียงของเขาก็ยังคงสงบอยู่ สมกับที่เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มากในชีวิตก่อนของเขา

"นายยังไม่ตาย นี่เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมาก "อาเซอร์ซีบรีสพูดพร้อมมองไปที่ตัวเขาด้วยความแปลกใจ

"ฉันใช้ทั้งสกิลลดความเสียหายและใช้โพชัน ตอนนี้ฉันมี HP เหลือเพียงไม่กี่จุด ฉันเกือบจะตายไปแล้ว "มูนไลท์ตอบขณะที่เขาเช็ดเหงื่อที่ไหลลงมาที่หน้าผากของเขา

โชคดีที่เป้าหมายในการใช้ทักษะของมันเป็นมูฯไลท์ เขามี HP เป็นจำนวนมากรวมถึงอุปกรณ์ที่แข็งแกร่ง พลังป้องกันที่สูงและทักษะการลดความเสียหายที่มีประสิทธิภาพอย่าง กายาหิน ถ้าทักษะนี้ไปโดนคนอื่น พวกเขาอาจจะถูกฆ่าตายในทันที

เขี้ยวพิษตอนนี้มี HP อยู่ในสถานะวิกฤต ดังนั้นมันจึงถูกจัดการไปได้อย่างรวดเร็วโดยการรวมพลังโจมตีใส่มันของทุกคนในกลุ่ม

แม้ไอ้เขี้ยวแหลมจะแข็งแกร่ง แต่อาเซอร์ซีบรีสก็เป็นแท๊งค์ที่ทรงพลังมาก พวกมันไม่สามารถจัดการเขาได้ ในไม่ช้าพวกมันก็ได้กลายเป็นซากศพบนพื้นดิน

"ตอนนี้อย่าพึ่งลูทของ รีบฟื้นฟูกันก่อน บอสกำลังจะตื่นขึ้นมา "

ลูหลี่หยิบขนมปังออกมาเพื่อช่วยในฟื้นฟู HP ของเขาและเขมือบมันในทันที

การสั่งการของเขาดีกว่าพเนจร ดังนั้นทุกคนจึงเริ่มฟื้นฟู HP และ MP ของพวกเขาตามที่ลูหลี่สั่ง

"ผลลัพธ์นี้ช่างน่าแปลกใจนัก"

เซอเพนทิสลุกขึ้นมาจากโต๊ะทำงานของเขาและเดินผ่านมาก่อนที่จะกล่าวว่า "การสร้างของข้ามันไม่สมบูรณ์แบบงั้นเหรอ? หรือว่าทฤษฎีของข้านั้นไม่ถูกต้อง? ไม่ นี้มันเป็นไปไม่ได้ ... "

"ทำไมเขาถึงดูเหมือนกับมนุษย์มาก?" อาเซอร์ซีบรีสถามขณะที่ผมของเขาตั้งชันขึ้นมา [ขนลุก]

"ให้ฉันลองอะไรสักอย่างสิ" ซากุระกล่าวขณะที่เธอกระโดดขึ้นมาและวิ่งไปหาบอส

"เฮ้ แม่ของนายชื่ออะไรงั้นเหรอ!?" เธอตะโกนออกมา

"…"

ทุกคนปิดหน้าของพวกเขา เพราะพวกเขาไม่สามารถทนมองสถานการณ์ตอนนี้ได้

หญิงสาวคนนี้มีกระบวนการคิดที่แปลกประหลาด เช่นนี้แล้วจึงทำให้เกิดคำถามแปลกๆแบบนี้ขึ้นมา

"ข้าคือกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับข้า"

โชคดีที่เซอเพนทิสไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับการไม่ได้มีแม่และกล่าวถึงอดีตของเขาแทน

บอสที่มีสติปัญญาจะไม่ทำตัวเหมือนกับมนุษย์จริงๆ ดังนั้นบอสที่มีสติปัญญาจะไม่ปรากฏในดันเจี้ยนระดับต่ำเช่นนี้

"กลับมาเดียวนี้ ยัยปัญญาอ่อน"

ซากุระอยู่ใกล้ๆกับบอสมากอีกทั้งบอสตัวนี้ยังสามารถจัดการเธอได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว เซอเพนทิสนั้นค่อนข้างสง่างาม เขาไม่ได้พูดอะไรมากนักก่อนที่เขาจะเริ่มโจมตี

อาเซอร์ซีบรีสรีบพุ่งไปข้างหน้าเพื่อป้องกันการโจมตีของบอส

ตอนนี้เซอเพนทิสกำลังจะแสดงให้ทุกคนเห็นถึงศักยภาพในการต่อสู้อย่างเต็มรูปแบบของดรูอิด

การกลายร่างครั้งแรกของเขาคือการกาลายร่างเป็นนกกระทา แม้ว่าสกิลของเขาจะสร้างความเสียหายไม่มากนัก แต่เขาก็มีทักษะประเภทพื้นที่เช่น สกัม อีกทั้งมาสเรนยังไม่ได้เรียนรู้ทักษะการฮีลประเภทพื้นที่ ดังนั้นเธอต้องคอยรักษาทุกคนในปาร์ตี้

หลังจากกลายร่างเป็นนกกระทาแล้ว ร่างต่อไปที่เขากลายร่างก็คือหมีตัวใหญ่

หมีนั้นตัวสูงกว่าคน เมื่อมันลุกขึ้นมามันจะดูน่าเกรงขามมาก การกลายร่างเป็นหมีตัวใหญ่มีเป้าหมายก็คือการยกตนข่มท่านและการสร้างแรงกดดันทางจิตวิทยาแก่ผู้เล่น

"ซีบรีส ฉันคิดว่าไอ้ตัวนี้ต้องการที่จะกินนายน่ะ" พเนจรกล่าวว่าขณะที่เขาก้าวถอยหลังไปสองก้าวออกห่างจากเซอเพนทิส

อาเซอร์ซีบรีสทำหน้าเศร้า เขาเป็นแท๊งค์หลักดังนั้นเขาจึงไม่สามารถถอยกลับได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับมัน เขาต้องอยู่ตรงนี้ แม้ว่าเขาจะต้องรับความเสียหายตอนที่เขาคุกเข่าอยู่ก็ตาม

“ระวังตัวด้วย ทุกๆคนถอยออกมา”ลูหลี่กล่าวเตือน

ผู้เล่นที่ถอยกลับมานั้นสามารถหลีกเลี่ยงระลอกคลื่นบนพื้นได้ ซึ่งมันเป็นทักษะสตันแบบพื้นที่ของเซอเพนทิส ผู้นำที่มีประสบการณ์มักจะสังเกตเห็นสัญญาณของการใช้ทักษะนี้และสั่งให้สมาชิกปาร์ตี้ของพวกเขาหนีไปก่อนที่มันจะใช้

เห็นได้ชัดว่าลูหลี่เป็นหนึ่งในผู้นำที่มีประสบการณ์แบบนี้

"พลังป้องกันของเขาสูงเกินไป!" ฮาชิจังร้องออกมาขณะที่เธอใช้ทักษะออกไปและสร้างความเสียหายได้เพียงไม่กี่จุด

"นั่นเป็นเพราะเธอไม่เคยต่อสู้กับบอสที่มีพลังป้องกันสูง"

ลูหลี่ผลักเธอออกไปเพื่อช่วยเธอหลีกเลี่ยงการโจมตีของบอส

อัดแน่น: เป้าหมายคือผู้เล่นแบบสุ่ม สร้างความเสียหายอย่างมากและทำให้กระเด็น

ฮาชิจังยันตัวเองให้ลุกขึ้นมาจากพื้นดินและเช็ดฝุ่นละอองบนใบหน้าของเธอ

"ทำไมนายถึงผลักฉันเสมอกัน? ฉันมันน่าเกลียดงั้นเหรอ?

"เพียงแค่ทำให้แน่ใจว่าเธอหลบพ้น ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของเธอหรอก" ลูหลี่ไม่เข้าใจความคิดของเด็กผู้หญิงพวกนี้จริงๆ เธอไม่สนใจเรื่องที่เขาผลักเธอออกจากการโจมตีของบอส แต่เธอดันบ่นเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของเธอแทน

ฮาชิจังโกรธและหันหน้าออกไป พร้อมกับตัดสินใจที่จะเกลียดลูหลี่ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

"ความฝันที่เหลืออยู่ สั่งให้สัตว์เลี้ยงของเธอไปอยู่ข้างซีบรีส ซีบรีส เมื่อไหร่ที่ฉันออกคำสั่ง ให้ถอยออกมาจากจุดนั่นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ "ลูหลี่สั่งขณะที่เขามอง HP ของบอส

เสือของความฝันที่เหลืออยู่หยุดโจมตีและเชื่อฟังคำสั่งที่ให้มันไปอยู่ข้างกับอาเซอร์ซีบรีส

เซอเพนทิสปล่อยเสียงกรีดร้องออกมาจนทำให้ถ้ำสั่นสะเทือน จากนั้นลูหลี่ก็สั่งอาเซอร์ซีบรีส ซึ่งเขาก็ถอยออกมาพร้อมกับโล่ที่อยู่ข้างหลังเขา

บอสคว้าเป้าหมายที่ใกล้ที่สุดเพื่อโจมตี ค่าความเสียหายจำนวนมากก็ได้ขึ้นอยู่เหนือศรีษะของเสือ

หลังจากบอสโจมตีเสร็จแล้ว เสือน้อยของความฝันที่เหลืออยู่ก็ถูกสังหาร

"ไม่นะ กู่กู่ของฉัน ... " ความฝันที่เหลืออยู่แทบจะร้องไห้ออกมา

ลูหลี่ลูบหัวของเธอและปลอบประโลมเธอ "เธอสามารถชุบชีวิตเขาได้ในภายหลัง ถ้าเธอให้อาหารเขาดีๆ ค่าความสุขของเขาก็จะกลับมาอีกครั้งในเวลาไม่นาน "

สัตว์เลี้ยงของนักล่านั้นมีค่าความสุข ซึ่งจะลดลงถ้ามันหิวหรือถ้ามันตายและจะเพิ่มขึ้นถ้ามันถูกป้อนด้วยอาหารหรือถูกเล่นด้วย สัตว์เลี้ยงที่มีค่าความสุขสูงจะแข็งแกร่งขึ้นมาก ในขณะที่สัตว์เลี้ยงที่มีค่าความสุขต่ำจะไม่ต่อสู้เลย สัตว์เลี้ยงที่ไม่มีค่าความสุขเลย อาจปฏิเสธที่จะต่อสู้ร่วมด้วยกับเจ้าของๆตัวเอง

ความฝันที่เหลืออยู่ก็รู้สึกโกรธมากและจะไม่ให้ความสำคัญกับลูหลี่อีกต่อไป

จากมุมมองของทีม ลูหลี่นั้นได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่สำหรับเด็กผู้หญิงทั้งสองคนแล้ว ลุงคนนี้นั้นไร้เหตุผลมากเกินไป

หลังจากเซอเพนทิสได้โจมตีเสร็จ เขาก็ได้กลายร่างเป็นเสือดาว ซึ่งนี้คือร่างที่สามของเขา

ร่างที่สามของเขานั้นต่อสู้ด้วยยากมาก เพราะเขามีทักษะที่น่ารังเกียจนั้นก็คือ กวาด

ทักษะกวาดเป็นการโจมตีแบบกว้างและมีรูปแบบคล้ายพัดลมและแทบจะใช้งานได้ในทันที อีกทั้งมันยังไม่ได้รับผลกระทบจากค่าความโกรธอีกด้วย

นี่เป็นเหตุผลที่ผู้เล่นส่วนใหญ่กล่าวว่าถ้ำโหยหวนนี้ดูเหมือนจะเกลียดผู้เล่นระยะประชิด ทักษะดังกล่าวอาจทำให้ผู้เล่นระยะประชิดที่กำลังต่อสู้ด้วยเกิดความกลัวอย่างต่อเนื่อง

มันเป็นเรื่องยากสำหรับอาเซอร์ซีบรีสที่จะต้องเผชิญหน้ากับบอสตัวนี้และปกป้องผู้เล่นคนอื่นๆด้วยตัวคนเดียว

หากผู้เล่นโดนทักษะกวาด พวกเขาคงจะต้องหวังว่าโชคของพวกเขานั้นดีมากพอเท่านั้น

"ซีบรีส นายยืนอยู่ตรงกลาง พเนจร นายไปยืนด้านซ้ายและมูนไลท์ นายไปยืนอยู่ด้านขวา ฉันจะยืนอยู่ด้านหลัง ความฝัน เธอถอยหลังไปอีกเล็กน้อย หากเธอไม่ได้มีทักษะใดๆในการโจมตีระยะไกลแล้ว เธอก็เพียงแค่ใช้โทเทมของเธอเพื่อโจมตีก็พอ ลูหลี่เริ่มมอบหมายตำแหน่งให้กับสมาชิกในทีมของเขา

ซากุระรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรอีก ส่วนคนที่เหลือต่างก็ยืนตามตำแหน่งที่ลูหลี่บอก

ในตอนนั้นเอง เซอเพนทิสได้ใช้ทักษะกวาดเป็นครั้งแรก

"พเนจรใช้ทักษะลดความเสียหาย ฮีลเลอร์รักษาพนเจร "ลูหลี่ตะโกนออกมา

คนให้คำสั่งนั้นสำคัญมาก และด้วยวิธีนี้ผู้เล่นก็ไม่จำเป็นต้องตัดสินใจด้วยตัวเองและสามารถปฏิบัติตามคำสั่งได้ทันทีที่ตอบสนอง

หลังจากบอสใช้ทักษะกวาด พเนจรก็เหลือ HP เพียง 20% อย่างไรก็ตามเขาประสบความสำเร็จในการรับความเสียหาย

"ซากุระเดินขึ้นมาและโจมตี ใช้ทุกทักษะที่เธอมี เธอต้องนับ30 วินาที ก่อนที่จะเคลื่อนที่ออกไปจากระยะการโจมตีของบอส ตอนนี้ลูหลี่เหมือนกับเครื่องจักรที่กำลังทำงานเป็นสมองของทุกคน

คนอื่นๆไม่จำเป็นต้องคิดอะไร พวกเขาจำเป็นแค่ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขาเท่านั้น