จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 99
ให้คนอื่นทำงานสกปรกแทน
จำเป็นงั้นเหรอที่จะต้องต่อสู้กับลูหลี่อย่างดื้อรั้นเช่นนี้?
เขารู้เรื่องอาชีพโจรมากกว่าคนอื่นๆในเกมรุ่งอรุณ
ในช่วงสองปีที่ผ่านมาหัวหน้านักออกแบบของเกมรุ่งอรุณ ฟาน โจว ได้ให้ความเห็นในการสัมภาษณ์เกี่ยวกับอาชีพของโจรว่า "โจรก็เหมือนกับราชาแห่งเงา" เราได้เลือกที่จะให้พวกเขามีทักษะและความคล่องตัวมากมายที่ไม่เหมือนกับอาชีพอื่นได้ ความคิดนี้คือเพื่อให้พวกเขาพร้อมจะสังหารตลอดเวลาและไม่จำเป็นต้องก้าวออกมาจากเงามืด "
ลูหลี่เลือกสถานที่ใหม่และยังคงฟาร์มมอนสเตอร์ต่อไป
เขาเหลือ EXP เพียง 40% ก็ขึ้นไป LV15 เมื่อมาถึงจุดนั้นเขาสามารถทำเควสเปลี่ยนอาชีพได้
รางวัลเควสต์เพิ่มขึ้น 10% ในทุกคุณลักษณะ มันจะขึ้นอยู่กับระดับของความสำเร็จอาจมี สกิล, SP หรืออุปกรณ์เป็นรางวัล
ผู้เล่นที่มีความสามารถสูงกว่า LV15 จะอยู่ข้างหน้าและแข็งแกร่งกว่าผู้เล่นธรรมดา เมื่อเขาถึงตอนนั้นเขาก็จะสมควรได้รับตำแหน่งอันดับ 1 อย่างแท้จริง แต่สำหรับผู้ที่มาไล่ล่าเขาก็จะคงอยู่ข้างหลังเขาพวกเขายังคงต้องจัดการกับมอนสเตอร์ LV18 ในพื้นที่
นอกจากการฟาร์มมอนเตอร์แล้วเขายังเก็บสมุนไพร
สภาพแวดล้อมที่ชื้นทำให้เขาสามารถหาสมุนไพรใหม่ๆได้เช่น เห็ดควันพิษ และ หญ้าปากหนาม
เห็ดควันพิษเป็นวัสดุที่ใช้ในการสร้าง 'โพชันสโลว์พื้นฐาน' ในขณะที่ หญ้าปากหนาม ใช้เพื่อสร้าโพชันความคล่องแคลวขั้นพื้นฐาน
สำหรับโจรนี่เป็นสมบัติ
หลังจากฟาร์มมาเป็นเวลา 15 นาที ลูหลี่ได้ใช้ย่องเบาและมองหาสถานที่ใหม่
สถานที่ที่เขามองหามักเต็มไปด้วยมอนเตอร์ ผู้เล่นที่ต้องการเข้าใกล้เขาจะต้องจัดการมอนสเตอร์ไปก่อน แม้แต่โจรและดรูอิดก็จะต้องทำหน้าที่อย่างระมัดระวัง
ภายในระยะเวลา 15 นาที ลูหลี่ได้ฆ่าผู้เล่นโจรสองคนที่ซ่อนตัวอยู่รอบๆตัวเขา
ส่วนต่างๆบนพื้นดินเป็นเหมือนเรดาร์ของเขา แม้แต่โจรที่ดีก็จะมีเวลาที่ยากลำบากที่จะถูกตรวจพบเหมือนกัน
หมาป่าบ้าเลือดตะโกนใส่นักบวชเพื่อให้ฟื้นคืนชีพศพทั้งสองที่เขาค้นพบ เขาเห็นการแสดงออกที่หดหู่บนใบหน้าของทหารรับจ้าง แต่อารมณ์ของเขายิ่งแย่ลงกว่าพวกเขาเสียอีก
ทำไมจะต้องกลัวโจรที่มันมีค่าหัวกันด้วย?
ทำไมนักล่าถึงกลายเป็นเหยื่อแทน?
หลังจากได้ทราบว่าตอนนี้มันหมดระยะเวลาคูลดาวน์แล้ว โทดทีฉันแข็งแกร่งกว่าคุณได้ใช้เหรียญเงินอีก 50 เหรียญ เพื่อตรวจสอบพิกัดของลูหลี่
"โอ้ว เขาอยู่ใกล้ๆเรานี้เอง"
เขาเปิดแผนที่และติ๊กพิกัดไว้ตรงแผนที่ แต่อะไรที่เห็นได้ชัดเจนมันทำให้เขารู้สึกไม่สบาย
"ไม่มีทางที่เราไม่สามารถฆ่าเขาได้ เราทุกคนรีบวิ่งไปพร้อมๆกัน ไม่ต้องสนใจมอนสเตอร์ "
โทดทีฉันแข็งแกร่งกว่าคุณยังเต็มไปด้วยความโกรธ มีคน 110 คนมองไปทั่วซากปรักหักพังเพียงเพื่อจะให้รู้ว่าลูหลี่อยู่ใต้จมูกของพวกเขาเอง
"เดียวก่อนนะฉันเคยเห็นภูมิประเทศที่นี้ มันไม่สม่ำเสมอมาก "
หมุนตาขวาไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้
"ไม่หรอก ภูมิประเทศที่ไม่สม่ำเสมอมันทำให้เขายากที่จะวิ่งหนี เรามีคนจำนวนมากดังนั้น - ทักษะจำนวนมากเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะฆ่าเขาได้ "
ผู้เล่นโดยรอบได้กลายเป็นกระสับกระส่าย พวกเขาคิดว่าสมาคมหน่วบสืบราชการลับอิมพีเรียลจะให้ของที่ดรอบของลูหลี่แก่พวกเขา แต่ตอนนี้พวกนั้นจะเก็บไปเอง
"ทุกคนสงบลง การวิ่งเข้ามาไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา เราสัญญาว่าสมาคมหน่วยสืบราชการลับอิมพีเรียลสัญญาว่าจะไม่เอาของที่ดรอบของเขามา ของพวกนั้นพวกคุณแบ่งกันเองเลย"
หมาป่าบ้าเลือดพยายามที่จะสงบอารมณ์ของตัวเอง
คนพวกนี้เป็นเพียงคนที่รวมตัวกันมา!
หลังจากพยายามดิ้นรนเพื่อกระตุ้นแรงกระตุ้นของกลุ่มคนที่อยู่ในความสงบแล้ว หมาป่าบ้าเลือดได้ส่งทีมโจรไปสำรวจเส้นทางข้างหน้า
ก่อนที่พวกเขาจะออกไปเขาบอกกับพวกเขาอย่างจริงใจว่า "ภารกิจเดียวของคุณคือการสำรวจเส้นทาง อย่ายอมแพ้กับแรงกระตุ้นของคุณ ให้หมุนตาซ้ายเป็นตัวอย่างของพวกคุณ โปรดทราบว่าเขาเป็นถึง 10 อันดับแรกในการจัดอันดับเกียรติยศ แต่ก็แพ้ให้โจรคนนั้น "
ใบหน้าของหมุนตาซ้ายเปลี่ยนเป็นสีเขียวและเขาต้องการที่จะแทงตัวเอง
ไม่นานหลังจากนั้นหน่วยสอดแนมก็กลับมา
"เขากำลังฟาร์มมอนเตอร์อย่างร่าเริงอยู่"
พวกโจรโกรธมากเพราะพวกเขามองหาลูหลี่อยู่ครึ่งวัน อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ย้อนกลับไปตามคำสั่งของผู้บัญชาการและไม่กล้าที่จะโจมตีด้วยตัวเอง
"ภูมิประเทศโดยรอบเป็นยังไงบ้าง?"หมาป่าบ้าเลือดละทิ้งความไม่พอใจของเขาและถาม หมุนตาขวาโดยตรง
หมุนตาขวาอธิบายสภาพภูมิประเทศที่ขรุขระโดยสรุปว่า "ภูมิประเทศมีความซับซ้อนมาก แต่ฉันคิดว่าเราสามารถใช้ประโยชน์นั้นได้ เรามีคนจำนวนมากดังนั้นเราจึงสามารถปิดกั้นเขาด้วยกำแพงได้ "
"งั้นไปกันเถอะ!" หมาป่าบ้าเลือดพูดขึ้นในขณะที่มองดวงตาของแต่ละคนที่เต็มไปด้วยแววตากระหายเลือด จากนั้นเขาก็โบกมือและก็เคลื่อนที่ออกไป
เขาเกือบจะไม่สามารถระงับตัวเองไว้ได้
นี่เป็นเขตที่อยู่อาศัยเดิมที่เคยถูกกัดเซาะจากน้ำเป็นเวลาหลายปี สิ่งที่เหลืออยู่ตอนนี้ก็เป็นเพียงซากปรักหักพัง จากระยะไกลลูหลี่เหลือ HP เพียงครึ่งเดียวจากการต่อสู้กับทหารนาค
เขาอยู่ในฝูงมอนสเตอร์หนาแน่น ซึ่งนั้นก็ทำให้ลูหลี่ปลอดภัยจากพวกเขา ลูหลี่ดึงมอนเตอร์มาฆ่าทีละตัวเรื่อยๆ
"ฆ่า!"
หลังจากคำพูดนั้นออกมาความโกรธของพวกเขาที่มองเห็นศัตรูอยู่ข้างหน้าก็แทบประทุออกมา ผู้เล่นกลุ่มนี้ได้ถูกล้อเลียนในช่วงสองสามชั่วโมงที่ผ่านมา ตอนนี้ได้เวลาที่จะปลดปล่อยออกมาแล้ว
ในขณะนั้นมีเพียงค่ำสั่งเดียวและไม่มีใครที่จะไม่ปฏิบัติตาม
ฆ่าเขา!
ลูหลี่ทำราวกับว่าเขาเป็นคนหูหนวกในขณะที่เขายังคงตั้งใจฆ่ามอนสเตอร์ เขาทำราวกับว่าไม่ได้สังเกตเห็นผู้เล่นที่รีบวิ่งไปหาเขา
ความโกรธแค้นเกิดขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา
"วันสุดท้ายของพวกแกมาถึงแล้ว มหาสมุทรจะกลืนกินพวกแก "นาคที่ดูธรรมดาๆได้ตะโกนออกมาด้วยความโกรธพร้อมกับถือคทาเวทย์มนต์ของมันขึ้นมา
วงกลมที่มองเห็นได้จากเวทมนตร์แผ่กระจายออกมาจากคทาการแช่แข็งทุกอย่างในเส้นทางของมัน การกระทำครั้งนี้น่าจะเป็นหนึ่งในนักเวทย์ของพระราชินีแอชชาร่า ท่านหญิงจานิร่าร่ายสกิลที่เรียบกว่าและแข็งแกร่งกว่านักเวทย์ปกติ เธอร่ายฟรอสโนวาหลายต่อหลายครั้ง
ตอนที่มันกำลังจะแผ่มาโดนลูหลี่ เขาก็ก้าวไปสองก้าวและเดินเข้าไปในแม่น้ำด้านหลังเขา
หมาป่าบ้าเลือดไม่ได้มีพลังพอที่จะตามลูหลี่ไปได้ แต่เขาต้องรู้จักความเป็นจริงเรื่องหนึ่งคือ พวกเขาบุกเข้าไปในดินแดนมาสเตอร์เมจโดยไม่เจตนา
บ้าเอ้ย ลูหลี่! นี่มันเป็นกับดัก!
ผู้เล่นที่ถูกแช่แข็งจะถูกแช่แข็งเป็นเวลา 9 วินาทีพวกเขาได้รับความเสียหาย 100 จุดต่อวินาที
บอสยังคงถือคทาเวทมนตร์อยู่ในขณะที่พวกเอลฟ์กำลังร่ายเวทย์มนต์ที่กำกวม เอลฟ์โบราณเหล่านี้มีความสวยงามมากและเสียงของท่านหญิงจานิร่ามีโทนเสียงที่เซ็กซี่ แต่ไม่มีใครสามารถชื่นชมสิ่งเหล่านี้ได้ในขณะนี้
ลูหลี่เปลี่ยนร่างเป็นแมวน้ำตัวน้อยๆและหายไปใต้น้ำลึก เขาไม่คิดว่าจะมีคนมาจัดการเขาถึงแม้ว่าเกราะเขาจะมีแค่ 0 ก็เถอะ
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ขึ้นมาบนพื้นผิวของน้ำ
ที่นี้ช่างสงบยิ่งนัก ถ้าไม่ใช่เพราะท่านหญิงจานิร่าหัวเราะออกมา ลูหลี่เกือบจะคิดว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่
เขากลับคืนสู่ร่างปกติและเดินเข้าไปในที่ซ่อนตัว
"ขอบคุณท่านหญิงจานิร่าผู้เลอโฉม ขอให้เจ้านายของท่านราชินีแห่งแอชชาร่าทรงรุ่งโรจน์และจะเป็นที่รู้จักของคนทั่วทั้งทวีป "เขาคิด
เพียงแค่สองทักษะผู้เล่นแทบทั้งหมดถูกกวาดล้างโดยสมบูรณ์!
ชิ้นส่วนของอุปกรณ์และวัสดุบนพื้นดินเป็นหลักฐานว่าพวกเขาได้ตายไปแล้ว
