ตอนที่แล้วตอนที่ 15 แกนมานาแสนอร่อย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 17 หนีเอาตัวรอด

ตอนที่ 16 โดนหมาป่าไล่กัด


กำลังโหลดไฟล์

[วันที่ 14]

ผ่านมาสองสัปดาห์แล้วตั้งแต่ฉันเกิดใหม่ในโลกนี้ และฉันไม่พบแม้แต่สักคนเดียวที่จะคุยด้วยได้

ฉันไม่ใช่ "คน" อีกต่อไปแล้ว แต่อาจเป็นสัตว์ประหลาด

โลกนี้ถือว่ามังกรเป็นสัตว์ประหลาดหรือบางทีเราถูกยกย่องว่าเป็นเผ่าพันธุ์ไหมนะ?

ฉันไม่รู้... แต่หวังว่า

ฉันหมายถึง คุณลองนึกภาพว่าฉันไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง แล้วผู้คนก็เริ่มสรรเสริญและบูชาฉันในฐานะอสูรร้ายชนิดใดชนิดหนึ่งในทันที นั่นคงจะแปลกน่าดู

ไม่ นั่นดีเกินกว่าจะเป็นจริงได้

แม้ว่าฉันจะเคยสังเกตมาก่อนแล้วก็ตาม แต่ด้วยการฝึกนี้ ฉันตัดสินใจที่จะตรวจสอบทักษะที่ถูกผนึกนี้ด้วยความสงสัย ซึ่งเป็นทักษะที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะสามารถเริ่มต้นได้จริงๆ

ดิ๊ง!

<เปิดใช้งานการวิเคราะห์>

<ทักษะพิเศษ : [พระเจ้า]ผนึกข้อมูลไม่สามารถมองเห็นได้>

เพราะมันถูกผนึกไว้ฉันจึงมองไม่เห็น?

เฮ้ ระบบ อย่างน้อยก็บอกวิธีเปิดมันหน่อย ตกลงไหม?

ไม่หรอ? ไม่มีอะไรทั้งนั้น?

โอเค งั้น…

วันนี้ตอนเช้า เวทย์น้ำแข็งและลมของฉันดีขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย ฉันสามารถทำมีดที่ยาวขึ้นได้ แต่อย่างอื่นค่อนข้างยาก!

อ๊าก! ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นจ้าวแห่งเวทย์น้ำแข็งอยู่แล้ว

ฉันเดาว่ายังมีความลำบากอีกมากมายให้ต้องผ่านไปให้ได้…

เมื่อฉันเริ่มกินเนื้อหมาป่าชิ้นสุดท้ายที่ฉันล่าเมื่อวานนี้ ฉันก็ได้ยินเสียงหอนดัง

อีกครั้งที่พวกมันกำลังตามล่า ...

เดี๋ยว

ทำไมฉันถึงได้ยินมันเหมือน…อยู่ใกล้ฉันมาก

ไม่มีทาง

พวกมันไม่น่ามาที่นี่

แต่ฉันแน่ใจว่าฉันไม่ได้ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้

ฉันคิดว่าฉันไม่ควรประมาทการดมกลิ่นของหมาป่า

ฉันต้องหนี

หากพวกมันพบฉันในถ้ำ ฉันจะถูกห้อมล้อมด้วยหมาป่าทั้งฝูงและถูกกินทั้งเป็น!

ฉันอาจมีเวทมนตร์ที่แข็งแกร่ง แต่ไม่ได้มีมานาที่ไม่มีวันหมด บางทีฉันอาจจะฆ่าพวกมันได้บ้าง แต่ไม่ใช่ทั้งฝูง!

ฉันรีบออกจากถ้ำทันทีเมื่อได้ยินเสียงหอนดังจากด้านหลัง

ฉันเริ่มพุ่งทะยานผ่านหิมะทันทีโดยไม่แม้แต่จะเหลียวหลังมอง!

แย่แล้ว!

ฉันรู้สึกเหมือนกล้ามเนื้อตึงเมื่อความหนาวเย็นไหลผ่านกระดูกสันหลังของฉัน

ทันใดนั้น แสงสีฟ้าวาบขึ้นมาเหนือฉัน และแท่งน้ำแข็งขนาดใหญ่ก็ตกลงมาเหนือฉัน!

ปึก!

อ๊าก!

…เอ๊ะ?

อย่างไรก็ตาม แทนที่จะเจ็บปวด ฉันกลับรู้สึกว่าพลังงานบางส่วนถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายของฉัน

โอ้ แสดงว่าการดูดซับน้ำแข็งยังใช้งานได้กับการโจมตีแบบนี้ แม้ว่ามันจะสามารถเจาะทะลุเนื้อของฉันได้อย่างงั้นนะหรอ?

และแน่นอน คนที่ทำแบบนั้นคือหมาป่าตัวใหญ่ที่อยู่ข้างหลังฉัน หัวหน้าฝูง ฉันเดานะ!

อย่างไรก็ตาม มันน่าประหลาดใจที่การโจมตีด้วยเวทมนตร์ระยะไกลของมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อมันกระทบร่างกายของฉันและกลายเป็นมานาที่เพิ่มให้ฉัน

รู้สึกยังไงที่การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของแกกลับโดนฉันดูดซับมันเหมือนอาหาร?

ฉันรีบใช้พลังงานใหม่นี้เพื่อวิ่งให้เร็วขึ้น ไม่มีทางที่ฉันจะสู้กับพวกมัน พวกมันน่าจะอายุ 7 ปีแล้ว!

เจ็ดอาจเป็นเลขนำโชคสำหรับบางคน แต่สำหรับฉันตอนนี้มันหมายถึงหายนะ!

แม้ว่าฉันจะรู้สึกมีชัยชนะเล็กน้อยหลังจากดูดซับการโจมตีของมันเหมือนของว่าง แต่ฉันไม่อยากสู้กับพวกมันจริงๆ!

ฉันดูภาพรวมและวิเคราะห์พวกมัน

พวกมันทั้งหมดค่อนข้างแข็งแกร่งและไม่มีตัวไหนเหนื่อยเป็นพิเศษ!

และหัวหน้าฝูงหมาป่า….

ชื่อ: ไม่รู้

เผ่า: หัวหน้าฝูงหมาป่าน้ำแข็ง (ชาย)

การบ่มเพาะแกนมานา: ระดับ 1 (ขั้นกลาง)

สถานะ: โกรธจัด

พลังชีวิตโดยประมาณ: 226/230

มานาโดยประมาณ: 64/80

พละกำลัง โดยประมาณ: 105

ความคล่องแคล่วโดยประมาณ: 98

เวทมนตร์โดยประมาณ: 40

ความสามารถ:

[กระโจน]

[ตะปบ]

[กัดอย่างแรง]

[ลมน้ำแข็ง]

[หอกน้ำแข็ง]

[โหมดคลั่ง]

พละกำลัง 105?!

และพลังชีวิตของมันมีมากกว่า 200!

ฉันตายแน่ถ้าปะทะกัน!

โชคดีที่การโจมตีระยะไกลของมันไม่สามารถสร้างความเสียหายให้ฉันได้ ต้องขอบคุณการดูดซับน้ำแข็ง แต่ความคล่องแคล่วของมันนั้นสูงอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งหมายความว่าทันทีที่มานาของฉันเริ่มหมดไปพร้อมกับพลังงานของฉัน มันจะตามฉันทัน!

แต่ว่าฉันควรจะวิ่งไปที่ไหน?

ฉันวิ่งไม่หยุดและเรากำลังจะไปถึงอีกด้านหนึ่งของป่า

ฉันควรจะเข้าไปในป่าไหม?

ไม่สิ พวกมันมักจะล่าอยู่ในนั้น มันเป็นอาณาเขตของพวกมันอย่างแท้จริง!

แต่ฉันไม่สามารถซ่อนได้ ถ้าฉันอยู่ในที่โล่ง

ฉันจะทำยังไงดี!

“โบร๋ว!”

ทันใดนั้น หัวหน้าฝูงหมาป่าก็คำรามเสียงดัง รัศมีของพลังงานสีแดงเข้มเริ่มโผล่ออกมาจากร่างกายของมัน!

ฉันเห็นว่าค่าสถานะทั้งหมดของมันเริ่มเพิ่มขึ้น ยกเว้นเวทมนตร์และมานา!

นี่คือ… โหมดคลั่งของมัน

ทันใดนั้น พละกำลังของมันก็เพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า และมันก็ตามฉันทัน!

มันปรากฏตัวทางขวามือของฉัน!

“กรอด!”

มันคำรามอย่างโกรธจัด ขณะที่เขาอ้าปากพุ่งเป้ามาที่หัวของฉัน!

ขอบคุณที่ให้โอกาสฉัน!

ฉันร่ายมนตร์มีดน้ำแข็งยาวอย่างรวดเร็ว และส่งมันเข้าไปในลำคอของมัน!

“เอ๊ง?!”

ฉันรู้สึกประหลาดใจเมื่อฉันปล่อยมีดออกไป มันเริ่มหายใจไม่ออก มีดแทงทะลุคอของมันอย่างง่ายดาย และเลือดไหลลงมาจากกรามของมัน

มันหยุดอย่างชะงักและเริ่มไอ พยายามจะดึงมีดน้ำแข็งออกจากคอ แต่ฉันรีบเล็งไปที่ตาของมันด้วยมีดอีกหลายเล่ม!

ฉับ! ฉับ!

หมาป่าตัวอื่นช้ากว่าเรามากและยังอยู่ห่างออกไปหลายเมตร ดังนั้นนี่คือโอกาสของฉัน!

ฉันปล่อยลมพัดเป็นเกลียว โดยหันมีดน้ำแข็งไปทางดวงตาของหัวหน้าฝูงหมาป่าน้ำแข็ง เมื่อฉันเห็นพลังชีวิตของมันลดลงอย่างรวดเร็ว!

ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะฆ่าไอ้เวรนี่ตรงนี้!

“โบร๋วววววววววววว!”

หมาป่าเสริมความสามารถตัวเองอย่างรวดเร็วด้วยโหมดคลั่ง ซึ่งใช้มานาเกือบทั้งหมดของมันในทันที!

มันพุ่งเข้ามาหาฉัน เพราะฉันช้าเกินกว่าจะหลบมันได้!

แม้ว่าอสูรน้ำแข็งจะมีความต้านทานต่อน้ำแข็ง แต่ฉันไม่เคยพบกับตัวที่มีภูมิคุ้มกันหรือการดูดซับที่แท้จริง นี่คือสาเหตุที่มีดน้ำแข็งของฉันสร้างความเสียหายได้ค่อนข้างมาก

ฉันจดจ่อกับช่วงเวลาเล็ก ๆ นี้โดยใช้การคิดความเร็วสูงจนสุดขีด!

พรึ่บ!

ทันใดนั้น มีดน้ำแข็งก็โผล่ออกมา แล้วฉันก็ดันมันต่อไปด้วยการใช้ลม!

ปึก!

ใบมีดแทงเข้าไปในลำคอของหมาป่าอีกครั้ง มันคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด สูญเสียการทรงตัว ฉันกระโดดไปด้านข้าง พยายามหลบเลี่ยงการกัดที่อันตรายถึงตายของมันอย่างรวดเร็ว!

ฮึ

บูม!

อสูรร้ายทิ้งตัวบนหิมะไม่ขยับเขยื้อน

ตรวจสอบผ่านการวิเคราะห์พบว่ามันตายแล้ว!

" โบร๋ว!"

“อา อู้ววววว!”

“แฮ่!”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ฉันจะตรวจสอบได้มากกว่านี้อีก หมาป่าอีก 6 ตัวก็พุ่งเข้ามาหาฉัน ฉันฆ่าหัวหน้าของพวกมันแล้ว และตอนนี้พวกมันก็โกรธเหมือนหมาบ้า!

ฉันหวังว่าฉันจะได้กินแกนมานาของไอ้สารเลวนี้ แต่ฉันตัดสินใจที่จะหนีเอาชีวิตรอด มานาของฉันลดลงไปมากแล้ว

ฉันจะต้องรอดไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด