เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 111 ค้อนสรรค์!

" เห้อ~ " เสียงของหยางเฉินถอนหายใจออกมาหลังจากที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมดจากแองเจลลด้ าวยน้ำเสียงเหนื่อยใจ จากนั้นก็ได้เริ่มพูดต่อ " หยุดเรือสะ! พวกเราจะรอจัดการกับพวกมันที่นี่ "่

" ค่ะ! " แองเจลล่าตอบบออกมา จากนั้นแองเจลล่ากหันไปที่ชายหนึ่งคนที่ใส่ชุดเกราะอยู่ทันที และไปออกมา " ไปจัดการด้วย "

" ครับท่าน " ชายที่โดนสั่งตอบกลับทันที แล้วก็เริ่มออกวิ่งไปทางด้านในเรื่อด้านท่าทางเร่งรีบ

20 นาทีต่อมา

หลังจากที่หยางเฉินสั่งให้กองทัพเรือของประเทสอังกฤษหยุด กองทัพเรือของประเทศออสเตรเรียที่นำโดยบุตรแห่งพระเจ้าก็ตามมาทัน ซึ่งบริเวณโดยรอบของกองเรือรบกองทัพออสเตรเรียก็เต็มไปด้วยอัศวินศักดิ์สิทธิ์นับร้อยคนกำลังบินวนรอบอยู่ ' มาจนได้สินะ- ดูจากพลังของพวกมันแล้ว เฉลี่ยคงอยู่ประมาณขั้นสูงสุดช่วงกลาง แต่ก็มีอีกจุดพลังที่ใหญ่กว่าเพื่อที่กำลังอยู่ในเรือ หึหึ! เจ้านั่นคงเป็นคนที่ชื่อว่าบุตรแห่งพระเจ้าแน่ ' ระหว่างที่หยางเฉินกำลังคิดในใจอยู่ เสียงของแองเจลล่าที่ยืนอยู่ด้านหลังก็พูดออกมา " นายท่านคะ ให้ฉันไปจัดการพวกนั้นไหม "

" ไม่ต้อง! " หยางเฉินตอบปฏิเสธออกมา จากนั้นก็เริ่มลอยตัวขึ้นจากพื้นเรือที่ยืนอยู่พร้อมกับคิดในใจไปด้วยขณที่กำลังลอยขึ้นไป ' มดปลวกพวกนี้แค่พริบตาก็เก็บได้หมดแล้ว! ' ทันทีที่หยางเฉินลอยขึ้นบนอากาศได้ความสูงประมาณ 20 เมตร จากพื้นเรืือหยางเฉินก็พูดออกมา " ค้อนสรรค์! " เมื่อหยางเฉินพูดออกมาบริเวณด้านหลังของหยางเฉินก็ปรากฏวงเวทย์สีขาวออกมา 1 วง ขนาดใหญ่กว่า 10 เมตรออกมา

วงเวทย์ที่ปรากฏออมกาเป็น 1 ในวิชาที่หยางเฉินได้เรียนรู้จากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ และเป็นวิชาที่ใช่บ่อยมากในการจัดการกลุ่มคน เพราะพลังทำลายของมันมหาศาลมาก แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการใช้พลังชีในตัวเพื่อใช้มันเยอะเหมือนกัน

ตอนนี้ทางด้านพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่มองเห็นวงเวทย์ขนาดใหญ่ปรากฏออกมาจากด้านหลังหยางเฉิน ก็พากันทำสีหน้าตกใจกันออกมา เพราะตอนนี้อัศวินทุกคนต่างกังวลใจกันกับวงเวทย์ด้านหน้า เพราะตามสัญชาตญาณของมมนุษย์นั้น จะรู้ดีว่ามีอันตรายเข้าใกล้ตนเองถึงจะไม่รู้สิ่งนั้นคืออะไรก็ตาม เพราะแบบนี้ทำให้อัศวินศักดิ์สิทธิ์ลดความเร็วลงเล็กน้อย เมื่อเห็นวงเวทย์สีขาวที่ปรากฏออกมาด้านหลังหยางเฉินเพราความกลัว

" งั้นก็เริ่มจากฝั่งซ้ายก่อนก็แล้วกัน! " หยางเฉินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงพรึมพรัมแบบพูดคนเดียว จากนั้นวงเวทย์สีขาวด้านหลังก็ปล่อยแสงออกมา

ตูม!!!

แสงที่ปล่อยออกมากวาดพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ทางด้านซ้ายของเรือหายไปจนหมดภายในการโจมตีเดียว! ผลจากการโจมตีวิชาค้อนสรรค์ของหยางเฉินทำให้กำลังรบของพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์หายไปกว่าครึ่ง จากนั้นหยางเฉินก็หันไปทางขวาของเรือรบต่อ แล้วก็คิดในใจไปด้วย ' ประสิทธิภาพยังดีเหมือนเดิม ในตอนแรกคิดว่าเมื่อพลังของเราลดมาเหลืออยู่แค่นี้มันจะไม่สามารถโจมตีกวาดได้ทั้งหมดสะอีก แต่เมื่อกี้ขนาดพวกขั้นสูงสุดช่วงปลายยังหายไปในการโจมตีเดียวแบบนั้น หึหึ!- ' หลังจากหยางเฉินคิดในใจก็พูดออกมาอีก " งั้นต่อไปก็ทาขวา "

ตูม!!!

เสียงดังออกมาจากวงเวทย์ขนาดใหญ่ด้านหลังของหยางเฉินอีกครั้ง แล้วก็มีลำแสงขนาดใหญ่สีขาวพุ่งเข้าไปยังจุดที่พวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ด้านขวาของเรือรบที่กำลังลอยู่ทันที ในระหว่างที่ลำแสงกำลังพุ่งไปหยางเฉินก็ได้คิดในใจไปด้วย ' กินพลังเหมือนกันแหะ ยิงออกไป 2 ครั้ง ก็เล่นพลังของเราไปถึง 30% เข้าไปแล้ว แบบนี้การใช้วิชานี้ต้องระวังเอาไว้แล้ว ทั้งๆที่เมื่อก่อนใช้ได้หลายครั้งร้อยครั้งติดกันแท้ๆ ' และในระหว่างที่หยางเฉินกำลังคิดอยู่นั้น ก็ได้รู้สึกถึงความผิดปกติของวิชาค้อนสรรค์ที่ยิงออกไปเมื่อคู่

เพราะตอนนี้ลพแสงสีขาวกำลังกระจายตัวออกไปหลายทิศทางก่อนที่จะถึงจุดที่พวกอัศวินศักดิ์ลอยอยู่ ' มันเกิดอะไรขึ้น? ' หยางเฉินคิดด้วยความแปลกใจและทำสีหน้าสงสัยออกมาเมื่อเห็นการโจมตีของตัวเองกระจายตัวออกแบบนั้น

ส่วยสาเหตุที่การโจมตึของหยางเฉินมันกระจายตัวออกตอนนี้ก็เป็นพระว่า ด้านหน้าพวกของอัวินศักดิ์สิทธิ์ มีบุตรแห่งพระเจ้ากำลังลอยอยู่ด้านหน้า แล้วก็ยื่นมือขวา กับมือซ้ายออกมาด้านหน้าเอาไว้อยู่ และด้านหน้าที่ยืนมือออกมาก็ปรากฏสิ่งของที่คล้ายกับกำแพงสีแหลืงโปร่เงแสงขนาดใหญ่กว่า 20 เมตร ปรากฏออกมาอยู่ ' เป็นพลังที่มหาศาลจริงๆ ไม่คิดเลยว่าในโลกนนี้ยังมีมนุษย์ที่มีพลังขนาดนนี้ อยู่ด้วยแบบนี้ ' บุตรแห่งพระเจ้าคิดในใจขณะที่เอื้อมมือทั้ง 2 ข้าง ป้องกันพลังของค้อนสรรค์ที่หยางเฉินยิงออกมา

ตอนนี้ใบหน้าของบุตรแห่งพระเจ้าเริ่มมีอาการเหมือนกับว่ายกของหนักเล็กน้อย หลังจากที่สร้างกำแพงป้องกันขึ้นมาเหมือนกับว่าโดนพลังค้อนสรรค์ดันเข้ามาอยู่ พร้อมกับเริ่มกัดฟันทั้งบน และร่างเข้าด้วยกัน จากนั้นไม่นานแสงสีขาวที่ดันกับกำแพงขนาดใหญ่ที่บุตรแห่งพระเจ้าสร้างอยู่ มันก็ค่อยๆ หายไป ' จบแล้วเหรอ? ' บุตรแห่งพระเจ้าคิดในใจหลังจากที่แสงสีขาวจากวิชาค้อนสรรค์หายไป แล้วก็ค่อยๆ เอามือที่เอื้อมออกไปลงอย่างช้าๆ เหมือนกับว่ายังกังวลอยู่

" เป็นมดปลวกที่ใช้การได้จริงๆ แบบนี้สิเหมาะกับการสกัดยาของฉัน " เสียงของหยางเฉินพูดออกมาจากทางด้านบน ขณะที่บุตรแห่งพระเจ้ากำลังโล่งใจอยู่ จากนั้นบุตรแห่งพระเจ้าก็หันไปทางด้านบนหัวทันทีพร้อมทั้งพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่ได้ยินหยางเฉินพูดออกมาด้วย ตอนนี้ด้านบนหัวประมาณ 10 เมตร ก็มีหยางเฉินกำลังยิ้มแบบมีนัยมองลงมาที่ตนอยู่ แล้วบริเวณรอบตัวของหยางเฉินก็มีดาบแสงจำนวนหลายร้อยเล่มกำลังชี้ลงไปยังพวกบุตรแห่งพระเจ้า และอัศวินศักดิ์สิทธิ์อยู่

' แบบนี้แย่แล้วสิ! ' บุตรแห่งพระเจ้าคิดในใจ แล้วก็เริ่มมีเหงื่อไหลออกมาบริเวณช่วงใบหน้าเล็กน้อย เพราะแรงกดดันจากหยางเฉิน และดาบจำนวนากที่กำลังชี้ลงมาที่ตนกับพวกอัศวินศักดิ์สิทธิ์อยู่ตอนนี้