ตอนที่ 110 เกิดอะไรขึ้น

“พี่เย่ของฉันกลับมาได้ยังไง ก่อนหน้านี้ทำไมพี่ไม่รับสายล่ะ? เพราะพี่ไม่รับสายแบบนั้นฉันเลยจะโทรหาตำรวจอยู่แล้ว”

เย่เทียนที่เพิ่งขับรถเข้ามาในวิลล่าA1ก็เห็นผางเหว่ยรออยู่หน้าประตูแล้ว

วันนี้ฉินเยี่ยนไม่ได้กับผางเหว่ยด้วยและผางเหว่ยดูจะอ้วนกว่าตอนก่อนโดนรถชน

พอดูหุ่นของเขาแล้ว เขากำลังเตรียมตัวไปแข่งซูโม่ที่ญี่ปุ่นใช่ไหม?

เย่เทียนมองผางเหว่ยที่กำลังพูดจนเสียงแตกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ทำไมมารอฉันข้างนอกล่ะ หรือบริษัทมีปัญหา?”

ผางเหว่ยหดหัวเป็นเต่า ประตูไม้คู่สีแดงด้านหลังเปิดออกและตามมาด้วยเสียงพ่อเย่แม่เย่จากด้านใน เขารีบไปซ่อนหลังเย่เทียนและปล่อยให้เย่เทียนต้องเผชิญกับการทรมาณวิญญาณจากพ่อแม่ของเขา

วันนี้เขามาหาเย่เทียนเพราะความเบื่อหน่าย แต่คิดไม่ถึงว่าจะโดนพ่อเย่แม่เย่จับตัวไว้สักถามเรื่องต่างๆนาๆ การทรมาณนี้ราวกับว่าเจอเสือโคร่งอยู่ตรงหน้า เขากลัวจนต้องหาข้ออ้างหนีออกไปด้านนอกแล้วรอให้เย่เทียนมาพาเขาไปที่วิลล่าB1

ใครจะรู้ว่าคู่สามีภรรยาครอบครัวเย่จะหัวไวแบบนี้ เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงเครื่องยนต์แมคลาเรนพี1สีดำของ เย่เทียน พวกเขาก็รีบออกมาหาลูกชายทันที

“ขอให้พี่เย่โชคดีนะ ฉันมีบางอย่างต้องไปทำ…”

ก่อนที่ผางเหว่ยจะพูดจบ เขาก็ถูกเย่เทียนคว้าตัวไม่ให้หนีไปไหน “นายมาหาฉันไม่ใช่เหรอผางเหว่ย เข้ามาคุยกันก่อนสิ!”

เย่เทียนไม่ได้ตาบอด เขาจะไม่เห็นพ่อแม่ที่จ้องเขาราวกับว่าเป็นศัตรูทำเรื่องชั่วช้าได้ยังไง

เขาทำอะไรไป?

หรือว่าเขาไปทำให้พ่อแม่โกรธตอนไหน?

เย่เทียนจำได้อย่างรวดเร็ว

ก็ไม่มีนิ

เขาไม่ได้ทำอะไรเลย!

พ่อแม่จะฆ่าเขาด้วยสายตาอยู่แล้ว

เย่เทียนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมอยู่ๆพ่อแม่ถึงกลายเป็นแบบนี้ เรื่องนี้เป็นเพราะลูกสะใภ้ของพวกเขาเซียวหรงได้เล่นมุกตลกๆสองสามเรื่องซึ่งทำให้พวกเขาคิดมากไปตลอดทางกลับ หลังจากพวกเขาจากไปพวกเขาก็อยากให้ลูกหลานของตนมาเคารพหลุมศพ...

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่พวกเขาวางแผนจะให้ลูกชายแต่กับลูกสะใภ้ที่เชื่อถือได้เพื่อที่พวกเขาจะได้มีหน้าไปพบบรรพบุรุษตระกูลเย่

น่าเสียดายที่คู่สามีภรรยาได้ลูกสะใภ้สาวสวยแถมเป็นผู้จัดการของบริษัทบางแห่งมาแล้ว ในด้านการงานไม่ต้องพูดถึงเลย เธอดีกว่าผู้หญิงทุกคนในหมู่บ้านแน่นอน

ถ้าไปบอกคนอื่นในหมู่บ้านว่าสาวสวยที่ขับรถแปลกตาสีเขียวเป็นลูกสะใภ้ในอนาคตของเฒ่าตระกูลเย่ ใครจะไม่ยอมยกนิ้วให้? ใครจะกล้ามาดูถูกพวกเขาอีก? แม้แต่เสี่ยวเทียนก็ยังได้หน้าไปด้วย...

แต่พอมาถึงจุดนี้ พ่อเย่แม่เย่ก็โทษแต่ตัวเองที่ไร้ความสามารถเป็นคนชนบทไร้การศึกษา สุดท้ายพวกเขาก็เลี้ยงนักศึกษาจบมหาลัยดังได้ แต่ใครจะรู้ว่าลูกชายของพวกเขาอาศัยผู้หญิงกินข้าวอ่อน

เพิ่งเรียนจบมาปีเดียวเขาก็กลายเป็นผู้ชายตัวเหม็นที่เที่ยวทั้งวันด้วยเงินในบัตรของลูกสะใภ้ในอนาคต เขาพาคู่สามีภรรยาที่ทำงานหนักตลอดชีวิตเข้าเมืองเพื่อเพลิดเพลินไปกับความสุขสองสามวัน

เขาไม่มีแผนการในอนาคตเป็นของตัวเอง ไม่ต้องพูดเรื่องอาชีพการงานของลูกชายกับลูกสะใภ้ในอนาคตเลย ทุกวันนี้นอกจากขี่รถสามล้อพังๆออกไปขายเครป เขาก็แค่กินดื่มและเที่ยวเล่นกับเพื่อนเลว

เพื่อนเลวที่พ่อเย่แม่เย่พูดถึงก็คือผางเหว่ยที่จงใจปิดเรื่องการแต่งงานของเซียวหรงกับเย่เทียนและสาวสวยที่เย่เทียนพากลับบ้านคราวก่อน

ในสายตาของคนรุ่นเก่าอย่างพวกเขา ในเมื่อเย่เทียนมีแฟนสาวสวยมีความสามารถอยู่แล้วก็ไม่ควรไปยุ่งกับผู้หญิงอื่น

ยิ่งเย่เทียนมองเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าพ่อแม่อยากเห็นเขาตายมากขึ้น เขาหันไปถามผางเหว่ยที่อยู่ข้างหลังเขาว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น ได้ไปกวนใจพวกเขาหรือเปล่า?

วินาทีถัดมา ผางเหว่ยตอบกลับความสงสัยในดวงตาของเย่เทียน เขายกมือยอมแพ้และส่ายหัวรัวๆ นั่นหมายความว่าเขาไม่ทำอะไรเลย

เย่เทียนเห็นว่าผางเหว่ยดูเหมือนจะไม่ได้โกหก ดังนั้นเขาจึงกลืนน้ำลายเลือกไปถามพ่อแม่โดยตรงว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาหลังกลับมาบ้าน “พ่อกับแม่มีเรื่องอะไรรึเปล่า? หรือว่ามีใครมารังแกพ่อกับแม่ ผมบอกแล้วไงว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นให้ไปบอกพ่อบ้านอากวงให้จัดการแทนได้เลย”

พ่อเย่หยิบเงิน 5,000 หยวนที่ห่อด้วยหนังสือพิมพ์สามชั้นให้เย่เทียน “นี่เป็นเงินที่พ่อยืมมาจากยืมอากวงตอนเช้า ลูกเอาไปคืนอากวงให้ที เดี๋ยวพ่อจะกลับไปขายที่ดินในราคาถูกให้แม่ม่ายจางที่หมู่บ้าน จะได้เอาเงินนั่นให้เสี่ยวเทียนพาอากวงไปกินอารหารดีๆสักมื้อเพื่อขอบคุณที่เขาให้เรายืมเงินกลับหมู่บ้าน ถึงมันจะไม่ได้มากแต่ครอบครัวเย่ของเราจะเนรคุณกับผู้มีพระคุณไม่ได้”

เย่เทียนมองเงินในมือแล้วใส่กลับเข้ามือพ่อ “พ่อ ถึงเราจะไม่จำเป็นต้องออกไปซื้อของในเมืองเอง แต่มันอาจเกิดเรื่องฉุกเฉินในอนาคตก็ได้ เงิน 5,000 หยวนนี้พ่อเก็บเอาไว้เถอะ เดี๋ยวพอเงินเดือนผมออกแล้วผมจะคืนให้เขาเอง”

เมื่อเห็นแม่กลับไปหมู่บ้านตั้งแต่เช้าด้วยผิวที่ดูไม่ค่อยดี เขาจึงอยากให้แม่ไปพักผ่อนเร็วๆ “แม่ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยสิ คราวหน้าถ้าอยากกลับหมู่บ้านก็บอกให้อากวงพาไปได้เลย น่าจะมีคนเอารถคันใหม่มาให้แล้วนะ คราวหน้าพ่อแม่จะไปไหนก็ใช้รถคันนั้นได้เลย ไว้ในอนาคตผมจะเปลี่ยนคันที่กว้างกว่านี้ให้!”

'ป็อก... ' เสียงดังลั่นมาจากหัวเย่เทียน

พ่อเย่รอให้เย่เทียนพูดจบแล้วให้รางวัลด้วยเกาลัดแตก(ใช้นิ้วชีกับนิ้วกลางงอแล้วเคาะหัว) เย่เทียนรูปหัวด้วยความเจ็บปวด “อูยยย พ่อเคาะหัวฉันทำไมเนี่ย”

คำเดียวเลย เจ็บ!

วันนี้ฉันน่าจะดูดวงก่อนจะออกจากบ้านนะเนี่ย รอบแรกก็โดนตบหน้าแทนเซียวหรง หน้าด้านซ้ายยังปวดอยู่เลย ตอนนี้ยังได้รางวัลเกาลัดแตกจากพ่ออีก

ผางเหว่ยคิดไม่ถึงว่าวันนี้เขาจะได้มาเห็นเรื่องแปลกๆแบบนี้

เย่เทียนที่เมินเฉยต่อทุกอย่างและไม่ชอบปัญหา สำหรับมหาเทพทำตัวติดดินคนนี้ปัญหาไหนที่แก้ด้วยเงินได้ก็ไม่ใช่ปัญหา มันขึ้นอยู่กับว่าเรื่องนั้นจะทำให้เขาพอใจได้รึเปล่า

แต่พอมาอยู่ต่อหน้าพ่อแม่ของเขา เงินที่มีก็ไม่สามารถใช้ได้อีกต่อไป เขากลายเป็นคนอ่อนโยนที่ถูกพ่อสอนให้เชื่อไม่ต่างไปจากลูกแกะ

“ฮ่า ฮ่าๆๆๆ……”