ตอนที่ 5 การล่าด้วยญาณทิพย์

ตอนที่ 5: ล่าด้วยญาณทิพย์

เซี่ยผิงอันตามโม่หยานเฉาลงมาชั้นล่างจนมาถึงสนามแถวตึก ในสนามมีเหยี่ยวดำสองตัวซึ่งมีสีเทาและเขียวจอดอยู่ที่นั่น

โลโก้ของสภารักษาความสงบแห่งชาติประดับอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ มีสมาชิกหน่วยกองกำลังพิเศษจำนวนหนึ่งซึ่งแต่งกายด้วยชุดรบสีดำ ยืนถือปืนอยู่ข้างเฮลิคอปเตอร์ โชคดีที่ตอนนี้มีคนไม่มากนักในละแวกนั้น ดังนั้นเหยี่ยวดำจึงไม่สร้างความปั่นป่วนมากเกินไป มีเพียงกลุ่มลุง ป้า และแม่บ้านเท่านั้นที่มารวมตัวกันและมองดูเฮลิคอปเตอร์อย่างสงสัย พวกเขากระซิบกันพร้อมชี้ไปที่เฮลิคอปเตอร์

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในบริเวณใกล้เคียงก็ยืนล้อมรอบเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยจากการบุกรุกมิติที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ แต่ยังคงสดใสอยู่ในใจของทุกคน ดังนั้นทุกคนจึงคาดเดาว่าการมาถึงของเฮลิคอปเตอร์ทั้ง 2 ลำนี้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ของเมื่อวานนี้หรือไม่

ภายใต้การจ้องมองที่ถูกจับตามองของฝูงชน เซี่ยผิงอันซึ่งยังคงสวมชุดกีฬา เดินตามโม่หยานเฉาและมาถึงด้านหน้าของเหยี่ยวดำตัวหนึ่งอย่างรวดเร็ว ในนั้นมีเก้าคนนั่งอยู่ในเฮลิคอปเตอร์ เจ็ดคนเป็นสมาชิกของหน่วยกองกำลังพิเศษ และแต่งกายด้วยชุดพร้อมรบเต็มตัว

นอกจากนี้ยังมีชายหัวล้านที่ดูแข็งแรงและหญิงสาวสวยที่มีนิสัยเย็นชา คนหัวโล้นก็มีรูปร่างดีพอ ๆ กับวัว กล้ามเนื้อบนร่างกายของเขานูนเหมือนก้อนหินบนเนินเขา ข้างๆเขามีมีดแมเชเต้ยาวกว่าหนึ่งเมตรที่ดูเหมือนเครื่องตัดหญ้า  ส่วนสาวงามผมสั้นดูเหมือนจะอยู่ในวัย 20 ของเธอ เธอมีผมสั้นสีดำและริมฝีปากสีแดงเพลิง ชุดหนังของเธอเน้นย้ำรูปร่างนาฬิกาทรายของเธออย่างสมบูรณ์แบบ มองเห็นปืนและกริชอยู่ในกระเป๋าที่ต้นขาแต่ละข้างของเธอ

ใครๆ ก็สามารถบอกได้จากการมองแวบเดียวว่าเธอไม่ควรล้อเล่นด้วย เธอเป็นดั่งกุหลาบหนาม เธอมุ่งให้ความสนใจไปที่การใช้คอมพิวเตอร์ยุทธวิธีที่อยู่ตรงหน้าเธอ   นิ้วของเธอกำลังพิมพ์บนคีย์บอร์ดด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ แผนที่ต่างๆ ยังคงสลับไปมาบนหน้าจอคอมของเธอ

“บิ๊กตู่... นี่คือเซี่ยผิงอัน ฉันจะปล่อยให้เขาอยู่กับคุณ” โม่หยานเฉาพูดกับชายร่างกำยำ...

จากนั้น เขาก็มองไปที่เซี่ยผิงอันแล้วพูดว่า...

"คุณจะต้องตามพวกเขาไป" เซี่ยผิงอันพยักหน้า เขาขึ้นเฮลิคอปเตอร์อย่างว่องไวและนั่งข้างชายร่างกำยำคนนั้น ส่วนทางโม่หยานเฉาก็วิ่งไปทางเฮลิคอปเตอร์อีกลำ

“ไม่เลวนะเด็กน้อย คุณมีญาณทิพย์แต่คุณก็ยังเก็บซ่อนมันไว้ได้เป็นเวลานาน”

ทันทีที่เซี่ยผิงนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ ชายร่างใหญ่หัวล้านก็ยิ้มให้เขา เผยให้เห็นฟันโลหะอยู่เต็มปาก รูปลักษณ์ของเขาดูน่ากลัว เขาส่งหูฟังตัดเสียงรบกวนไปให้ เซี่ยผิงอัน เซี่ยผิงอันหยิบหูฟังขึ้นมาแล้วสวม เฮลิคอปเตอร์ปิดประตู แล้วใบพัดก็หมุนตัวอย่างบ้าคลั่งและส่งเสียงดังออกมา ทุกสิ่งในสนามถูกลมแรงพัดปลิวไปทั่ว ผู้เห็นเหตุการณ์ต่างวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

ไม่นานเฮลิคอปเตอร์ก็ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็ว เฮลิคอปเตอร์อีกลำหนึ่งก็ตามมาติดๆ จากนั้นเฮลิคอปเตอร์ทั้งสองลำก็แยกทางกันกลางอากาศแล้วบินไปยังสองทิศทางที่แตกต่างกัน

บริเวณใกล้เคียงค่อยๆกลายเป็นจุดเล็กๆ และหายไปจากสายตา ภายใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา ซึ่งสามารถมองเห็นอาคารและรถยนต์ในเมืองได้ชั่วครู่ก่อนที่จะรีบผ่านไป

หลังจากบินไปได้ไม่กี่กิโลเมตร เหยี่ยวดำอีกตัวที่มีสีเขียวอมเทาก็มาพบกันกลางอากาศ และมันก็ตามตามมาข้างหลังพวกเขา ผู้เล่นตัวจริงนี้ทำให้เซี่ยผิงรู้สึกโล่งใจ

“ไปยังที่ที่คุณค้นพบร่องรอยของหนูปีศาจทั้งสองที่หลบหนีออกมาเป็นครั้งสุดท้าย”

เมื่อเห็นว่าเฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ มุ่งหน้าไปยังชานเมือง เซี่ยผิงอันก็ไม่แสดงท่าทีสุภาพแล้วเริ่มเข้าตรงประเด็นทันที...

“กรุณาแสดงบันทึกของหนูปีศาจสองตัวให้ฉันดูด้วย” เขาบอกกับบิ๊กตู่...

"ฉันต้องตรวจสอบว่าพวกมันมีลักษณะอย่างไร”...

“ไม่มีปัญหา” บิ๊กตู่กล่าวทันที...

จากนั้นเขาก็สั่งสาวผมสั้น...

“หลิงซาน โปรดแสดงบันทึกให้เขาดู” สาวงามผมสั้นไม่ได้พูดอะไร เธอคลิกไปที่บางอย่างบนคอมพิวเตอร์ยุทธวิธีแล้วหันหน้าจอไปทางเซี่ยผิงอัน

การบันทึกครั้งแรกที่เซี่ยผิงอันเห็นคือวิดีโอที่หน่วยคอมมานโดบันทึกไว้เมื่อวานนี้  โดยใช้กล้องที่วางอยู่บนหมวกกันน็อคของพวกเขา พื้นหลังของการบันทึกเป็นสีเขียว ซึ่งหมายความว่าการบันทึกนั้นถ่ายด้วยกล้องมองกลางคืน

หน่วยคอมมานโดตามรอยเลือดบนพื้นและเข้าไปในสวนโลจิสติกส์ที่ตั้งอยู่ชานเมือง พวกเขาพบศพของคนงานสองคนที่เสียชีวิตอยู่บนพื้น ศพถูกกัดอย่างแรง ภาพนั้นสั่นไหว และครู่ต่อมา สมาชิกบางคนก็เข้าไปในโกดังแห่งหนึ่ง พวกเขาทำการค้นหาในนั้น หนึ่งในนั้นกล่าวว่า ...

“เราพบศพของเหยื่อสองคน หน่วยที่เจ็ดเข้าไปในโกดังแล้วเปิดกล้องอินฟราเรดของคุณ เป้าหมายอาจจะยังคงอยู่รอบๆ”

ไม่กี่วินาทีต่อมา กล้องอินฟราเรดก็จับแหล่งความร้อนที่กำลังเคลื่อนที่ได้ ทีมปิดแหล่งที่มาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ได้ยินเสียงปืนอันรุนแรงดังขึ้น จากการบันทึก เซี่ยผิงอันสามารถเห็นได้ว่าจู่ๆ หนูปีศาจก็โผล่ขึ้นมาจากด้านหลังลังไม้จำนวนหนึ่ง ท่ามกลางกระสุนจำนวนมาก

พวกหนูปีศาจพุ่งไปข้างหน้าและกระโจนเข้าใส่หน่วยคอมมานโดสองตัว หนูปีศาจตัวหนึ่งกรีดคอของสมาชิกทีมด้วยกรงเล็บอันแหลมคมของมัน หลังจากนั้น พวกหนูปีศาจก็หนีไปอย่างรวดเร็ว บันทึกที่สองถ่ายจากมุมสูง เป็นไปได้มากว่าจะถูกโดรนจับภาพมันไว้ได้  ซึ่งหนูปีศาจทั้งสองได้หลบหนีออกจากเมืองและกำลังวิ่งหนีอย่างบ้าคลั่งในป่าริมแม่น้ำที่อยู่นอกเมือง

การบันทึกโดยโดรนมีความยาวเพียงห้าวินาทีเท่านั้น หนูปีศาจตัวหนึ่งถึงกับหยุด เงยหน้าขึ้นมองโดรน จากนั้น ก่อนที่โดรนจะโจมตีได้ หนูปีศาจทั้งสองก็กระโดดลงไปในแม่น้ำ แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย การบันทึกครั้งที่สามเกิดขึ้นในป่า ท้องฟ้าสดใส โดรนก็จับภาพหนูปีศาจสองตัวที่มาถึงฝั่งได้ จากนั้นพวกมันก็หนีเข้าไปในพงหญ้าอันกว้างใหญ่ในหนองน้ำแล้วก็หายไป

"พอแล้ว..." เซี่ยผิงอันพยักหน้า เซี่ยผิงจำลักษณะของหนูปีศาจทั้งสองได้แล้ว จากนั้นเขาก็เงียบไป

…ครึ่งชั่วโม่งต่อมา เหยี่ยวดำทั้งสองก็มาถึงสถานที่ซึ่งหนูปีศาจทั้งสองถูกพบเห็นครั้งสุดท้าย นั่นคือพื้นที่หนองน้ำซึ่งอยู่ห่างจากเมืองเซียงเหอไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ 160 กิโลเมตร หนองน้ำนี้มีความกว้างมากกว่า 20 ตารางกิโลเมตร

เมื่อมองมาจากระยะไกลสิ่งที่พวกเขาเห็นคือทิวเขาที่ไม่มีที่สิ้นสุด ที่ตั้งปัจจุบันของพวกเขาอยู่ใกล้กับอุทยานแห่งชาติของจังหวัดอี้โจวมาก เมื่อมองลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ พวกเขาสังเกตเห็นว่าหนองน้ำส่วนใหญ่ปกคลุมไปด้วยร่มเงาของต้นอ้อและวัชพืช ภูมิศาสตร์ของเทือกเขาโดยรอบก็ค่อนข้างซับซ้อนเช่นกัน

แม่น้ำหลายสายไหลผ่านหุบเขา นอกจากนี้ยังมีน้ำตกและป่าสนขนาดใหญ่ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะค้นหาเป้าหมายจากเฮลิคอปเตอร์ที่บินอยู่เหนือหนองน้ำ ชายหัวโล้นมองไปที่เซี่ยผิงอันแล้วถามว่า ...

“คุณช่วยหาที่อยู่ของหนูปีศาจทั้งสองตัวได้ไหม” เซี่ยผิงอันหลับตาและมุ่งความสนใจไปที่การนึกถึงรูปลักษณ์ของหนูปีศาจสองตัวที่เขาเห็นเมื่อกี้นี้ ไม่กี่วินาทีต่อมา ภาพก็ผุดขึ้นมาในใจของเซี่ยผิงอัน...

หนูปีศาจทั้งสองตัวอยู่ในหลุมใต้ดิน โดยไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว เมื่อซูมออกมา เซี่ยผิงอันก็มองเห็นป่าสนเหนือหลุมที่หนูปีศาจซ่อนตัวอยู่ ซึ่งบริเวณใกล้เคียงมีบ่อน้ำพุร้อน มียอดเขาหัวโล้นสองยอด และทุ่งหญ้าขนาดใหญ่...สิ่งรอบตัวเริ่มชัดเจนขึ้นในใจของเซี่ยผิง...

“หนูปีศาจสองตัวได้ออกจากหนองน้ำนี้และเข้าสู่เทือกเขาแล้ว”

เซี่ยผิงอันลืมตาขึ้นและชี้ไปในทิศทางเดียว

“พวกมันอยู่ห่างจากที่นี่ประมาณ 80 กิโลเมตร มันอยู่ในป่าสน”

“คุณช่วยระบุที่อยู่ของพวกมันบนแผนที่ดิจิทัลได้ไหม” ชายหัวล้านถาม

"ใช่...ฉันทำได้...." เซี่ยผิงอันพยักหน้าแล้วหยิบแผนที่ดิจิทัลมาจากชายหัวล้าน   หลังจากสแกนแผนที่แล้ว เขาก็วาดวงกลมบนแผนที่แล้วพูดว่า...

"พวกมันอยู่แถวๆ นี้"

ชายหัวล้านตบไหล่นักบินแล้วทำท่าทางให้เหยี่ยวดำทั้งสองบินไปในทิศทางที่เซี่ยผิงอันชี้ไปทันที

“โดรนสามารถผ่านพื้นที่เป้าหมายเพื่อติดตามและค้นหาเป้าหมายได้” สาวผมสั้นกล่าว

ในที่สุดเธอก็พูดออกมา นิ้วของเธอกำลังพิมพ์อย่างช่ำชองบนคีย์บอร์ด

ไม่นานหลังจากนั้น เซี่ยผิงอันก็เห็นฟีดวิดีโอที่ส่งจากโดรนจากระดับสูงปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของสาวผมสั้น

โดรนกำลังเข้าใกล้พื้นที่ที่เขาทำเครื่องหมายไว้ในแผนที่ดิจิทัลอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เฮลิคอปเตอร์จะบินไป โดรนก็มาถึงพื้นที่แล้ว พวกเขากำลังเดินไปตามพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าสน  ตรวจสอบพื้นที่โดยใช้ระบบสแกนภาพความร้อนและตรวจจับการเคลื่อนไหวบนพื้น พื้นที่ป่าสนนี้มีขนาดใหญ่กว่า 60 ตารางกิโลเมตร ซึ่งทอดยาวข้ามหุบเขาและเนินเขา

...กวางเอลค์ ไบซันในป่าก็ถูกเครื่องสแกนความร้อนของโดรนจับภาพขึ้นมาได้อย่างต่อเนื่อง...

อย่างไรก็ตาม ไม่มีร่องรอยของหนูปีศาจทั้งสองตัวเลย

“หนูปีศาจทั้งสองตัวนี้มีไหวพริบมาก พวกมันขุดรูอยู่ใต้ดินซึ่งเครื่องสแกนความร้อนไม่สามารถสแกนจับความร้อนขึ้นมาได้!” เซี่ยผิงอันอุทาน

ชายหัวล้านเลียริมฝีปากของเขาและมองไปที่เซี่ยผิงอัน เขาได้ถามขึ้นว่า...

“คุณช่วยระบุสถานที่ซ่อนของหนูปีศาจทั้งสองเพิ่มเติมได้อีกไหม”

"ฉันขอโทษ... การมีญาณทิพย์ของคนอื่นอาจจะสามารถระบุตำแหน่งของพวกมันได้แม่นยำยิ่งขึ้น แต่ฉันยังไม่มีความสามารถในการทำเช่นนั้น ฉันทำได้เพียงจำกัดขอบเขตให้แคบลงเท่านั้น” เซี่ยผิงขอโทษในขณะที่เขาส่ายหัว …

กว่า 10 นาทีต่อมา เหยี่ยวดำสองตัวก็มาถึงบริเวณรอบนอกของป่าสน ต่อมาเฮลิคอปเตอร์ทั้งสองลำก็ทิ้งเชือกลงมายังพื้น จากนั้นหน่วยรบพิเศษก็จับกันลงมาทีละคนอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก็เริ่มค้นหาพื้นที่อย่างระมัดระวัง

“คุณอยู่บนเฮลิคอปเตอร์นี้ หากคุณค้นพบสิ่งใด โปรดแจ้งให้เราทราบโดยเร็วที่สุด” ชายหัวล้านสั่งขณะหยิบมีดอันใหญ่เท่ากับเครื่องตัดไม้ขึ้นมา หลังจากบอกเรื่องนี้กับเซี่ยผิงอันแล้ว เขาก็กระโดดลงจากเฮลิคอปเตอร์พร้อมเชือกเหมือนเสือที่ดุร้าย สาวงามผมสั้นคนนี้กำลังเก็บคอมพิวเตอร์ยุทธวิธีของเธอไว้แล้วยัดมันลงในกระเป๋ายุทธวิธีบนเฮลิคอปเตอร์

จากนั้นเธอก็คว้าปืนลูกซองข้างตัวเธอแล้วเดินตามชายหัวล้านกระโดดลงจากเฮลิคอปเตอร์ จากนั้นเหยี่ยวดำทั้งสองก็เคลื่อนตัวออกไป เพื่อบินไปยังทุ่งโล่งที่อยู่ห่างออกไปกว่า 20 กิโลเมตรก่อนจะลงจอด เหยี่ยวดำสามารถอยู่ในอากาศได้นานกว่าหกชั่วโม่งต่อภารกิจ แต่เนื่องจากพวกเขาไม่แน่ใจว่าทีมไล่ล่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใดในการค้นหาในป่าสน เฮลิคอปเตอร์จึงต้องลงจอดก่อน พวกเขาจะไม่เสียเวลาไปในอากาศอย่างไร้ความหมาย สำหรับการโจมตีทางอากาศและภารกิจสอดแนมนั้น โดรนเหล่านี้จะมีเวลาบินมากกว่า

เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอด เซี่ยผิงอันก็ลงจากเครื่องแล้วไปฉี่ในพุ่มไม้ใกล้ๆ ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ทิวทัศน์ที่สวยงามในหุบเขารอบตัวเขา ความรู้สึกเหนือจริงก็ปะทุขึ้นอีกครั้งในหัวของเซี่ยผิงอัน ทำให้เขาเข้าสู่ภาวะมึนงง ภาวะนี่น่าจะเป็นขอบเขตของอุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตน ซึ่งในชีวิตก่อนหน้านี้ เขาเคยมาที่นี่มาก่อนเมื่อเขามาที่อเมริกาเหนือเพื่อศึกษาภูมิประเทศของภูเขาดังที่บันทึกไว้

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้สถานที่แห่งนี้เป็นอุทยานแห่งชาติเกรด 5A ของจังหวัดอี้โจว แห่งสาธารณรัฐเกรทเฟรม(เปลวไฟที่ยิ่งใหญ่) ...

...0...00...000...///