ตอนที่ 387+398 ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่

ด้วยเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ กับการเริ่มลงมือ พวกเขาสามารถไปอยู่ที่ไหนก็ได้ในตอนนี้

คงอีกสักพักกว่าที่พวกเขาจะได้รับข่าวเกี่ยวกับอีกฝ่าย ซุนฉีเหม่ยไม่ใช่คนโง่ เธอไม่ยอมมาที่เมืองจินโดหรอก สิ่งเดียวที่ต้องทำตอนนี้คือให้คนของโจวเหวยฉีคอยจับตาดูในเมืองจินไว้ เผื่อว่าซุนฉีเหม่ยจะกลับไปที่นั่นอีกหลังจากทุกอย่างสงบลง

หลังจากวางสาย จิตใจของเจียงเหยาก็เต็มไปด้วยคำถาม ทำไมผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวอย่างซุนฉีเหม่ยจึงตัดสินใจพาเก๋อเวินเวินไปกับเธอด้วย

ผู้ชายคนนั้นไม่มีวันแต่งงานกับซุนฉีเหม่ยอยู่แล้ว นับประสาอะไรจะมาดูแลลูกสาวให้กับเธอ

เจียงเหยารู้ว่าความพยายามทั้งหมดเพื่อค้นหาแรงจูงใจของซุนฉีเหม่ยนั้นไร้ประโยชน์

อาหารเย็นถูกทิ้งไว้บนโต๊ะเมื่อเธอวิ่งออกจากห้องไป ตอนนี้มันเย็นชืดไปหมดแล้วและดูไม่น่ารับประทาน หลังจากที่ไม่อยากกินแล้ว เธอจึงโยนมันลงถังขยะและออกไปล้างจาน ตอนนี้เกือบสองทุ่มแล้ว ถึงเวลาที่เจียงเหยาจะต้องเช็ดตัวให้ลู่ชิงสีให้สะอาด เธอยังต้องอาบน้ำอีกเพราะกลิ่นยาจากห้องผ่าตัดก่อนหน้านี้ฉุนออกมาจากร่างกายเธอ

ห้องพักพิเศษนี้ดีเสียจริง มีห้องน้ำในตัว เธอให้โจวเหวยฉีส่งแท่งทำความร้อนมาให้ ตอนนี้เธอจึงสามารถอาบน้ำอุ่นได้อย่างสบายใจ

ทางโรงพยาบาลได้จัดเตรียมเตียงเสริมไว้ให้สำหรับคนเฝ้าไข้ผู้ป่วย ในกรณีที่ญาติพักค้างคืน เจียงเหยานอนหลับอยู่บนนั้นไม่กี่คืนที่ผ่านมา

หลังจากได้น้ำอุ่นแล้ว เจียงเหยาผสมน้ำเย็นจนอุณหภูมิพอเหมาะ ก่อนจะเตรียมผ้าเช็ดตัวให้กับลู่ชิงสี

ไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาเข้ารับการผ่าตัด เจียงเหยาไม่สามารถเช็ดตัวให้เขาได้อย่างละเอียด เพราะสภาพร่างกายที่อ่อนแอของเขา ทำให้เจียงเหยาไม่สามารถเช็ดตัวให้เขาได้อย่างละเอียดนัก

การกระทำของเจียงเหยานั้นอ่อนโยน เธอเช็ดนิ้วมือของเขาทีละนิ้วก่อนจะถอดเสื้อคลุมของเขาออก ท้องของเขาแบนและกระชับ เธออดไม่ได้ที่จะลูบมัน เธอพอใจกับรูปร่างหน้าตาของเขา

ขณะเคลื่อนไหวมือไปรอบ ๆ บาดแผลของเขา และจุดบอบบางอื่น ๆ เธอใช้เวลาบนท้องของเขาอีกเล็กน้อยก่อนที่จะวางผ้ากลับลงในอ่าง เธอกำลังเตรียมที่จะติดกระดุมเสื้อให้เขา ก็ได้ยินเสียงเขาพูดกับเธอ

“ที่รัก เช็ดข้างล่างด้วยสิ คุณจะเช็ดเฉพาะที่ที่คุณอยากเช็ดได้ยังไง” ลู่ชิงบ่น

เจียงเหยาตกใจ “ตื่นมาตอนไหนเนี้ย”

“ตอนที่คุณเช็ดมือขวาให้ผม” ลู่ชิงสีตอบอย่างจริงจัง

“อ้าว ตื่นแล้วทำไมไม่บอกฉันล่ะคะ? คุณนี่จริง ๆ เลย” เจียงเหยากลอกตาไปที่ลู่ชิงสี ที่จริงเธอตั้งใจจะเช็ดร่างกายส่วนล่างของเขา แต่ตอนนี้เขาตื่นแล้ว เธอเขินอายเกินกว่าจะเช็ดตัวส่วนล่างให้เขาได้

“ได้ ได้ ฉันจะทำให้!” ลู่ชิงสียิ้ม “ถ้าคุณคิดว่ามันไม่ยุติธรรม ให้ผมเช็ดตัวให้คุณด้วยก็ได้ จากบนลงล่าง ผมจะไม่ให้พลาดทุกซอกทุกมุมบนร่างกายของคุณเลย”

เขากล่าวต่อ “อย่างที่บอก คุณก็ทำแบบเดียวกันกับผมด้วย เช็ดทุกส่วนบนร่างกาย ให้แน่ใจว่าสะอาดนะ”

เจียงเหยามองไปที่ลู่ชิงสี ซึ่งกำลังยุติการต่อรองกับเธอ การเช็ดตัวของเขาไม่มีอะไรผิด แต่...

ทำไมดวงตาของเขาเป็นประกายแบบนั้น?

__

ตอนที่ 398 ไม่สะดวกสบาย

ทำไมเขามองไปที่เป้าของเขาตอนที่เขาพูดกับเธอ?

เขาหมายถึงให้เธอเช็ดให้สะอาดอย่างงั้นรึ

“ลู่ชิงสี!” เจียงเหยารู้สึกขุ่นเคือง “เลิกทะลึ่งได้แล้ว!”

“ที่รัก ผมไม่ได้ทำอะไรเสียหน่อย” ลู่ชิงสีมองดูเธอ “ถ้าไม่อยากทำ ก็ให้พยาบาลทำแทนก็ได้”

เดี๋ยวก่อน เขาหมายความว่ายังไง?

ถ้าเธอเรียกพยาบาลมาจริง ๆ เขาจะยอมให้พวกเธอทำให้เหรอ?

ไม่มีทาง!

“ที่รัก ผมไม่อายที่ให้คุณเห็นหรอกนะ ทำไมคุณต้องอายด้วยเวลาเห็นมัน?” ลู่ชิงสีถามอย่างใจเย็น “ตอนนี้เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ ก็ได้เห็นกันและกันจนหมดแล้ว ยังมีอะไรให้อายอีก”

เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ “จำตอนที่ผมอาบน้ำให้คุณ ตอนที่คุณหมดแรงจนหลับไปได้ไหม”

“เมื่อไหร่กัน?” เจียงเหยาโต้แย่งตามสัญชาตญาณ

“วันนั้นไง” ลู่ชิงสีขยับมือและจับนิ้วมือของเจียงเหยา “คืนวันงานแต่งงานของเรา คุณเหนื่อยจนหลับไปเลย ผมต้องพาคุณเข้าไปอาบน้ำ โอ้ใช่ ตอนที่ผมกลับไปเยี่ยมบ้านในช่วงวันหยุดฤดูร้อนอีก ตอนที่ผมไปทำธุระที่เมืองหนานเจียงด้วย”

ตอนนี้เธออยากจะตาบอดและหูหนวดมากกว่าที่จะได้ยินคำพูดจากเขา

“ในฐานะสามีภรรยา เราต้องสนับสนุนกันและกันสิ ผมยังเคยทำให้คุณเลย คุณก็น่าจะทำแบบเดียวกันให้ผมบ้าง” ลู่ชิงสีถอนหายใจ “ก็ได้ ถ้าคุณไม่รู้สึกแบบนั้น ผมเองก็ไม่อยากบังคับคุณหรอก”

เมื่อชายคนหนึ่งตั้งใจที่จะล้อเลียนภรรยาของของเขา เขาก็ไม่สามารถหยุดได้

เจียงเหยาจ้องไปที่ลู่ชิงสีและยืนขึ้นพร้อมกับอ่างในมือของเธอ

“คุณไม่...”

“ฉันกำลังจะไปเปลี่ยนน้ำ” เจียงเหยาตอบอย่างตรงไปตรงมา

ลู่ชิงสีถูกขัดจังหวะก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เขาอยากจะพูดว่า ‘คุณโกรธหรือเปล่า? ผมแค่ล้อเล่น’

เขาแค่อยากจะแหย่ภรรยาของเขาก็เท่านั้น เขาชอบที่จะเห็นเธองอน และความอดทนของเธอต่อการเสแสร้งของเขา

เธอจะทำอย่างนั้นหรือไม่ ถ้าเธอไม่ได้รักเขาขนาดนั้น?

เพราะเจียงเหยาตกลงที่จะทำ เขาจึงปิดปากเงียบ ไม่ต้องการทำลายผลประดยชน์ที่อุตส่าห์ได้มาอย่างยากลำบาก

เจียงเหยาเข้าไปในห้องน้ำเปลี่ยนเปลี่ยนน้ำใหม่ มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าตอนนี้เธอดูวุ่นวายเพียงใด ใบหน้าของเธอแดงก่ำเหมือนมะเขือเทศสุก

เธอไม่คุ้นเคยกับการสัมผัสลู่ชิงสีในสถานการณ์เช่นนี้

แม้ว่าพวกเขาจะเคยนอนด้วยกันบนเตียง แต่เธอก็มักจะหลีกเลี่ยงที่จะสัมผัสมัน

เมื่อเธอออกจากห้องน้ำ ลู่ชิงสีสั่งให้เธอล็อกประตู เธอต้องการจะตำหนิเขา แต่ก็อดทนไว้