ตอนที่แล้วเทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 36 ขยะ!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 38 ยอมรับความจริง

เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 37 ชดใช้


" ชดใช้ด้วยชีวิต.... คิดว่าคนแบบคุณจะทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างงั้นเหรอ " หยางเฉินตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจพร้อมกับมองไปที่หน้าของหลินกวางที่ยืนอยู่ด้านหน้าด้วยแววตาที่เหมือนกับหลินกวางมองตนอยู่

สายตาที่ทั้ง 2 คน กำลังมองกันอยู่ในเต็มไปด้วยอารมณ์ที่อยากฆ่า แถมทั้งสองก็มองหน้ากันแบบไม่มีใครยอมกันเลยแม้แต่วินาทีเดียว ' เด็กคนนี้ให้ความรู้สึกน่ากลัวจริงๆ เหมือนกับว่าเป็นคนที่ผ่านการต่อสู้มามากมายไม่เหมือนคนอายุน้อยเลย แล้วอีกอย่างที่มันกล้าพูดกับเราแบบนี้ มันต้องมีอะไรตระกูลใหญ่สนับสนุนมันอยู่แน่เพราะผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ตัวของมันเราก็รู้สึกคุ้นๆ หน้าเหมือนกัน ' หลินกวางคิดในใจ แล้วก็เอียงสายตามองไปที่หวังหลินเล็กน้อย

ในระหว่างที่หลินกวางกำลังคิดอยู่นั้นหยางเฉินก็พูดออกมา " แต่ก็เอาเถอะยังไงวันนี้ผมก็ไม่อยากมีเรื่อง งั้นจะอธิบายให้ฟังก็แล้วกัน ว่าทำไมผมถึงเรียกสร้อยนั้นว่า ขยะ! " เมื่อหยางเฉินพูดจบก็เดินเข้าไปหาสร้อยหยกที่อยู่ในตู้กระจกทันที

' นั่นมันกำลังจะทำอะไร? ' หลินกวางคิดในใจขณะมองหยางเฉินกำลังเดินเข้าไป

เพล้ง!

ในระหว่างที่หลินกวางกำลังสงสัยอยู่ก็มีเสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าของตน เสียงที่ดังออกมานั้นก็คือเสียงที่ดังออกมาจากตู้กระจกด้านหน้า แล้วก็มีเสียงคนที่ยืนอยู่พูดกันออกมา

"-แตกได้ยังไง? "

"-หมอนั้นมันทำอะไรกับหยกของอาจารย์กวางกัน "

" -แค่หมอนั้นเดินเข้าไปมันก็แตกเลย หมายความว่ายังไง "

ทุกคนต่างพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัยกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะหลังจากที่หยางเฉินเข้าไปใล้กับหยกที่ตั้งโชว์อยู่ในตู้มันก็แตกออกมาทันที ทางด้านหลินกวางที่ได้ยินทุกคนคุยกันก็รีบวิ่งเข้าไีปดูสร้อยหยกทันทีด้วยท่าทางร้อนรน แล้วหลังจากที่วิ่งเข้ามาก็เห็นหยกสีเขียวแตกเป็นชิ้นๆ หลายส่วน ' นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย หยกนี้เราใช้เวลาเป็น 10 ปี เพื่อสร้างมันขึ้นมา และความสามารถด้านการป้องกันของมันถึงจะไม่เยอะเท่าที่คนคุยกัน แต่เราก็มั่นใจว่าสสามารถป้องกันการโจมตีของผู้ฝึกตนระดับขั้นสูงได้อย่างแน่นอน แล้วมันมาแตกง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ ' หลินกวางคิดในใจพร้อมกับนั่งคุกเข่าข้างๆ ตู้กระจกที่มีหยกอยู่ด้านในด้วยท่าทางเจ็บปวดใจกับสิ่งที่เห็อยู่

" เข้าใจสิ่งที่ผมพูดหรือยังว่าทำไมมันถึงไ้ด้เป็นแค่ขยะ งั้นตอนไปผมจะแสดงการทำอุปกรณ์ป้องกันให้ดูก็แล้วกัน " หยางเฉินพูดใส่หลินกวางที่กำลังนั่งเสียใจอยู่ แล้วก็หันหลังกลับไปมองกลุ่มคนที่กำลังยืนอยู่ และเริ่มพูดต่อ " ใครมีหยกบ้างไหม ฉันจะสร้างอุปกรณ์ป้องกันให้ดู "

หลังจากที่หยางเฉินพูดออกไปผู้คนที่กำลังยืนก็กันซุบซิบกันไปมา แล้วเมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักหวังหลินก็เดินเข้ามาพร้อมกับสร้อยหยกที่อยู่ในมือของเธอ " ฉันมีคะ " หวังหลินพูดออกมา แล้วก็ส่งสร้อยหยกในมือของเธอให้กับหยางเฉินที่ยืนอยู่

" ขอบใจมาก " หยางเฉินพูกออกมา แล้วก็รับสร้อยหยกที่อยู่ในมือของเธอไป หลังจากนั้นก็หันไปทางหลินกวางที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ แล้วเริ่มพูดต่อโดยยืนสร้อยหยกไปทางหลินกวางด้วย " เห็นนี่ไหม? "

" แล้วมันทำไม " หลินกวางถามกลับมาด้วยน้ำเสียงสงสัย แล้วก็จ้องสร้อยหยกที่อยู่ในมือของหยางเฉินพร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' หมอนี่มันเอาหยกธรรมดามาให้เราดูทำไมกันละเนี่ย ' หลินกวางคิดในใจขณะที่มองสร้อยหยกที่อยู่ในมือของหยางเฉิน

" นี่เป็นเพียงหยดธรรมดาเท่านั้น แต่ผมสามารถสร้างให้มันดีกว่าของที่อยู่ในตู้นั้นภายใน 1 นาที "

" ห่ะ!!!! " เสียงของหลินกวางตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แล้วก็ลุกขึ้นยืนขึ้นชี้นิ้วไปที่หยกในตู้กระจกที่แตกอยู่ และได้พูดออกมาต่อขณะมองหน้าของหยางเฉิน " แกกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่รู้ไหมกว่าฉันจะสร้างมันขึ้นมมาได้ ต้องใช้เวลานับ 10 ปี เลยนะคิดว่าคนอย่างแกจะสร้างของทีดีกว่าภายใน 1 นาที งั้นเหรอ!!!! "

หลังจากที่หลินกวางพูดจบเสียงคนที่ยืนอยู่รอบๆ ก็พากันหัวเราะออกมาพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก

" ฮาๆๆๆๆ- มันพูดเรื่องบ้าอไรของมัน ขนาดอาจารย์กวางยังต้องใช้เวลาเป็น 10 ปี "

" -มันต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ หยกธรรมดาแบบนั้นจะสร้างเป็นของที่กว่าของอาจารย์กวางใน 1 นาที บ้าบอ! "

"-ฮาๆๆๆๆ "

เสียงของผู้คนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดูถูก และหัวเราะเยาะหยางเฉินที่ได้พูดออกมาแต่ในระหว่างที่ผู้คนกำลังพูดกันอยู่หยกที่ีอยู่ในมือของหยางเฉินก็ค่อยๆ เลืองแสงสีเขียวออกมา

แสงที่กำลังออกมาจากหยกนั้นมันค่อยๆ สว่างขึ้นเรื่อยๆ จนขนาดที่พวกคนที่ยืนอยู่ต้องเอามือมาผิดตาของตัวเองเอาไว้ ' สำหรับเราแล้ว อุปกรณ์ป้องกันระดับต่ำถึงiระดับกลาง การสร้างพวกมันง่ายกว่าการหายใจสะอีกหยกที่อยู่ใตู้นั้นก็เป็นเพียงอปกรณ์ป้องกันระดับต่ำเท่านั้น! ' หยางเฉินคิดในใจขณะที่มองไปยังหยกที่อยู่ในมือของตนที่กำลังมีแสงสว่างอยู่

....

.....

.......

เมื่อเวลาผ่านไปได้ไม่นานแสงที่ส่องออกมาจากหยกมันก็หายไป แล้วก็ทำให้ผู้คนเริ่มเปิดตาออกมา

"-เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นมายากลเหรอ? "

"-หมอนั้นเป็นคนทำเหรอ? ."

"-แล้วแสงที่ออกมาจากหยกในมือของมันคืออะไร? "

ทุกคนต่างพากันออกมาด้วยน้ำเสียงสงสยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคู่ " ....มะ ไม่น่าเชื่อ " เสียงของหลินกวางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงพร้อมกับสีหน้ากำลังตกใจมองไปที่หยกในมือของหยางเฉิน

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด