เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 34 แผนที่เตรียมเอาไว้

หลังจากที่ภายในงานมีการเลี้ยงฉลองได้ไม่นานก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามาด้วยท่าทางกำลังโมโหอย่างหนักพร้อมกับแก้วเหล้าในมือ

เพล้ง!

คนที่เปิดเข้ามาเป็นผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำตัวอ้วนท้วม หลังากที่เขาเเินเข้ามาในห้องที่กำลังนั่งจัดปราตี้กันอยู่ก็ปาแก้วเหล้าลงที่พื้น แล้วตะโกนออกมา " คนไหนมันชื่อหยางเฉินเมื่อกี้ทำแสบมากนะ " ชายที่ยืนอยู่ตะโกนออกมา แล้วก็กวาดสายตาไปทั่วห้องเพื่อหาตัวของหยางเฉินด้วยท่าทางเร่งรีบ ขณะที่กำลังมองหาอยู่ก็ได้คิดในใจไปด้วย ' มันอยู่ไหนวะเนี่ย! ควงเหมามันเอารูปให้ดูแล้วแต่ในนี้ไฟแม่งแสบตาจัง '

ในระหว่างนั้นทุกคนที่กำลังนั่งอยู่ก็พากันหันมองไปที่หยางเฉินที่กำลังนั่งจิบน้ำแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ ทุกคนในห้องก็พากันมองมาที่เขาด้วยแววตาแปลกใจ " เขาเรียกนายอยู่ไม่ได้ยินหรือไง หูหนวกเหรอ! " อู่ซิ่งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสะใจใส่หยางเฉินที่กำลังนั่งจับน้ำอยู่ แต่หยางเฉินก็นั่งเงียบต่อไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้้น

' ไอนั่นสินะ หน้าตาเเหมือนกับในรูปที่ควงเหมาให้มาด้วย ' ชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าประตูคิดในใจ แล้วก็เดินเข้าไปหาหยางเฉิน

เมื่อเดินถึงหน้าของหยางเฉินเขาก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงโมโหต่อ แล้วก็ใช้มือสองข้างประกบกันบิดไปมาเหมือนกับว่ากำลังเตรียมตัวเพื่อจะต่อยหยางเฉิน " เมื่อกี้เล่นฉันแสบมากเลยนะ "

' ไอเด็กนี่มันไม่ได้กลัวเลยนี่หว่า แบบนี้จะเล่นตามแผนต่อไปยังไงละเนี่ย? ' ชายที่ยืนอยู่หน้าของหยางเฉินคิดในใจขณะที่กำลังมองหยางเฉินด้านหน้าของตนที่กำลังนั่งจิบน้ำแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ แต่ในระหว่างที่เขากำลังคิดอยู่หยางเฉินก็พูดตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงดูถูก " ฉันจำไม่ได้ว่าเคยไปรู้จักกับหมูแบบแกตอนไหน "

" หนอย! " ชายด้านหน้าตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บใจ แล้วก็ง้างมือขวาเตรียมตัวต่อยลงไปที่หยางเฉินอย่างสุดแรง

ตุ๊บ!

เสียงของชายที่กำลังง้างมืออยู่ก็เดนออกไปห่างจากหยางเฉินประมาณ 2 เมตร แล้วเสียงของคนที่นั่งอยู่ก็พากันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ

"-เมื่อกี้มันอะไรกัน"

" -ไม่ใช่ว่าเมื่อกี้เขากำลังจะต่อยหยางเฉินเหรอ แล้วทำไมกระเดนไปแบบนั้น "

" ซุบซิบ ซุบซิบ ซุบซิบ "

' บ้าจริง! ไอหมอนนี้เป็นผู้ฝึกตนด้วยเหรอเนี่ยแบบนี้เราคนเดียวไม่ไหวสะแล้ว ควงเหมาไม่ได้บอกเอาไว้เลยว่ามันเป็นผู้ฝึกตนด้วยไหนบอกว่ามันเป็นแค่ขยะไง ชิ! ' ชายที่นอนอยู่คิดในใจขณะที่กำลังลุกขึ้นมาอีกครั้งในท่าที่กำลังนอนอยู่ แล้วก็เอียงหน้าไปสบตากับทางควงเหมาไปด้วย

' จะมองมาทางนี้ทำไมละไอบ้า! แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นผู้ฝึกตนด้วย แต่เราก็คงไม่มีทางเลือกแล้วละต้องเขาไปจัดการหน่อย ' ควงเหมาคิดในใจขณะที่กำลังสบตากับชายที่ยืนอยู่ แล้วก็ได้พูดออกมา " หยางเฉินนายรีบขอโทษพี่เขาดีกว่านนะ วันนี้เป็นวันเกิดของฉันด้วยไม่อยากมีเรื่อง แล้วอีกอย่างพี่คนนี้คือพี่ เจียงเที้ย เป็นคนของกลุ่มอิธิพลของเทียนเห่า " ควงเหมาพูดออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปหาเจียงเที้ยที่กำลังยืนอยู่ด้วย

" เหอะ!- เห็นแกคุณชายตระกูลควงออกหน้ามาให้แบบนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องของแกแล้วกัน แต่ว่า.... " เจียงเที้ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสบายใจ

" แต่อไรครับพี่เจี้ย ถ้าเป็นเรื่องที่ผมทำได้ผมจะรีบทำให้พี่เลย " ควงเหมาถามกลับทันทีหลังจากที่เจียงเที้ยทิ้งท้ายเอาไว้

" ผู้หญิงคนนั้น ฉันต้องการให้เธอไปนั่งกินเหล้ากับฉัน " เจียงเที้ยพูดออกมา แล้วก็ชี้นิ้วไปทางรั่วรัวที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆ กับหยางเฉินด้วยใบหน้าที่ยิ้มแบบมีนัย ส่วนทางรั่วรัวเมื่อได้ยินก็เอามือมาสัมผัสที่เสื้อของหยางเฉินแบบเบาๆ ด้วยอากาสั่นกลัวเล็กน้อย

" ไม่ต้องกลัว ถ้าฉันยังอยู่ตรงนี้เธอไม่จำเป็นต้องไปไหนทั้งนั้น " หยางเฉินหันกลับไปพูดกับรั่วรัวที่กำลังจับเสื้อของตัวเองอยู่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วเสียงของควงเหมาก็พูดออกมา " หยางเฉินแกรู้ไหมว่ากำลั- "

" หยุดเล่นละครสะที! " หยางเฉินตะโกนใส่ควงเหมาที่กำลังพูดอยู่ด้วยน้ำเสียอารมณ์เสีย แล้วลุกขึ้นจากก้าอี้ที่นั่งอยู่เดินตรงเขาไปหาควงเหมากับเจียงเที้ยที่กำลังยืนอยู่

ในระหว่างที่หยางเฉินกำลังเดินเข้าไปควงเหมาก็ได้คิดในใจไปด้วย ' มันผิดแผนหมดแล้วเนี่ย ปกติันต้องกลัวเมื่อได้ยินชื่อของเทียนเห่าสิ หมอนั้นเป็นคนปกครองเขต B ทั้งหมดเลยนะ แล้วก็มีลูกน้องเกือบร้อยคนไอนี่มันมั่นใจในตัวเองหรอมันโง่กันเนี่ยถึงจะเป็นผู้ฝึกตนถ้าสู้กับคนเยอะแบบนั้นก็ไม่ไหวหรอก เพราะมันอายุแค่นี้อย่างมากก็ผู้ฝึกตนขั้นกลางเท่านั้น '

" .....กะ แกเดินมาแบนี้อยากตาย...ชะ ใช่ไหม " เจียงเที้ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

เพียะ!

เสียงองหยางเฉินใช้มือตบลงไปที่หน้าของเจียงเที้ยที่กำลังยืนอยู่ที่ด้านซ้าย แล้วก็ได้พูดต่อหลังจากที่ได้ตบไป " นี่เป็นส่วนที่บอกว่าฉันอยากตาย "

เพียะ!

เสียงของหยางเฉินใช้มือตบหน้าอีกข้าง " ส่วนนี้เป็นส่วนที่พังประตูเข้ามา"

"....กะ แก! "

เพียะ!

" นี่เป็นส่วนที่คิดจะโจมตีฉันเมื่อกี้ "

ตอนนี้ใบหน้าของเจี้ยงเที้ยทั้งสองข้างเต็มไปด้วยสีหน้าเหมือนกับลูกแตงโมจากแรงตบของหยางเฉิน แล้วหยางเฉินที่หยุดตบก็มองไปทางควเหมาที่ยืนอยู่ แล้วพูดถามออกไป " เมื่อกี้แกบอกว่ามันเป็นคนของเทียนเห่าด้วยสินะ? "

" ใช่ ! " ควงเหมาตอบกลับทันทีด้วยน้ำเสียงมั่นใจ แล้วก็คิดในใจไปด้วย ' มันถามออกมาแบบนี้แปลว่ามันกลัวแล้วสินะ หึหึ!- '

" เรียกมันมาสิ! "

" เอ่ะ! " ควงเหมาร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วก็ได้พูดต่อ " นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร ถ้าเขามานายได้- "

" ฉันบอกให้เรียกมา ไม่ได้ให้แสดงความเห็น " หยางเฉินพูดขัดออกไปขณะที่ควงเหมากำลังพูดอยู่ แล้วเสียงของเจียงเที้ยก็ดังขึ้นมาด้วยน้ำเสียงกำลังโกรธ " ได้เลย! แกเป็นคนเลือกทางนี้เองนะถ้าพี่เห่ามาแกตายแน่ "