King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 116 จุดรับเดิมพัน

ณ จุดรับเดิมพัน

" ยินดีตอนรับครับ คุณลูกค้าต้องการลงเดิมพันใครดีครับ "

พนักงานด้านหน้าของผมพูดออกมาด้วยใบหน้าปั้นยิ้ม เสื้อแขนยาวสีขาวสวมทับด้วยเสื้อกั๊กสีดำนี่คือสิ่งที่พนักงานด้านหน้าของผมกำลังสวมอยู่ และด้านหน้าก็มีกระดาษ 1 กอง กำลังกองอยู่ที่เป็นกองไม่ใหญ่มากนัก

" ข้าต้องการลงเดิมพันชนะเลิศ "

" เอ่ะ!

พนักงานอุทานออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจหลังจากที่ผมพูดไป แต่มันก็คงเป็นเรื่องแปลกกับพนักงานคนนี้นั่นแหละ เพราะคนปกติเขาไม่เล่นอะไรแบบนี้กันหรอก ยิ่งเป็นการประลองวันแรกด้วยแล้ว เหอะๆ

" คะ... คุณลูกค้าจะลงเดิมพันใครครับ "

พนักงานที่ตั้งสติได้ถามผมกลับมา

" องค์ชายเรเดียร์กับองค์ชายดรารอน์ "

ระหว่างที่ผมกำลังพูดอยู่พนักงานก็ก้มเขียนกระดาษด้านหน้าตามชื่อที่ผมบอกไป จากนั้นระหว่างที่กำลังก้มหน้าเขียนอยู่เขาก็พูดออกมาอีกว่า " ต้องการลงเดิมพันเท่าไหร่ครับ? "

" คนละ 1,000 เหรียญทอง! "

จากนั้นพนักงานที่กำลังก้มหน้าเขียนแบบไม่ได้สนใจอะไรผมก็หยุดฉงักทันที และเงยหน้ามองตรงมาที่ผมด้วยแววตาแปลกใจ

ตอนนี้ที่หมอนี่แสดงท่าทางออกมาแบบนี้ก็ไม่ได้แปลกอะไรหรอก เพราะที่ผมบอกไปมันเป็นเรื่องที่น่าตกใจกว่าลงเดิมพันชนะเลิศสะอีก เมื่อมีคนลงเดิมพันขนาดนัั้น เหอะๆ

" เดิมเพันเท่าไหร่นะครับ รู้สึกเหมือนเมื่อกี้ข้าอาจจะฟังผิด?!? "

" 1,000 เหรียญทอง "

" คุณลูกค้ากำลังจะบอกว่าลงองค์ชายทั้งสองคนคนละ 1,000 เหรียญทอง ใช่ไหมครับ แล้วก็ลงเดิมพันแบบชนะเลิศทั้งสองคนเลยด้วย "

" ถูกต้อง "

"คะ... ครับ ถ้างั้นโปรดรอสักคู่นะครับ " ' ผูู้ชายคนนี้บ้าไปแล้วหรือไง ลงเดิมพันตั้ง 1,000 เหรียญทอง แถมยังลงองค์ายทั้งสองคนอีีก แบบนี้มันก็ต่างอะไรกับเอาเงินไปทิ้งหรอก '

เมื่อผมยืนยันไปเรียบร้อยพนักงานก็เริ่มดำเนินการต่อ จนเวลาผ่านไปสักพักทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย ตัวผมก็เดินออกมาจากแถวทันทีโดยระหว่างที่เดินออกมาก็มีพวกที่กำลังต่อแถวลงเดิมพันมองมาทางผมด้วยแววตาสงสัยกันด้วน ในมือของผมตอนนี้มีกระดาษไม่ใหญ่มากอยู่ 2 แผ่น

1. เป็นแผนลงเดิมพันตัวของผมเอง

2. เป็นแผ่นเดิมพันของเรเดียร์

ซึ่งถ้าอยากให้ชนะมันก็คงต้องเรเดียร์นั่นแหละ แต่หมอนั้นก็คงไม่คิดว่าผมจะตอบรับการท้าประลองหรอกนะ เพราะถ้ามันคิดว่าผมจะรับการท้าประลองแล้วไปท้าประลองกันในสนามประลองรอบรองชนะเลิศผมก็คงไม่มีทางเลือกนอกจะชนะ เอ้อ~ เอาไว้คิดใหม่เมื่อถึงเวลาก็แล้วกัน

" โปรดหยุดก่อนท่านผ้าคุม! "

ระหว่างที่ผมกำลังเดินออกจากจุดรับพนันก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังมาจากทางด้านหลังของผม ซึ่งผ้าคลุมที่หมอนั่นเรียกมันก็ต้องเป็นผมอย่างแน่นอน เพราะคลุมหน้าคลุมตัวมันก็มีผมแค่คนเดียวเท่านั้น และคนที่กำลังเรียกผมตอนนี้ก็คือเรเดียร์นั่นเอง

" ครับองค์ชาย "

ผมตอบกลับเสียงการเรียกของเรเดียร์

" ข้าได้ยินมาว่าท่านลงเดิมพันข้าตั้ง 1,000 เหรียญทอง เลยงั้นเหรอ? "

" ครับท่าน เพราะข้าเชื่อใจในตัวขององค์ชาย ว่าท่านต้องสามารถชนะได้อย่างแน่นอน "

" ฮาๆๆๆๆๆ ท่านนี่ตาถึงจริงๆ ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังอย่างแน่นอน รับรองว่าเงิน 1,000 เหรียญทองของท่านมันจะไม่เสียฟรีแน่! "

เรเดียร์พูดออกมาโดนยืดอกขึ้นนิดหน่อยเหมือนกับว่ากำลังมั่นใจในตัวเองมาก หมอนี่เองถ้าคิดในแบบคนอายุขนาดนี้พลังไปถึงตั้งชั้นกลางนับว่าแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว แต่ถึงจะแบบนั้นก็เถอะ มันก็ยังวางใจไม่ได้เพราะเผ่าภูติส่งมาลงแข่งแค่คนเดียวแบบนั้นมันต้องมีอะไรแน่

ยิ่งเผ่าภูติเป็นเผ่าที่หยิ่งในศักดิ์ศรีด้วยคิดยังไงมันก็แปลก หรือไม่ก็ทางเผ่าภูติมีความมั่นใจมากว่าจะสามารถชนะได้อย่างแน่นอนโดยนักสู้เพียงคนเดียวกันนะ???

แต่ก็ยังไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเท่าไหร่ เพราะยังไงตอนนี้ถึงเจ้าองค์ชายนี่จะแพ้ผมก็ยังคอยจัดการเองอยู่เป็นคนสุดท้าย ยังไง 30,000 เหรียญทอง ก็ต้องเป็นของเรา หึหึ!

" ถ้างั้นฝากท่านด้วยนะครับ ข้าขอตัวก่อนองค์ชาย "

พูดจบผมก็เริ่มเดินหนีทันที เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้ทหารเอลฟ์ที่อยู่ด้านหลังของเรเดียร์อาจจะรู้ตัวกันก็ได้ ว่าผมเป็นใคร เพราะพวกนั้นต่างก็ใช้เวทย์ตรวจสอบกันได้ และในระยะขนาดนี้ไม่น่าจะพลาดแน่ เพราะพลังเวทย์ของผมเองก็น้อยกว่าทหารทั้งสองคนด้วย ถึงจะอีกไม่เท่าไหร่เวทย์ไฟก็น่าจะเข้าชั้นสูงแล้วก็เถอะ! แต่ก็ยังน้อยกว่าทหารสองคนที่เป็นคนคุ้มกันของเรเดียร์อยู่่ดีี ต้องระวังเอาไว้!

เกล็ดความรู้ : พลังของดรารอน์!

ธาตุไฟ : 975,000 จุด

ธาตุน้ำ : 875,000 จุด

ธาตุลม : 855,000 จุด

ธาตุดิน : 794,000 จุด

ธาตุความืด : 560,000 จุด

ธาตุแสง : 550,000 จุด

ระดับพลังของดรารอน์ในตอนนี้! สามารถใช้ร่างจำแรงอสูรได้ 5 - 6 ชั่วโมงติดต่อกันขณะต่อสู้ได้