King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 45 การต่อสู้อันดุเดือด

หลังจากเกิดการปะทะกันระหว่างเวทย์บอลไฟของผมกับเจ้ากวางที่กำลังพุ่งตัวเข้ามาด้วยความเร็ว จากนั้นก็เกิดเสียงระเบิดขึ้นมา และผลจากแรงระเบิดที่เกิดขึ้นก็ทำให้มีกลุ่มควันสีดำพร้อมกับไอน้ำจำนวนมากปรากฏออกมายังจุดที่กวางปะทะเข้ากับบอลไฟของผม

สำเร็จไหม?

โฮกกกก!!!!

นั่นสินะมันจะสำเร็จได้ยังไงเวทย์ไฟความแรงแค่นั้น เมื่อเกิดเสียงร้องดังออกมา กวางมันก็วิ่งออกมาจากกลุ่มควันสีดำทันที แล้วก็ตรงเข้ามาทางผมเหมือนเดิมแบบด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเดิม โดยบนตัวของมันไม่มีบาดแผล หรือรอยบาดเจ็บอะไรเลยแม้แต่น้อย เมื่อผมเห็นมันกำลังวิ่งเข้ามาก็เริ่มร่ายเวทย์ในมือขวาต่อทันที

" กำแพงดิน "

คลืน~ .....!

หลังจากที่ผมใช้เวทย์กำแพงดินไป พื้นดินด้านหน้าของผมมันก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวขึ้นมาเพื่อปิดกันเส้นทางที่มันกำลังตรงเข้ามาหาผม แต่ว่ากวางมันก็กระโดดหลบกำแพงดินของผมได้อย่างง่ายดาย หึหึ! เป็นไปตามแผน!

ในระหว่างที่กวางมันกำลังกระโดดเพื่อข้ามกำแพงดินของผมอยู่นั้น ตอนนี้ขาทั้งสี่ของมันก็ลอยอยู่จากพื้นประมาณ 1 เมตร จากนั้นผมก็เริ่มโจมตีใส่มันต่อทันที

" เวทย์ใบกระสุนลม! "

ตูม!

โฮก!

เสียงกระสุนลมของผมตรงเข้าไปที่กลางตัวของกวางที่กำลังลอยตัวอยู่เพาะการกระโดด แล้วก็เข้าที่กลางตัวของมันอย่างจังทำให้ตัวของมันลอยไปไกลกว่า 5 เมตรเพราะแรงปะทะกับเวทย์กระสุนลมของผม เรียบร้อย! ผมคิดในใจขณะที่ร่างขนาดใหญ่ของกวางด้านหน้าลอยไปไกลกว่า 5 เมตร พร้อมกับใบหน้ายิ้มแบบมมีนัยไปด้วยที่เรื่องทั้งหมดเป็นไปตามแผนทั้งหมด

เมื่อร่างของกวางลอยไปมันก็ล้มพรับลงโดยไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ส่วนสาเหตุมันก็เป็นเพราะว่าตอนนี้มันคงกำลังจุกมากกับเวทย์กระสุนลมของผมเมื่อกี้ และตอนนี้ผมก็มั่นใจได้เลยว่ากระดูกซี่โครงมันต้องหักไปแล้วอย่างแน่นอน เมื่อ่เห็นกวางด้านหน้าของผมมันพยามลุกขึ้นมาแบบพยามแต่ก็ลุกขึ้นมาไม่ได้ ผมก็เดินเข้าไปหามันทันทีพร้อมกับขวานศึกที่อยู่ในมือ

" โอก... โอ... "

เสียงของมันร้องออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนกับกำลังเจ็บปวดหลังจากที่ผมมายืนอยู่ด้านหน้าของมัน เวลาจะฆ่าสัตว์ใหญ่แบบนี้ทีไรมันก็รู้สึกไม่ดีตลอดเลยแหะ แต่ว่าถ้าปล่อยเอาไว้มันก็ทรมาณป่าวๆ ช่วยให้มันไปสบายดีที่สุด!

ฉวบ!

เสียงผมใช้ปลายของขวานศึกที่เป็นเหล็กแหลมแทงเข้าไปที่อกข้างซ้ายตรงจุดหัวใจของมัน แต่หลังจากที่แทงลงไปมันกลับไปมันก็ไมไ่ด้ร้องอะไรออกมา แต่มันกลับค่อยๆหลับตาลงไป พร้อมกับเลือดจำนวนมากที่กำลังไหลออกมาจากร่างกายของมัน ตรงจุดที่ผมแทงลงไปเมื่อกี้ เมื่อฆ่ามันเรียบร้อย ผมก็กวักมือเรียกเนสก้าที่กำลังแอบอยู่หลังต้นไม้ให้เธอเดินเข้ามา

เมื่อทางเนสก้าเห็นสัญญาณของผมเธอก็รีบวิ่งเข้ามาทันที แล้วพวกเราทั้งสองคนก็พากันลากกวางที่มีน้ำหนักกว่า 50 กิโลกลับหมู่บ้านกัน โดยตำแหน่งลากเหมือนกับลากหมูป่าที่ผมเป็นคนลาก แล้วทางเนสก้าก็เป็นคนดันข้างหลังเพื่อดันท้ายมันให้ผมลากง่ายขึ้น

1 ชั่วโมงต่อมา

หลังจากที่ผ่านการลากร่างของกวางน้ำหนักกว่า 50 กิโลกรัม พวกเราทั้งสองคนด็เดินลากมันข้ามาในหมู่บ้านได้สักที โดยระหว่างที่ผมกำลังลากกวางอยู่พวกคนที่ยืนอยู่แถบทางด้านของหมู่บ้านต่างก็มองมาด้วยสายตาแปลกใจ และใบหน้าตกใจกับสิ่งที่พวกเขากำลังเห็นอยู่

แต่มันก็ช่วยไม่ได้เพราะเจ้ากวางนี้เป็นของที่เรียกว่าของแรร์เลยก็ว่าได้ สำหรับสามัญชนชาวบ้านธรรมดาแบบนี้ ด้วยราคาที่แพงจนเกินไป แล้วก็เป็นสัตว์ที่คนปกติไม่สามารถล่าได้เพราะมันไม่คอยมาอยู่ในเขตที่มนุษย์อยู่เท่าไหร่ บวกกับช่วงเวลาแบบนี้ใครเห็นก็ต้องอยากกินอย่างแน่นอน

" ยะ- หยุดก่อนครับ!!! "

เมื่อผมเดินมาถึงหน้าร้านของเดลล์ที่เป็นทางผ่านระหว่างเดินเข้าไปในหมู่บ้าน เสียงของเดลล์ก็ดังออกมาแล้วเขาก็รีบวิ่งออกมาจากร้านด้วยหน้าตาตื่นตกใจ กะเอาไว้แล้วว่าหมอนี้ต้องมาแน่ แต่เสียใจด้วยนะฉันคงขายมันให้กับนายไม่ได้หรอก!

" ท่านดรารอน์ครับ 10 ไม่สิ! 20 เหรียญเงินข้าให้- "

" วันนี้ไม่ได้ครับ! "

ระหว่างที่เดลล์ด้านหน้าของผมกำลังเสนอราคาพร้อมกับแววตาลุกวาวมองไปยังกวางด้านหลังของผมอยู่ ผมก็ตอบเสียงแข็งปฎิเสธทันทีแบบไม่รอให้เขาพูดจบ

" ทำไมละครับ "

" กวางตัวนี้ผมจะเอาไปเข้ากองทุนเนื้อของหมู่บ้าน "

" -เอ่ะ จริงเหรอเนี่ยพวกเราจะได้กินเนื้อกวางนั่นเหรอ ? "

" -ท่านดรารอน์พูดจริงเหรอเนี่ย? "

" -จะเอาเนื้อกวางแสนมีค่านั้นไปเข้ากองทุนเนื้อหมู่บ้านจริงเหรอ ???"

เมื่่อผมพูดออกไปว่าจะเอาเข้ากองทุนเนื้อของหมู่บ้านเสียงของผู้นที่ยืนดูผมกับเดลล์คุยกันก็พkกันร้องออกมาทันทีด้วยน้ำเสียงตกใจ พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจด้วยเช่นกัน ส่วนทางเดลล์ตอนนี้ก็กำลังทำหน้าอึ้งกับเรื่องที่ตัวเองได้ยินอยู่

' เอายังไงดีนะเราตอนนี้คนเยอะด้วย ถ้าพูดอยากซื้อมากไปกว่านี้คนในหมู่บ้านต้องไม่ชอบหน้าเราแน่ๆ งั้นก็มีแต่ต้องยอมแพ้เท่านั้น ' เดลล์คิดในใจหลังจากที่ได้ฟังดรารอน์พูดออกมา จากนั่นก็หัวเราะออกไป

" ฮาๆๆๆ- สมแล้วที่เป็นท่านดรารอน์ช่างใจกว้างจริงๆ สมแล้ว สมแล้ว "

เดลล์หัวเราะออกมาด้ววยน้ำเสียงชอบใจ จากนั้นก็พูดต่อโดยพยักหน้าขึ้นลงไปมาอย่างช้าๆ เหอะ! ใบหน้าหัวเราะแบบนั้นแค่เห็นก็รู้หมดแล้วเดลล์ว่านายกำลังคิดอะไรอยู่ คงกำลังเสียดายอยู่สินะที่ไม่ได้เอาเนื้อกวางตัวนี้ไปทำกำไร

" งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ จะเอาไปให้หัวหน้าหมู่บ้านแจกจ่ายเลย "

" ครับเชิญเลย " ' ถึงจะน่าเสียได้ตายคราวนี้ก็ต้องยอมไปก่อน เพราะยังไงเราเองจะเอากำไรอย่างเดียวก็ไม่ได้ปล่อยให้กองทุนเนื้อหมู่บ้านมีของบ้างมันก็เป็นประโยชน์กับเราด้วย เพราะปีหน้าเรามีแผนจัดการกับกองทุนเนื้อนั้นแล้ว หึหึ! '

ตอนนี้เดลล์พูดออกมาพร้อมกับใบหน้าปั้นยิ้มมองมาทางผม จากนั้นผมก็หันไปทางเนสก้าที่ยืนอยู่ด้านหลังแล้วก็พูดออกไปทันทีพร้อมกับเริ่มเดินต่อ แล้วลากร่างของกวางที่อยู่ด้านหลังต่อด้วย

" ไปกันต่อเถอะเนสก้า "

" ค่ะ "

จากนั้นผมกับเนสก้าก็เริ่มลากกวางต่อเพื่อไปยังบ้านของกอดอนที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้านของหมู่บ้านมิลล์ โดยในระหว่างที่ผมกำลังลากอยู่นั้นก็มีคนเดินตามมานับสิบคนเดิมตามผมมา แล้วมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนเป็นหลายสิบคน ส่วนเหตุผลมันก็แน่นอนอยู่แล้ว ก็เพราะเนื้อกวางที่ผมกำลังลากอยู่ยังไงละ!

...

....

......

ณ บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน

ในตอนนี้ที่บ้านของกอดอนเองก็กำลังมีกลุ่มคนทั้งชายและหญิงกำลังยืนจับกลุ่มกันอยู่ และกอดอนเองก็กำลังยืนรอผมอยู่ที่หน้าบ้านด้วย ทุกสายตาตอนนี้ต่างก็กำลังจ้องมองมาทางผม แต่ภายในใจตอนนี้ผมก็แอบคิดเหมือนกันทำไมมันไม่มีคนมาช่วยลากเจ้ากวางแสนหนักนี่เลย!

" ขอบคุณท่านมากจริงๆครับ ท่านดรารอน์ที่เอากวางนั้นมาเข้ากองทุนเนื้อของหมู่บ้านเราแบบนี้ "

ทำไมข่าวมันถึงได้เร็วขนาดนนี้กันนะ? แค่คนที่มารวมตัวกันอยู่ตอนนี้มันก็ปาเข้าไปครึ่งของหมู่บ้านแล้ว เหอะๆ

" ไม่หรอกครับเพราะยังไงผมก็อยากให้ทุกคนได้กินเหมือนกัน สิ่งที่ผมต้องการก็คือให้คุณแบ่งเนื้อกวางนี้ให้กับทุกคนในหมู่บ้านแบบเท่าเทียมกันก็พอ "

" โฮ่ะ โฮ่ะ โฮ่ะ เรื่องนั้นท่านไม่ต้องเป็นห่วงครับ ทุกคนในหมู่บ้านมิลล์จะได้เนื้อกวางของท่านแบบเท่าเทียมกันอย่างแน่นอน "

" ได้ยินแบบนี้ผมก็สบายใจ งั้นเชิญเอาไปจัดการได้เเลย!!! "

" ครับ "

หลังจากที่กอดอนตอบออกมา เขาก็มองไปยังชายทั้งสองคนที่กำลังยืนอยู่ด้านหลัง แล้วก็พยักหน้าขึ้นลงแบบช้าๆ เพื่อส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง ส่วนชายทั้งสองคนก็พยักหน้าตอบรับกอดอนแล้วเดินตรงเข้ามายังกวางด้านหลังของผมทันที จากนั้นพวกเขาก็จับสองขาหน้า สองขาหลังแล้วยกมันไปทันที

แค่จะเอากวางไปแล่เนื้อจะทำให้มันเป็นเรื่องลึกลับเพื่ออะไร? พูดสิ! เมื่อกี้นึกว่าจะโดนทำอะไรแล้วนะ เฮ้อ~ ผมคิดในใจหลังจากที่เห็นเรื่องทั้งหมดเมื่อคู่ที่กอดอนทำกับชายสองคนด้านหลัง แล้วในระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่เสียงของกอดอนก็ดังขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหนักใจ

" ท่านดรารอน์ในส่วนของเรื่องเงิน.... "

ออ! ลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลย แต่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรจากมันมากหรอกในตอนนี้ เพราะถึงจะมีเงินมากไปกว่านี้ก็ยังซื้ออะไรไม่ได้ แถมการทำแบบนี้มันก็เป็นการซื้อใจชาวบ้านพวกนี้ไปในตัวด้วย

" เรื่องเงินไม่ต้องเป็นห่วงครับ เอาไว้ช่วงหลังเก็บเกี่ยวค่อยให้พวกชาวบ้านจ่ายผมก็ได้ "

" ขอบคุณครับ!!! "

กอดอนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจ แล้วก็ก้มหัวให้กับผมด้วยหน้าตากำลังดีใจอยู่ ส่วนเรื่องที่เขาขอบคุณผมขนาดนี้มันก็เป็นเพราะว่าโดยปกติกองทุนเนื้อของหมู่บ้านจะต้องเก็บเงินทันทีหลังจากที่ผู้คนเริ่มทำงาน หรือก็คือหมดฤดูหนาวแต่ในช่วงเวลานั้นเองผู้คนก็ยังไม่คอยมเงินกันหรอก เพราะมันพึ่งเริ่มทำงานกันเอง

ผมก็เลยเลือกที่จะเก็บช่วงหลังเก็บเกี่ยวผลผลิตแทน ก็ประมาณอีก 5 - 6 เดือน หลังจากที่หมดฤดูหนาวนั่นเอง และในช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่ชาวบ้านมีเงินจากการขายผลผลิตด้วย การจ่ายค่าเนื้อกวางมันก็คงไม่เป็นเรื่องยากอะไร

" ท่านดรารอน์คะ "

เสียงของเนสก้าด้านหลังของผมดังขึ้นมา จากนั้นผมก็หันหน้ากลับไปหาเธอทันทีด้วยความสงสัยพร้อมกับถามออกไป

" มีอะไร? "

" แล้ว... กระต่ายเอายังไงคะ???

เอ่อ! มีกระตายอยู่ด้วยนี่ แต่ยังไงวันนี้ก็หักหน้าเดลล์ไปแบบนั้นแล้ว เอาไปขายให้มันก็ยังไงอยู่เราเอาไปทำกินเองก็ไม่ได้แถมวันนี้ว่าจะแวะไปร้านอาหารอีกด้วย ถ้างั้นให้เธอไปก็แล้วกัน ถือสะว่าเป็นโบนัสการทำงานที่วันนี้ล่ากวางได้!

" เธอเอามันไปกินกับแม่ของเธอก็แล้วกัน "

" เอ่ะ!- ทะ- ท่านพูดจริงนะคะ "

" อ่า "

ถึงจะเอากลับไปบ้านตอนนี้มันก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่ดี ถึงจะอยากกินมันก็เถอะ

" ขอบคุณมากคะ ขอบคุณมากคะ เนสก้าจะตามรับใช้ท่านไปตลอดชีวิตเลยคะ "

เอ๋~ คำพูดนี้มันสมควรออกมาตอนนี้ฉันให้คริสตันเวทย์เธอไปดูดซับสิ แต่มันกลับออกมาในตอนที่ฉันให้กระต่ายเธอเนี่ยนะ เหอะ! ผมคิดในใจขณะที่มองไปยังเนสก้าที่ก้มหัวลงไปมาด้านหน้าของผม ด้วยใบหน้ายิ้มแบบเฝื่อนๆ

" งั้นถ้ากลับไปแล้วก็อย่าลืมดูดซับพลังเวทย์จากคริสตันละ แล้วก็อย่าดูดซับเกิน 60 จุด ...อย่างเด็ดขาด!- เข้าใจใช่ไหม "

" ค่ะ "

เนสก้าตอบออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่ถึงจะตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่ใจของเธอตอนนี้มันก็ไม่ได้กำลังคุยกับผมแล้ว เพราะตอนนี้เธอกำลังมองไปยังกระตายที่อยู่ในกระเป๋าเป้ด้วยแววตาเป็นประกาย

" งั้นวันนี้ก็แยกย้ายกันแค่นี้ พรุ่งนี้ก็วันหยุดฉันจะจ่ายเงินเธอสำหรับ 2 วันเลยก็แล้วกัน "

" ค่า~

เนสก้าตอบออกมาด้วยรอยยิ้มแบบดีใจแบบสุดๆ จากนั้นเธอก็เอาพวกกระเป๋าส่งมาให้ผมแล้วเธอก็เดินไปทางกลุ่มคนที่กำลังมุงกันอยู่เพื่อรอรับเนื้อกวางกันอยู่ โดยในระหว่างเดินไปเธอก็พรัมเพลงไปด้วยด้วยน้ำเสียงกำลังมีความสุข ยัยนี่แค่กระตายยังไม่พออีกเหรอเนี่ย ยังจะเดินไปเอาเนื้อกวางกับคนอื่นเขาอีกแต่ก็ช่างเถอะยังไงมันก็เป็นสิทธิ์ของเธอ เฮ้อ~

เกล็ดความรู้ : การแบ่งเนื้อกวางของกอดอน!

การแบ่งเนื้อกวางของกอดอนนั้นจะแบ่งออกเป็นจำนวนคนภายในครอบครัว ไม่ใช่แบ่งตามครอบครัวเพราะคนในแต่ละครอบครัวนั้นมีไม่เท่ากัน บ้างก็สองคนหรือไม่ก็สามคน ไปจนถึงสิบคนเลยก็มี เพราแบบนี้การแบ่งเนื้อก็เลยถูกแบ่งออกเป็นจำนวนคนแทนครอบครัว และราคาที่ผู้คนที่รับเนื้อกวางไปก็คือกิโลกรัมละ 80 เหรียญทองแดง

แต่ถึงจะดูเหมือนเยอะก็ตาม แต่ว่าครอบครัวทีมีกันแค่สองหรือสามคนก็ได้เนื้อไปประมาณ 1 - 2 ขีดเท่านั้น มันก็เลยไม่เกินกำลังของผู้คนในหมู่บ้านมากนัก ในการจ่ายเงินคืนให้กับดรารอน์!!!!