King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 31 ต่อรองราคา
" 2 เหรียญเงิน แล้วก็อีก 50 เหรียญทองแดงครับ! "
ผมพูดออกไป แล้วก็เอามือขวากับซ้ายยื่นไปด้านหน้า แล้วทางมือขวาก็ชู 2 นิ้ว ส่วนทางมือซ้ายก็ชู 5 นิ้ว ไปทางเดลล์ที่กำลังมองผมอยู่
ราคามันต้องประมาณนี้แหละ เพราะยังไงตอนนี้ราคาของมันก็ต้องแบบนี้ ซื้อแค่ 2 เหรียญเงิน มันน้อยเกินไป!
" ฮาๆๆๆๆ- ท่านดารอน์ ท่านไม่คิดว่ามันแพงเกินไปเหรอครับ เพราะข้าเองก็อาจจะไม่ไหวกับราคาของท่านเหมือนกัน? "
" หมูป่าตัวนั้น "
" ครับ??? "
ผมพูดออกไปแล้วก็ชี้นิ้วไปทางหมูป่าที่นอนอยู่ จากนั้นเดลล์ก็มองไปตามที่ผมชี้ไป แล้วตอบกลับทันทีด้วยความสงสัย ส่วนผมก็เริ่มพูดต่อ
" น้ำหนักของมันมี 40 กิโลกรัม ถ้าคิดตามปกติของการแล่เนื้อแล้ว การแล่หมู 1 ตัว ถ้าคิดตามปกติของการแลน้ำหนักจะเหลืออยู่แค่ครึ่งเดียวก็คือ 20 กิโล- เพราะงั้นราคาที่คุณเอาไปขายก็จะได้เงินจำนวน 4 เหรียญเงิน ถ้าเอาไปขายในราคา 20 เหรียญทองแดงต่อกิโลกรัม เท่านี้คุณก็ได้กำไร 1 เหรียญเงิน กับอีก 50 เหรียญทองไปแล้ว ถ้าซื้อผมในราคา 2 เหรียญเงิน 50 เหรียญทอง- และยังไม่หมดเท่านั้น เพราะสิ่งที่คุณยังขายได้อีกมีทั้งเครื่องใน กระดูก และชิ้นส่วนเล็กน้อย หรือไม่ก็ขามันอีก สรุปกำไรที่คุณจะได้ก็ประมาณ- "
" พอเถอะครับท่านดรารอน์ " ' ให้ตายสิ!!! ถึงจะเป็นลูกของขุนนางก็เถอะ แต่เด็ก 3 ขวบ สามารถคิดได้ขนาดนนี้มันไม่ปกติแล้วนะ และอีกอย่าง คนที่ฟังก็รู้กำไรเราหมดแล้ว เห้อ~ ' เดลล์พูดออกมาโดยยืนมือออกมาด้านหน้า เพื่อเป็นสัญญาณบอกให้ดรารอน์หยุดพูด แล้วก็ได้คิดในใจไปด้วย พร้อมกับมองผู้คนที่กำลังฟังดรารอน์อธิบายราคาหมูป่าอยู่
" 2 เหรียญเงิน 50 เหรียญทองแดงก็ได้ครับ เห้อ~ "
เดลล์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหมดทางเลือก แล้วถอนหายใจด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจออกมา หึหึ! ก็ยอมซื้อตั้งแต่แรกสะก็จบ เกือบบอกกำไรที่แท้จริงให้คนที่ยืนฟังแล้วไหมละ!
จากนั้นเมื่อผมรับเงินมาจากเดลล์แล้วผมก็ตรงไปยังอีกร้านทันที ซึ่งร้านที่ผมกำลังตรงไปนั้นเป็นร้านของ โซฟี ซึ่งเธอคนนี้เป็นคนเปิดร้านซื้อขายของต่างๆ ภายในหมู่บ้านมิลล์แห่งนี้ และก็เป็นร้านเดียวที่ผมสามารถหาคริสตันเวทย์ได้ด้วย
...
....
.....
หลังจากที่ผมเดินมาสักพัก ผมก็เดินมาถึงหน้าร้านของโซฟี ซึ่งบ้านของเธอนั้นมีขนาดใหญ่กว่าบ้านปกติของชาวบ้านประมาณ 3 เท่าได้ เพราะร้านของเธอเก็บของเอาไว้เยอะ เรียกได้ว่าในหมู่บ้านแห่งนี้ถ้าจะซื้ออะไรละก็ต้องนึกถึงร้านโซฟีเป็นที่แรก เพราะร้านของเธอมีทุกอย่างจริงๆ
ส่วนสาเหตุที่ผมมาที่นี้มันก็ไม่ใช่เพราะอะไร มันเป็นเพราะว่าผมจะมาซื้อเคริสตันเวทย์จากเธอนั่นเอง!
กริ่ง..! กริ่ง...
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นมาหลังจากที่ผมใช้มือขนาดเล็กจอยของผมดันเข้าไปในร้าน
" ยินดีตอนรับค่า~ "
เสียงผู้หญิงอายุไม่มากดังขึ้นมาทันทีหลังจากที่ผมเดินเข้ามาในร้าน ซึ่งเสียงที่พูดออกมาก็คือโซฟีนั่นเองโซฟีเป็นผู้หญิงอายุประมาณ 20 กลางๆ ผมสีน้ำตาลยาวถึงหลังช่วงกลาง มันสวยงาน แววตากลมโตนัยตาสีฟ้า ผิวสีขาว และเธอก็กำลังสวมชุดของชาวบ้านปกติทั่วไปอยู่ ก็คือกระโปงคลุมขาทั้งหมด และเสื้อแขนยาวเพื่อปกป้องร่างกายจากความหนาวเย็น ในตอนนี้เธอกำลังยืนจัดของภายในร้านของเธออยู่
" ยินดีตอนรับคะท่านดรารอน์ วันนี้แบบเดิมอีกไหมคะ "
โซฟีเดินเข้ามาทางผม แล้วเธอก็พูดออกมาด้วยใบหน้ากำลังยิ้มแบบสดใส
" ครับ! "
" ถ้างั้นเชิญนั่งที่เก้าอี้ทางนั้นก่อนนะคะ จะได้ตรวจสอบคุณภาพของด้วย "
" อ่า "
โซฟีพูดออกมาพร้อมกับชี้นิ้วไปยังชุดเก้าอี้ไม้ด้านซ้ายของเธอ ซึ่งตรงนั่นเป็นจุดนั่งตรวจสอบประจำของผมกับเธอ เวลาพวกเราทำการซื้อขายกัน แต่ถึงจะพูดว่าจุดประจำก็เถอะ แต่ผมก็พึ่งเริ่มซื้อขายกับเธอเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเอง หลังจากที่เธอพูดออกมาผมก็ตอบกลับไปแล้วเดินไปยังชุดโต๊ะตรงนั้นทันที
...
.....
......
5 นาทีต่อมา
" ขอโทษนะคะท่านดรารอน์ ใช้เวลากับการปลดเวทย์ป้อกันนานไปหน่อย แหะๆ "
" ไม่เป็นอะไรครับ "
หลังจากที่ผมนั่งรอเธอตามที่เธอบอกสักพัก พร้อมกับกล่องในมือที่มีขนาดใหญ่ปะมาณ 50 เซน ด้วยใบหน้าที่ยิ้มออกมาแบบเฝื่อนๆ แล้วผมก็ตอบกลับไปโดยส่ายหน้าไปมาเล็กน้อย
สำหรับเวทย์ป้องกันที่เธอพูดถึงก็คือเวทย์ที่เอาไว้ปกป้องของสำคัญโดยมันจะทำหน้าที่คอยปกป้องไม่ให้คนอื่นเอามันไปจากเจ้าของได้ ซึ่งของสำคัญอย่างคริสตันเวทย์สำหรับคนธรรมดามันก็เป็นของที่มีค่าอย่างมาก!
เกล็ดความรู้ในเรื่อง: เรื่องกำไรที่แท้จริงของหมูป่า
หมูป่าที่ดรารอน์ขายให้กับทางเดลล์ไปนั้น ราคาเนื้อที่เดลล์จะสามารถขายได้ก็คือ 4 เหรียญเงิน เพราะทางเดลล์เอาไปขาย 20 เหรียญทองแดง/กิโลกรัม และยังสามารถชายชิ้นส่วนอื่นได้อีก สรุปหมูป่า 1 ตัวจะสามารถทำเงินได้ 5 เหรียญเงิน และทางเดลล์ก็ได้กำไรจากการขายทั้งหมด 2 เหรียญเงิน กับอีก 50 เหรียญทองนั่นเอง!
หมายเหตุ. ทางเดลล์ก็มีความเสียงในเรื่องของการขายไม่ได้จนหมูเน่าเสียเหมือนกัน
