ตอนที่แล้วKing X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 12 หนึ่งในสามสัตว์เทพผู้สร้างโลก โอรอส
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปKing X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 14 สื่อสารทางจิต

King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 13 จอมเวทย์อันดับ 1 ของประเทศเมซัส


เช้าวันต่อมา

หลังจากที่ผมร่วมร่างกับโอรอสสำเร็จ เมื่อคืนผมก็ใช้การดูดซับดูดซับเต็มที่ แล้วเมื่อคืนผมสามารถทำให้เวทย์แต่ละธาตุของผมเพิ่มขึ้นอย่างละ 5 จุด แต่เมื่อร่มกับความสามารถของโอรอสเท่ากับว่าผมเพิ่มมาทั้งหมด 10 จุด และเมื่อมาลองคิดดูก็เท่ากับว่าได้เพิ่มาทั้งหมด 60 จุด ร่วมกับของที่ดูดไปก่อนจากคริสตัน 30 จุด

เท่ากับว่าตอนนี้ร่างกายของผมดูดซับได้อย่างน้อยก็ 90 จุด เข้าไปแล้ว ขอบคุณพระเจ้าที่ให้ร่างกายที่สุดยอดขนาดนนี้มา ไม่อยากคิดเลยว่าตอนผมอายุ 10 ขวบ แบบเด็กคนอื่นที่ดูดซับได้แค่วันละ 100 จุด ตัวผมมันจะดูดซับได้กี่จุด หึหึ!

" องค์ชายคะวันนี้ฉันเอาคริสตันธาตุเวทย์แสงมาให้นะคะ เพราะตอนนี้คริสตันธาตุไฟมันขาดแคลนมากเลย "

เวโรนิก้าส่งคริสตันสีขาวเปล่งประกายมาให้กับผมที่อยู่บนเตียง พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

แต่จริงๆ ผมว่าเธอก็ไม่ได้ผิดอะไรหรอก เพราะแค่เธอหาคริสตันพวกนนี้มาให้ผมทุกวันได้มันก็สุดยอดมากแล้ว ไม่สิ! หามาสำหรับเธอมันก็ไม่ได้ยากอะไร เพราะเป็นถึงมหาจอมเวทย์ แต่ต้องเอาซ้อนเอรีน่าไว้ตลอดนี่สิยากมากกว่าเยอะ

ปัง!!!

ระหว่างที่ผมกำลังจะหยิบคริสตันเวทย์แสงจากเวโรนิก้าประตูห้องก็เปิดออกมาพอดี และคนที่จะเปิดประตุแบบนี้เข้ามาในห้องของผมมันก็มีคนเดียวเท่านั้น จากนั้นผมก็รีบเอาคริสตันเวทย์แสงซ้อนใต้เตียงทันที

" ดรารอน์~ "

เสียงของเอรีน่าพูดชื่อของผมออกมาทันทีเมื่อเธอเดินเข้ามาในให้

เกือบไปแล้ว!

ถ้าช้ากว่านี้อีกสักนิดละก็โดนจับได้แน่ว่าเวโรนิก้าให้คริสตันเวทย์เรา ฮูว....

" แม่~ "

ผมพูดออกไป แล้วก็อ้าแขนทั้งสองข้างออกเพื่อให้เธอกอด ตามจริงก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอกมันก็น่าอายเหมือนกันถึงเราจะเป็นเด็กก็เถอะ แต่ว่าถ้าผมไม่ทำเธอก็เข้ามากอดอยุ่ดีเพราะงั้น เลยใช้โอกาศนี้เพิ่มความน่ารักดีกว่า

" จุจุจุ "

เอรีร่าทำเสียงออกมา พร้อมกับชูนิ้วชี้ขึ้นมา 1 นิ้ว แล้วปัดไปมาแบบช้า และก็พูดออกมาต่อ

" วันนี้ไม่ได้นะดรารอน์! จะมาให้แม่อุ้มตลอดแบบนี้ไม่ได้ "

-ขณะที่เอรีน่าพูดออกมา เธอก็ทำหน้ายิ้มออกมาแบบภูมิใจหน่อยๆ ไปด้วย

อะไรกันคิดว่าฉนอยากให้อุ้มนักหรือไง? และรอยยิ้มภูมิใจนั่นมันอะไร? แต่ว่ามันก็แปลกเหมือนกันปกติจะวิ่งเข้ามาอุhมเราไปแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมวันนี้ถึงได้ปฏิเสธออกมาแบบนั้น ผมคิดในใจด้วยความสงสัยหลังจากที่ได้ฟังเธอพูดออกมา จากนั้นเอรีน่าก็ได้พูดออกมาต่อ โดนในนขณะที่พูดออกมาก็ถอยห่างจากประตูเล็กน้อยเพื่อให้คนอื่นเข้ามา

" วันนี้มีคนต้องการมาหาลูกนะ ! "

คนที่อยู่ด้านหลังของเอรีน่าตอนนี้เป็นผู้หญิงอายุประมาณ 60 - 70 ปี สวมเสื้อคลุมสีดำ แล้วก็หมวดสีดำขนาดใหญ่ ในมือของเธอกำลังถือไม้ท้าวอยู่ และใช้มันวางลงไปที่พื้นเพื่อพยุงตัวของเธอเอาไว้

" เด็กนี่คนนี้เหรอ องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย? "

เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแปลกใจเล็กน้อย แล้วก็จ้องมาที่ผมด้วยแววตาที่ไม่กระพริบเหมือนกำลังสงสัยอะไบางอย่าง แววตาแบบนั้นใช่เลย งานเข้าแล้วเรา

" ใช่คะ ท่านเดฟีเรีย

" เอ่ะ! "

เสียงของเวโรนิก้าที่อยู่ข้างผมร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ หลังจากที่ได้ยินเอรีน่าตอบออกมา

อะไรกัน? ท่าทางตกใจแบบนั้นมันหมายความว่ายังไง

" ดรารอน์ท่านผู้นี้คือท่าน เดฟีเรีย วอม สไตล์ เป็นคนที่จะสอนเวทย์มนต์ของลูกตอนอายุ 10 ปี นะจะ "

เอรีน่าหันมาทางผม แล้วพูดออกมาด้วยใบหน้ากำลังยิ้มอยู่

" ครับ "

ผมตอบออกไปด้วยน้ำเสียงปกติ เดฟีเรีย วอม สไตล์.... วอม สไตล์! ผมคิดในใจด้วยความสงสัย หลังจากได้ยินชื่อของเะอ เหมือนกับว่าได้ยินจากที่ไหนมาก่อน

เราเคยได้ยิน ไม่สิ! เราไม่น่าจะเคยไ้ด้ยินถ้าคุ้นๆ มันก็น่าจะพวกหนังสือ-

" ดรารอน์ เธอคนนี้เป็นนักเวทย์ชั้นตำนานของประเทศเมซัสของเราเชียวนะ "

ออ~ จำได้แล้ว! นักเวทย์อันดับ 1 ของประเทศเมซัส ตัวตนที่เหนือกว่ามหาจอมเวทย์ทั้ง

เดฟีเรีย วอม สไตล์ ตอนแรกก็นึกว่าตายไปแล้วสะอีก เพราะในหนังสือดูเหมือนจะเขียนเกินจริงมากไป ผมก็เลยไม่ได้สนใจมาก

อย่างในหนังสือเล่มหนึ่งเขียนเอาไว้ว่า [ เธอคนเดียวสามารถ ทำลายประเทศได้ทั้งประเทศ ] บ้าหรือป่าว ประเทศนะไม่ใช่ลูกโป่งจะได้ทำลายง่ายขนาดนั้น ผมเลยไม่ได้สนใจเรื่องของเธอเพรามันเกินจริงเกินไป

แต่ว่าตอนนี้สิ่งนั้นไม่ใช่ปัญหาของผมหรอก แต่มันจะเป็นปัญหาตรงที่ว่าเธอมาหาผมทำไมต่างหาก

ในระหว่างที่ผมกำลังมองไปที่เธอด้วยแววตาสงสัย เธอก็พูดออกมา

" ทุกคนออกจากห้องนี้ไปก่อน ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับองค์รัชทายาทตามลำพัง "

เมื่อเธอพูดออกมา พวกเอรีน่ากับเวโรนิก้าก็ทำหน้าตาเหมือนกับเป็นห่วงออกมา แล้วก็มองหน้ากันและกัน จากนั้นก็พยักหน้าขึ้นลงให้กัน

เดี๋ยวสิ! ท่าทางแบบนั้นคืออะไร?

เมื่อเธอทั้งสองคนพยักหน้าให้กันก็เดินออกไปจากห้องทันที จากนั้นเมื่อในห้องเหลือแค่ผมกับเดฟีเรียเธอก็พูดออกมา โดยเป็นคำร่ายของเวทย์

" โลว์!

อะไร? นี่เะอกำลังทำอะไร?

เวทย์โลว์ที่เธอกำลังใช้มันเป็นเวทย์ปิดกันเสียงไม่ใช่เหรอ แล้วไอการจะคุยกับเด็ก 2 ขวบ มันต้องใช้ของพรรณนี้ด้วยหรือไง นี่เธอกำลังจะคุยอะไรกับเรากันแน่!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด