บทที่ 263 เสี่ยวจิ่วจะพานายกลับบ้าน
ท้ายที่สุดแล้ว ซูจิ่วที่ตัวเล็กเกินไปก็ไม่สามารถวิ่งต่อไปได้อีก เธอจึงรวบรวมแรงทั้งหมดแล้วพูดขึ้นว่า “พี่ชาย ฉันวิ่งต่อไปไม่ไหวแล้ว” หรงซื่อก็คิดเหมือนกัน เพราะตอนนี้เขาก็เหนื่อยมากจริงๆ “พักที่นี่ก่อนก็แล้วกัน” ตรงนี้มีต้นอ้อที่สูงกว่าเขาและเสี่ยวจิ่วมาก และผู้หญิงคนนั้นก็คงจะมองไม่เห็นพวกเขาอย่าง...
