บทที่ 162 – ลอบเข้าไปช่วยชีวิตผู้คน (1)

บทที่ 162 – ลอบเข้าไปช่วยชีวิตผู้คน (1)

บทที่ 162 – ลอบเข้าไปช่วยชีวิตผู้คน (1) เคาะ! เคาะ! เคาะ! มีเสียงเคาะประตู ซูหนิงสัมผัสได้ทันทีว่าเป่าเว่ยจิงอยู่ที่นี่ ซูหนิงวางเตาหลอมและสวมหน้ากากของเขา "เข้ามา." ซูหนิงพูดกับประตู ทันทีที่ประตูเปิดออกและเป่าเว่ยจิงก็เดินเข้ามา หลังจากปิดประตู เขาโค้งคำนับซูหนิงด้วยความเคารพ “สวัสดีผู้อาวุโสเถา!”...