ตอนที่ 106 ผู้หญิงฉัน ใครกล้าแตะ?

“เย่เทียน? ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?” เซียวหรงมองเย่เทียนด้วยเครื่องหมายคำถามที่อยู่เต็มหัว

เย่เทียนมองคนตระกูลเซียวทุกคนที่อยู่ในห้องทำงาน!

ถึงเย่เทียนจะดูสบายๆแต่อีกฝ่ายต่างก้มหน้าเหมือนนักเรียนประถมที่ถูกจับได้ว่าทำผิด จากนั้นเขาก็ใช้ทักษะเฉพาะตัวที่ทำให้ใบหน้าเปลี่ยนไปทันที

ตั้งแต่เห็นเย่เทียนเข้ามา ลุงที่เอาเท้าวางบนก็อี้รีบลุกขึ้นแล้วเช็ดเก้าอี้ เขาใช้มือตัวเองราวกับผ้าเช็ดเก้าอี้ซ้ำๆเพราะกลัวว่าเย่เทียนจะนั่งบนเก้าอี้สกปรก เขาทักทายเย่เทียนอย่างคนคุ้นเคย “เชิญนั่งเลยคุณเย่”

เมื่อเซียวหรงเห็นใบหน้าขี้ประจบของลุง เธอก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมา “หน้าลุงไปไหนแล้วล่ะ?”

ก่อนหน้านี้เธอเป็นเจ้าของห้องทำงานของผู้จัดการแห่งนี้ แต่เธอต้องยืนอยู่ด้านข้างเพราะอีกฝ่ายถือตำแหน่งผู้อาวุโสตระกูลเซียว เขาไม่คืนเก้าอี้ให้เธอนั่งแล้วให้เธอยืนฟังเขาพูด

แต่พอเย่เทียนเข้ามาเขาก็รีบลุกจากเก้าอี้ทันทีราวกับว่าเก้าอี้กำลังติดไฟอยู่ เขากลัวว่าเย่เทียนจะไม่นั่งเก้าอี้ที่เขานั่ง เขาจึงเช็ดเก้าอี้ด้วยมือทั้งสองข้าง

ในสายตาเซียวหรงนี่เป็นการเลือกปฎิบัติตัวด้วย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอรู้สึกว่าสามีตัวเองมีประโยชน์นิดหน่อย

อย่างน้อยตอนที่เขาอยู่ที่นี่ ผู้อาวุโสตระกูลเซียวก็ไม่กล้าทำอะไรเธอ

เย่เทียนเดินไปที่โต๊ะแต่เขาไม่ได้นั่งลงภายใต้การแนะนำของลุงตระกูลเซียวแต่กดไหล่ที่แข็งเล็กน้อยของเซียวหรงให้นั่งลงบนเก้าอี้ที่เดิมทีเป็นของเธอ “เหนื่อยไหมที่รัก นั่งพักก่อนสิ เธอไม่ต้องห่วงนะ เพราะตระกูลเซียวคงไม่มีปัญหาแน่นอน!”

เซียวหรงมองเย่เทียนที่อย่างเย่อหยิ่งและพูดก้าวร้าว หน้าของเธอค่อยๆแดงและหัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้น

ผู้ชายที่กล้าหยิ่งผยองต่อหน้าแบบนี้ เมื่อก่อนเธอทำเหมือนเขาเป็นคนไร้ประโยชน์ได้ยังไง?

เธอนั่งลงข้างเย่เทียน คนตระกูลเซียวถูกกดดันจนไม่กล้าหายแรง

ลุงสองฃตระกูลเซียวตอบคำพูดของเย่เทียนทันที “แน่นอน บริษัทเซียวของเรามีลูกเขยอย่างคุณเย่แล้วจะมีปัญหาได้ยังไง? คุณเย่ไม่ต้องห่วง หรงหรงไม่ฟังเราที่เป็นผู้อาวุโสเตือนเพราะมีคุณเป็นสามี เธอทำงานหนักทั้งวันอยู่ในบริษัท อาไค่ของฉันเองก็อยากช่วยน้องสาวอย่างเธอมาตลอด”

แม้ว่าลุงสองจะพูดว่าไม่อยากให้เซียวหรงทำงานทั้งวัน แต่มันก็เป็นแค่ข้ออ้างที่ทำให้เย่เทียนรู้สึกไม่ดีต่อภรรยาและอยากให้เขาแต่งตั้งเซียวไค่มีตำแหน่งสูงในบริษัท อย่าน้อยก็ต้องไม่ต่ำกว่าตำแหน่งผู้จัดการของเซียวหรง

เซียวหรงมองเซียวไค่ด้วยสีหน้าไม่พอใจ เธอจับที่วางแขนเก้าอี้ทั้งสองข้างด้วยความโกรธ สุดท้ายเธอก็ระงับความโกรธอาไว้ เธอพูดคุยกับลุงสองและเยาะเย้ยกับความทะเยอทะยานอันชั่วร้ายของเขา

เย่เทียนเหลือบมองเซียวหรงที่กำลังโกรธจัดจนเธอจับที่วางแขนเก้าอี้ เขาคิดว่าตอนที่เซียวหรงควบคุมตัวเองไม่ได้เป็นอะไรที่ตลกมาก อย่างน้อยเรื่องนี้มันก็คุ้มค่ากับการที่เขารีบมาหลังได้รับสายหวงฮิง!

เขายื่นฝ่ามือออกไปตบที่ไหล่ของเซียวหรงเบาๆแล้วบอกให้อย่าเครียดแล้วใจเย็นลง!

“ลุงสองใช่ไหม? สมแล้วที่คุณเป็นผู้อาวุโสตระกูลเซียวและเป็นลุงสองของหรงหรง บอกตามตรงเลยนะ ฉันเกลี้ยกล่อมเธอให้ส่งตำแหน่งผู้จัดการให้คนมีความสามารถในตระกูลหลายครั้งแล้วเช่น อาไค่ของครอบครัวลุงสอง เธอจะได้ไปเที่ยวเล่นเหมือนผู้หญิงคนอื่นบ้าง ถ้าเธอเบื่อจริงๆฉันจะมอบบริษัทต้าเฟิงให้เธอดูแลเอง ถ้ามันไม่ได้ผลฉันก็จะจดทะเบียนบริษัทใหม่ให้เธอและให้เงินเล็กน้อยไปใช้สัก 1,000 ล้าน ยังไงเงินเดือนที่บริษัทเซียวให้ได้ก็แค่เงินกินขนมหลักล้านเอง!”

“ตึง...”

“ไอหยา...”

“เฮ…”

“…”

หลังจากได้ยินเย่เทียนแกล้งอวดความรวยของเขา มือของบางคนก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้จนทำให้กาแฟในถ้วยเหลืออยู่แค่ครึ่งเดียว บางคนตกใจจนตัวไหลลงมาจากโซฟา บางคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจ คนอื่นๆอ้าปากด้วยความอิจฉา หลังจากผ่านไปสักพักพวกเขาก็ยังพูดได้ไม่เป็นคำ...

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนจะเป็นผู้ควบคุมแท้จริงที่อยู่เบื้องหลังบริษัทต้าเฟิง

เขาเป็นมหาเทพที่รักภรรยาขนาดนั้นเลยเหรอ เขาจะเอาเงินเล็กน้อยจำนวนพันล้านไปเปิดบริษัทให้เธอเล่น?

ต่อหน้าเงินเล็กน้อยของเขา เงินเดือนประจำปี 1.8 ล้านที่บริษัทของเซียวจ่ายให้เซียวหรงที่เป็นผู้จัดการนั้นแทบไม่สำคัญเลย

ป้าสองตระกูลเซียวมีประสบการณ์ต่อสู้แบบลับๆและเปิดเผยในตระกูล เธอไม่ได้ยินอะไรอีกหลังจากเย่เทียนพูดจำนวนเงินมหาศาลออกมา แต่เธอก็ต้องคิดถึงความหมายแท้จริงในคำพูดของเย่เทียน

เมื่อมองย้อนกลับไป เธอตระหนักได้ว่าเย่เทียนกำลังอวดรวยเพื่อช่วยเซียวหรงให้ไม่ต้องทำงานหนักมาก แต่จริงๆแล้วนี่เป็นการลากตระกูลเซียวเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

ต้องรู้ก่อนว่ามีผู้อาวุโสแค่ไม่กี่คนที่สามารถออกมาดูแลบริษัทเซียวและตระกูลเซียวได้ คนอย่างเซียวไค่ที่เป็นอันธพาลไม่สามารถเข้าห้องโถงได้ด้วยซ้ำ ถ้าเซียวหรงลงจากตำแหน่งผู้จัดการเกรงว่าบริษัทคงอยู่ได้ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์

ในตอนนนั้ถ้าเซียวหรงลากออกแล้วไปตั้งธุรกิจของตัวเองด้วยเงิน 500 ล้านที่เย่เทียนให้มา ทุกคนที่พึ่งต้นไม้ใหญ่อย่างตระกูลเซียวคงได้ตายอนาถแน่

เมื่อป้าสองนึกถึงตอนจบที่น่าเศร้าของตระกูลเซียว เธอก็แสดงทัศนคติที่ต่างไปจากเดิม “ฉันว่าคุณเย่กับหรงหรงเป็นคนที่มีอนาคตไกลมากที่สุดของตระกูลเซียว แม้ว่าเซียวหรงจะแต่งงานกับคุณแล้วแต่ความสามารถในการบริหารบริษัทชัดเจนสำหรับทุกคนแล้ว ฉันเชื่อว่าในอนาคตเธอต้องส่องแสงในตำแหน่งผู้จัดการของบริษัทเซียวและนำบริษัทเซียวไปสู่ระดับที่สูงขึ้นแน่นอน”

ฮ่าฮ่า!

ป้าสองคนนี้ไม่ได้โง่แต่ก็ไม่ได้ฉลาดไปกว่าหมูคนอื่นๆ

น่าเสียดายที่ไม่ว่าเธอจะวิเคราะห์เรื่องราวทั้งหมดยังไง เธอก็ไม่สามารถยับยั้งคนอื่นที่อยากได้ผลประโยชน์เพิ่มจากตระกูลและบริษัทเซียวได้ ไม่เว้นแม้แต่ลูกเขยของเธอที่แต่งเข้าตระกูลเซียวมา!

เย่เทียนยังไม่ทันพูดอะไร สมาชิกตระกูลเซียวคนอื่นก็เข้ามาล้อมป้าสองไว้แล้ว

ลุง “อยู่ตรงนี้ไปเลย ถ้าเธอไม่พูดก็ไม่มีใครหาว่าเธอโง่หรอกนะพี่สาวคนสอง”

ลุงสอง “ใช่ เธอคิดจะทำอะไรน่ะ เธอไม่อยากช่วยหรงหรงแบ่งเบาภาระแล้วเหรอ?”

เซียวไค่ “ป้าสองไม่เห็นหลานชายอย่างฉันอยู่ในสายตาแล้วใช่ไหม?”

เซียวเฟิง “ป้าสองมีอะไรอยู่ในใจรึเปล่า”

เซียวหนาน “แม่คะ แม่ตกใจกับจำนวนเงินที่เย่เทียนพูดเมื่อกี้ใช่ไหม?”

เซียวหลัน,เซียวจิน “…”