ตอนที่ 104 พวกสัตว์รังควานตระกูลเซียว
บริษัทเซียว
ก่อนหน้านี้เซียวหรงพาผู้ว่าการหวังอี้และผู้นำคนอื่นๆไปที่หมู่บ้านหยิ่นหลงเพื่อตามหาเย่เทียนที่เป็นสิบอันดับเยาวชนตัวจริง เมื่อเธอกลับมาบริษัททันทีที่ก้าวเท้าเขาไปหน้าประตูบริษัทเธอก็โดนเลขาหวงอิงดึงตัวไว้
“เธอกลับมาได้สักทีหรงหรง พวกคนดุร้ายนั่นเข้าไปในบริษัทแล้ว ฉันอธิบายยังไงพวกเขาก็ไม่ฟัง…”
เซียวหรงฟังรายงานจากหวงอิงที่พูดอย่างรวดเร็ว หรือว่าในระหว่างที่เธอออกไปสองชั่วโมงจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นกับบริษัท?
พวกเขา?
พวกเขาเป็นใคร?
พวกเขาเข้ามาในบริษัทแล้วทำไมไม่ให้รปภ.ไล่ออกไปล่ะ?
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับแก้มซ้ายของหวงอิง ถึงเธอจะปิดไว้แต่ฉันก็เห็นรอยบวมแดงอยู่ดี พวกเขาที่ว่านั่นตบแก้มเธอเหรอ?
เซียวหรงไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร แต่กล้ามาทำร้ายคนรอบข้างเธอแบบนี้ก็อย่าโทษเธอที่หยาบคายแล้วกัน เธอกำมือแน่นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “อิงอิง ไปเรียกรปภ.แล้วตามฉันขึ้นไปข้างบน.
หวงอิงมองเซียวหรงที่กำลังโกรธจัด เธอรีบปล่อยมือที่ปิดแก้มซ้ายแล้วคว้ามือเซียวหรงโดยบอกเธอว่าอย่าหุนหัน
คนข้างบนนี้ไม่ใช่ง่ายๆ ถ้ากลัวรปภ.พวกเขาคงไม่ตบเธอต่อหน้าคนอื่นหรอก
เพราะยังไงแล้วเธอก็เป็นเลขาของผู้จัดการ ดังนั้นจะตีหมาก็ต้องดูเจ้าของด้วย
ในเมื่อพวกเขากล้าทำร้ายฮวงอิง แปลว่าพวกเขาไม่เห็นเซียวหรงอยู่ในสายตา
“ทำไมเธอถึงดึงฉันไว้อิงอิง ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใครฉันต้องช่วยเธอแน่นอน” เซียวหรงที่โกรธจัดพับแขนเสื้อขึ้นแล้วเหวี่ยงแขนที่ฮวงอิงรั้งทิ้ง
“อย่างหุนหันไปหรงหรง ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่ไม่ระวังตัว...เลยไปชนประตู พวกเขาคือลุงสอง ป้า แล้วก็ลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนของเธอ เธอต้องใจเย็นเข้าไว้นะ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะจับผิดเธอแล้วตำแหน่งผู้จัดการของเธออาจตกอยู่ในสถาณการณ์ย่ำแย่อีก หรงหรง หรงหรงรอฉันด้วย...”
น่าเสียดายที่เซียวหรงที่โกรธจัดเหมือนจะไม่ได้ยินสิ่งที่ฮวงอิงพูด เธอทิ้งหวงอิงไว้ข้างหลังแล้วขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน
หวงอิงติดตามเซียวหรงมาหลายปี ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าในบริษัทเซียวน้ำลึกแค่ไหน
สายตรงและสายหลักสู้กันนับไม่ถ้วน
ทุกวันนี้มีแค่เซียวหรงที่ทุ่มเททำประโยชน์ให้บริษัทจริงๆ สมาชิกในตระกูลคนอื่นมีแต่โกงเงินแล้วทำให้โซ่ทุนของบริษัทพังหมด
ถ้าไม่ใช่เย่เทียนที่ฉีดเงิน 500 ล้านให้เอาไปบริหารบริษัท เกรงว่าตระกูลเซียวคงถูกคนโง่พวกนี้ทำลายไปแล้ว
ไม่รู้ว่าวันนี้พวกเขาไปรับลมที่ไหนมาถึงได้รู้ว่าเซียวหรงได้โครงการใหญ่หลายหมื่นล้านจากเย่เทียน
ไม่สิ พวกเขารวมตัวกันแล้วรีบมาบริษัทเพื่อคุยเรื่องหลักการกับเซียวหรงโดยหวังว่าจะได้ส่วนของโครงการที่ทำกำไรมหาศาลนี้และได้รับน้ำมันมากขึ้น
เย่เทียนไม่ได้คิดอะไรมากกับธุรกิจนี้และมอบงานให้ภรรยาของเขาซึ่งก็คือเซียวหรง คนโง่พวกนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย
เป็นความจริงที่เซียวหรงเป็นคนของตระกูลเซียว แต่ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของเย่เทียน
ตราบใดถ้ามันไม่กระทบต่อการดำเนินงานของบริษัทเซียว เธอก็สามารถทำงานที่เย่เทียนมอบหมายเป็นการส่วนตัวได้ สร้างศูนย์กีฬาขนาด 20 เฮกตาร์ในเขตพัฒนาภาคเหนือโดยไม่มีจุดประสงค์ในการทำกำไรหมายความว่ายังไง?
หวงอิงมองลิฟต์ที่ขึ้นไปถึงชั้น '16' อย่างรวดเร็ว จากความคิดที่ว่าเซียวหรงเป็นเจ้านายและเพื่อนที่ดีที่สุดเธอจึงแอบโทรหาเย่เทียนเพื่อขอความช่วยหลือ...
ในขณะที่หวงอิงโทรหาเย่เทียนเพื่อขอความช่วยเหลือ ลิฟต์ของเซียวหรงก็เปิดออกพร้อมเสียง ‘ติ๊ง’
ก่อนที่เธอจะออกจากลิฟต์ เธอได้ยินเสียงดังมาจากห้องผู้จัดการของเธอ
“ป้ารองหมายความว่ายังไง? เห็นกันอยู่ว่าโครงการปรับปรุงถนนครั้งก่อนทำเงินให้บริษัทได้มากมาย ทำไมป้าถึงบอกว่าฉันหลอกยืมเงินบริษัทล่ะ? ฉันเตือนป้าเลยนะ ป้ากินได้ตามใจชอบแต่อย่าพูดจาไร้สาระ ถ้าป้าทำให้ฉันโกรธ ต่อให้ป้าเป็นผู้อาวุโสก็อย่าหาว่าฉันหยาบคาย”
“เสี่ยวไค่ นายกล้าว่าแม่ฉัน? แม่เป็นป้าสองของนายนะ นายไม่รู้หรือไงว่าต้องเคารพคนที่อาวุโสกว่า? ในเมื่อนายพูดถึงโครงการปรับปรุงถนนครั้งก่อน งั้นก็อย่าโทษฉันที่เปิดเผยวิธีการของโครงการนั้นที่โลกอยากรู้แล้วกัน อีกอย่างฉันไม่เห็นว่าบริษัทจะมีรายได้เหมือนที่นายพูดเลย”
“เธออายุตั้งเท่าไร่แล้วเซียวหนาน เธอคิดว่าพอเปลี่ยนสกุลเป็นเซียวตามป้าสองแล้วจะกลายเป็นคนของสกุลเซียวจริงๆเหรอ? ฉันขอบอกไว้เลยนะ ฉันคือหลานชายที่มีสายเลือดของตระกูลเซียว ต่อให้เธอเปลี่ยนชื่อเป็นร้อยครั้งเธอก็ไม่ใช่คนของสกุลเซียวอยู่ดี”
“ฟังคนในครอบครัวนายพูดสิน้องสอง ยังไงฉันก็เป็นพี่สาวนายนะ ทำไมฉันถึงไม่ใช่คนในสกุลเซียวล่ะ?”
“เสี่ยวไค่เขาพูดถูกแล้วพี่สอง คุณไม่ใช่คนของสกุลเซียวจริงๆ”
“น้องสอง นายมันหมาป่าตาขาว น่าเสียดายที่ก่อนหน้านี้ฉันทำดีกับนาย ถ้าไม่ใช่เพราฉัน...”
“ถ้าพี่จะพูดเรื่องนั้นฉันขอแนะนำให้พี่สาวรองเงียบปากไว้ดีกว่า”
“แค่กแค่กแค่ก…”
“ฉันมีความสามารถมากกว่าเธอ เธอไม่คู่ควรกับตำแหน่งของผู้จัดการของบริษัท ดังนั้นให้เธอลาออกไปเองเถอะก่อนที่จะโดนไล่ออก”
“ไปให้พ้นเลย มันเกี่ยวอะไรกับแกด้วยเสี่ยวเฟิง อีกเดี๋ยวแกก็กลายเป็นน้ำที่ถูกเทออกไปแล้ว แกไม่มีทางได้เข้ามายุ่งเรื่องกิจการของตระกูลเซียวแน่นอน”
“ถ้าแกไม่พึ่งตระกูลเซียวแกมันก็แค่พวกอันธพาลนั่นแหละ ยังไงแกมันก็แค่ไอ้โง่ที่ใช้เงินกับผู้หญิง ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะพูดกับแกแล้วรอให้เซียวหรงมาพูดเองแล้วกัน”
“แล้วทำไมเซียวหรงยังไม่มาอีก? เธอไม่สนใจธุรกิจใหญ่ในบริษัทแต่ก็ได้เงินเดือนไม่น้อยลงเลย.
“โทรไปหาผู้หญิงตายแล้วนั่นทีสิอาไค่ บอกเธอว่าผู้อาวุโสมากันหมดแล้วให้เธอรีบมา”
“อาหนาน เธอส่งวีแชทไปหาหรงหรงให้รีบมาบริษัทแล้วอธิบายโครงการสร้างศูนย์กีฬาของเย่เทียน ทำไมก่อนหน้านี้เธอถึงไม่มาอธิบายให้เราฟังล่ะ หรือว่าเธอจะปีกกล้าขาแข็งแล้วคิดจะกลืนตระกูลเซียว?”
เมื่อเซียวหรงที่อยู่นอกห้องผู้จัดการของเธอได้ยินสิ่งที่เรียกว่าคนในครอบครัวตะโกนด่าทอ เธอก็ก้มหน้ามองจอโทรศัพท์ หมายเลขของเซียวไค่กับข้อความวีแชทที่ส่งโดยญาติของเขาเซียวหนานจากครอบครัวป้าสองแสดงอยู่บนหน้าจอ เธอมีสีหน้าเย็นชาและไม่คิดจะถอยอีกต่อไป เธอหายใจเข้าบลึกก่อนเปิดประตูเข้าห้อง...”