ตอนที่แล้วตอนที่ 104 พวกสัตว์รังควานตระกูลเซียว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 106 ผู้หญิงฉัน ใครกล้าแตะ?

ตอนที่ 105 พวกเขาสมัครใจทำเอง


กำลังโหลดไฟล์

“เธอหายไปไหนมาน่ะหรงหรง พวกเราห่วงเธอแทบแย่เลยนะ เธอน่าจะติดต่ออาหนานกับอาไค่กลับมาก่อน ถ้าเกิดอะไรขึ้นพวกเขาจะได้เข้าไปช่วยทันทีไง”

“หรงหรงเหนื่อยใช่ไหม มานั่งพักก่อนสิ”

“ช่วงนี้บริษัทเปิดดำเนินงานได้ปกติแต่ทำไมเธอดูผอมลงอีกแล้วล่ะ คงเป็นเรื่องยากจริงๆที่จะให้สาวน้อยดูแลบริษัทใหญ่ๆแบบนี้คนเดียว อาหานานเล่าเรื่องของเธอให้ฟังแล้วนะแต่ฉันไม่แน่ใจว่าเธออยากจะพักสักระยะหนึ่งก่อนไหม”

ผู้อาวุโสของตระกูลเซียว ลุงสอง ป้าสองเริ่มดูแลหลานสาวหรงหรงด้วยคำพูด

จากนั้นลูกพี่ลูกน้องที่เกียจคร้านของตระกูลและคนที่รู้จักแต่การใช้เงินกับผู้หญิงก็พูดจุดประสงค์แท้จริงในการมาหาเซียวหรงทันที

เซียวไค่มักออกตัวเป็นคนแรกเสมอ คราวนี้ก็เช่นกัน “เอาล่ะ ในเมื่อเราเป็นคนตระกูลเดียวกันก็เข้าเรื่องเลยดีกว่า พวกเราอยากให้เธออธิบายโครงการสร้างศูนย์กีฬาของเย่เทียน ได้ยินมาว่าเย่เทียนให้หลิวหรูเยียนกับเธอดูแลทั้งโครงการเลยใช่ไหม? เธอรู้ดีว่าฉันร่วมมือกับเพื่อนเปิดบริษัทก่อสร้างเมื่อปีที่แล้ว งั้นช่วยดูให้หน่อยว่ามีงานไหนส่งมาให้ฉันได้บ้าง”

ตามมาด้วยเซียวหนานที่อยากบอกให้ทั้งโลกรู้ว่าสกุลของเธอคือเซียว “เธอผิดแล้วนะหรงหรง ถึงเธอกับเย่เทียนจะเป็นสามีและภรรยากันแต่ตอนนี้เขาเป็นเขยของตระกูลเซียวและมีงานที่ยิ่งใหญ่ สิ่งแรกที่เขานึกถึงก็ควรเป็นตระกูลเซียวสิ เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันก็เป็นน้องสาวเธอเหมือนกัน ที่ดิน 200,00 เฮกตาร์ในเขตพัฒนาภาคเหนือฝั่งตะวันออกน่าจะให้ครอบครัวฉันช่วยได้นะ ถ้าเธอขาดวัสดุก่อสร้างหรืออุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับโครงการนี้เธอสามารถส่งงานให้ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ทำได้เลยนะ แล้วก็สบายใจได้เลย ฉันรับประกันว่ามันจะทำให้ทุกอย่างถูกต้องเธอจะได้ไม่ต้องกังวล”

คนที่สามคือเซียวเฟิงที่เป็นลูกพี่ลูกน้องจากครอบครัวของลุง เธอรอเสแสร้งเป็นคนมีพลังไม่ไหวแล้ว “อย่าคิดว่าเธอได้สามีรวยแล้วจะลืมฉันได้นะเซียวหรง ฉันขอบอกไว้เลยนะว่าหลานสาวของตระกูลไม่ได้มีอนาคตอะไรมาหรอก ถ้าเธอไม่ได้ร่วมมือกับเย่เทียนประจบคุณย่าและขอให้ย่ามอบบริษัทไว้กับเธอ ตอนนี้เธอคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องไปอยู่ที่ไหนหรือจะไปนั่งในห้างไห่จิงได้รึเปล่า? วันนี้เราสองพ่อลูกมาที่นี่เพราะเรื่องโครงการสร้างศูนย์กีฬาที่เย่เทียนให้เธอกับหลิวหรูเยียนดูแล แม้ว่าฉันจะเป็นผู้หญิง แต่ตั้งแต่เล็กจนโตไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนหรือทำงาน ฉันก็เก่งกว่าผู้ชายในตระกูลหลายสิบเท่า”

สุดท้ายก็ไม่รู้สึกว่ามีครอบครัวอยู่เลย เซียวหลันกับเซียวจินจากครอบครัวป้าที่ต้องการคนมีเบื้องหลังมาเป็นคู่เท่านั้น เนื่องจากป้าแต่งงานและหย่าแล้วแต่พวกเขาก็ยังต้องการส่วนแบ่งจากตระกูลเซียว ลูกพี่ลูกน้องเซียวจินกับเซียวหลันเปลี่ยนนามสกุลตามป้าเซียวตั้งแต่เด็กแต่สถานะในตระกูลเซียวของพวกเขาแย่กว่าเซียวหนานมาก ปกติแล้วพวกเขาจะเป็นกุ้งตัวเล็กที่ว่ายน้ำตามกองทัพใหญ่ แต่ครั้งนี้พวกเขาเข้ามากระซิบด้วยความเห็นแก่ตัวที่ว่าจะทำเงินได้มากขึ้นจากตระกูลเซียว “เราสองพี่น้องไม่อยากให้ลูกพี่ลูกน้องหรงหรงกังวลเรื่องงานของบริษัททั้งวัน ดูสิเธอผอมลงไปตั้งเยอะ ต่างจากพวกเราสอคนที่มีนามสกุลเซียวแต่ไม่มีตำแหน่งสำคัญอะไรในบริษัท พวกเราว่างมาก ถ้าลูกพี่ลูกน้องหรงหรงต้องการอะไรในอนาคโปรดบอกพวกเราด้วย พวกเราพร้อมทำงานให้เธอเสมอ”

ลูกพี่ลูกน้องเซียวหลางจากครอบครัวลุงที่ไม่ได้พูดอะไรเลยเริ่มพูดออกมาครึ่งประโยค เมื่อเห็นเซียวหรงมีหน้าเคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆเธอจึงไม่พูดอะไรต่อ

เซียวหรงเดินไปที่โต๊ะทำงานของเธอและมองลุงที่กำลังวางขาไว้บนเก้าอี้ของเธอ

หลังจากรอสักครู่ ลุงไม่แม้แต่จะคืนเก้าอี้ที่เขาใช้รองขาอยู่และปล่อยให้เซียวหรงยืนและฟังพวกเขาเหมือนนักเรียนประถมที่ไปที่ห้องพักครูเพื่อยอมรับความผิด เธอยืนฟังการสนทนาที่วุ่นวายของพวกเขา...

“หรงหรง?”

“เซียวหรง?”

“ลูกพี่ลูกน้องหรงหรง?”

“…”

เซียวหรงกวาดตามองญาติของตระกูลเซียวที่กำลังโต้เถียงกันในห้องผู้จัดการของเธอ เมื่อคิดถึงรอยตบที่เลขาและเพื่อนสนิทของเธอก่อนขึ้นมาชั้บน เธอก็เลิกทนแล้วกวาดแก้วถ้วยกาแฟและจานรองที่อยู่บนโต๊ะลงพื้น

เพ้ง...

เสียงถ้วยกาแฟและจานรองกระเบื้องตกลงมาที่พื้นและแตกเป็นเสี่ยงๆ ในที่สุดก็ช่วยให้สำนักงานเงียบขึ้นมา

“เซียวไค่ นายไม่อายหรือไงที่พูดถึงบริษัทก่อสร้างที่นายกับเพื่อนเปิดร่วมกันเมื่อปีก่อน? นายรับประกันว่ายังไงตอนยืมเงินจากบริษัท นายบอกว่าธุรกิจนี้จะไปได้ดีและจะคืนภายใน 3 ปี ปีนี้เป็นปีที่สามแล้ว บริษัทเซียวคอยเก็บกวาดโครงการที่นายทำไม่เสร็จทุกปีและหลายต่อหลายครั้งที่ต้องช่วยจ่ายค่าแรงงาน”

“และเธอเซียวหนาน ไม่ว่าเธอไปเจอใครเธอก็จะบอกว่ามาจากตระกดูลเซียวที่เป็นตระกูลของฉัน กี่ครั้งแล้วที่เธอทำบัญชีปลอมแล้วถูกจับได้         สุดท้ายก็เป็นป้าสองที่ขอให้ฉันเห็นแก่หน้าแล้วให้ปิดเรื่องของเธอเอาไว้”

“เซียวจินกับเซียวหลัน ป้าแต่งงานใหม่สี่ครั้งมีลูกทั้งหมดหกคน พวกนายสองคนเป็นลูกของสามีคนแรก ถ้าตอนนั้นพ่อแม่ฉันไม่เห็นว่าพี่สาวและน้องชายอย่างพวกเธอเป็นคนน่าสงสารเลยยอมให้เปลี่ยนนามสกุลตามป้าเซียวได้ ฉันคงไม่ปล่อยให้พวกเธอมีความคิดที่ไร้สาระพวกนี้หรอก เคยถามตัวเองบ้างไหมว่าทำเรื่องอื้อฉาวลับหลังไปเท่าไหร่แล้ว?”

“ส่วนนายเซียวหลาง ลุงของฉันจากไปสิบปีแล้ว ฉันรู้ว่านายไม่ชอบการต่อสู้ในครอบครัวแต่นายไม่ต้องกลัวว่าฉันจะลืมส่วนของลุง ฉันขอรับรองกับทุกคนที่อยู่ตรงนี้เลยว่าตราบใดที่ตระกูลเซียวและบริษัทเซียวไม่ล้มละลาย ส่วนแบ่งของพวกคุณจะไม่หายไปไหนทั้งนั้น นอกจากนี้ยังช่วยให้พวกคุณได้ใช้ชีวิตโดยไม่ต้องเป็นกังวลอีกด้วย”

หลังจากเซียวหรงพูดจบ เซียวหลันที่เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวลุงก็คำนับเธอและจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีก ในอนาคตเขาจะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเซียวอยู่แล้ว เขาสามารถวางใจลูกพี่ลูกน้องเซียวหรงได้

เมื่อเห็นเสี่ยวหลางจากไป ลูกพี่ลูกน้องที่ถูกเรีบกชื่อวิพากษ์วิจารณ์ก็ยอมแพ้ทันที บางคนก็ก้าวต่อไปโดยดึงเซียวหรงไว้และให้เธออธิบายให้ชัดเจน

“อ่า ดูเหมือนว่าฉันมาถูกเวลาสินะ พวกคุณเตรียมการแสดงการต่อสู้กับภรรยาฉันไว้เหรอ?” เย่เทียนเอนหลังพิงกำแพงและหัวเราะเสียงดัง!

พูดได้คำเดียวว่า ครอบครัวเซียวที่วุ่นวายสงบลงทันทีเมื่อเห็นเย่เทียนที่เป็นมหาเทพทำตัวติดดิน...