บทที่ 219: ตอนนั้นผมล่ะกลัวแทบตายแหน่ะ!
“นิมิตฟ้าดินนั่น!” “เจียงเหอ… บรรลุระดับเฉินทงแล้วจริง ๆ เหรอ?” ณ หน้าต่างกระจกของห้องผู้อำนวยการของแผนกวิทยายุทธแห่งเมืองหลิงโจว ทั้งต้วนเทียนเหอและเฉิงตงเฟิงต่างจ้องมองท้องฟ้าด้วยสีหน้าตกใจ หลังจากที่มองนิมิตบนท้องฟ้าอยู่นาน ทั้งคู่ก็หันกลับมาสบสายตากัน เพี๊ยะ! ต้วนเทียนเหอยกฝ่ามือขึ้นขึ้นมาตบใบหน...
