439 - ผู้ไม่ดับสูญ

439 - ผู้ไม่ดับสูญ

“ผู้ที่สามารถแข่งขันกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ หากไม่ได้มาจากเหมืองโบราณต้นกำเนิดจะมาจากที่ไหน…” ตู้เฟยพึมพำกับตัวเอง

“แล้วพวกมันเป็นตัวอะไรกันแน่ พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะหรือไม่?” เย่ฟ่านถาม

สุนัขดำตัวใหญ่ส่ายหัวแล้วพูดว่า

"บางคนเรียกพวกเขาว่าสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีวันตาย บางคนก็บอกว่าพวกเขาคือผู้ไม่ดับสูญ บางส่วนเขาเรียกพวกเขาว่าผู้ที่มีวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ มีข่าวลือมากเกินไป มันไม่ชัดเจนและไม่มีทางรู้ได้"

"จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นิรันดร์กาลผ่านการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่นั้นมานานแค่ไหนแล้ว?" เย่ฟ่านถาม เขามีความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับปัญหานี้

“นานมาก ว่ากันว่าในวันนั้นมีเพียงปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สามคนเท่านั้นที่มีโอกาสเห็นการต่อสู้ของเขา ตามคำบอกเล่าภายใต้การต่อสู้ครั้งนั้นแม้แต่จักรวาลยิ่งใหญ่ก็คล้ายกับจะแตกออก นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ภาคเหนือกลายเป็นสถานที่แห้งแล้งเช่นนี้”

"ที่แท้เรื่องราวก็เป็นแบบนี้เอง” ตู้เฟยตกใจ

สุนัขดำตัวใหญ่พูดว่า

“จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นิรันดร์กาลนั้นแข็งแกร่งอย่างยิ่ง การที่ผู้ไม่ดับสูญคนนั้นสามารถต่อสู้กับเขาได้ย่อมแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นคนระดับเดียวกัน”

"จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ชั่วนิรันดร์กาลสามารถสังหารศัตรูได้หรือไม่?" เย่ฟ่านถาม

สุนัขสีดําตัวใหญ่พยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและกล่าวว่า

“ผู้ไม่ดับสูญคนนั้นต้องการที่จะถอยกลับไปยังเมืองโบราณต้นกำเนิด แต่สุดท้ายเขาก็ถูกจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นิรันดร์กาลสังหารจนเหลือเพียงเศษขี้เถ้าเท่านั้น”

นี่คือข่าวที่น่าตกใจเป็นอย่างมาก ตู้เฟยยังคงมึนงงไม่สามารถจินตนาการถึงการต่อสู้ครั้งนั้นได้

“สิ่งที่เจ้าได้ยินมานั้นไม่ถูกต้องทั้งหมด แท้ที่จริงแล้วทะเลทรายแห่งนี้เคยเป็นดินแดนอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยป่าไม้ แต่เมื่อเลือดเนื้อของผู้ไม่ดับสูญคนนั้นตกลงมาทุกสิ่งทุกอย่างก็กลายเป็นทะเลทรายทันที” จักรพรรดิดำหันไปกล่าวกับตู้เฟย

“มันกลับกลายเป็นแบบนี้…”

จิตใจของตู้เฟยสั่นสะท้าน สุนัขสีดำตัวใหญ่นี้มีความรู้กว้างขวางเป็นอย่างมาก เรื่องนี้บางทีแม้แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็อาจจะไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ

“เจ้ารู้ความลับของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร” เย่ฟ่านถาม

“จักรพรรดิคนนี้มีอายุหลายแสนปีแล้วเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ข้ารู้ทุกอย่าง!” สุนัขดำตัวใหญ่เอียงคอแล้วมองไปทางอื่น

"นี่มัน... ทำให้คนรู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ!" ตู้เฟยถอนหายใจด้วยความรู้สึกที่เต็มตื้นก่อนจะกล่าวว่า

"นั่นคือสิ่งมีชีวิตอมตะจากเหมืองโบราณต้นกำเนิด ดินแดนแห่งนั้นเป็นสถานที่มรณะซึ่งไม่สามารถล่วงล้ำได้ ไม่คิดว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นิรันดร์กาลจะสามารถสังหารสิ่งมีชีวิตอมตะพวกนั้น!"

นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจจริงๆ แม้ว่ามันจะไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ แต่ตู้เฟยก็ไม่ได้เคลือบแคลงในเรื่องนี้

“สิ่งมีชีวิตจากเหมืองโบราณต้นกำเนิดมีปฏิกิริยาอะไรหรือไม่? การดำรงอยู่ระดับสูงสุดของพวกเขาถูกทำลาย พวกเขาควรจะทำอะไรบ้าง?” เย่ฟ่านยังคงรู้สึกสงสัยในเรื่องนี้

“ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ แม้แต่ปราชญ์แห่งยุคก็คาดเดาไม่ได้” สุนัขตัวใหญ่สีดำส่ายหัว

“ข้าไม่คิดว่ามันจะจบลงแบบนั้น?” เย่ฟ่านรู้สึกว่าน่าจะมีเบาะแสบางอย่าง

"มันก็ไม่เชิง หลังจากนั้นอาณาเขตต้องห้ามของเหมืองโบราณต้นกำเนิดก็ลดลงกว่าสิบเท่า ในขณะเดียวกันจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นิรันดร์กาลก็ดูเหมือนจะไม่ปรากฏตัวขึ้นอีกเลย” จักรพรรดิดำถอนหายใจ

"หรือว่าท่านตายแล้ว! " ตู้เฟยตกใจเป็นอย่างมาก

สุนัขดำตัวใหญ่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ แต่มีข่าวลือว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่นิรันดร์กาลหอบร่างที่บาดเจ็บของตัวเองมุ่งหน้าสู่แคว้นภาคกลาง แต่นั่นมันก็เป็นเพียงข่าวลือเท่านั้น”

"หรือว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่หวาดกลัวผลที่จะตามมาจากสิ่งที่อยู่ในเหมืองโบราณต้นกำเนิด!" เย่ฟ่านตกใจ

เหตุการณ์นั้นผ่านมานานเกินไปแล้ว หากพวกเขาไม่ใช่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตยืนยาวมาตั้งแต่ช่วงเวลานั้น

สุนัขดำตัวใหญ่ถอนหายใจ “แม้ว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นจะใหญ่โตมากแต่เนื้อหาที่แท้จริงของเรื่องราวกลับถูกเก็บซ่อนไว้อย่างดี ไม่ต้องพูดถึงพวกเราที่เป็นเพียงคนนอก ต่อให้เป็นลูกหลานของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่พวกนั้นก็ไม่แน่ว่าจะรู้ความจริง”

“เฮ้ ตรงนั้นมีหินก้อนใหญ่อยู่ ลองไปดูกันไหม!”

ทันใดนั้นตู้เฟยที่คอยสังเกตสภาพแวดล้อมไปด้วยได้อุทานขึ้นด้วยความตื่นเต้น

บนเส้นขอบฟ้าที่อยู่ห่างไกลมีหินก้อนใหญ่สองก้อนที่มองเห็นได้เลือนลาง

“ในที่สุดข้าก็ได้เห็นฉากอื่นๆ จักรพรรดิคนนี้กลัวจริงๆว่าเราจะถูกขังอยู่ที่นี่นับร้อยปี” จักรพรรดิดำก็มีใบหน้าตื่นเต้นเช่นกัน

พวกเขาวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แม้ว่าก้อนหินพวกนี้อาจจะเป็นเพียงก้อนหินธรรมดา แต่พวกเขาก็ยังให้ความหวังกับมันเล็กน้อย

“มันไม่ใช่ก้อนหิน มันเป็นโลหะ!”

เมื่อพวกเขาพุ่งไปข้างหน้าทุกคนก็ต้องประหลาดใจ โลหะสองชิ้นยาวห้าหรือหกวา ทั้งชิ้นเป็นสีดำสนิทและมีประกายระยิบระยับ

โลหะพวกนี้เย็นจนน่าเหลือเชื่อ แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลากลางวันแสกๆ แต่เมื่อพวกเขาใช้มือสัมผัสก็ยังสั่นสะท้านด้วยความหนาวเหน็บ

“ทำไมถึงมีก้อนโลหะแบบนี้?” ตู้เฟยรู้สึกประหลาดใจ

ในเวลาเดียวกันเย่ฟ่านค้นพบว่าดินแดนทรายแห่งนี้แตกต่างจากที่อื่น มันเป็นทะเลทรายที่มีสีแดงเข้ม ในขณะเดียวกันอากาศบริเวณนี้ก็ค่อนข้างเย็นสบายอีกด้วย

“ทรายสีแดงนี้ควรจะถูกย้อมจนกลายเป็นสีแดงด้วยเลือดของผู้ไม่ดับสูญคนนั้น แม้จะผ่านไปกว่า 100,000 ปีแล้ว แต่สภาพของพวกมันยังคงไม่เปลี่ยนแปลง”

“ถ้าเช่นนั้นมันคงไม่ใช่ก้อนโลหะธรรมดาแล้ว!” ตู้เฟยประหลาดใจ

“เป็นไปได้มากว่าโลหะชิ้นนี้อาจจะเป็นชิ้นส่วนที่หลุดออกมาจากอาวุธของผู้ไม่ดับสูญ” ดวงตาของสุนัขตัวใหญ่สีดำเต็มไปด้วยแสงจ้า

"แดง!"

มันตบอย่างแรง ก้อนโลหะสีดำส่งเสียงดังก้องกังวานแต่ไม่ขยับออกจากที่แม้แต่น้อย

“มันเป็นเศษเสี้ยวอาวุธของผู้ไม่ดับสูญคนนั้นอย่างแน่นอน!” สุนัขดำตัวใหญ่มีดวงตาที่เต็มไปด้วยความโล�

“มันไม่มีทางเทียบได้กับอาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่ต้องเป็นวัสดุที่ดีที่สุดในการสร้างอาวุธ เมื่อระดับบ่มเพาะของพวกเจ้าดีขึ้น สักวันเจ้าอาจจะหลอมมันได้”

แม้ว่าจักรพรรดิดำจะมีประสบการณ์และความรู้มากมาย แต่ก็ยังไม่สามารถสรุปได้ว่าของชิ้นนี้สร้างมาจากวัสดุอะไรกันแน่ แต่แค่เพียงความแข็งของมันก็เพียงพอที่จะกระตุ้นความโลภของทุกคนได้แล้ว

“หากประมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นมองเห็นมัน พวกเขาก็ต้องลงมือแย่งชิงอย่างแน่นอน”

ตู้เฟยและสุนัขสีดำตัวใหญ่ก้าวไปข้างหน้า หนึ่งคนและหนึ่งสุนัขรีบแย่งชิงชิ้นส่วนโลหะไปคนละชิ้น

“บูม”

ทันทีที่ก้อนโลหะสีดำขยับ ความว่างเปล่าก็สั่นอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นสายตาของทุกคนก็ดำมืด สภาพแวดล้อมที่อยู่รอบๆพวกเขาเปลี่ยนไปในทันที

ทะเลทรายสีทองแห่งนี้แตกเป็นเสี่ยงๆราวกับกระจกสี ทะเลทรายที่อยู่ข้างหน้าหายไป และเงาภูเขาจางๆก็ปรากฏขึ้นบนขอบฟ้าไกล

“นี่มัน...” พวกเขาทั้งหมดประหลาดใจ

“ข้าเข้าใจแล้ว แท้จริงมีอักขระเต๋าอยู่บนชิ้นส่วนอาวุธที่แตกสลายซึ่งส่งผลต่อทะเลทราย เมื่อเราเก็บอาวุธพวกนี้ขึ้นมาสิ่งที่ควบคุมอาณาเขตแห่งนี้ก็ถูกทำลายลงจนเผยให้เห็นสภาพที่แท้จริงของที่นี่