บทที่ 436; ถิ่นทุรกันดารที่สมบูรณ์แบบ
บทที่ 436: ถิ่นทุรกันดารที่สมบูรณ์แบบ หลัวเส้าหยาน หันศีรษะและเห็นว่า จู มิงหลาง ในชุดขาวกำลังเดินเข้ามาใกล้ ขนปีศาจพายุเหล่านั้นถูกควบคุมโดยเขา ดวงตาของ หลัวเส้าหยาน เปลี่ยนไปและเขารีบตะโกน “อย่ามาที่นี่เจ้าจะมีอันตราย ผู้ชายคนนี้ไม่มีความกล้าพอที่จะฆ่า ข้า!” ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดของเ...
