บทที่ 42 ผู้กำกับใหญ่สามคนช่วยขายผัก
เซี่ยงไฮ้
ใบหน้าของซูอวี่ฉิงแดงเล็กน้อย
เธอเพิ่งได้ฟังเพลงที่หลี่หานส่งมา
แม้กระทั่งในฐานะผู้หญิง เธอเองก็เลือดสูบฉีดเช่นกัน
นี่มันไม่ใช่เพลงง่ายๆ
ซูอวี่ฉิงมั่นใจมาก
หากจะบอกว่าเพลง 'จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต' ก่อนหน้านี้ทําให้หลี่หานมีชื่อเสียงโด่งดัง
เพลงนี้จะทําให้คนนับไม่ถ้วนจดจําชื่อของเขา
เธอต้องการที่จะแบ่งปันตัวอย่างเพลงนี้ทันทีเพื่อให้มีคนได้ฟังมันมากขึ้น
แต่เธอไม่ทํา และเธอจะไม่ปล่อยให้ตัวอย่างเพลงนี้หลุดออกไป
ตอนนี้เธอทำได้เพียงรอคอยวันที่เพลงถูกปล่อยออกมาอย่างเป็นทางการ
......
เมืองสวินเซียน
เช้าตรู่
ลั่วเหิง เหลียงเฉิง และตู้เมิ่งฮุยเดินออกมาจากโรงแรมแห่งหนึ่ง
พวกเขามาถึงตอนเย็นของเมื่อวานนี้
วันนี้หลี่หานจะมาขายผักในเมือง
ลั่วเหิงและหลี่หานนัดกันไว้แล้ว หลังจากหลี่หานขายผักเสร็จ ทั้งสองค่อยพบกัน
ตอนนี้พวกเขากําลังไปที่ตลาดผักของหลี่หาน
ตามจริงพวกเขาไม่จำเป็นต้องไปก็ได้ เพราะหลังจากหลี่หานขายผีกเสร็จก็จะติดต่อพวกเขามาอยู่แล้ว
แต่พวกเขาอยากไป
โดยเฉพาะตู้เมิ่งฮุย นี่เป็นครั้งแรกที่เขามา
ตลอดทาง ตู้เมิ่งฮุยถอนหายใจ นี่เป็นเมืองที่สวยงามจริงๆ
เขาเดินเข้าไปในตลาดและมาถึงที่ที่หลี่หานขายผัก
"เหล่าตู้ ที่นี่แหละ คุณหลี่หานน่าจะมาถึงเร็วๆนี้ ”
ตู้เมิ่งฮุยพยักหน้า ในใจเต็มไปด้วยความหวัง
หลายนาทีต่อมา หลี่หานก็ขับมอไซค์เข้ามา
เมื่อเขาเห็นทั้งสามคน เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ลั่วเหิงยิ้มและกล่าวว่า "คุณหลี่หาน พวกเรามารบกวนคุณอีกแล้ว ผมจะแนะนําตัวเขา..."
เขาแนะนําตัวตู้เมิ่งฮุย
หลังจากแนะนําเสร็จ ตู้เมิ่งฮุยก็ยิ้มและพูดว่า "คุณหลี่หาน รบกวนด้วยครับ" ”
จากนั้นในใจก็คิดขึ้นมาว่า "อย่างที่เหล่าหลัวพูดจริงๆ บนร่างของเขาไม่รู้สึกถึงความเฉียบคมใดๆ เลย ”
หลี่หานยิ้ม "ที่แท้ก็ผู้กํากับตู้นี่เอง เกรงใจกันเกินไปแล้ว ผมอาจจะต้องให้รอสักหน่อยนะครับ”
ทั้งสามคนแสดงท่าทีว่าไม่เป็นไร หลัวเหิงกล่าวอีกว่า "ถ้าคุณหลี่หานไม่ถือสา พวกเรายินดีช่วยคุณจัดของ"
หลี่หานกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ผมจะปล่อยให้ผู้กํากับใหญ่สามคนมาช่วยไม่ได้หรอก"
ตู้เมิ่งฮุยยิ้มและกล่าวว่า "ถ้าคุณหลี่หานรู้สึกไม่สบายใจ คุณสามารถส่งผักมาให้เราเป็นค่าตอบแทนได้ คราวที่แล้วเหล่าหลัวกับเสี่ยวเหลียงนำผักกลับไป ผมก็ลองชิมดูเหมือนกัน อร่อยมาก ผักของคุณหลี่หานนับเป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมจริงๆ ”
หลี่หานก็ยิ้มเช่นกัน "ผู้กํากับตู้พูดถูก ผักพวกนี้เป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมจริงๆ ”
ระหว่างที่พูด หลี่หานก็ตั้งแผงลอยเรียบร้อยแล้ว และแขกก็เข้ามาล้อมไว้
ชั่งผัก เก็บเงินและเริ่มยุ่งอีกครั้ง
ส่วนลั่วเหิง เหลียงเฉิง และตู้เมิ่งฮุยก็ช่วยกันขายผัก
ช่วยแขกหยิบผักใส่ถุง ชั่งผัก โดยรวมแล้วถือว่าดี
เหล่าลูกค้าต่างหัวเราะและกล่าวว่าชายหนุ่มมีธุรกิจที่ดีและยังหาผู้ช่วยมาช่วยตั้งสามคน
ลั่วเหิง เหลียงเฉิง และตู้เมิ่งฮุยตอบด้วยรอยยิ้ม
ซ่งเซียวก็มาด้วย
เธอมองไปที่ผู้ช่วยสามคนของหลี่หาน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย
เธอรู้สึกว่าสองในสามคนนั้นดูคุ้นๆ และเหมือนผู้กํากับที่เธอรู้จักอย่างมาก
แต่ก็ไม่แน่ใจนัก
อย่างแรก ผู้กํากับใหญ่สองคนช่วยหลี่หานขายผักที่นี่ นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว
อย่างที่สอง เธอได้เห็นภาพของพวกเขาในทีวีนิตยสารและอินเทอร์เน็ต ภาพที่เห็นกับตัวจริงยังคงต่างกันพอสมควร
แต่ทั้งสองหน้าตาเหมือนกัน
ความน่าจะเป็นนี้...
ตอนที่ซ่งเซียวถือผักจากไป ในใจก็เต็มไปด้วยความสงสัย
......
20 นาทีต่อมา
แผงขายผักกลายเป็นว่างเปล่า
ผักทั้งหมดถูกขายหมดแล้ว
แน่นอนว่าหลี่หานได้มอบผักบางส่วนให้ผู้ช่วยทั้งสามคนในวันนี้
หลี่หานกล่าวขอบคุณทั้งสาม
ลั่วเหิงยิ้มและกล่าวว่า "คุณหลี่หาน ผมดูเหมือนจะเข้าใจแล้วว่าทําไมคุณชอบขายผัก ความรู้สึกนี้ไม่เลวเลย ”
เหลียงเฉิงและตู้เมิ่งฮุยก็กล่าวเช่นเดียวกัน
หลี่หานพูดติดตลกว่า ถ้าอย่างนั้น ทําไมทั้งสามคนถึงไม่อยู่ที่นี่ และขายผักกับเขาในอนาคต?
ทั้งสามคนหัวเราะเสียงดังเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เมื่อผักถูกขายหมดแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะคุยเรื่องสําคัญกัน
หลี่หานเก็บข้าวของและทิ้งรถมอเตอร์ไซค์ไว้ที่นี่
จากนั้นทั้งสามคนก็จากไป และมาถึงโรงน้ำชาครั้งก่อน
ลั่วเหิงเป็นคนแรกที่บอกว่าเพลงของหลี่หานทําให้เขาตกใจเกินไป เขาพอใจมาก
นี่เป็นเพลงสรรเสริญชีวิตของเย่ว์เฟยอย่างแน่นอน!
หลี่หานไม่แปลกใจเลย
หลังจากนั้น ทั้งสองฝ่ายก็ได้เซ็นสัญญาและลั่วเหิงได้จ่ายค่าลิขสิทธิ์สําหรับเพลงประกอบละครหกแสนหยวน
นั่นเป็นสิ่งที่เขาพูดไปเมื่อครั้งก่อน
หลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายได้หารือเกี่ยวกับนักร้อง
เพลงนี้เสียงของนักร้องค่อนข้างสำคัญมาก หลี่หานกล่าวว่าต้องคัดกรองนักร้องอย่างเข้มงวดเพื่อให้แน่ใจว่าเพลงนี้จะถูกตีความอย่างสมบูรณ์แบบ
นอกจากจะต้องเข้ากับเพลงได้แล้ว คุณธรรมของนักร้องต้องไม่บกพร่อง
หลังจากทั้งหมด มันเป็นเพลงสรรเสริญชีวิตเย่ว์เฟย และจะไม่ปล่อยให้คนที่มีปัญหาเรื่องคุณธรรมมาร้องเพลง
หลัวเหิงและเหลียงเฉิงเห็นด้วยกับเรื่องนี้ แม้ว่าจะทำให้พวกเขาเสียเวลาไปบ้างแต่พวกเขาก็ควรเลือกนักร้องที่เหมาะสมที่สุดในการร้องเพลงนี้
จะเลือกใครดี?
พวกเขากําลังปรึกษากัน
หลัวเหิง เหลียงเฉิง และตู้เมิ่งฮุยเลือกนักร้องสํารองหลายคน ในเบื้องต้นเสียงน่าจะตอบสนองความต้องการได้ ไม่มีปัญหาเรื่องคุณภาพ
หลี่หานรับหน้าที่ตัดสินใจขั้นสุดท้าย
หลี่หานกล่าวว่าพวกเขาสามารถเชิญนักร้องหลายคนมาลองร้องเพลงก่อนแล้วค่อยตัดสินใจก็ได้
การตัดสินใจขั้นสุดท้ายขึ้นอยู่กับผลการออดิชั่น
หากไม่มีใครพอใจเป็นพิเศษ พวกเขาก็จะหานักร้องต่อไป
ทั้งสามคนเห็นด้วย
หลังจากปรึกษากันอีกรอบ สถานที่ออดิชั่นก็ตัดสินใจเลือกที่ฝูหนาน
เมืองต่างจังหวัดนี้ยังมีฐานถ่ายทําอยู่ด้วย เพียงแต่ขนาดและชื่อเสียงเทียบยังไม่ได้กับเหิงเตี้ยน แต่ก็มีชื่อเสียงระดับประเทศ
เหตุผลหลักในการเลือกเมืองนี้ก็เพราะอยู่ใกล้กับหลี่หาน
หลี่หานจะไปยังสตูดิโอด้วยตนเองเนื่องจากเขาให้ความสําคัญกับเพลงนี้อย่างมาก
สำหรับเหิงเตี้ยน มันไกลเกินไป
จากนั้น หลัวเหิงยังกล่าวว่า เมื่อนักร้องได้รับการยืนยันแล้ว เขาวางแผนที่จะจัดงานแถลงข่าวสําหรับเพลงนี้โดยเฉพาะ
งานแถลงข่าวขนาดใหญ่
ด้วยวิธีนี้ เพลงสรรเสริญชีวิตเพลงนี้จะปรากฏต่อหน้าผู้คนและสร้างแรงผลักดันให้กับละครเรื่องต่อๆไป
หลี่หานไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้
ธุระใกล้จะเรียบร้อยแล้ว แต่ยังเช้าอยู่เลย
ตู้เมิ่งฮุยเสนอว่าทําไมไม่ไปเมืองสวินเซียนแล้วค่อยไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน
ลั่วเหิงและเหลียงเฉิงเห็นด้วยอย่างยินดี หลี่หานก็ไม่มีความเห็น
หลังจากจ่ายเงิน ทั้งสี่คนก็เดินออกจากร้านน้ำาชา
เมืองสวินเซียนค่อนข้างแปลกตา หลายๆแห่งยังคงหลงเหลือร่องรอยแห่งกาลเวลาไว้อย่างชัดเจน
มันคุ้มค่าแก่การเยี่ยมชม
......
ติดตามเพจด้วยนะครับ！！：https://www.facebook.com/SpeedTrans01
......
