บทที่ 258 กฎแห่งป่า
“มีบางอย่างกำลังมา” ฉันพูดอย่างไม่พอใจ แทบจะลุกไม่ขึ้น เรจิสหันกลับมาและฉันเห็นร่างสีดำสโมคกี้ของเขาซีดลง “โอ้วเหี้ยแล้วไง” ใจฉันเต้นแรงเมื่อเสียงฝีเท้าของสัตว์ร้ายดังขึ้นอย่างรวดเร็ว ฉันเดินกะโผลกกะเผลกให้เร็วที่สุดเท่าที่ร่างกายจะยอมภายใต้ความตึงเครียดของผลไม้ที่เพิ่งกินไป ไม่มีทางที่ฉันจะสามารถต...
