บทที่ 153 กลายเป็นทาสลูกสาวจริงๆ
ซูจิ่วไม่สามารถปฏิเสธน้ำใจของซ่งหว่านชิวได้อีกต่อไป กระพริบตา "หนูกินกับพี่ชายได้ไหมคะ?" "แน่นอน" ซ่งหว่านชิวลูบหัวเล็กๆ ของเธอและ "เดี๋ยวป้าเอาช้อนมาให้พวกเรานะ" เธอหยิบช้อนให้เด็กทั้งสองคน จากนั้นก็ไปทํางานอยู่ในครัว และเห็นซูจิ่วและหรงซื่อกําลังกินของหวานด้วยกัน ภาพนั้นช่างอบอุ่นและน่ารักเสียจริ...
