บทที่ 50 รูปร่างของเขาช่างดีมาก

บทที่ 50 รูปร่างของเขาช่างดีมาก

ผู้หญิงในชุดนอนสีชมพูเข้ามา ขยี้ตาที่ง่วง เดินตรงไปที่ห้องน้ำแล้วนั่งลง

หลิวฟานเห็นฉากนี้อย่างชัดเจน เขารู้สึกว่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยผิวขาว

“ใช่ เช้าแล้ว” เขายิ้มอย่างเขินอาย

หมิงซินหยูหาวและตอบอย่างสบายๆ “อรุณสวัสดิ์”

เวลาในห้องน้ำดูเหมือนจะหยุดลงทันที

หมิงซินหยูก็ลืมตาขึ้นทันที ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ คอที่เรียบเนียนและสวยงามของเธอหมุนไปรอบๆ ราวกับเครื่องจักร และมองไปที่หลิวฟาน

ในม่านหมอก เธอเห็นร่างเปลือยเปล่าของหลิวฟาน

รูม่านตาของเธอขยายใหญ่ขึ้นและปากของเธอก็เปิดขึ้นเล็กน้อย

ขณะที่หลิวฟานปิดหูของเขา เสียงกรีดร้องที่เทียบได้กับเสียงแหลมของหญิงสาวก็ดังขึ้นในที่สุด!

หลิวฟานสงสัยว่าทุกคนในอาคารทั้งหมดและแม้แต่ชุมชนทั้งหมดก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอ

"หยุด!"

หลิวฟานอดไม่ได้ที่จะเดินออกจากม่านน้ำ เขาเอามือข้างหนึ่งปิดปากเธอ อีกข้างปิดตาเธอ

หมิงซินหยูยังคงทำเสียงบางอย่าง

"หุบปาก!"

หลิวฟานตะโกนอย่างโกรธจัด

“หยู ผมกำลังจะออกไปแล้ว หลับตาแล้วพยักหน้าเข้าใจ!”

หมิงซินหยูสงบลงและพยักหน้า

จากนั้นหลิวฟานก็ปล่อยปากของเธอ เขาหยิบเสื้อผ้าของเขาและวิ่งออกไปโดยไม่เช็ดร่างกายส่วนล่างของเขา

ประตูถูกกระแทกปิด

จากนั้น หมิงซินหยูก็ลืมตาขึ้น เธอหอบหายใจ ใบหน้าของเธอยังคงตกใจ

เธอสบถอยู่ในใจ เธอจะลืมเรื่องที่เธอพาเขากลับบ้านไปได้อย่างไรเมื่อคืนนี้!

เธอรีบไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า และสงบสติอารมณ์

อย่างไรก็ตาม ใครเล่าจะบอกเธอได้ว่าเหตุใดจึงมีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและแพ็คแปดชั้น รวมทั้งกระบองที่แกว่งไกวอยู่ตรงหน้าเธออยู่เสมอ

“รูปร่างของเขาดีจริงๆ”

หมิงซินหยู อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

เธอผลักประตูอย่างระมัดระวังและเขย่งไปทางห้องของเธอ จากหางตาของเธอ เธอเหลือบมองไปยังห้องของหลิวฟานโดยไม่ได้ตั้งใจ

ให้ตายสิ เธอนึกถึงร่างกายที่แข็งแรงของเขาอีกครั้ง

ระงับความเย้ายวนของความงาม หมิงซินหยู รีบวิ่งเข้าไปในห้องของเธอ

ในเวลาเดียวกันหลิวฟานก็หมกมุ่นอยู่กับร่างกายที่สวยงามของเขา หลังจากคืนหนึ่ง เขาพบว่าทั้งความแข็งแกร่งและความแข็งแกร่งของเขาแข็งแกร่งกว่าที่เขาแสดงเมื่อวานนี้มาก

แม้แต่สายตาสั้นเล็กน้อยของเขาก็ดูเหมือนจะฟื้นแล้ว

“อย่างที่คาดไว้ ระบบนี้ทรงพลังจริงๆ!”

หลิวฟานยิ้ม เขาถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัว แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็กังวล เสื้อผ้าของเขาสกปรกไปหมด

เสียงอายเล็กน้อยของ หมิงซินหยูมาจากนอกประตู

หลิวฟานหันกลับมาและยิ้ม “ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำเมื่อคืนนี้”

หมิงซินหยูเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของหลิวฟานภายใต้แสงไฟและอดไม่ได้ที่จะอาย เธอกระซิบ: "ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉัน ฉันควรจะเป็นคนที่ขอบคุณ ขอบคุณที่ช่วยฉัน"

หมิงซินหยูไม่เคยมองใบหน้าของหลิวฟานให้ดีเมื่อพบกันครั้งแรก เมื่อเธอมองเข้าไปใกล้ๆ เธอก็รู้ว่าจริงๆ แล้วหลิวฟานนั้นหล่อมาก

หมิงซินหยูรู้สึกว่าหัวใจของเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

หลิวฟานมองไปที่ หมิงซินหยูซึ่งผมของเธอเต็มไปด้วยหยดน้ำ เธอสวมชุดนอนสีชมพูเผยให้เห็นขาที่เรียวยาวและตรงของเธอ

เอวของเธอบางมาก และเธอก็มัดผมหางม้าไว้ ในขณะนี้ หมิงซินหยูดูเหมือนน้องสาวที่บริสุทธิ์อยู่ข้างๆ

“หาชุดให้ใส่ได้ไหมครับ”หลิวฟานชี้ไปที่เสื้อผ้าสกปรกบนพื้นและหัวเราะแห้งๆ

หมิงซินหยูมองไปที่พื้นด้วยความสงสัย เมื่อคืนเสื้อผ้าของเขายังสะอาดอยู่หลิวฟานไม่อาเจียน เสื้อผ้าของเขาสกปรกได้อย่างไร?

เธอไม่คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วและวิ่งไปที่ห้องของเธอ