บทที่ 40 ยาเมาพันถ้วย

บทที่ 40 ยาเมาพันถ้วย

“พี่ครับ เป็นแค่การแข่งขันดื่มเหล้าไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่กล้าไปก็บอกไป ทำไมพี่หาข้ออ้างเยอะจัง”

ลู่ฮัว,ซุนเว่ยและคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะหุบท้องและหัวเราะ บางคนถึงกับหัวเราะจนน้ำตาไหล

“ไอ้โง่!”

"งี่เง่า!"

มีเพียง หมิงซินหยูและ เหอเสี่ยวจี้เท่านั้นที่อาจเข้าใจความหมายของหลิวฟาน ที่กระตือรือร้นที่จะเก็บขยะ แต่เมื่อเขาทำตามคำขอนี้ แม้แต่การแสดงออกของพวกเขาก็แข็งทื่อ

"อะไร?"เสี่ยวหลานงงงวย แต่รูปลักษณ์ที่ตกตะลึงของเธอก็น่ารักยิ่งขึ้น

หลิวฟานไม่สนใจกับสิ่งที่คนอื่นพูด เขาย้ำกับเสี่ยวหลานอีกครั้ง “ฉันไม่ได้พูดเล่น ฉันพูดจริง!”

“พาเขาไปที่หลังบาร์ ขยะเยอะมาก”

คำพูดของคุณหลี่ดังก้องอยู่ในหูของเสี่ยวหลาน

เสี่ยวหลาน มองหลิวฟานอย่างเฉยเมยและพูดว่า "ตามฉันมา"

หลิวฟานตามหลังเสี่ยวหลาน เสี่ยวหลานเดินเหมือนแมว กางเกงหนังสีดำของเธอเน้นรูปร่างที่เย้ายวนของเธอ หน้าอกที่ใหญ่โตของเธอทำให้เธอดูภูมิใจมาก

เสี่ยวหลานมีใบหน้าสูงส่ง เธอสวยแต่ก็เท่

ในขณะนี้ หมิงซินหยูหันกลับมาและเดินไปที่ด้านข้างของ เหอเสี่ยวจี้และพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณกลับไปก่อนได้ ฉันอยู่ที่นี่"

เหอเสี่ยวจี้ลังเลและพูดว่า "แต่คุณฟาน. . "

“อย่ากังวล เขาจะไม่เป็นไร นอกจากนี้ คุณอาจจะรบกวนเขา ฉันจะบอกเขาให้” น้ำเสียงของ หมิงซินหยูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังโดยไม่ต้องสงสัย เธอคิดในใจ ตราบใดที่มีคุณหลี่อยู่ใกล้ๆ คงจะแปลกถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเขา

เหอเสี่ยวจี้ถูกข่มขู่โดยรัศมีของ หมิงซินหยูและพยักหน้าอย่างขี้อาย เธอตระหนักว่านี่ไม่ใช่ที่ที่เธอสามารถอยู่ได้

"โอเค ขอบคุณค่ะ!"

“นี่คือขยะที่คุณต้องการ”

เสี่ยวหลาน นำหลิวฟานไปที่ถังขยะหลังบาร์ มีถังขยะมากกว่าหนึ่งโหลที่นี่ แต่ไม่มีถังขยะแม้แต่ชิ้นเดียวที่ทะลักออกมา

หลิวฟานขอบคุณเธอและหยิบถุงผ้าออกจากกระเป๋าของเขา เขาสวมถุงมือหนังและหน้ากาก และหยิบไฟฉายขนาดเล็กออกมา หลังจากที่เขาเตรียมอุปกรณ์ครบครันแล้ว เขาก็เดินไปที่ถังขยะใบแรก

เสี่ยวหลาน เบิกตากว้างและเห็นหลิวฟานนำสิ่งของมากมายออกจากกระเป๋าของเขา เธอคิดว่าเขาพูดเล่น แต่เธอไม่คิดว่าหลิวฟานจะเริ่มเก็บขยะจริงๆ!

คนนี้บ้าหรอ?

ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเสี่ยวหลานทันที

หลิวฟานเพิกเฉยต่อการจ้องมองแปลก ๆ ของเสี่ยวหลานและก้มลงมอง มันเป็นขวดเบียร์ทั้งหมด!

“ขยะพวกนี้ก็สร้างรายได้มหาศาลให้กับบาร์เช่นกัน แต่คุณหลี่ไม่ชอบขยะพวกนี้ คุณรับไปเถอะ”

เสี่ยวหลานกล่าวด้วยความรังเกียจ แม้ว่าเธอจะพูดอย่างนั้น แต่เธอก็เต็มไปด้วยความรังเกียจต่อหลิวฟาน

แล้วเธอก็ยิ้มและจากไป ท้ายที่สุดกลิ่นที่นี่ก็แรงเกินไป

หลิวฟานไม่ได้หันหลังกลับ ในเวลานี้ดวงตาของเขาเป็นประกาย

แม้ว่าเขาจะค่อนข้างกลัวบาร์กอล์ฟ แต่ด้วยยาเม็ด เขาก็ไม่กลัว เขาจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อหารายได้มหาศาล

“คุณหยิบขวดวอดก้าขึ้นมาหนึ่งขวด รางวัลคือ 500,000 หยวน!”

“คุณหยิบขวดเบียร์ซีหลี่ รางวัล: 100,000 หยวน!”

“คุณหยิบขวดไวน์แดงแห้งหนึ่งขวด รางวัลคือ 300,000 หยวน!”

หลิวฟานหยิบขยะอย่างกระตือรือร้น เงินจำนวนมากถูกโอนเข้าบัญชีของเขา ตามการประเมินของหลิวฟานขวดในถังขยะเพียงอย่างเดียวมีมูลค่านับสิบล้าน!

“ยอดของคุณมีถึง 50 ล้าน การอัพเกรดระบบครั้งที่สองจะเพิ่มรางวัลเป็นสองเท่า!”

"คุณได้รวบรวม 1,000 ขวดและได้รับรางวัลเป็นยารักษาความสงบหนึ่งเม็ด!"

สิบนาทีต่อมา เสี่ยวหลานก็เตะเปิดประตูและพูดอย่างโกรธเคือง “หลิวฟาน ถึงเวลาแล้ว!”