บทที่ 14 ลุงเอากระเป๋ามา 

บทที่ 14 ลุงเอากระเป๋ามา

แต่ในเวลาเดียวกันพฤติกรรมของเขาดึงดูดสายตาแปลก ๆ มากมายจากคนเดินผ่านไปมา

"เขายังหนุ่ม แต่ออกมาเก็บขยะ พี่ชายฉันชื่นชมความกล้าหาญของคุณ!"

คู่สามีภรรยาเดินผ่านถังขยะและหยุด ชายหนุ่มหัวทองมีบุหรี่ในปากของเขา เขามองไปที่หลิวฟานที่กําลังค้นหาขยะของเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ปกติ

ผู้หญิงข้างๆเขาถือกระเป๋าหลุยส์ เธอปิดจมูกของเธอและหลีกเลี่ยงเขาด้วยรูปลักษณ์ที่น่าขยะแขยงบนใบหน้าของเธอ

"เฮ้ฉันคิดว่าคุณมีร่างกายที่ดี บริษัทผมยังต้องการรปภ.เฝ้าที่ประตู อยากทำไหม? ฉันแน่ใจว่าคุณจะทําเงินได้มากกว่าการเก็บขยะ!"

ชายหนุ่มหัวทองดูพูดขึ้น หลิวฟานเข้าใจคนแบบนี้ ถ้าเขามีเงินเขาจะรู้สึกว่าเขาดีกว่าคนอื่นและเขาสามารถตัดสินชีวิตของคนอื่นได้

"ไปกันเถอะ เราต้องอยู่ให้ห่างจากเขา อย่าถ่วงเวลาเขาจากการเก็บขยะ "

ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ําเสียงแปลก ๆ และใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจ

หลิวฟานก็เงยหน้าขึ้นและถามว่า "พี่ยังสูบบุหรี่อยู่ไหม"

ชายผมทองตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาถือบุหรี่ครึ่งหนึ่งอยู่ในมือของเขาและพูดอย่างประหลาดใจว่า"นายต้องการมันหรือ ฉันให้นายก็ได้ "

หลิวฟานเอามันไปด้วยรอยยิ้ม เขาดับประกายไฟและโยนมันลงในถุงผ้า

"พฤติกรรมของคุณช่างมีความเป็นมืออาชีพ คุณจะไม่ปล่อยขยะใด ๆ รอดพ้นสายตา พูดตามตรง บริษัท ของเราต้องการเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างคุณจริงๆ!" ชายหนุ่มหยิบบุหรี่ขึ้นมาอีกและสรรเสริญเขา

ในขณะเดียวกันก็ยินเสียงรถจักรยานยนต์คําราม แฟนของชายผมทองก็ตะโกนว่า "อ้ากระเป๋าฉัน!"

ชายผมทองและหลิวฟานมองไปในเวลาเดียวกัน มีคนสองคนสวมหมวกกันน็อคที่ขับขี่รถจักรยานยนต์ กระเป๋าหลุยส์ ของผู้หญิงถูกกระชากไปโดยพวกเขา

ชายผมทองสาปแช่งและกําลังจะโทรหาตํารวจเมื่อหลิวฟานซึ่งอยู่ข้างๆเขาจู่ๆก็พุ่งทะยานเหมือนเสือดาว บุหรี่ในปากของชายผมทองกระเด็นเพราะถูกลมพัดพาไป

บนรถจักรยานยนต์ชายวัยกลางคนสองคนคว้ากระเป๋าราคาแพงได้สําเร็จ ก่อนที่พวกเขาจะมีความสุขชายที่นั่งอยู่ด้านหลังรู้สึกว่ามีคนตบหลังของเขา

"ลุงเอากระเป๋าคืนมา!"

ชายคนนั้นมองชายหนุ่มคนหนึ่งตามเขาด้วยความตกใจ เขาตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

"พี่รอง เขาเป็นใคร"

คนขับได้ยินเสียงข้างหลังเขา เขาหันไปมอง เขากลัวมากจนสูญเสียการควบคุมรถของเขาและชนเข้ากับแผงลอยริมถนน

"พี่ชาย กระเป๋านาย"

หลิวฟานดูตํารวจจับโจรสองคนออกไปและส่งมอบกระเป๋าหลุยส์ให้กับชายผมทอง

แฟนของชายผมทองกล่าวขอบคุณด้วยความรู้สึกผิด

"พี่วิ่งได้เร็วจัง!" หวงเหมายังคงจมอยู่ในความเร็วฟ้าผ่าของหลิวฟาน

หลิวฟานส่ายหัว "ขาฉันดี ตอนฉันยังเด็ก ฉันเคยวิ่งไล่ตามรถไฟ "

หวงเหมาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ยังเชื่อ เขาต้องการให้หลิวฟานเป็นรปภ.ของบริษัท

"พี่ควรจะมีความทะเยอทะยานที่ดี ทําไมพี่ชายไม่คิดจะมาที่บริษัทผมล่ะ? ผมจะให้ 5,000 หยวนต่อเดือน ดีหรือไม่"

"ไม่จําเป็น ที่จริงฉันไม่ได้ขาดเงิน ฉันชอบที่จะเก็บขยะและปกป้องสิ่งแวดล้อม!"

หลิวฟานโบกกระเป๋าผ้าและเกือบจะโยนมันลงบนใบหน้าของชายผมทอง

เห็นหลิวฟานก้มลงและเริ่มหยิบขยะ ชายผมทองถอนหายใจอย่างลับๆ "ฉันจะให้โอกาสคุณ คุณก็ไม่ต้องการมัน ฉันไม่รู้ว่าฉันควรเรียกคุณว่าคนโง่ดีไหม "

เขาหันไปมองแฟนสาวของเขา แต่พบว่าเธอหายตัวไป เขามองไปรอบ ๆ และพบว่าแฟนของเขาถ่ายภาพข้างเฟอร์รารี่

"ฮันนี่ มาเร็ว มีรถหรูอยู่ที่นี่!"

หลิวฟานกําลังยุ่งอยู่กับการเก็บขยะดังนั้นเขาจึงไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด