บทที่ 131 มุมปากยกยิ้มอย่างบ้าคลั่ง~
“ฮึ! พี่ชายน่ะสิที่โง่ ไม่ใช่ฉันที่โง่❗️” เด็กหญิงตัวน้อยสะบัดมือของเขาออกอย่างโกรธเคือง พร้อมกับหิ้วตะกร้าใบใหญ่แล้วเดินไปข้างหน้า โดยไม่สนใจเขาอีกต่อไป เมื่อเห็นท่าทางของซูจิ่ว หานซือเหย่ก็หัวเราะออกมา จากนั้น มุมปากของเขาก็ยกยิ้มอย่างสง่างาม หานซือเหย่ตัวสูงกว่าซูจิ่วและมีขาที่ยาวกว่า จึงทำให้เข...
