ตอนที่ 18 หารือกลยุทธ์ การเดิมพันกับลิโป้
ตอนที่ 18 หารือกลยุทธ์ การเดิมพันกับลิโป้
เจ้าเมืองออกมาทักทายเป็นการส่วนตัว
นี่เป็นมารยาทที่ดี
เฉิงชงและลิโป้เองก็ให้เกียรติเต๊งหงวน
พวกเขาลงจากหลังม้าและเดินเข้าประตูไปทีละคน
ทหารประจำการมีหน้าที่ทักทายตามระเบียบ
ทั้งเฉิงชงและลิโป้ที่เป็นผู้นำการมาครั้งนี้ถูกเชิญไปยังบ้านของเต๊งหงวนโดยตรง
“ทุกท่าน การมาของพวกท่านทำให้ข้ามีความสุขอย่างแท้จริง!”
“ทุกท่าน ข้าขอขอบคุณก่อนเป็นประการแรก!”
“ข้ารู้สึกซาบซึ้งใจที่ทุกท่านมาช่วย!”
เต๊งหงวนนั่งลงที่หัวโต๊ะ จากนั้นได้ยกจอกสุราขึ้นพร้อมกล่าวเยินยอ
เฉิงชงยิ้มตอบและไม่ทำท่าทีหยิ่งยโส
“ข้าเองก็รู้สึกซาบซึ้งที่ท่านออกมาต้อนรับเองถึงนอกเมือง”
เต๊งหงวนยิ้มตอบอย่างขมขื่น
“ข้าไม่ได้พูดเกินจริง พูดตามตรง จินหยางเต็มไปด้วยรูพรุนและถูกรุกรานโดยกบฏโพกผ้าเหลือง!”
“หากพวกท่านไม่มา ข้าก็พร้อมที่จะลาออกจากตำแหน่งและตายไปพร้อมกับโลกนี้แล้ว!”
“สิบห้าเขตในจินหยางถูกพวกมันยึดไปแล้วกว่าเก้าเขต”
“ข้อมูลล่าสุดแสดงให้เห็นว่าพวกกบฏโพกผ้าเหลืองแบ่งออกเป็นสามทาง ทัพที่หนึ่งอยู่ในเส้นทางอู่เซียน อีกทัพทางเจียซิ่ว และอีกทัพที่ผิงเถาซึ่งรวมกันแล้วมีมากกว่าสามหมื่นคน และตอนนี้พวกมันกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้!”
เฉิงชงยกคิ้วขึ้น
สถานการณ์รุนแรงกว่าที่เขาคิด
ดูเหมือนว่าการทุจริตของกองทัพฮั่นจะหนักหนาจนถึงแก่นข้างในจริง ๆ
ด้วยเหตุนี้ หากปราศจากการช่วยเหลือจากเขาและลิโป้ เช่นนั้นจินหยางจะต้องตกไปอยู่ในมือของกบฏโพกผ้าเหลืองแน่นอน
ลิโป้ยืนขึ้นพร้อมเผยแววตาอันเย็นเยียบ
“ท่านอย่าได้กังวลไป พวกกบฏผ้าเหลืองเป็นเพียงกลุ่มคนไร้ความสามารถที่มารวมตัวกัน!”
“วันนี้ข้า ลิโป้เฟิ่งเซียนได้นำทัพมาเพื่อปราบกบฏเหล่านี้ให้สิ้นซาก!”
“หากพวกหัวเหลืองเหล่านี้คิดจะเข่นฆ่า มันต้องถามข้าง้าวกรีดนภาของข้าเสียก่อน!”
เต๊งหงวนพยักหน้าและสงบใจลง
“เช่นนั้นทั้งหมดคงต้องรบกวนท่านแล้ว!”
“แต่ตอนนี้ยังไม่ต้องรีบร้อน พักผ่อนในเมืองให้เพียงพอเพื่อฟื้นฟูกำลังวังชาก่อน!”
“พวกกบฏโพกผ้าเหลืองเพิ่งได้รับชัยชนะมาอย่างต่อเนื่องไม่นานนี้ หากออกไปสู้เลย เช่นนั้นอาจจะแพ้ในเรื่องขวัญกำลังใจได้!”
“มันจะดีกว่าหากรอให้พวกมันหมดแรง จากนั้นค่อยนำทหารเข้าตี!”
ลิโป้ประกบมือ “ข้าจะรอให้ถึงเวลานั้น”
เฉิงชงได้สะบัดมือขึ้น
“ข้าไม่เห็นด้วย”
ลิโป้หันศีรษะไปมองเฉิงชงทันที
สายตาของเขาดูประหลาดใจเล็กน้อย
“ท่านไม่เห็นด้วย? ฮึ่ม หรือท่านมีทางที่ดีกว่าการโจมตีแบบนี้งั้นหรือ?”
เฉิงชงใช้เวลาอธิบาย
“กองทัพกบฏโพกผ้าเหลืองไม่ใช่ทหารที่ถูกฝึกมา แม่ทัพส่วนใหญ่ไร้ซึ่งประสบการณ์ทางทหาร”
“ตอนนี้พวกเขากำลังฮึกเหิมเพราะได้รับชัยชนะอย่างต่อเนื่องก็จริงอยู่ แต่ในเวลาเดียวกัน มันก็ทำให้พวกเขารู้สึกหยิ่งผยองและประมาทมากกว่าปกติจนขาดคนเฝ้าระวัง”
“ยิ่งกว่านั้นพวกเขาคงยังไม่ทราบถึงการมาช่วยเหลือของพวกเรา ดังนั้นย่อมไม่ได้เตรียมการป้องกันมากนัก”
“ความเร็วคือการโจมตีที่ดีที่สุดตอนนี้”
“ออกไปนอกเมืองในยามราตรี จากนั้นเข้าตีพวกเขาด้วยความเร็วจนขับไล่ให้หนีเตลิดไปในศึกแรก!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทั้งเต๊งหงวนและลิโป้ต่างพากันตกตะลึง
พวกเขาไม่คาดคิดว่าเฉิงชงจะมีความคิดเห็นเช่นนี้
ตรงประเด็นและตีเข้าถูกจุด
พวกเขาครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่
หลังจากนั้นไม่นาน เต๊งหงวนได้เงยหน้าขึ้นและทำการตัดสินใจ
“ตกลง ไปเตรียมการกัน!”
เฉิงชงลุกขึ้นยืนและชี้ไปในแผนที่
“ท่านเต๊งหงวนจะต้องอยู่ในเมืองจินหยางเพื่อให้มั่นใจว่าด้านหลังจะไม่สูญหาย การโจมตีคืนนี้จะใช้แค่ข้าและท่านเฟิ่งเซียนเท่านั้น”
“พวกกบฏโพกผ้าเหลืองมีอยู่สามทัพ กองทัพทางเหนือในผิงเถาข้าจัดการเอง กองทัพทางใต้เป็นของท่านเฟิ่งเซียน”
“ส่วนทัพที่อยู่ตรงกลาง...”
เขายิ้มและมองไปทางลิโป้
“ท่านเฟิ่งเซียนกล้าเดิมพันกับข้าหรือไม่?”
ลิโป้พ่นลมหายใจออกมาอย่างรุนแรง
“เหตุใดจะไม่กล้า! เดิมพันอะไร ว่ามา!”
เฉิงชงกล่าวเบา ๆ
“ระยะทางระหว่างอู่เซียน ผิงเถา และเจี่ยซิวอยู่ไม่ไกลจากกัน หลังจากพวกเราโจมตียามดึกสำเร็จ พวกกบฏผ้าเหลืองจะหนีไปอยู่ที่อู่เซียนอย่างแน่นอน!”
“พวกกบฏโพกผ้าเหลืองที่อยู่ในอู่เซียนจะตกอยู่ในโกลาหลจากเหตุการณ์นี้”
“พวกเราจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เข้าพิชิตและช่วยเหลืออู่เซียนไว้ได้”
“การเดิมพันคือ ท่านกับข้าใครจะจัดการข้าศึกได้เสร็จก่อนกันและมายังอู่เซียนเป็นทัพแรก!”
ลิโป้แสยะยิ้ม
“ตกลง! ข้าจะเดิมพันกับท่าน!”
เขามีความมั่นใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!
การมีความกล้าหาญเช่นนี้จะทำให้จัดการกบฏโพกผ้าเหลืองได้ง่ายขึ้น
และเขาจะแพ้เดิมพันไม่ได้!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองไปที่เฉิงชง มันรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างดังอยู่ในใจ
มันเหมือนเขาถูกกับดักของเฉิงชงโดยไม่รู้ตัว
“แน่นอนว่าการเดิมพันย่อมต้องมีรางวัล”
“หากข้าชนะ ข้าต้องการง้าวกรีดนภาของท่านเฟิ่งเซียน!”
เฉิงชงกล่าวเบา ๆ
ลิโป้ขมวดคิ้วและลังเล
เขาไม่คาดคิดว่าเฉิงชงจะขอสิ่งนี้
ง้าวกรีดนภาเป็นมรดกตกทอดจากตระกูลของเขา
ยิ่งกว่านั้นเขาและง้าวกรีดนภายังร่วมรบกันมานับถ้วนจนตอนนี้มันเป็นเหมือนสหายคู่ใจ
“ทำไมกัน? ท่านเฟิ่งเซียนกลัวว่าจะแพ้งั้นหรือ?”
เฉิงชงสังเกตท่าทีและกล่าวในเวลาที่เหมาะสม
ลิโป้ยกคิ้วขึ้นและกล่าวตอบอย่างเย็นชา
“ล้อเล่นงั้นหรือ ข้าจะแพ้ท่านได้อย่างไร?”
“หากข้าแพ้ ง้าวกรีดนภานี้จะเป็นของท่าน!”
“แต่หากชนะ ข้าต้องการทหารม้าหนึ่งร้อยคนของท่าน!”
เฉิงชงปรบมือและกล่าวพร้อมรอยยิ้ม “ตกลง!”
เต๊งหงวนมองดูทั้งสองเดิมพันกันโดยไม่คิดสิ่งใดมาก และคิดแค่ว่าเป็นการเล่นของคนหนุ่มเลือดร้อนเท่านั้น
“ฮ่าฮ่า ในเมื่อพวกท่านมีความพยายาม เช่นนั้นข้าจะเป็นสักขีพยานให้เอง!”
“อย่างไรก็ตาม เรื่องเดิมพันนั้นเรื่องเล็ก และบ้านเมืองสำคัญกว่ามากนัก! ข้าหวังว่าพวกท่านจะประสบความสำเร็จ! ชะตาของจินหยางและปิ้งโจวอยู่ในกำมือของพวกท่านแล้ว!”
“เมื่อพวกท่านนำชัยชนะกลับมาได้ ข้าจะยื่นหนังสือไปยังเบื้องบนเพื่อขอรางวัลมาให้อย่างแน่นอน!”
