หลังจากเหล่าจ้าวทักทายเขา ก็ถอนหายใจขึ้นทันที “ฉันไม่นึกเลย ว่าอาหารพลังงานวิญญาณจะมีความสำคัญถึงขนาดนี้ ตอนฉันกับเสี่ยวเฉียงกลับไป ก็รู้สึกได้ทันที ไม่ว่าพวกเราจะกินอาหารธรรมดามากแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้อิ่มท้องได้”

อาหารในโลกมนุษย์สามารถช่วยให้ผู้คนไม่ตายจากความอดอยาก ทว่าหากไม่มีอาหารพลังงงานวิญญาณเติมลงกระเพาะ ร่างกายจะเข้าสู่สภาวะอ่อนแอ ,นานเข้าก็จะกลายเป็นอ่อนแอปานกลาง และอ่อนแอรุนแรง คุณสมบัติทั้งหมดลดลงเป็นอย่างมาก

นอกจากนี้ยังต้องทนทุกข์ทรมานจากความหิวโหย ราวกับมีอะไรมาจิ้มกระเพาะตลอดเวลา

ฮังอวี่กล่าวว่า “งั้นเหล่าจ้าวคุณเริ่มวางแผนรับมือกับมันรึยัง?”

“เหอ เหอ ทุกอย่างเกิดขึ้นฉุกละหุกเกินไป แม้จะช้าไปบ้างแต่ก็เริ่มแล้ว ตอนนี้ฉันจ่ายไปหลายสิบล้านหยวน เพื่อซื้อพื้นที่ล่าสัตว์ แล้วส่งคนไปเก็บวัตถุดิบจากโลกวิญญาณ นอกจากนี้ยังคัดเลือกผู้มีความสามารถด้านการทำอาหารมาแล้วด้วย หลายวันที่ผ่านมาเหนื่อยมากจริงๆ!”

จ้าวหมิงไม่ได้เปิดเผยเรื่องนี้กับใครในโลกมนุษย์ แน่นอนเขายังห้ามไม่ให้ จางเสี่ยวเฉียงพูดเช่นกัน เพราะมันคือความลับสำคัญทางธุรกิจ แม้จะรู้เร็วกว่าคนอื่นแค่หนึ่งวัน แต่ก็สามารถสร้างข้อได้เปรียบมหาศาล

ทว่าเหล่าจ้าวไม่มีอะไรต้องปิดบังฮังอวี่ เขาเชื่อว่าฮังอวี่น่าจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว ดังนั้นเลยจงใจเอ่ยให้ฟัง หวังที่จะเห็นปฏิกิริยาตอบสนองของฮังอวี่

“ส่วนฉันได้มอบสูตรโพชั่นที่ได้มาครั้งก่อนให้กับทางตระกูล พ่อฉันรีบตามหาคนที่มีความสามารถในการปรุงยาเพื่อเรียนรู้มันทันที” ว่าจบ เจียงหนานก็ถามคำที่อยากจะถาม “ยังไงก็ตาม ต้นทุนการผลิตยาพวกนี้ไม่น้อยเลย วัตถุดิบที่ต้องใช้มีราคาแพงเกินไป พอจะมีวิธีลดต้นทุนบ้างไหม?”

จ้าวหมิงกับเจียงหนาน ทั้งคู่ต่างเริ่มเสาะหาแหล่งผลิตอาหารและก่อตั้งโรงกลั่นยา เรียกได้ว่าทั้งคู่กำลังเริ่มต้นธุรกิจโลกวิญญาณแล้ว

จ้าวหมิงเป็นประธานและผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในเซินเจิ้น ด้วยวิสัยทัศน์และการวางแผนของเขา เรื่องแหล่งผลิตอาหารและโรงกลั่นใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ในอนาคตพวกมันจะกลายเป็นสิ่งที่มวลมนุษย์ชาติต้องการมากที่สุด ก่อให้เกิดตลาดใหญ่ตามมา

หากชิงพื้นที่ทำกำไรได้ตั้งแต่ตอนนี้ แน่นอนว่าสามารถสร้างผลประโยชน์มหาศาล

ขณะที่เจียงหนานยังเป็นนักศึกษาอยู่ เธอไม่ได้คิดไกลขนาดนั้น อย่างไรก็ตาม เจียงหนานไม่ได้เกิดในครอบครัวธรรมดา แม้เธอคิดไม่ออก แต่พ่อแม่ของเธอคิดได้แน่นอน ดังนั้นเริ่มดำเนินการแล้ว

แม้ตอนนี้ด้านโรงกลั่นยาอาจประสบปัญหาขาดแคลนวัตถุดิบอยู่บ้าง แต่ด้านอาหารยังพอไหว

ตอนนี้ทุกเมืองกำลังประสบกับปรากฏการณ์แทรกแซงจากโลกวิญญาณ สิ่งมีชีวิตมากมายจากฝั่งโลกวิญญาณถูกส่งเข้ามายังโลกมนุษย์ ดังนั้นการไล่หาวัตถุดิบจึงไม่ใช่เรื่องยาก

ทว่าการกลั่นยานั้นไม่เหมือนกัน วัตถุดิบในโลกมนุษย์ตอนนี้มีน้อยไป ดูเหมือนว่าจะสามารถหาซื้อได้เฉพาะบนแผ่นศิลาในค่ายเท่านั้น

สมุนไพรที่ขายในแผ่นศิลาค่ายก็อบลินแม้มีระดับต่ำ แต่เนื่องจากหินคริสตัลในมือของจ้าวหมิงและเจียงหนานมีจำกัด ดังนั้นไม่สามารถซื้อได้เป็นจำนวนมาก หรือก็คือต้นทุนในการสร้างมันยังคงแพงเกินไป!

“เฮ้ๆ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนขนาดนั้นหรอก ปัญหาขาดแคลนทรัพยากรน่ะมันก็แค่ช่วงแรกเท่านั้น แต่หลังจากที่พวกเราสำรวจโลกวิญญาณได้กว้างขึ้น การเข้าถึงวัตถุดิบก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน ถึงเวลานั้นต้นทุนจะลดลงแน่นอน”

ฮังอวี่ตอบอย่างคลุมเครือ แต่ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ ในความเป็นจริงแล้ว วัตถุดิบเหล่านั้นสามารถปลูกเองได้เช่นกัน ซึ่งฮังอวี่ก็กำลังทำอยู่

ยังไงก็ตาม คิดหรือว่าเขาจะโง่ยอมบอกไป? อะไรคือข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา? มันไม่ใช่ข้อมูลหรอกหรือ? คุณค่าของอาหารพลังงานวิญญาณเริ่มมีคนล่วงรู้แล้ว ทว่าคุณค่าและความพิเศษของอาณาเขตวิญญาณยังสามารถเก็บงำไว้ได้อีกซักพัก แล้วจะให้ ฮังอวี่เฉลยแก่ทุกคนก่อนได้อย่างไร?

จ้าวหมิงกับเจียงหนานพอฟังก็รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผล ทั้งสองพยักหน้าเห็นด้วย

เป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าโลกวิญญาณนั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน เพราะนี่เป็นแค่ครั้งที่สามเท่านั้นที่พวกเขาเข้ามา แผนที่ป่าแห่งการเริ่มต้นยังสำรวจไม่ทั่วด้วยซ้ำ

ก็เหมือนกับที่พี่มหาเทพพูด จะรีบร้อนอะไรนักหนา? อนาคตยังอีกยาวไกล!

ตอนนี้ที่ต้องจำไว้ให้มั่น คือจงรักษาความได้เปรียบในปัจจุบันไว้ และพยายามสร้างข้อได้เปรียบให้มากยิ่งขึ้น

เมื่อสามารถทิ้งห่างคนอื่นๆในช่วงแรก เดี๋ยวผลประโยชน์ทั้งหมดในภายภาคหน้าก็จะมาหาพวกเขาเอง

“ลูกพี่ คราวนี้พวกเราจะไปสู้มอนสเตอร์ที่ไหนดี? ไปที่ลุยกันครั้งก่อนไหม? ฉันว่าโนมปล้นศพน่าจะรีเฟรชแล้ว” จางเสี่ยวเฉียงแทบอดใจไม่ไหว “ตอนนี้ไม้เท้าฉันกระหายเลือดจะแย่แล้ว!”

จ้าวหมิงกับเจียงหนานก็ตั้งตารอเช่นกัน พื้นที่ฝังศพก็อบลินเป็นสถานที่ฟาร์มแต้มวิญญาณและอาวุธชั้นเยี่ยม! พวกสูตรต่างๆก็สามารถดรอปได้จากที่นั่น!

และสูตรที่ว่าคือทรัพยาการเชิงกุลยุทธ์อันแสนล้ำค่า!

ทว่าคำที่ฮังอวี่เปล่งออกมา กลับเป็นน้ำเย็นรดหัวทั้งสาม “ครั้งนี้ฉันจะไม่ไปกับพวกนาย”

ฮังอวี่ไม่ใช่คนใจกว้าง เขาไม่มีหน้าที่ต้องพาใครไปสู้มอนสเตอร์เพื่ออัพเลเวล หากมีความจำเป็น เขาก็ไม่รังเกียจที่จะตั้งทีม แต่อะไรที่ทำคนเดียวได้ และสามารถสร้างกำไรมากกว่า เขาก็ยินดีลุยเดี่ยวเช่นกัน

“พื้นที่ฝังศพก็อบลินเป็นสถานที่ที่ดี พวกนายจะไปล่ามอนสเตอร์ที่นั่นต่อก็ได้ ส่วนโนมปล้นศพที่ฆ่าไปครั้งก่อนไม่น่าจะรีเฟรชไวขนาดนั้น แต่อย่างน้อยต้องมีปลาหลุดรอดจากแหบ้างแน่นอน ถ้าออกค้นหาก็น่าจะเจอ ทุกคนยังมีโอกาสดรอปอุปกรณ์กับสูตรปรุงยาจากพวกมันได้อีกมาก”

ฮังอวี่พูดกับทั้งสามว่า “อีกอย่างมอนสเตอร์ที่นั่นมีค่อนข้างเยอะ เหมาะสมแก่การฟาร์มแต้มวิญญาณ”

เจียงหนานเอ่ยถามขึ้นทันที “แล้วทำไมพี่มหาเทพถึงไม่ไปด้วยกันล่ะ?”

“อืม .. นั่นเพราะฉันกะว่าจะไปสำรวจบริเวณอื่น เพื่อรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมนิดหน่อย และการเดินทางครั้งนี้ มันเหมาะที่จะไปคนเดียว เพราะยังไงซะ ตอนนี้ฉันมีสกิลล่องหนแล้ว”

จ้าวหมิง เจียงหนาน และจางเสี่ยวเฉียงมองหน้ากัน เนื่องจากพวกเขาอยู่กับฮังอวี่มาแล้วสักพัก ดังนั้นพอเข้าใจนิสัยของฮังอวี่อยู่บ้าง

อย่าเห็นว่าฮังอวี่มีดีที่รู้ข้อมูลเพียงอย่างเดียว แต่เขายังเป็นคนที่มีไอคิวสูง , เยือกเย็น , มั่นใจในตนเองมากอีกด้วย

ทุกการตัดสินใจของฮังอวี่ เห็นได้ชัดว่าผ่านการพิจารณาอย่างรอบคอบมาแล้ว

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าเมื่อเขาตัดสินใจแล้ว ก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลง

ทั้งสามคนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย โดยเฉพาะเจียงหนาน เธอแสดงออกชัดบนใบหน้า

‘นี่พี่มหาเทพจะไม่ไปกับพวกเราหรอ! แล้วฉันจะทำยังไงต่อดี!’

เธอชินกับความรู้สึกที่ว่า หากมีฮังอวี่อยู่ด้วย ต่อให้เป็นสถานที่อันตรายแค่ไหนก็กล้าบุกไป

เมื่อฮังอวี่ออกจากทีม ความรู้สึกปลอดภัยจึงลดทอนลงเป็นอย่างมาก

“ฮ่า ฮ่า เรื่องนั้นไม่มีปัญหา บางครั้งพวกเราก็ต้องรู้จักเรียนรู้ที่จะด้นสดด้วยตัวเอง เพราะท้ายที่สุดแล้วนี่คือเวทีที่ทุกคนต้องฟันฝ่า จึงจะสามารถไปยืนอยู่เหนือผู้อื่นได้!”

เหล่าจ้าวเป็นชายใจกว้าง เขาตอบสนองต่อคำพูดนี้อย่างทันท่วงที ทั้งไม่ได้แสดงท่าทีว่าเสียใจจนเกินไป ยื่นมือเชคแฮนด์กับฮังอวี่

“ก่อนอื่นฉันขอให้นายโชคดีกับการสำรวจนี้ แล้วถ้ามีอะไรให้ช่วย อย่าลังเลที่จะติดต่อฉัน พวกเราจะรอการร่วมมือกันในครั้งต่อไป”

“ผมเองก็ขออวยพรให้พวกคุณดรอปอุปกณณ์ดีๆให้ได้เยอะๆ” ฮังอวี่ฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ ย้ำเตือนทันทีว่า “แต่จำไว้ให้ดี ขอให้ทำเหมือนครั้งก่อน พวกคุณต้องไล่เก็บกวาดมอนสเตอร์รอบนอกเท่านั้น อย่ามุ่งหน้าเข้าไปในส่วนลึกของพื้นที่ฝังศพ ไม่งั้นอาจเกิดอันตรายได้”

“พวกเราจะจำไว้”

“พี่มหาเทพก็ระมัดระวังตัวด้วยนะ”

ฮังอวี่พยักหน้ารับคำ แล้วกล่าวบอกลาทุกคน

ทั้งสี่แยกย้ายเป็นสองทาง ด้านหวังฉงเองก็ไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆแล้วเช่นกัน จับกลุ่มกันเดินเข้าป่าอย่างโอ่อ่าผ่าเผย