บทที่ 192: ปูกับกุ้งที่ใหญ่ล้นหม้อ
“กว้างซำได๋นะ?” “สิบห้าเมตรเลยเบาะ?” ช่างตีเหล็กเฒ่าจ้องมองเจียงเหออย่างสงสัยและถามออกมาด้วยความประหลาดใจ “สิเอากระทะอันบักเอ้กซำนั่นไปเฮ็ดอิหยัง?” เขาทวนขนาดอีกหลายครั้งเพราะคิดว่าตัวเองฟังผิดไปรึเปล่า และในที่สุดก็แทบจะพูดไม่ออกเมื่อเห็นเจียงเหอพยักหน้า “กระทะกว้าง 15 เมตร… สูสิเอาไปเฮ็ดงัวทั้งโตเ...
