บทที่ 143 – หลบหนี (2)

บทที่ 143 – หลบหนี (2)

บทที่ 143 – หลบหนี (2) ในอีกด้านหนึ่งซูหนิงนำเซี่ยเหวินเยว่ไปที่ถิ่นทุรกันดารของกระดูก ผ่านไปหลายชั่วโมง ในที่สุดทั้งสองก็เดินออกจากถิ่นทุรกันดารที่มีกระดูกและเห็นป่าภูเขาที่หนาแน่น ป่าทึบเต็มไปด้วยกิ่งก้านและใบ แต่กิ่งก้านและใบก็ดำสนิท ไม่มีเสียงลมในป่า ทำให้ดูน่าขนลุกและเงียบสงบเป็นพิเศษ เมื่อรวมก...