บทที่ 48: ฟื้นชีพสามครั้งติด

บทที่ 48: ฟื้นชีพสามครั้งติด

ตูม!

กําปั้นเหมือนกอริลล่าชกหินแข็ง หินแตกทันที

หลี่ซวนมองกําปั้นของเขา และพยักหน้าด้วยความพอใจ

"ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับสกิลพลังแปลกๆในครั้งนี้ มันทำให้ความแข็งแกร่งของเขาได้รับการเพิ่มอย่างมาก ฉันโชคดีจริงๆ"

หลี่ซวนโบกกําปั้นรู้สึกถึงพลังของมัน และพยักหน้า

ด้วยสกิลพลังแปลกๆนี้ พลังการต่อสู้ของเขาจะดีขึ้นอีกครั้งไม่ต้องพูดถึงอสูรอัญเชิญระดับเหล็ดดำขั้นสูง แม้แต่ระดับบรอนซ์เขาก็สามารถสู้ได้

"ต่อไปต้องดูความจํา หวังว่าจะได้รับข้อมูลที่มีประโยชน์"

หลี่ซวนนั่งลง และจิตสำนึกของเขาเหมือนดูการ์ตูน ดูความทรงจําของร่างนี้อย่างต่อเนื่อง

เจ้าของร่างนี้เป็นอสูรที่ดูเหมือนกอริลลาและมีพลังมาก

น่าเสียดายที่อสูรตัวนี้ถูกฆ่าตายเมื่อมันไปท้าทายตัวอื่นในเผ่าเดียวกัน และขาข้างหนึ่งก็ถูกฉีกขาด

"อสูรระดับธรรมดากล้ากลับท้าทายระดับเหล็กดํา ฉันคิดว่าสมองของมันน่าจะมีปัญหา"

หลี่ซวนส่ายหัว การบาดเจ็บของร่างกายนี้รุนแรงมาก แม้ว่าเขาจะใช้การรักษาตัวเองอย่างต่อเนื่อง แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันยากที่จะรักษาให้หาย

แม้ว่าการรักษาตัวเองสามารถรักษาการบาดเจ็บได้มากมาย แต่ก็เป็นไปไม่ได้ชั่วคราวที่จะงอกอวัยวะใหม่

เว้นแต่สกิลการรักษาตัวเองจะเพิ่มขึ้นในระดับที่สูงขึ้นซึ่งอาจเป็นไปได้ที่จะบรรลุระดับการเกิดใหม่จากเศษเนื้อที่เหลือได้

แม้ว่าจะไปถึงระดับสูงมาก แต่ถ้าต้องการรักษาขามันอาจต้องใช้พลังจิตวิญญาณจํานวนมากซึ่งไม่คุ้มค่ากับกําไร

"เพราะเขาสามารถฟื้นชีพได้อีกครั้ง ก็แค่ระเบิดตัวเอง "

หลังจากที่เขาเรียกดูความทรงจําของเขาและยืนยันว่าไม่มีความรู้ที่เป็นประโยชน์ เขาเลือกที่จะระเบิดตัวเองโดยไม่ลังเล

ตูม!

มีเสียงระเบิดดังและตามมาด้วยพื้นสั่นสะเทือน

แม้ว่าคราวนี้เขาจะไม่ได้ใช้ร่างยักษ์แล้วระเบิด แต่พลังของการทําลายตัวเองยังคงน่ากลัวอยู่เล็กน้อยทําให้ต้นไม้รอบข้างหลายต้นล้มลง

แน่นอนว่าหลี่ซวนไม่รู้ทั้งหมดนี้อีกต่อไป และในขณะนี้เขาก็ตกอยู่ในความมืดอีกครั้ง

【ดิ๊ง! คุณตายแล้ว ฟื้นคืนชีพแบบสุ่ม...]

โลกมืดค่อยๆมีแสงสว่าง และแสงแดดที่อบอุ่นสาดส่องมาบนร่างกายอีกครั้งทำให้รู้สึกสะดวกสบายมาก

"คราวนี้อสูรอัญเชิญแบบไหนกัน? มันรู้สึกแปลกๆ"

หลี่ซวนงงงวยเล็กน้อย และเปิดแผงข้อมูลทันทีเพื่อตรวจสอบสถานะ

ดิ๊ง!

ชื่อ: หลี่ซวน, 5199 คะแนนเกียรติยศ

อสูร: อสูรป้องกัน [อสูรธรรมดา]

จิตวิญญาณ: เหล็กดํา

เจ้านาย: ฉินหยู

สกิล: การป้องกัน, พลังแปลกๆ, แช่แข็ง, ปีกลม, การแปลงร่าง, การรักษาตัวเองระดับกลาง, การทําลายตัวเองระดับกลาง, การรักษาระดับกลาง, ลูกไฟระดับกลาง, ออร่ามังกรระดับกลาง, มุมมองของพระเจ้าขั้นสูง, ยักษ์ขั้นสูง, จําลองการสื่อสาร

......

"อสูรป้องกันตัว? สกิลติดตัวคือการป้องกัน? ไม่เลวความสามารถนี้ค่อนข้างน่าสนใจ"

หลี่ซวนค่อนข้างพอใจกับความสามารถในการป้องกันที่เขาเพิ่งได้รับ ความสามารถนี้มีประโยชน์มาก หากเขาอัพเกรดเป็นระดับสูงขึ้นในอนาคต บางทีศัตรูอาจจะไม่สามารถทะลุผ่านการป้องกันของเขาได้

"ฉันตั้งตารอว่ามันจะเป็นอย่างไรหลังจากเลื่อนระดับการป้องกันไปสู่ระดับสูง"

หลี่ซวนกระตือรือร้นที่จะลองพยายามดูความทรงจําของอสูรป้องกัน

"อสูรอัญเชิญที่อายุยืนอีกตัวหนึ่ง ความทรงจําร่ํารวยมากมากกว่าอสูรกอริลลาก่อนหน้านี้หลายเท่า"

หลี่ซวนเรียกดูความทรงจำอย่างรวดเร็วและเมื่อเขาดูไปถึงภาพท้ายๆเขาก็ค่อยๆขมวดคิ้ว

"มันเป็นตุ๊กตาหัวโตสองตัวที่ฆ่าอสูรตัวนี้? ทําไมออร่านี้ถึงคล้ายกับอีแร้งตัวใหญ่มาก่อน"

หลี่ซวนเริ่มจริงจังและรู้สึกนิดๆ ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ตุ๊กตาหัวโตสองตัว และอีแร้งตัวใหญ่ต่างก็แสดงออร่าชั่วร้ายออกมา ตัดสินจากความทรงจําตุ๊กตาหัวใหญ่สองตัวยังสามารถพูดคุย และดูเหมือนว่าจะฉลาดมาก

"ทําไมตุ๊กตาหัวโตสองตัวนี้ถึงวิ่งหนี? อย่างกระวนกระวาย"

หลี่ซวนสับสน และคิดไม่ออกว่าทําไม ในเวลาเดียวกันเขายังค้นพบข้อมูลทางภูมิศาสตร์จํานวนมากจากร่างปัจจุบัน

"พื้นที่ที่ฉันอยู่ตอนนี้เป็นพื้นที่ของอสูรอัญเชิญธรรมดา

ที่แข็งแกร่งที่สุดคือนกยูงไฟความแข็งแรงของมันไม่สามารถหยั่งรู้ได้ และมันเกิดมาพร้อมกับสายเลือดบางชนิด มันเป็นเจ้าแห่งพื้นที่ 99 นั่นคือพื้นที่นี้

ดูเหมือว่าโลกของอสูรอัญเชิญจะถูกแบ่งออกเป็นภูมิภาค มันกลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิด ทิศทางของตุ๊กตาหัวใหญ่สองตัวที่วิ่งไปคือเขตที่ 98 ฉันจะไปดูดีไหม? "

หลี่ซวนรู้สึกแปลกๆ และอยากจะคิดให้ออก แต่หลังจากคิดดูแล้ว ก็ปล่อยมันไป ถ้าเขามีความแข็งแกร่งปัญหาที่เหลือก็เป็นเรื่องเล็กน้อย

ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจมากเกินไป แต่หลังจากเรียกดูความทรงจําเขาก็คิดว่าจะไปหาฉินหยูดีไหม

"ฉินหยูยังไม่ได้เรียกหา และฉันก็ยังสามารถเกิดใหม่ได้อีกครั้งหนึ่ง ความอ่อนเพลียของจิตวิญญาณยังไม่รุนแรงเท่าไหร่ อีกทีดีไหม?"

หลี่ซวนรู้สึกกระตือรือร้นเพราะสกิลพลังแปลกๆทําให้เขาโลภมากขึ้นเรื่อย ๆ และเขาต้องการเกิดใหม่อีกครั้งเพื่อให้ได้ความสามารถมากขึ้น

"ถ้าอย่างนั้นก็ทําต่อไป มันจะดีกว่าถ้าได้กลายเป็นแมวในครั้งต่อไป เพราะหลังจากการฟื้นชีพครั้งต่อไปจิตวิญญาณของฉันจะถึงขีด จํากัด ของมัน และฉันจะต้องอยู่เคียงข้างฉินหยู ไปอีกนาน"

หลี่ซวนพึมพํา และใช้การทําลายตัวเองอีกครั้ง

ตูม!

หลี่ซวนตกอยู่ในความมืด

【ดิ๊ง! คุณตายแล้ว ฟื้นคืนชีพแบบสุ่ม...]

แสงเข้ามาในตา และรังที่เต็มไปด้วยเศษไม้เล็ก ๆ ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

"นี่คือโพรงในต้นไม้? อะไรนะ ฉันได้กลายเป็นแมวจริงๆ!"

หลี่ซวนยกอุ้งเท้าเล็กของเขาขึ้น มองดูด้วยความรู้สึกประหลาดใจมาก

เขาเพิ่งพูดลอยๆ ก่อนหน้านี้ว่าเขาต้องการเป็นแมว แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เป็นแมวจริงๆ

"เป็นไปได้ไหมว่าจิตสํานึกของฉันมีบทบาทชี้นําบางอย่าง? ถ้าสามารถเป็นแมวได้แล้วงั้นถ้าฉันเป็นมนุษย์ล่ะ"

ดวงตาของหลี่ซวนสว่างไสว เขากระตือรือร้นที่จะลอง แต่จิตวิญญาณของเขาเหนื่อยล้าเกินกว่าที่จะฟื้นชีพอีกครั้ง

แม้ว่าจะฝืนฟื้นชีพอีกครั้ง มันก็เหนือยเกินจะทนไหวและพลังจิตวิญญาณอาจจะรองรับสกิลใหม่นั้นไม่ได้จะยิ่งน่าหดหู่เข้าไปอีก

"ช่างมันเถอะ ค่อยไว้โอกาสหน้า มาเริ่มกันเลย!"

หลี่ซวนส่ายหัว และพยายามสื่อสารกับฉินหยูในใจ ในฐานะที่เป็นอสูรอัญเชิญที่ทำสัญญากับฉินหยู เขาจึงสามารถสื่อสารได้นิดหน่อย

ในทันทีที่เขาสื่อสารฉินหยูก็เริ่มอัญเชิญเขา

"ต้องแปลงร่างก่อน แม้ว่าตอนนี้จะเป็นแมวอยู่แล้วแต่แมวปีกลมยังดูดีกว่า"

หลี่ซวนเปิดใช้สกิลแปลงร่างของเขา และกลายเป็นแมวปีกลมอีกครั้ง

วินาทีถัดมา

อาเรย์อัญเชิญเริ่มสว่างไสว และหลี่ซวนก็หายไปทันที

"พี่หลี่ซวน ฉันคิดถึงพี่มาก ดูซิ ฉันมีของขวัญให้พี่"

หลังจากถูกอัญเชิญไปยังโลกของฉินหยู หลี่ซวนที่ยังคงอยู่ในแสงสีขาว ก็รู้สึกว่าเขาถูกหยิบขึ้นมาและกลิ่นที่คุ้นเคยก็เข้าจมูกของเขา

แม้ไม่จําเป็นต้องมองหลี่ซวนก็รู้ว่าเป็นฉินหยูที่กําลังกอดเขา เพราะกลิ่นและเสียงที่คุ้นเคยเขาสามารถจําได้ง่าย