ตอนที่แล้วMMORPG : ตอนที่ 48 ซื้อขายแลกเปลี่ยน (1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปMMORPG : ตอนที่ 50 ดาบสลักมังกรสมุทร

MMORPG : ตอนที่ 49 ซื้อขายแลกเปลี่ยน (2)


เข็มขัดแฟนท่อม?

ต้องการ เข็มขัดแฟนท่อม ราคา 80,000 เหรียญทองงั้นหรือไม่?

เหตุใดไม่ขอฟรีไปเลยเล่า?

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ รวมถึง ตาเฒ่า อู๋หลิน รู้สึกทื่อกับการแสดงออกของ ฉินลั่วเฉิง

“ฮ่าฮ่า”

อู๋หลิน ได้หัวเราะออกมาอย่างโกรธจัด“เจ้าต้องการ เข็มขัดแฟนท่อม นี้งั้นหรือไม่ ไม่มีทาง!”

เห็นได้ชัดว่า ตาเฒ่าอู๋หลิน คิดว่า ฉินลั่วเฉิง ไม่มีปัญญาจ่ายได้

“เจ้าผียาจกผู้น่าสงสาร เจ้าไม่มีแม้แต่เหรียญทองในการซื้อขาย คิดจะโลภสมบัติของ เหลาจื้อ งั้นหรือไม่? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร คิดหรือว่าแค่เจ้าสนิทกับ พี่ หวางเหลาเหมิน นิดหน่อย ข้าก็จะมองข้ามเรื่องซื้อขายไป?”

ฉินลั่วเฉิง ได้ก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว และ หลบเลี่ยง น้ำลายที่พุ่งมาใส่ใบหน้าเขา

“เข้าใจผิดแล้ว”

“ความปราถนาดีของคุณผมจะกล้าทำตัวหยาบคายเช่นนั้นได้อย่างไร?”

“สำหรับเรื่องธุรกิจ อย่าได้พูดถึงคำว่ามิตรภาพ มีเพียงแค่ว่าซื้อหรือไม่ซื้อเท่านั้น!”

“ในเมื่อผมกล้าที่จะพูดออกไปแบบนั้น แน่นอนว่าผมจะซื้อตามราคาที่คุณตั้งเอาไว้เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงของ หัวหน้าหมู่บ้านหวางเหล่าเหมิน ที่แนะนำผมมา”

มุมปากของ อู๋หลิน ได้กระตุก ใบหน้าของเขา ได้กลายเป็นสับสนเล็กน้อยและมองไปที่ ฉินลั่วเฉิง“โอ้ ข้าล่ะอยากจะรู้นักว่าเจ้าจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อของเหลาจื้อ!”

“อย่าหาว่าข้าไม่เห็นแก่หน้าพี่หวางเหล่าเหมิน เอาเป็นว่าข้าจะยกเว้นให้ และ ให้เวลาเจ้า 1 ชั่วโมงในการเตรียมเงิน!”

“จำเอาไว้ว่าเจ้ามีโอกาสเพียงครั้งเดียว”

“อีกอย่าง ข้ากำลังจะเข้าสู่ความสันโดษและไม่ออกมาในระยะเวลาอันสั้น หลังจากที่ข้าไปแล้ว เจ้าก็คงจะออกจากหมู่บ้านนี้ไปแล้ว ดังนั้น พวกเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีกในชีวิตนี้”

“กล่าวอีกนัยนึงก็คือ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้า หากเจ้าต้องการลูกรักของเหลาจื้อ ก็แค่ซื้อมัน ตราบใดที่เจ้ามีเงินเพียงพอหรือดวงตาหมาป่า ไม่สำคัญว่าเจ้าจะเอาลูกรักของเหลาจื้อไปทั้งหมดหรือไม่เพราะข้าไม่สนใจ”

โอกาสสุดท้าย?

ฉินลั่วเฉิง ได้สูดลมหายใจเข้าลึก

โชคดีที่ยังมีเวลาเตรียมตัวอีกหนึ่งชั่วโมง

“พี่ยาถู๋!”

แม้จะไม่ได้กล่าวคำใดเพิ่มเติม ACTO ที่ชาญฉลาดก็เข้าใจได้ในทันที

เขารีบเข้ากลุ่มแชทอย่างรวดเร็ว

“สมาชิกกิลด์แอคคอร์ดทุกคนวางทุกสิ่งที่กำลังทำตอนนี้ก่อนและไปหาซื้อดวงตาหมาป่ามาให้ได้มากที่สุด”

ACTO ได้กล่าวอย่างเคร่งขรึม“เอาล่ะ ฉันจัดการให้สมาชิกกิลด์แอคคอร์ดทุกคนไปหาซื้อดวงตาหมาป่ามาให้ได้มากที่สุดแล้ว!”

“ขอบคุณ!”

ฉินลั่วเฉิง ได้พยักหน้า“เมื่อถึงเวลา ผมจะตอบแทนกิลด์แอคคอร์ทอย่างแน่นอน”

ฉินลั่วเฉิง ย่อมไม่ตระหนี่ เมื่อเห็น ACTO พยายามอย่างหนัก

สิ่งเหล่านี้คือสมบัติ อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งที่ไม่มีวันปรากฏขึ้นในมือของผู้เล่นในปัจจุบัน

ถ้าเป็นไปได้ ฉินลั่วเฉิง ก็ต้องการที่จะผูกขาดมัน

แต่นี่ไม่ใช่การกระทำที่ฉลาด

เพราะท้ายที่สุด ก็เป็น กิลด์แอคคอร์ด ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการได้รับดวงตาหมาป่ามา

ดังนั้นการโลภที่จะกินคนเดียวคงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก พวกเขาควรให้ความร่วมมือที่เกิดการ WIN-WIN กันทั้งสองฝ่ายดีกว่า

“น้องชายเสียงวิญญาณร่ำไห้ เวลาเล่นเกมของฉันใกล้จะหมดลงแล้ว ดังนั้น ฉันจะให้ เฟิงซิง จัดการธุระให้นายต่อหลังจากนี้”

ACTO ได้กล่าวออกมา“อีกอย่าง หลังจากที่ฉันออฟไลน์ ฉันจะให้ สมาชิกแอคคอร์ดทุกคนพยายามมองหาและรวบรวมดวงตาหมาป่ามาให้ได้มากสุด!”

“ขอบคุณ!”

ฉินลั่วเฉิง ได้พยักหน้าแสดงความเข้าใจ

“เอาล่ะ มาแลกเปลี่ยนกันก่อนเถอะ ดวงตาหมาป่า 8 ล้านดวงที่รวบรวมมาได้ ฉันจะมอบให้นายก่อนล่ะกัน!”

“อืม!”

อย่างไรก็ตาม…

“ติ๊ง โปรดทราบ กระเป๋าของคุณเต็มแล้ว!”

อึก!

ฉินลั่วเฉิง รู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วครู่นึง

มันจุได้มากขนาดไหนกัน?

น้อยกว่า 200,000 และ ไม่เหลือที่ว่างภายในแล้ว

ในขั้นต้น ดวงตาหมาป่า ค่อนข้างมีน้ำหนักน้อย และ พื้นที่กระเป็าเป้เริ่มต้นของผู้เล่นมีเพียง 50 ช่องเท่านั้น แต่ถึงกระนั้น ก็สามารถติดตั้งดวงตาหมาป่าได้สูงสุดเพียงแค่ 5,000 ดวง

แต่หลังจากอัปเดตระบบ วัสดุที่เป็นขยะ เช่น ดวงตาหมาป่า เขาวัว โดยพื้นฐานแล้ว สิ่งเหล่านี้ค่อนข้างไร้ประโยชน์และขายได้ในราคาที่น้อย ดังนั้น มันจึงได้ลดน้ำหนักลง จากเดิม เก็บได้เก็บได้เพียง 100 ชิ้นต่อชุด ก็เพิ่มขึ้นเป็น 1,000 ชิ้นต่อชุด 10,000 ชิ้นต่อชุด ในครั้งเดียว

นี่ถือเป็นการลดประสิทธิภาพการใช้งานพื้นที่ภายในกระเป๋า

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร กระเป๋าเป้ ของ ฉินลั่วเฉิง ก็บรรจุได้ไม่เยอะมากนัก เพราะเขามีของอื่น ๆ อยู่อีก ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถรับดวงตาหมาป่า 8 ล้านดวงได้ในทีเดียว

“อาจารยอู๋ กระเป๋าเป้ของเรามีพื้นที่จำกัด ขอแบ่งชำระได้หรือไม่?”

ฉินลั่วเฉิง ได้กล่าวถามอย่างระวัง เพราะกลัวคำว่า ‘ไม่’ จากปากของ อู๋หลิน

“โอ้!”

เห็นได้ชัดว่า อู๋หลิน ไม่ได้เก็บเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้มาไว้ในใจของเขา อีกทั้งเขาไม่เชื่อว่า ฉินลั่วเฉิง จะมีเงิน 80,000 เหรียญทอง หรือดวงตาหมาป่า 8 ล้วนดวง ดังนั้นเขาจึงตอบกลับโดยไม่ลังเล“ได้แน่นอน มาดูกันว่าเจ้าจะสร้างความประหลาดใจอะไรให้เหลาจื้อกันแน่!”

“ตกลง!”

ฉินลั่วเฉิง ได้ยิ้มออกมาในทันที

ความเย่อหยิ่งสมควรได้รับการชดใช้

เมื่อก่อน ราชินีเงือก ก็เป็นแบบนี้

เช่นเดียวกับ อู๋หลิน

บางทีจากความรู้สึกของ อู๋หลิน เขาก็ไม่ได้ผิดอะไร

แต่เขาประเมิน ฉินลั่วเฉิง ต่ำไป

พูดให้ถูกก็คือ เขาประเมินผู้เล่นต่ำไป

โดยพื้นฐานแล้ว ไม่ว่าจะเหรียญทอง เหรียญเงิน หรือเหรียญทองแดง ล้วนถูกแบ่งออกเป็นหลายส่วน

เงินอาจจะหาได้ยากเพราะมันค่อนข้างมีมูลค่าทางการใช้งาน

แต่ทว่า สำหรับดวงตาหมาป่านั้นต่างกัน อีกทั้ง ผู้เล่นในประเทศจีนยังมีมากกว่าหลายร้อยล้านคน และ ดวงตาหมาป่า เหล่านี้ก็ค่อนข้างดรอบง่าย ดังนั้นผลลัพธ์ทั้งหมดคือ?

นอกเหนือจากนั้นทางระบบยังได้เปลี่ยนจากระบบชุดเดิมที่สะสมได้ 100 เป็นระบบชุด 10,000 ชิ้นต่อชุด

หาก ตาเฒ่าอู๋หลิน กล้าที่จะเรียกเปลี่ยนดวงตาหมาป่า 100 ดวงเป็นเงิน 1 เหรียญทองตริง ๆ เกรงว่าเขาคงจะต้องล้มละลายอย่างไม่ต้องสงสัย

แน่นอนว่า เหตุผลที่ อู๋หลิน มีความมั่นใจในตัวเอง ก็ยังมีอีกเหตุผลนึง

ภายในระยะเวลา 1 ชั่วโมง ฉินลั่วเฉิง จะมองหาดวงตาหมาป่าได้มากขนาดไหนกัน

น่าเสียดาย ที่ระบบทางความคิดระหว่าง NPC กับ ผู้เล่นนั้นต่างกัน

ในโลกสมัยใหม่ มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย เช่น การซื้อของออนไลน์

การซื้อสินค้าจากทั่วทุกมุมโลกโดยที่ไม่ต้องก้าวขาออกจากบ้าน

สินค้าที่ต้องการจะมาส่งถึงหน้าประตูโดยอัตโนมัติ

และนี่คือสิ่งที่ ตาเฒ่า อู๋หลิน ไม่มีวันเข้าใจ

เขาเชื่อมั่นว่าตนเองคิดถูก

ในโลกเสมือนจริงเช่นนี้ ไม่มีระบบการช็อปปิ้งออนไลน์ มีเพียง แพลตฟอร์มการซื้อขายเสมือนจริงเท่านั้น

อีกทั้ง แพลตฟอร์มการซื้อขายเสมือนจริง ก็ค่อนข้างโหดเหี้ยมกว่า การช็อปปิ้งออนไลน์เป็นอย่างมาก

หลังจากชำระเงินของจะส่งมาให้ภายในหนึ่งวินาที

สิ่งนี้สามารถกดรับได้ตลอดและเข้าสู่กระเป๋าเป้โดยตรง

นี่มันค่อนข้างสะดวกเกินไป

“ติ๊ง คุณกำลังอู๋หลินกำลังทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนกัน!”

ปัจจุบัน กระเป๋าเป้ของเขาว่างเพียงแค่ 18 ช่อง!

“ติ๊ง ทำธุรกรรมสำเร็จ คุณได้สูญเสียดวงตาหมาป่าไป 180,000 ดวง

1 การซื้อขาย เท่ากับดวงตาหมาป่า 180,000 ดวง

“นี่…”

อู๋หลิน รู้สึกตกตะลึง

เขารู้สึกสับสน

เขากำลังเห็นอะไร?

เขากำลังเห็นดวงตาหมาป่าของ ฉินลั่วเฉิง ในจำนวนที่มากถึงหลักแสนและอีกฝ่ายกำลังแลกเปลี่ยนกับเขาอย่างไม่รู้จบ

หลังจากแลกเปลี่ยนกับเขาเสร็จอีกฝ่ายก็หันไปหาคนถือโล่ที่อยู่ข้างหลังและหันมาแลกเปลี่ยนกับเขา…

ครั้งแล้วครั้งเล่า

วนไปวนมา

“การทำธุรกรรมประสบความสำเร็จ!”

“การทำธุรกรรมประสบความสำเร็จ!”

“การทำธุรกรรมประสบความสำเร็จ!”

“...”

รวมทั้งหมด 45 รายการ!

ดวงตาหมาป่า 8 ล้านดวง ไม่มากหรือไม่น้อยเกินไป

อู๋หลิน ได้จ้องมองไปที่ ปีศาจน้อยด้านหน้าอย่างโง่เขลา สีหน้าของเขาได้กลายเป็นปั้นยากราวกับว่าความดันโลหิตของเขากำลังพุ่งสูงขึ้น ดวงตาของเขาได้กลายเป็นสับสนและแทบจะเป็นลม

“นี่ข้าพลาดงั้นหรือไม่?”

เขาได้แสดงสีหน้าไม่สู้ดีนักในเวลานี้

ราวกับว่าเขาได้ทำผิดพลาดอะไรบางอย่างไป

ทว่า เขาก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ทำได้เพียงส่งมอบ ของรักของหวง ชิ้นนี้ ให้กับ ฉินลั่วเฉิง ไปอย่างง่ายดาย

“ว้าวสวยจังเลย!”มู่มู่ รู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก เธอไม่สามารถละสายตาจากเข็มขัดแฟนท่อมได้“ฉันก็ต้องการมันเช่นเดียวกัน”

อย่าว่าแต่ มู่มู่ เลย แม้แต่ ฉิงซี สาวงามหน้าน้ำแข็ง ก็ยังไม่อาจละสายตาไปจากของชิ้นนี้ได้

เฟิงซิง ก็เช่นเดียวกัน

ACTO ก็ไม่มีข้อยกเว้น

อันที่จริง เข็มขัดแฟนท่อม ค่อนข้างมีเสน่ห์ดึงดูด และ สีสันที่งดงาม มากทีเดียว นอกจากนี้ยังมีแสงสว่างที่ส่องประกายให้ความรู้สึกที่ดีเป็นอย่างมาก

ควบคู่ไปกับประสิทธิภาพที่น่าสะพรึงกลัวของสมบัติชิ้นนี้ แม้แต่ผู้เล่นไก่อ่อนที่สวมใส่มันก็ยังสามารถเอาชนะผู้เล่นระดับสูงได้

นอกจากนั้นยังมีเสน่ห์และความงามในแบบของมัน ใครบ้างจะไม่ชื่นชอบของชิ้นนี้?

“อะแฮ่ม!”

เผชิญหน้ากับสายตาร้อนแรงของทุกคน ฉินลั่วเฉิง รู้สึกประหม่าเล็กน้อย โดยเฉพาะ สายตาร้อนแรงของ มู่มู่ ที่แทบจะเผาไหม้ออกมาได้ในเวลานี้ มันช่างยากที่จะต้านทานจริง ๆ

แต่ทว่า…

เขาก็ไม่ได้ลังเลที่จะสวม เข็มขัดแฟนท่อม!

ทันใดนั้น เข็มขัดสีสันสวยงามก็ปรากฏขึ้นที่เอวของเขา ความสามารถและความเปล่งประกายได้ปรากฏขึ้นบนรูปลักษณ์ตัวละครของเขาในทันที

สุดยอด!

อย่างไรก็ตาม…

ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้หมดเพียงเท่านั้น

เพราะสายตาทุกคู่ที่จ้องมองมาที่เขากลับรุนแรงมากกว่าเดิมอีก

โดยเฉพาะสายตาของทั้งสี่คนที่จับจ้องไปที่ เข็มขัดแฟนท่อม ตาไม่กระพริบ

ถ้าเพียงแค่ ฉิงซี และ มู่มู่ ก็คงไม่เป็นไร อย่างไรก็ตาม กลับมีชายร่างใหญ่อย่าง เฟิงซิง และ ยาถู๋ ร่วมจ้องมองด้วย

สิ่งนี้ทำให้ ฉินลั่วเฉิง รู้สึกลำบากใจกว่าเดิม

แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้

“อะแฮ่ม…”

ฉินลั่วเฉิง ได้ไออีกครั้ง จากนั้น เขาก็ยกมุมปากขึ้นมาและยิ้มแห้ง ๆ“ฉันยังมีอุปกรณ์อีก 2 ชิ้นที่ยังไม่ได้ตรวจสอบ จะมาดูดัวยกันมั้ย?”

หลังจากพูดจบ โดยไม่คำนึงถึงอะไร ฉินลั่วเฉิง ก็ตกลง แบ่งปันข้อมูล อุปกรณ์ระดับมหากาพย์ที่เขาได้รับมาอีก 2 ชิ้นในทันที—

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด