ตอนที่ 5 - การฆ่าซอมบี้ที่รวดเร็ว, หีบสมบัติทองแดง! (แก้ไข (1))

บทที่ 5: การฆ่าซอมบี้ที่รวดเร็ว, หีบสมบัติทองแดง!

"เสียงปืน?"

มองดูข้อความที่เลื่อนผ่านอย่างรวดเร็วในช่อง

ประโยคนั้นพึ่งพิมพ์มาได้ไม่นาน พวกเขาตกใจที่ได้ยินมัน แต่คนอื่นๆ ก็ไม่ได้สนใจคำพูดพวกนั้นมากนัก

มีเพียงสองอย่างเท่านั้น พวกเขาให้ความสำคัญอย่างมากกับคำว่า "กระสุนปืน"

คำพูดพวกนี้จะออกมาเป็นบางครั้ง

เขาไล่เปิดดูสองสามร้อยหน้าติดต่อกัน ไม่มีคำน่าสนใจอื่นๆ มีแค่คนสองคนเท่านั้นที่ถามถึง 'เสียงปืน' อย่างต่อเนื่อง

ในไม่ช้าเขาก็พบแหล่งที่มาแล้ว

เมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงที่แล้ว

เมื่อคิดย้อนกลับไปอย่างรอบคอบก็เป็นช่วงเวลาที่เขายิงซอมบี้เช่นกัน

[จางเหลียง - คุณล้อเล่นเหรอ? มีคนยิงจากด้านข้างของฉัน แม้จะไกลแต่ได้ยินเสียงปืน!!!]

[หลิวซินหยู - คุณมีอาการประสาทหลอนหรือไม่? มีความคิดเห็นมากมายในช่องแชทโลก อาวุธที่ดีที่สุดในตอนนี้คือหน้าไม้และมาจากคนที่เสี่ยงชีวิตเพื่อหาหีบสมบัติมา]

[เจิ้งจิงเจ๋อ - มันเป็นความจริง ฉันได้ยินมันด้วย พี่จางเหลียง คุณอยู่ที่ไหน เราอาจจะใกล้กันมาก]

[จางเหลียง - ฉันอยู่ในป่า ไม่มีชื่อสถานที่รอบๆ นี้ ฉันไม่รู้อะไรเลย แล้วคุณล่ะ?]

[เจิ้งจิงเจ๋อ - ฉันอยู่ที่สุสานริมแม่น้ำ...]

...

"ป่ากับริมแม่น้ำ..."

หลินเย่หรี่ตาลง

คีย์เวิร์ดไม่กี่คำนี้ทำให้เขามั่นใจมากขึ้นว่าเสียงปืนที่จางเหลียงและเจิ้งจิงเจ๋อได้ยินมาจากเขา

ไปทางทิศตะวันออกในตำแหน่งของเขาคือป่าและหลายร้อยเมตรจากทางเข้าของเขาคือเสียงน้ำจากแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว

อีกฝ่ายได้ยินเสียงปืนจึงควรอยู่ภายในระยะหนึ่งพันเมตร

"ฉันหวังว่าเราจะสามารถอยู่ร่วมกันได้"

หลินเย่พึมพำ

เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาอ่านนิยายมากเกินไปในยุคหลังหรือเปล่า แต่เมื่อเป็นเรื่องแปลกสำหรับคนแปลกหน้า เขามักมีอาการหวาดระแวงอยู่เสมอ

ในตอนนี้ คนงานพื้นเมืองที่ออกไปสำรวจบริเวณโดยรอบได้กลับมาแล้ว

อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างผิดปกติกับพวกเขา บางคนได้รับบาดเจ็บและมีคนตายด้วย

"เกิดอะไรขึ้น?" หลินเย่ขมวดคิ้ว

"นายท่าน เราพบหีบสมบัติทองแดงแล้ว เราต้องการนำมันกลับมาให้ท่าน แต่เราไม่ได้คาดหวังว่าซอมบี้สวิฟท์ที่ทรงพลังจะซ่อนตัวอยู่ที่นั่น ความเร็วและความแข็งแกร่งของมันสูงมาก พวกเราสิบคนสัมผัสมันไม่ได้เลย แต่มันฆ่าเพื่อนของเราสามคนได้อย่างง่ายดาย" คนงานพื้นเมืองกล่าวอย่างเศร้าโศก

"ซอมบี้ที่มีความว่องไว?"

หลินเย่เคาะนิ้วลงบนโต๊ะไม้ของบังเกอร์ จากรายงานของคนงานพื้นเมือง เขาสามารถสรุปได้ว่านี่ควรเป็นซอมบี้ระดับที่สูงกว่าซอมบี้หน้าสุสานอย่างแน่นอน

ความเร็วและความแข็งแกร่งที่เหนือคนธรรมดา

ไม่แปลกใจเลย มันเหมือนกับเจ้านายที่ปกป้องสมบัติของมันในเกม

ปัจจุบันหีบสมบัติส่วนใหญ่ที่ได้รับในช่องแชทโลกเป็นหีบไม้จันทน์ พวกมันทั้งหมดน่าจะเป็นเพียงระดับเริ่มต้น

อาจจะเป็นเพราะซอมบี้ธรรมดาทั้งหมดภายในระยะสองร้อยเมตรถูกฆ่าหมด หีบสมบัติทองแดงจึงจะกำเนิดขึ้น

"อีกอย่างหนึ่งครับนายท่าน"

คนงานพื้นเมืองอีกคนหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองเขา หลังจากได้รับการอนุมัติจากหลินเย่เขาพูดด้วยเสียงต่ำ "เดิมที เราไม่ได้ทำให้เกิดเสียงเพื่อให้ซอมบี้สวิฟท์รู้ตัวเลย จึงมีโอกาสสูงที่จะขโมยหีบสมบัติมา แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นตรงนั้น ราชาอีกคนปรากฏตัว จากนั้นเขาขว้างก้อนหินใส่เราทำให้ซอมบี้สวิฟท์ได้ยินเสียงและโจมตีเรา"

"ท่านราชาอื่น? คุณหมายถึงมนุษย์อย่างฉันงั้นหรอ?" ทันใดนั้นเสียงของหลินเย่ก็ดังขึ้น

"ใช่ ท่านราชา ออร่าวิญญาณของคุณแตกต่างไปจากของเราอย่างสิ้นเชิง ฉันรู้ได้ทันที เมื่อเห็นคนนั้น.." คนงานพื้นเมืองตอบอย่างหนักแน่น

"พวกมันกล้าดียังไง! ฉวยโอกาสจากฉันและขโมยหีบสมบัติของฉันไป!" หลินเย่รู้สึกไม่พอใจ

เขาจินตนาการว่าอีกฝ่ายออกจากสุสานได้เพราะเขาฆ่าซอมบี้ที่อยู่รอบนอกแล้ว

ไม่เพียง ไม่ขอบคุณเขา แต่ยังตอบแทนความเมตตาของเขาด้วยความอกตัญญูอีกด้วย นี้เป็นที่สิ่งที่ยอมรับไม่ได้

"ตอนนี้ยังจำเขาได้ไหม" หลินเย่ยืนขึ้นและพูดอย่างเย็นชา

"ฉันจำได้ ต่อให้กลายเป็นเถ้าถ่าน ฉันก็ยังจำได้"

คนงานพื้นเมืองพยักหน้าอย่างรุนแรง พวกเขายังมีชีวิตด้วยเลือดและเนื้อ พวกเขายังโกรธที่สหายของพวกเขาถูกฆ่าตาย

เมื่อเห็นว่าเจ้านายของพวกเขามีความตั้งใจที่จะล้างแค้นให้พวกเขา ดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น

"นอกจากผู้ที่กำลังสร้างค่ายทหาร ทุกคนจงนำอาวุธของคุณมา เจ้านายของคุณจะล้างแค้นให้คุณเอง!"

หลินเย่นำ Desert Eagle ออกมา เขายังเหลือกระสุนอีก 43 นัด

ไม่ว่าจะเป็นซอมบี้สวิฟท์ หรือมนุษย์ขยะ กระสุนของเขาก็มีมากเกินพอ

"ท่านราชาของเราจงเจริญ!" กลุ่มคนงานพื้นเมืองตะโกนขึ้นพร้อมกัน

"นำทางไป" หลินเย่กล่าว

ด้วยเหตุนี้ ผู้คนมากกว่าสองร้อยคนออกจากสุสานไปแบบน่าเกรงขาม...

แม้ว่าพลังการต่อสู้ของคนงานพื้นเมืองจะต่ำและสามคนอาจจะไม่สามารถเอาชนะซอมบี้ได้ แต่พวกเขาก็ยังดูแข็งแกร่งและสง่างามเสมอ

หลินเย่เดินท่ามกลางร่างต่างๆ ด้วยความมั่นใจ

ไม่กี่นาทีต่อมา พวกเขาก็มาถึงหีบสมบัติทองแดง

นอกจากศพคนงานพื้นเมืองสามคนบนพื้นแล้ว ยังมีซอมบี้ตัวสูงและแข็งแรงอีกด้วย

ตามที่คาดไว้ ซอมบี้ตัวนี้แข็งแกร่งที่สุดในบริเวณนี้ - ซอมบี้สวิฟท์

ในตอนนี้ มันกำลังก้มตัวลงกัดอะไรสักอย่างอยู่นั้นคือชายหนุ่มคนหนึ่ง....

"ช่วย... ช่วยฉันด้วย!"

คนนั้นยังมีชีวิตอยู่ ดวงตาที่แดงก่ำของเขามองมาทางหลินเย่ราวกับว่าเขาเห็นลำแสงแห่งความหวัง เขาตะโกนเสียงดัง

อย่างไรก็ตาม ซอมบี้กำลังกัดคอของเขาอย่างรวดเร็ว ฆ่าเขาภายในเวลาไม่กี่วินาที

"นายท่าน นี่เขาเอง!" คนงานพื้นเมืองที่อยู่ข้างหลังเขาพูด

"ฉันเห็น" หลินเย่พยักหน้า

หีบสมบัติทองสัมฤทธิ์ตกลงมาที่เท้าของชายหนุ่ม

เห็นได้ชัดว่าหลังจากวางแผนฆ่าคนงานพื้นเมืองแล้ว เขาต้องการขโมยหีบสมบัติทองสัมฤทธิ์อันนี้

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือซอมบี้สวิฟท์ เลิกไล่ตามคนงานพื้นเมืองและมาฆ่าเขาแทน

"คำราม - -"

ในตอนนี้ ซอมบี้ที่ทรงพลังหันกลับมาและจ้องมาที่หลินเย่ด้วยใบหน้าที่ดุร้าย มันคำรามและพุ่งไปข้างหน้าโดยไม่กลัวคนงานพื้นเมืองเลย

"นายท่าน..."

คนงานคนหนึ่งรู้สึกกลัวเล็กน้อยและเตือนว่า "ซอมบี้สวิฟท์ถือเป็นซอมบี้ระดับ 2 แล้ว มันแพร่ระบาดได้ไวมาก หากคุณถูกเขาข่วน คุณอาจได้รับพิษจากมัน"

"ถอยออกมา!"

หลินเย่ไม่กลัว หลังจากฆ่าซอมบี้ไปหลายสิบตัว เขาก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ

เขายก Desert Eagle และเล็งไปที่หน้าผากของซอมบี้สวิฟท์

ปัง ปัง ปัง

เขายิงสามนัดติดต่อกัน

-70 HP!

"เร็วอะไรปานนี้!"

หลินเย่แอบเมมปากของเขาเล็กน้อย การเป็นนักแม่นปืนของเขาถือว่าไม่ค่อยดีมาก

แต่ในระยะใกล้ขนาดนี้ สองในสามนัดนั้นก็ไม่ควรพลาด แม้ว่าจะไม่ใช่การยิงเข้าที่หัวก็ตาม

"คำราม!"

ซอมบี้สวิฟท์ นั้นดุร้ายอย่างยิ่ง หลังจากถูกยิง มันแค่เขย่าตัวและกระทืบพื้นก่อนจะที่จะพุ่งไปที่คนงานพื้นเมืองในแถวนั้น คนงานพื้นเมืองหลายคนหลบไม่ทันและถูกผลักลงไปที่พื้นทันที

มันอ้าปากค้าง! ฟันที่แหลมคมกัดเข้าที่คอของคนงานพื้นเมืองทันที

"ไอ้เวร!"

หลินเย่โกรธที่มันฆ่าคนงานพื้นเมืองของเขาต่อหน้าเขา เขายิงอีกสี่นัดทันที มันทำให้มือเขาชาจากแรงถีบของปืน

ครั้งนี้ เนื่องจากเขามีคนงานพื้นเมืองมาเป็นตัวล่อ อัตราการโจมตีจึงเพิ่มขึ้นอย่างมากและสามารถระเบิดหัวของซอมบี้สวิฟท์ได้ง่าย

แม้ว่าเขาจะฆ่าซอมบี้ที่ดุร้ายที่สุดตัวนี้แล้ว แต่หลินเย่ก็ยังรู้สึกพ่ายแพ้เล็กน้อย

เขารู้สึกตัวเองไร้ประโยชน์เกินไป มีคนตายทั้งๆ ที่เขามีปืน

"ศพซอมบี้พวกนี้จะถูกแปลงในสุสาน ส่วนศพอื่นๆ จะถูกเผา ฉันเชื่อว่าต่อให้เขาตายก็คงจะไม่อยากแปลงร่างเป็นซอมบี้"

หลินเย่โบกมืออย่างท้อแท้ ขณะที่คนงานคนที่หนึ่งและคนอื่นๆ กำลังจัดการกับศพ เขาก็เดินตรงไปที่หีบสมบัติทองสัมฤทธิ์

การตายของคนงานพื้นเมืองนี้เป็นเครื่องเตือนใจสำหรับเขา

หากพลังการต่อสู้ของเขาอ่อนแอ เขาจะต้องหาหีบสมบัติเพื่อชดเชยมัน

ตราบใดที่เขาสามารถบดขยี้ซอมบี้ได้ในระยะปัจจุบัน เขาสามารถลดการสูญเสียจากการต่อสู้ได้อย่างมาก

เพื่อให้ได้บางสิ่งที่เรียกว่าบัคอย่างรางวัลร้อยเท่าจากระบบ เขาต้องการมากกว่าแค่เอาตัวรอด เขาต้องการที่จะบรรลุชัยชนะที่สมบูรณ์แบบ !!

นิ้วของเขาสัมผัสหีบสมบัติและเปิดมันออกทันที