บทที่ 93 กล้าดียังไงมารังแกลูกสาวของฉัน?
เมื่อสบเข้ากับดวงตากลมโตใสกระจ่างของเด็กหญิงตัวน้อย หานซือเหย่ก็รู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูก และใบหน้าเล็กๆที่หล่อเหลาของเขาก็แดงระเรื่อ เมื่อพี่เลี้ยงที่ยืนอยู่ข้างๆเห็นแบบนั้น เธอก็ยิ้มแล้วพูดว่า “นายน้อย น้องสาวเรียกคุณว่าพี่ชายแล้วคุณอยากจะให้ของขวัญกับเธอไหม? และมันต้องไม่ใช่แมลงจะดีมาก อืม…เอาเป็น...
