MMORPG : ตอนที่ 27 ปีศาจนิรนาม

“เหล่ยห่าว วันนี้ฉัน หลินยาถู๋ จะไม่ยอมอ่อนข้อให้นายอีกแล้ว!”

การต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น และ กลุ่มของ ยาถู๋ ก็ได้ไปปิดล้อมพวกเขาไว้เหมือนกัน โดย พวกเขาได้ยืนอยู่ข้างหลัง ฉินลั่วเฉิง โดยการใช้การกระทำของเขาเป็นตัวยืนหยัด

“หลินยาถู๋ อย่าคิดว่าฉันกลัวนาย!”

ใบหน้าของ เหล่ยห่าว ได้เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พูดเยาะเย้ยออกมา“วันนี้ต่อให้ใครหน้าไหนมาช่วยก็ไม่มีใครปกป้องเขาไปจากเงื้อมมือของฉันได้”

“ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่มีอะให้ต้องพูดเคลียร์กันอีก!”

ACTO ได้ตั้งโล่และกล่าวพูดอย่างเย็นชา“เช่นนั้นฉันก็จะประกาศสงคราม! จากนี้ไป ฉัน หลินยาถู๋ และ เหล่ยห่าว จะเป็นศัตรูกัน สมาคมแอคคอร์ด  และ สมาคมธันเดอร์เทรดดิ้ง จะเป็นศัตรูกันอย่างเป็นทางการ!”

พระเจ้า!

ผู้ชมทั้งหมดได้กลายเป็นตกตะลึง

ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างเดือดพล่านอย่างแท้จริง!

แอคคอร์ด คืออิทธิที่เหมือนกับ สมาคมธันเดอร์เทรดดิ้ง

ทั้งสองเป็นสมาคมขนาดใหญ่ ซึ่งติด 1 ใน 10 อันดับแรกของจีน เมื่อพวกเขาประกาศสงคราม ย่อมทำให้โลกกลับตาลปัตร สงครามระหว่างอำนาจ จะกลายเป็นจุดชนวนสงครามในประเทศจีน

“คิดจะประกาศสงครามงั้นหรือไม่?”

ใบหน้าที่เย็นชาของ เหล่ยห่าว ได้บิดเบี้ยวอย่างมาก เขาตอบกลับด้วยรอยยิ้ม“ถ้านายจะประกาศสงครามก็เอาเลย ฉันก็ต้องการเหมือนกัน”

บ้าไปแล้ว!

สองอิทธิพลใหญ่ในประเทศได้ประกาศสงครามกันอย่างเป็นทางการ ในช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์เช่นนี้ ทุกคนต่างกลั้นหายใจและพยายามจดจำเหตุดารณ์ทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ก็มีเสียงเยาะเย้ยเข้ามาแทรกแซงระหว่างมหาเศรษฐีทั้งสอง

สายตาของทุกคนได้เบนไปที่เขาในทันที

มันเป็นร่างที่ไม่ได้สูงใหญ่และไม่ได้ดูโดดเด่นอะไร

“เขาอีกแล้วงั้นหรือไม่?”

เมื่อผู้คนพบที่มาของเสียง ก็มีหลายคนที่แสดงความไม่พอใจออกมา

ในช่วงเวลาที่ สมาคมที่มีอิทธิพลระดับประเทศทั้งสองประกาศสงครามกัน กลับมีคนที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า กล้ากล่าววาจาเย้ยหยันในเวลานี้งั้นหรือไม่?

สถานการณ์เดิมทีก็ยุ่งเหยิงมากพอแล้ว ทว่าอีกฝ่ายกลับแสดงท่าทีเย้ยหยันที่เป็นการเติมเชื้อไฟเข้าไป นี่ไม่ต่างไปจากการรนหาที่ ‘ตาย’ อย่างแท้จริง

“มองอะไรกัน นี่ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับฉันสักหน่อย!”

ฉินลั่วเฉิง ไม่ได้สนใจสายตารอบข้าง เขาชี้ปลายดาบไปที่ เหล่ยห่าว และ กล่าวออกมา“ยังไงก็ตาม วันนี้มีคนจ่ายค่าจ้างให้จัดการพวกนาย ดังนั้น วันนี้ฉันจึงขอเข้าไปมีส่วนร่วมด้วยล่ะกัน”

“ฮ่าฮ่า…”

เหล่ยห่าว ได้เอามือปิดปากและหัวเราะออกมาอย่างประทับใจ“น่าสนใจ ฉันไม่ได้พบเจอใครที่น่าสนใจเท่านายมานานแล้ว”

“เห้อ,ช่างน่าเสียดาย คนที่จะทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขในสถานการณ์เช่นนี้ได้ เกรงว่าทั่วทั้งจีน คงจะไม่พบเจอคนที่สองแล้ว ช่างน่าเสียดาย ที่ฉันจะต้องจัดการนายในวันนี้”

“งั้นเหรอ?”ฉินลั่วเฉิง ไม่ได้สนใจการดูถูกของ เหล่ยห่าว น้ำเสียงของเขาได้กลายเป็นเย็นชาเล็กน้อย“ฉันหวังว่านายจะยังหัวเราะแบบนี้ได้ในตอนท้าย”

“ช่างอวดดียิ่งนัก!”

เมื่อเห็น ฉินลั่วเฉิง ยังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร เหล่ยห่าว ได้หมดความอดทน ในทันที

“ฆ่ามันซะ ตัวตลกเช่นมัน ไม่มีคุณสมบัติให้ฉันต้องลงมือเอง”

“รีบไปทำให้เจ้าเด็กบ้านี่เผชิญหน้ากับบางสิ่งที่เลวร้ายของโลกอย่างแท้จริง”

“การใช้ชีวิตน้อย ๆ ของเจ้าเด็กนี่เป็นตัวเปิดฉากสงครามขนาดใหญ่ สิ่งนี้เองก็ไม่เลวเลยว่ามั้ย?”

“คิดว่าไง หลินยาถู๋?”

“มันควรจะเป็นเกียรติสำหรับเขาที่จะได้เสียสละชีวิตที่นี่เพื่อเป็นตัวเปิดชนวนสงครามระหว่างเรา”

เหล่ยห่าว อดไม่ได้ที่จะกล่าวพูดออกมาอย่างเย็นชา

เขารู้สึกโกรธเล็กน้อย

แม้ว่าเขาจะแสร้งทำเป็นสงบเยือกเย็นอยู่ตลอดเวลา แต่ในใจของเขาค่อนข้างไม่พอใจกับท่าที ของ ฉินลั่วเฉิง และ ต้องการจะแสดงพลังอำนาจให้อีกฝ่ายเห็น

“อาศัยพวกนี้งั้นหรือไม่?”

ฉินลั่วเฉิง ได้กล่าวพูดออกมา

เขาไม่ได้สนใจการประกาศสงครามระหว่างทั้งสองอิทธิพลใหญ่เลยแม้แต่น้อย

“แก…”

เหล่ยห่าว รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก ค่าความโกรธของเขาได้ลุ MAX ไปแล้ว เขาได้สั่งให้ลูกน้องของเขาล่าถอยไปในทันที เขาต้องการจะลงมือด้วยตัวเอง เขาสาบานเลยว่าจะฆ่าแมลงวันตัวนี้อย่างไร้ความปรานีที่สุด เพื่อระบายความเกลียดชังที่มีทั้งหมดของเขา

เขาจะทุบตีอีกฝ่ายจนต้องร้องขอชีวิตและไม่ให้ลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง

ดังนั้น…

เขาจึงเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ดวงตาของเขา ได้ปลดปล่อยพลังบางอย่างออกมาและพุ่งตรงไปที่ร่างของ ฉินลั่วเฉิง ที่ยืนอยู่

เหนือศีรษะของ ฉินลั่วเฉิง ปรากฏ ค่าพลังชีวิต - 1 และ MISS อย่างต่อเนื่อง

แถบค่าพลังชีวิตของเขาแทบไม่ขยับ

ในทรงตรงกันข้าม!

ดาบยาวของเขาได้พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ค่าพลังการโจมตีที่รุนแรงได้ระเบิดออกมา ดาเมจนับพัน การติดคริติคอล ได้ปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ในเวลาน้อยกว่า 10 วินาที ก็มี ศพ 4 ศพนอนกองอยู่บนพื้น

ไม่ว่าจะเป็น นักรบโล่ ที่มีค่าพลังป้องกัน หรือ สายอาชีพ ต่าง ๆ พวกเขาก็ตกอยู่ภายใต้คมดาบอย่างไม่มีข้อยกเว้น

ฟวั่บ!

ฟวั่บ!

ฟวั่บ!

ฟวั่บ!

“สมาคมธันเดอร์เทรดดิ้งของพวกนายมีความสามารถกันแค่นี้?”

เมื่อเทียบกับการโจมตีของคนมากกว่าสิบคน ฉินลั่วเฉิง รู้สึกเบื่อหน่าย เขาได้มองดู เหล่ยห่าว ที่ปลดปล่อยการโจมตีออกมาก่อนหน้านี้และยิ้มอย่างเย็นชา“ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าพวกนายจะมีดีอะไร ที่แท้ก็ไม่ต่างไปจากพวกเศษเหล็กเดินได้นี่เอง อาศัยพลังการโจมตีที่อ่อนแอเช่นนั้น ไม่สามารถทำลายการป้องกันของ นายท่าน คนนี้ได้หรอก”

เขาได้กล่าวดูถูกออกไป

นี่คือการดูถูกอีกฝ่ายอย่างไม่ต้องสงสัย

การกระทำของเขาคือการแสดงออกถึงท่าทีเย่อหยิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย

น้ำเสียงที่ไม่แยแส ได้ดังเข้าไปตอกย้ำพวกสมาคมธันเดอร์เทรดดิ้ง อย่างต่อเนื่อง ทำให้พวกเขากลายเป็นใบ้โดยสมบูรณ์

“นายเป็นใครกันแน่?”

เหล่ยห่าว ได้กัดฟันแน่น และ มองไปที่อีกฝ่ายด้วยท่าทีที่โกรธจัด

แม้ว่าเขาจะบ้าคลั่งแต่ก็ไม่ได้โง่

เขาที่ขึ้นเป็นธานรุ่นที่สองของอิทธิพลทางด้านการเงินขนาดใหญ่อย่างสมาคมธันเดอร์เทรดดิ้ง ย่อมไม่ได้ไร้สมอง และ ขาดสติโดยง่าย

เขามีทั้งฐานะและการศึกษา แน่นอนว่าเขาได้รับการเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีในครอบครัวที่มีพร้อมทุกอย่าง และ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ครอบครัวธรรมดาจะสามารถปลูกฝังได้

ความเย่อหยิ่งและการแสดงออกของเขาก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าเสื้อคลุมที่ใช้ปกปิดตัวตน

ในฐานะที่เป็นคนที่ทั้งมีชื่อเสียงและอิทธิพล เขาย่อมต้องระแวดระวังในทุกสิ่งที่ก้าวเดินออกไป

โดยเฉพาะ จักรพรรดิอุดรแห่งจีนเหนือ และ จักรพรรดิทักษิณแห่งจีนใต้

สถานะของเขาค่อนข้างด้อยกว่าเมื่อเทียบกับคนเหล่านี้

สำหรับ หลินยาถู๋ เขาไม่ได้เกรงกลัวอีกฝ่ายเลย และ กล้าที่จะประกาศสงครามกับอีกฝ่าย

แน่นอนว่า หลินยาถู๋ ก็ไม่ได้เกรงกลัว เหล่ยห่าว เช่นเดียวกัน ในแง่ของอิทธิพล พวกเขาค่อนข้างสูสีกัน ดังนั้นเขาจะหวาดกลัวอีกฝ่ายได้อย่างไร

แต่สำหรับตัวตนของ ฉินลั่วเฉิง ค่อนข้างลึกลับอย่างมาก

ในความคิดของคนอื่น ๆ คน ๆ นี้ไม่ใช่เพียงแค่คนที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้าธรรมดา

แต่เป็นปีศาจนิรนาม!